#ΤΩΡΑ_ΚΚΕ! Πρώην μέλη και υποψήφιοι ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζουν το ΚΚΕ στις εκλογές της 25ης Ιούνη

Δηλώ­σεις στή­ρι­ξης στο ΚΚΕ, ενό­ψει των εκλο­γών της 25ης Ιού­νη, φιλο­ξε­νεί ο «Ριζο­σπά­στης» και το «902.gr». Εργα­ζό­με­νοι, συν­δι­κα­λι­στές, πρώ­ην μέλη και υπο­ψή­φιοι άλλων κομ­μά­των καλούν σε ενί­σχυ­ση της μόνης 100% λαϊ­κής αντι­πο­λί­τευ­σης στις επερ­χό­με­νες κάλπες.

Στα μονοπάτια των νέων κοινωνικών αγώνων μαζί με το ΚΚΕ

Πρι­μι­κή­ρης Βασί­λης, πρώ­ην υπο­ψή­φιος με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΛΑΕ:

Δεν υπάρ­χει καμιά αμφι­βο­λία ότι ο αρι­στε­ρός και προ­ο­δευ­τι­κός κόσμος της Ελλά­δας με τις εκλο­γές της 21ης του Μάη 2023 υπέ­στη μια βαριά ήττα! Με εξαί­ρε­ση το ΚΚΕ που κρα­τή­θη­κε και αύξη­σε τις δυνά­μεις του, οι υπό­λοι­πες αυτο­προσ­διο­ρι­ζό­με­νες αρι­στε­ρές προ­ο­δευ­τι­κές και αντι­δε­ξιές δυνά­μεις στο σύνο­λό τους βρέ­θη­καν την επο­μέ­νη των εκλο­γών πολι­τι­κά λαβω­μέ­νες! Τα τρα­γι­κά λάθη του Τσί­πρα και της ηγε­τι­κής ομά­δας του ΣΥΡΙΖΑ τον Αύγου­στο του 2015 με την υπο­γρα­φή του τρί­του μνη­μο­νί­ου και η εγκλη­μα­τι­κή ανα­τρο­πή του λαϊ­κού δημο­ψη­φί­σμα­τος οδή­γη­σαν στην προ­ώ­θη­ση μιας αντί­λη­ψης στον ελλη­νι­κό λαό κύρια από το καλο­καί­ρι του 2015 ότι δήθεν «όλοι το ίδιο είναι» και αυτό συνε­τέ­λε­σε σε μεγά­λο βαθ­μό στη νίκη της δεξιάς!

Το θέμα είναι αντι­λη­πτό από όλους τους προ­ο­δευ­τι­κούς ανθρώ­πους πλέ­ον ότι αν δεν σκύ­ψουν όλες οι αντι­δε­ξιές αρι­στε­ρές δυνά­μεις ουσια­στι­κά, αυτο­κρι­τι­κά, χωρίς πολι­τι­κούς κανι­βα­λι­σμούς και εμφύ­λιους σπα­ραγ­μούς μετα­ξύ τους, για να ερευ­νή­σουν σε βάθος τα αίτια αυτής της κατά­στα­σης, τα δει­νά για τον κόσμο της εργα­σί­ας, τον ελλη­νι­κό λαό και την πατρί­δα μας γενι­κό­τε­ρα θα είναι δυστυ­χώς τερά­στια! Η δύνα­μη που μπο­ρεί να βοη­θή­σει ουσια­στι­κά σ΄ αυτή την προ­σπά­θεια είναι σίγου­ρα το ΚΚΕ! Για το λόγο αυτό πολ­λοί αγνοί αγω­νι­στές θέλουν σήμε­ρα να συστρα­τευ­θούν μαζί με το ΚΚΕ και σ΄αυτές τις εκλο­γές να το ξανα­ψη­φί­σουν παρά τις επι­μέ­ρους ίσως δια­φω­νί­ες τους με αυτό, ακό­μα και σε ορι­σμέ­να σημα­ντι­κά ζητή­μα­τα όπως ο πόλε­μος στην Ουκρανία!

