Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τυμβωρύχοι!…

Κάτω τα χέρια απ’ τις κόκ­κι­νες σημαί­ες μας!
Με το αίμα ηρώ­ων της τάξης μας
είναι ποτισμένες…
Αφή­στε ήσυ­χους τους νεκρούς μας!
Αρκε­τά τυμ­βω­ρυ­χή­σα­τε στη μνή­μη τους…
Μη λερώ­νε­τε άλλο τις ιδέ­ες μας και τα ορά­μα­τά μας!
Είστε πολύ μικροί
για να τα σηκώ­σε­τε στους ώμους σας…
Στα­μα­τή­στε να μετρά­τε το μπόι σας με τον ίσκιο σας!
Αξιο­θρή­νη­τες ορντι­νά­τσες του συστή­μα­τος καταντήσατε…
Μην παρι­στά­νε­τε το λιο­ντά­ρι που βρυχάται!
Ποντί­κια είστε, που ‑στην πρώ­τη φουρτούνα-
εγκα­τα­λεί­ψα­τε το πλοίο του Αγώνα…

Και κάτι ακόμα:
Θά ‘ρθει μια μέρα, που η Ιστορία
θα σας πετά­ξει στα αζήτητα!
Εκεί είναι η θέση σας,
μαζί μ’ όλους τους δυνά­στες της ανθρωπότητας!
”Θα φρο­ντί­σου­με εμείς γι’ αυτό!…
¨Ετσι πρέ­πει να γίνει…
Έ τ σ ι θ α γ ί ν ε ι !”

(17/5/2019)

Δημή­τρης Βαλαής
δάσκα­λος — Νάουσα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο