Τυχαίο;

«Το ΚΚΕ — σε πεί­σμα των και­ρών — παρα­μέ­νει αμε­τα­κί­νη­το σαν ιδε­ο­λο­γι­κός μονό­λι­θος και καμα­ρω­τά φέρει γνω­ρί­σμα­τα που μονά­χα σε φοντα­με­ντα­λι­στι­κές θρη­σκευ­τι­κές σέχτες θα περι­μέ­να­με να εντο­πί­σου­με». Λόγια όπως αυτά, γρά­φτη­καν στα «ΝΕΑ» από έναν ακό­μα γυρο­λό­γο της πολι­τι­κής, τον Π. Τατσό­που­λο (ξεκί­νη­σε από ΣΥΡΙΖΑ, πέρα­σε από το Ποτά­μι και κατέ­λη­ξε Νεο­δη­μο­κρά­της!). Πέρα από τη γρα­φι­κό­τη­τα του συντά­κτη, αξιο­ση­μεί­ω­τες είναι οι αντιΚ­ΚΕ εμμο­νές του, σαν να το ‘χει «τάμα» να γρά­φει χυδαιό­τη­τες και συκο­φα­ντί­ες για το ΚΚΕ και την πολι­τι­κή του. Πριν από δύο χρό­νια, για παρά­δειγ­μα, τον Οκτώ­βρη του 2017, αφιέ­ρω­νε στην ίδια εφη­με­ρί­δα πάνω από 1.000 λέξεις για να υπο­στη­ρί­ξει ότι το ΚΚΕ «έχει “απο­συρ­θεί” από τα εγκό­σμια και δεν έχει πολ­λή σημα­σία να ασχο­λεί­ται κανείς μαζί του», κάτι που μάλ­λον δεν ισχύ­ει, αφού ο ίδιος συνε­χί­ζει να «ασχο­λεί­ται»… Οι κυβερ­νή­σεις λοι­πόν αλλά­ζουν, όπως και τα κόμ­μα­τα όπου βρί­σκει στέ­γη ο συγκε­κρι­μέ­νος, αλλά τις αντι­κομ­μου­νι­στι­κές του «στα­θε­ρές» τις τηρεί με θρη­σκευ­τι­κή ευλά­βεια. Πάντως, συνε­χί­ζει να προ­κα­λεί ερω­τή­μα­τα το «timing» που επι­λέ­γει κάθε φορά να «χτυ­πή­σει» με τα λιβε­λο­γρα­φή­μα­τά του. Τον Οκτώ­βρη του 2017 ο Τσί­πρας ετοί­μα­ζε βαλί­τσες για Ουά­σιγ­κτον, όπως κάνει τώρα και ο Μητσο­τά­κης, με στό­χο την παρα­πέ­ρα ανα­βάθ­μι­ση των σχέ­σε­ων ΗΠΑ — Ελλά­δας και την ενερ­γό­τε­ρη εμπλο­κή στα επι­κίν­δυ­να αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κά σχέ­δια. Είναι άρα­γε …τυχαί­ες οι επε­τεια­κές αντιΚ­ΚΕ «εμπνεύ­σεις» του Τατσό­που­λου και άλλων;

Πηγή: Ριζο­σπά­στης