Οι επι­θέ­σεις στις εργα­τι­κές κατα­κτή­σεις των προη­γού­με­νων δεκα­ε­τιών, η τερά­στια ανα­δια­νο­μή του λαϊ­κού πλού­του με τους πλει­στη­ρια­σμούς πρώ­της κατοι­κί­ας και όχι μόνο, η απο­διάρ­θρω­ση της δημό­σιας Υγεί­ας και Παι­δεί­ας, τα ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα των ηλι­κιω­μέ­νων και γενι­κά τα δικαιώ­μα­τα για την ανθρώ­πι­νη δια­βί­ω­ση των λαϊ­κών στρω­μά­των θα εντα­θούν! Οι κατα­κτή­σεις της εργα­τι­κής τάξης και των μικρο­με­σαί­ων στρω­μά­των του χωριού και της πόλης που απο­κτή­θη­καν με αίμα και θυσί­ες δεκα­ε­τιών, θα ισο­πε­δω­θούν από τη λαί­λα­πα της δεξιάς διακυβέρνησης!

Οι απα­ντή­σεις που χρειά­ζο­νται θα πρέ­πει να ανα­ζη­τη­θούν έξω από τα βάρη του επα­χθούς χρέ­ους, των ταξι­κών πολι­τι­κών της ΕΕ και της ΟΝΕ, και των κατα­να­γκα­σμών που θέτει ο αμε­ρι­κά­νι­κος ιμπε­ρια­λι­σμός και η συμ­με­το­χή στο ΝΑΤΟ. Στα μεγά­λα εθνι­κά μας ζητή­μα­τα και στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές μας σχέ­σεις οι απα­ντή­σεις δεν μπο­ρούν να δοθούν με το γνω­στό δόγ­μα του «ανή­κου­με στην Δύση» και με ατέ­λειω­τους εξοπλισμούς!

Ολοι μας με τη δια­φο­ρε­τι­κό­τη­τά του ο καθέ­νας μας μπο­ρού­με να αντι­με­τω­πί­σου­με μαζί με το ΚΚΕ τη σκλη­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που πιθα­νώς θα έλθει μετά και από τις εκλο­γές της 25ης Ιου­νί­ου! Να εξε­τά­σου­με τα πάντα σε βάθος χωρίς εσω­στρέ­φεια και ηττο­πά­θεια! Μπο­ρού­με και πρέ­πει να έλθου­με σε επα­φή με τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνον, με όλους τους απλούς ανθρώ­πους του μόχθου που δεν θέλουν να μαϊ­μου­δί­ζουν στα χνά­ρια των κεντρο­α­ρι­στε­ρών νεφε­λω­μά­των και δεν θέλουν να υπο­τα­χθούν στα νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρα δόκα­να! Παράλ­λη­λα, το ΚΚΕ με τη μεγά­λη του αγω­νι­στι­κή πεί­ρα και ιστο­ρία μπο­ρεί να κάνει ουσια­στι­κά ανοίγ­μα­τα κοι­νής δρά­σης σε όλες τις δυνά­μεις που θέλουν να παλέ­ψουν για την υπε­ρά­σπι­ση των λαϊ­κών συμφερόντων!

Η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ είναι σήμε­ρα ανα­γκαία όσο ποτέ άλλο­τε στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές όχι μόνο για τους κομ­μου­νι­στές αλλά για όλο τον ελλη­νι­κό λαό!

Ας δια­βού­με, λοι­πόν, ξανά τα παλιά γνω­στά μονο­πά­τια των κοι­νω­νι­κών μας αγώ­νων! Τα μονο­πά­τια της νιό­της μας μαζί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ! Μπο­ρού­με μέσα από την κοι­νή μας δρά­ση και τους αγώ­νες μας να ανα­τρέ­ψου­με τη σημε­ρι­νή σκλη­ρή πραγματικότητα!

Για συμπόρευση με το ΚΚΕ που δεν έχει ημερομηνία λήξης

Κώστας Παπα­δό­που­λος, υπο­ψή­φιος βου­λευ­τής με τον ΣΥΡΙΖΑ το 2012, επι­κε­φα­λής της δημο­τι­κής παρά­τα­ξης «Κόντρα στο Ρεύ­μα Νίκαιας — Ρέντη» και δημο­τι­κός σύμβουλος:

Εδώ και και­ρό έχω δηλώ­σει ανοι­χτά στην πόλη τη συμπό­ρευ­σή μου με το ΚΚΕ για­τί στις σημε­ρι­νές πολι­τι­κές και κοι­νω­νι­κές συν­θή­κες απο­τε­λεί τον φορέα δια­φύ­λα­ξης, συντή­ρη­σης, τρο­φο­δο­σί­ας της κομ­μου­νι­στι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας, των ευγε­νέ­στε­ρων ιδε­ών, που γίνο­νται όπλο των εργα­ζο­μέ­νων όπου Γης.

Συμπί­πτου­με ακό­μα στην ταπει­νό­τη­τα, στη σεμνή ταύ­τι­σή μας με τους απλούς ανθρώ­πους, στην αγω­νι­στι­κή ανι­διο­τέ­λεια, στην προ­σή­λω­ση στην υπε­ρά­σπι­ση του φτω­χού και του αδύ­να­μου. Για αυτούς τους απλούς λόγους, έδω­σα τη μάχη των εκλο­γών στις 21 Μάη με τους συντρό­φους του ΚΚΕ και εγώ με τις μικρές μου δυνά­μεις και καλέ­σα­με τον λαό να κάνει την έκπλη­ξη ισχυ­ρο­ποιώ­ντας το ΚΚΕ. Και έγι­νε ένα βήμα, ενι­σχύ­θη­κε ένα ρεύ­μα αμφι­σβή­τη­σης, σύγκρου­σης με τη σημε­ρι­νή κατά­στα­ση, ρεύ­μα αισιο­δο­ξί­ας για το μέλλον.

Για τις εκλο­γές που είναι μπρο­στά μας πάμε πιο δυνα­τά να συνε­χί­σου­με σε αυτόν το δρό­μο, να κάνου­με το άλμα για να μπο­ρού­με την επό­με­νη μέρα των εκλο­γών να αντι­με­τω­πί­σου­με τη λαί­λα­πα που έρχε­ται με τα όσα αντι­λαϊ­κά μέτρα έχουν ήδη υπο­γρά­ψει και θέλουν να τα υλοποιήσουν.

Ξέρου­με, το βλέ­που­με, το συνα­ντά­με στην καθη­με­ρι­νή μας επα­φή με τους ανθρώ­πους ότι το κύρος του ΚΚΕ είναι πολύ μεγα­λύ­τε­ρο από το 12,30% που πήρε εδώ στην Νίκαια και στον Ρέντη. Πάμε λοι­πόν πιο δυνα­τά μέχρι την τελευ­ταία μέρα για ένα πιο μεγά­λο απο­τέ­λε­σμα που θα δώσει τη δυνα­τό­τη­τα να έχου­με μια πιο ισχυ­ρή αντι­πο­λι­τευ­τι­κή δύνα­μη για τους αγώ­νες που έρχονται.

Για να δούμε άσπρη μέρα… Τώρα ΚΚΕ

Κυρια­κή Χαρα­λα­μπί­δου, συντα­ξιού­χος τρα­πε­ζο­ϋ­πάλ­λη­λος, υπο­ψή­φια με τη ΛΑΕ (2015 και 2019), δημο­τι­κή σύμ­βου­λος Νίκαιας — Ρέντη (2014 — 2019) με το «Κόντρα στο Ρεύμα»:

Στις εκλο­γές της 21ης Μάη στή­ρι­ξα το ΚΚΕ για­τί απο­τε­λεί τη μόνη πολι­τι­κή δύνα­μη ρήξης και αγώ­νων, με ηθι­κή και συνέ­πεια. Για­τί είναι πάντα δίπλα στους εργα­ζό­με­νους και τις διεκ­δι­κή­σεις τους, πάντα στους δρό­μους για ό,τι αφο­ρά τον λαό και τη νεο­λαία. Από τα πιο «μικρά» μέχρι τα πιο «μεγά­λα». Απ’ τους αγώ­νες για μερο­κά­μα­τα και ζωή με αξιο­πρέ­πεια, για να μη χάνει ο λαός τα σπί­τια του απ’ τα «κορά­κια», μέχρι τις πολ­λα­πλές «κοι­λά­δες των Τεμπών». Αγώ­νες για να μη συνη­θί­σου­με να βλέ­που­με εικό­νες σαν αυτές των τελευ­ταί­ων ημε­ρών με το ναυά­γιο στην Πύλο…

Στη­ρί­ζω ακό­μα πιο δυνα­τά και βρο­ντε­ρά στις εκλο­γές της 25ης Ιού­νη το ΚΚΕ και συμπο­ρεύ­ο­μαι στον αγώ­να του. Το ίδιο καλώ να κάνει και όποιον αισθά­νε­ται προ­ο­δευ­τι­κός, να συμπα­ρα­τα­χθεί με το ΚΚΕ, να αυξή­σει τις δυνά­μεις του στην κοι­νω­νία, αλλά να βάλει και με την ψήφο του ένα ακό­μα λιθα­ρά­κι για το επό­με­νο βήμα μετά το απο­τέ­λε­σμα της 21ης Μάη. Να αυξη­θεί ακό­μα περισ­σό­τε­ρο η κοι­νο­βου­λευ­τι­κή του δύνα­μη, να εκλέ­ξει ακό­μα περισ­σό­τε­ρους βου­λευ­τές. Για­τί μέχρι να ξεμπερ­δέ­ψου­με μια και καλή με τη σαπί­λα, για να δού­με άσπρη μέρα, χρειά­ζε­ται να υπάρ­χει όσο πιο δυνα­τή στη Βου­λή, αλλά και στον δρό­μο, η φωνή που βάζει φρέ­νο, που λέει «όχι» στο μέλ­λον που όλοι οι άλλοι ετοι­μά­ζουν για μας και τα παι­διά μας. Κι αυτό είναι μόνο το ΚΚΕ.

Ψήφος στο Κόμμα της εργατικής τάξης, στο ΚΚΕ

Τάκης Προ­δρό­μου, πρώ­ην συντο­νι­στής ΛΑΕ Αιγάλεω:

Στις εκλο­γές του Ιου­νί­ου αυτό που τελι­κά θα κρι­θεί είναι κατά πόσο ο λαός θα μπο­ρέ­σει να βάλει με την ψήφο του τις βάσεις εκεί­νες που θα επι­τρέ­ψουν να οργα­νώ­σει την αντί­στα­σή του στη λαί­λα­πα του φιλελευθερισμού.

Να οργα­νώ­σει την αντε­πί­θε­σή του για να απο­τρέ­ψει και να ανα­τρέ­ψει τα σχέ­δια της άρχου­σας τάξης.

Μπο­ρεί ο λαός με την ψήφο του να βάλει φρέ­νο στις επι­διώ­ξεις τόσο των Αμε­ρι­κά­νων ιμπε­ρια­λι­στών όσο και της ΕΕ.

Πρέ­πει η χώρα μας να πάψει να είναι αποι­κία χρέ­ους και να συμ­με­τέ­χει στα πολε­μι­κά παι­χνί­δια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών.

Για να γίνει όμως αυτό, πρέ­πει και η ψήφος του να έχει κάποια χαρακτηριστικά.

Και πρώ­τα απ’ όλα πρέ­πει να είναι ταξική.

Ταξι­κή στην κατεύ­θυν­ση των συμ­φε­ρό­ντων της εργα­τι­κής τάξης και του κόσμου της εργασίας.

Και μια τέτοια ψήφος είναι η ψήφος στο Κόμ­μα της εργα­τι­κής τάξης, στο ΚΚΕ.

Οι εκλο­γές στις 25 Ιού­νη είναι κρί­σι­μες και καμία ψήφος δεν πρέ­πει να πάει χαμένη.

Γι’ αυτό καλώ κι εγώ από τη μεριά μου όλες τις συντρό­φισ­σες και τους συντρό­φους που χρό­νια τώρα δώσα­με μαζί τις μάχες τις κοι­νω­νι­κές, σε δομές αλλη­λεγ­γύ­ης και αλλού, τις μάχες ενά­ντια στους πλει­στη­ρια­σμούς αλλά και τις μάχες τις πολι­τι­κές, και που στις εκλο­γές του Μάη ψήφι­σαν άλλο κόμ­μα, τώρα να τολ­μή­σουν να κάνουν το βήμα και να συνα­ντη­θούν με το ΚΚΕ.

Και ας κρα­τή­σουν τις όποιες δια­φω­νί­ες τους σε επι­μέ­ρους ή σε τακτι­κά ζητήματα.

Εκεί­νο που προ­έ­χει σε αυτήν τη φάση είναι να έχου­με στη Βου­λή κομ­μου­νι­στές και αγω­νι­στές βου­λευ­τές, για­τί αυτοί θα είναι η φωνή μας στο κοι­νο­βού­λιο, κομ­μου­νι­στές και αγω­νι­στές βου­λευ­τές για­τί αυτοί θα είναι δίπλα μας στους δρό­μους και έξω από τα σπί­τια αυτών των συναν­θρώ­πων μας που τους απει­λούν με εξώσεις.

Για όλα αυτά και για πολ­λά άλλα, στις εκλο­γές του Ιού­νη ΚΚΕ ΔΥΝΑΤΟ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ.

Η ενίσχυση του ΚΚΕ προϋπόθεση για την ανασύνταξη του κινήματος

Βαγ­γέ­λης Αντω­νί­ου, οικο­νο­μο­λό­γος, πρώ­ην μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ — στέ­λε­χος της ΛΑΕ:

Λίγο και­ρό μετά την κωλο­τού­μπα του ΣΥΡΙΖΑ, και στη συνέ­χεια τη δια­πί­στω­ση του θνη­σι­γε­νούς — εν τη γενέ­σει του κιό­λας — χαρα­κτή­ρα του πολι­τι­κού σχε­δί­ου «ΣΥΡΙΖΑ ΙΙ — ΛΑΕ», εγώ και ορι­σμέ­νοι ακό­μα σύντρο­φοι που είχα­με υπη­ρε­τή­σει και μάλι­στα από στε­λε­χι­κές θέσεις αυτά τα εγχει­ρή­μα­τα, οδη­γη­θή­κα­με στην αυτο­νό­η­τη, με όρους πολι­τι­κής εντι­μό­τη­τας και αυτο­κρι­τι­κής, συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ. Για να δια­πι­στώ­σου­με στη συνέχεια:

- Οτι το ΚΚΕ δεν έχει απλώς, είναι μια μεγά­λη αγκα­λιά για όποιον εξα­κο­λου­θεί να εμπνέ­ε­ται από τα ιδα­νι­κά της κοι­νω­νι­κής απελευθέρωσης.

- Οτι εδώ δεν έχει «παρά­γο­ντες» και «γκρού­πες», αλλά ότι το ΚΚΕ είναι οι άνθρω­ποί του, που μοχθούν με στα­θε­ρό προ­σα­να­το­λι­σμό, επι­μο­νή και σχέ­διο, να οργα­νώ­σουν την τάξη μας, τις αντι­στά­σεις της, τους πυρή­νες της λαϊ­κής αντεπίθεσης.

- Οτι το ΚΚΕ δια­παι­δα­γω­γεί και εξο­πλί­ζει τη νεο­λαία του, τα παι­διά μας, τη νέα, καλύ­τε­ρη απ’ τη δική μας, βάρ­δια της ΚΝΕ, που μας γεμί­ζει περη­φά­νια με τα ιδα­νι­κά, τις καλύ­τε­ρες παρα­δό­σεις και τις αρε­τές που έχει ως ακρι­βή παρα­κα­τα­θή­κη το λαϊ­κό επα­να­στα­τι­κό κίνη­μα της πατρί­δας μας.

Η συμπό­ρευ­ση αυτή, του­λά­χι­στον σε ό,τι με αφο­ρά προ­σω­πι­κά, έχει προ πολ­λού γίνει στρά­τευ­ση. Και πεποί­θη­ση πως είναι δρό­μος αξιο­πρέ­πειας για κάθε προ­ο­δευ­τι­κό άνθρω­πο που, σε πεί­σμα των δια­ψεύ­σε­ων από «αρι­στε­ρές» αυτα­πά­τες και αδιέ­ξο­δα, επι­μέ­νει να παίρ­νει θέση μάχης απέ­να­ντι στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα και στη σαπί­λα του καπι­τα­λι­σμού του και­ρού μας, που δεν χωρά­ει πια φτια­σι­δώ­μα­τα. Μόνο εύκο­λος δεν είναι αυτός ο δρό­μος, γι’ αυτό και είναι σημα­ντι­κό ότι όλο και περισ­σό­τε­ροι καθη­με­ρι­νά παίρ­νουν τη συνει­δη­τή από­φα­ση να τον δια­βούν. Με όλους αυτούς τους συντρό­φους έχου­με πολ­λά να κάνου­με μαζί, ειδι­κά απ’ τις 26 του μήνα και μετά.

Προ­σώ­ρας, με όλες μας τις δυνά­μεις, στον λίγο χρό­νο που έμει­νε, ριχνό­μα­στε στη μάχη για την εκλο­γι­κή ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ παντού. Για να βγει στην Κοζά­νη η Τίνα, αυτό το κορί­τσι που την επο­μέ­νη των εκλο­γών στά­θη­κε μαζί με τους κατοί­κους της Καλα­μιάς απέ­να­ντι στα ΜΑΤ των «πρά­σι­νων επεν­δυ­τών». Για να βγει στα Γιάν­νε­να ο Νίκος, που τη Δευ­τέ­ρα έρι­χνε μπε­τά στο για­πί. Για να βγει αυτήν τη φορά η Μαρία στη Λέσβο. Να ξανα­βγεί ο Κατσώ­της στα Νότια. Για να μη χαθεί ούτε μία από τις έδρες που πήρε το Κόμ­μα στις 21 του Μάη στην Αττι­κή, στη Ρού­με­λη, στη Θεσ­σα­λία, στην Κρή­τη, στην Πελο­πόν­νη­σο, για­τί θα λεί­ψει απ’ τις μάχες που έχου­με μπρο­στά μας. Για να μη χαθεί καμία ψήφος «σκορ­πί­ζο­ντας» δεξιά και αρι­στε­ρά. Να σημα­δέ­ψου­με «στον σταυ­ρό», εκεί που τους πονά­ει. Για να φου­σκώ­σει κι άλλο το ρεύ­μα της αμφι­σβή­τη­σης, για να δυνα­μώ­σει κι άλλο το κίνη­μα. Για να κάνου­με τον Μητσο­τά­κη και τα αφε­ντι­κά να χάσουν τον ύπνο τους. Και ύστε­ρα, όπως λένε και τα παι­διά της ΚΝΕ, «ας πάρουν φόρα».

ΚΚΕ δυνατό στη Βουλή και στον λαό

Χρή­στος Στα­θό­που­λος, συντα­ξιού­χος μεταλ­λερ­γά­της, πρώ­ην μέλος του Αρι­στε­ρού Ρεύ­μα­τος της ΛΑΕ

Σήμε­ρα, που η παγκό­σμια καπι­τα­λι­στι­κή λυκο­συμ­μα­χία, έχο­ντας συσ­σω­ρεύ­σει το 95% του παγκό­σμιου πλού­του και συνά­μα ασύλ­λη­πτη δύνα­μη «δια­χεί­ρι­σης συνειδήσεων».

Σήμε­ρα, που η ντό­πια αστι­κή τάξη μάς χρη­σι­μο­ποιεί ως πρώ­το πεί­ρα­μα πλή­ρους κοι­νω­νι­κής και πολι­τι­κής αυταρ­χι­κο­ποί­η­σης, εξα­θλί­ω­σης και «κοπα­δο­ποί­η­σης» του λαού ως εκμε­ταλ­λεύ­σι­μη «ζωι­κή ύλη», με ισο­πε­δω­τι­κή ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση πόρων και θεσμι­κών λειτουργιών.

Σήμε­ρα, λοι­πόν, προ­πα­ντός η εκλο­γι­κή στή­ρι­ξη και αγω­νι­στι­κή ενδυ­νά­μω­ση του μόνου εργα­λεί­ου ταξι­κής μάχης, του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Ελλά­δας, είναι περισ­σό­τε­ρο από ποτέ ανα­γκαία, ως πρώ­το βήμα αντί­στα­σης και επι­βί­ω­σής μας. ΚΚΕ δυνα­τό στη Βου­λή και στο λαό. Αδιαπραγμάτευτα!!!

Μόνο το ΚΚΕ έκανε την καθημερινότητά μας πολιτική του

Νίκος Χρυ­σά­φης, πρώ­ην υπο­ψή­φιος βου­λευ­τής Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ, πρώ­ην συντο­νι­στής ΝΕ Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ

Οι εκλο­γείς του Μάη μίλη­σαν!!! Πράγ­μα­τι, αν δεν ήταν η «κατα­ρα­μέ­νη» απλή ανα­λο­γι­κή, θα είχα­με και κυβέρ­νη­ση…, θα είχε μπει τέλος στην ακυ­βερ­νη­σία… δεν θα σεί­ο­νταν τα θεμέ­λια αυτού του κόσμου. Βέβαια, έστω και έτσι «ακυ­βέρ­νη­τοι», αυτή η πολι­τι­κή συνε­χί­ζε­ται ακά­θε­κτη… να πνί­γει αθώ­ους, να απο­λύ­ει εργα­ζό­με­νους, να βυθί­ζει στο σκο­τά­δι οικο­γέ­νειες, να ανε­βά­ζει τις τιμές των προ­ϊ­ό­ντων στον ουρα­νό, να στέλ­νει τα παι­διά μας μετα­νά­στες στον βορ­ρά. Οι πυλώ­νες — τα κεφά­λια της εξα­κο­λου­θούν και είναι ακλό­νη­τοι. Ετσι, λοι­πόν, ακλό­νη­τοι είναι οι πυλώ­νες της, αν οι επι­λο­γές που εμείς θα κάνου­με, δεν τους κλο­νί­σουν. Τι είναι όμως αυτό που θα τους κάνει να κλο­νι­στούν; Τι είναι αυτό που θα κάνει την ντό­πια και ξένη ολι­γαρ­χία να αγκο­μα­χεί για τις επι­λο­γές της; Τι είναι αυτό που θα κάνει όλους εμάς να χαμο­γε­λά­σου­με, να πάμε λίγο ακό­μη ψηλό­τε­ρα… Ας συμ­φω­νή­σου­με πρώ­τα απ’ όλα ότι σωτή­ρες δεν υπάρ­χουν — ούτε ποτέ υπήρ­ξαν. Αρα τι;

Το ΚΚΕ ήταν αυτό που στον αγώ­να μας ενά­ντια στη «Βάστρια» δεν έχα­σε τη λαλιά του μπρο­στά στα κελεύ­σμα­τα της εξου­σί­ας και του και­ρο­σκο­πι­σμού, ήταν και είναι το μόνο που την πολι­τι­κή του την έφε­ρε στην καθη­με­ρι­νό­τη­τά μας και την καθη­με­ρι­νό­τη­τά μας την κάνει πολι­τι­κή του.

Το ΚΚΕ έκα­νε και κάνει την αυτο­κρι­τι­κή του με όρους συλ­λο­γι­κό­τη­τας, το ΚΚΕ δεν έχει κοι­νο­βου­λευ­τι­κές αυτα­πά­τες και ήταν αυτό που πρω­το-βρο­ντο­φώ­να­ξε «Μόνο ο λαός σώζει τον Λαό», το ΚΚΕ ήταν το μόνο που σε δύσκο­λους και­ρούς άντε­ξε με την κόκ­κι­νη σημαία να κυμα­τί­ζει ανά­με­σα στον νου — στον λόγο και στη δρά­ση. Ηταν και είναι το μόνο που κρά­τη­σε τη συλ­λο­γι­κή δρά­ση στο ίδιο μπόι με τον «Ριζο­σπά­στη» και αυτόν με την ΚΟΜΕΠ. Εχου­με δια­φο­ρές αλλά αυτά που μας ενώ­νουν είναι περισ­σό­τε­ρα και ομορ­φό­τε­ρα, για­τί αυτά που μπο­ρούν να έρθουν μπο­ρεί να είναι ομορφότερα.

Συμπόρευση με το ΚΚΕ στο δρόμο και την κάλπη

Ευάγ­γε­λος Κλου­κιώ­της, μετα­νά­στης στη Δανία, συν­δι­κα­λι­στής στον επι­σι­τι­σμό και πρώ­ην υπο­ψή­φιος περι­φε­ρεια­κός σύμ­βου­λος στο Νομό Σάμου με την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. (2014). 

«Ζού­με σε μια επο­χή όπου πραγ­μα­το­ποιεί­ται μια ολο­μέ­τω­πη επί­θε­ση στα δικαιώ­μα­τα και το βιο­τι­κό επί­πε­δο του λαού μας. Η εμβά­θυν­ση της καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης αλλά και ο αντα­γω­νι­σμός ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων, συνο­λι­κά οι αντι­θέ­σεις του σάπιου αυτού συστή­μα­τος που έχει ως βασι­κό μότο το «ο θάνα­τος σου, η ζωή μου» δεί­χνει ότι μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει ακό­μη και πολε­μι­κές συρ­ρά­ξεις σε Ευρω­παϊ­κό έδα­φος εν’ έτη 2023. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα κατα­δει­κνύ­ει κατά­φω­ρα, τι ακρι­βώς είναι ο καπι­τα­λι­σμός, αλλά και ότι πάντα τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα «πλη­ρώ­νουν το λογαριασμό».

Ανα­με­νό­με­νο οι βαθύ­τα­τες αυτές αντι­θέ­σεις της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας να έχουν σφο­δρό­τα­τες επι­πτώ­σεις στην Ελλά­δα. Κρά­τος με ισχυ­ρές εξαρ­τή­σεις από ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και κυβερ­νή­σεις που ανε­ξαρ­τή­τως σύν­θε­σης και προ­σω­πεί­ου ακο­λου­θούν την ίδια αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή προς όφε­λος της εγχώ­ριας αστι­κής τάξης με βάση τις επι­τα­γές της και τις ευρω­ε­νω­σια­κές και ευρω­α­τλα­ντι­κές οδη­γί­ες και ντι­ρε­κτί­βες, μετα­κυ­λί­ο­ντας  φυσι­κά όλο το κόστος της κρί­σης – και της ανά­πτυ­ξης – στο λαό.

Αυτή η ασφυ­κτι­κή κατά­στα­ση, όχι μόνο έχει παγιω­θεί από την επο­χή του ΔΝΤ και των πρώ­των μνη­μο­νί­ων αλλά συνε­χώς εντεί­νε­ται. Εργα­τι­κά δικαιώ­μα­τα που κατα­κτή­θη­καν με αγώ­νες και θυσί­ες χρό­νων καρα­το­μού­νται ενώ ταυ­τό­χρο­να το κρά­τος αυταρ­χι­κο­ποιεί­ται και δεί­χνει ότι προ­τί­θε­ται να κατα­στεί­λει οποια­δή­πο­τε μορ­φή λαϊ­κής αντί­δρα­σης. Δεν είναι τυχαίο ότι στην περί­ο­δο των lock down κυβερ­νη­τι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα ήταν οι προ­σλή­ψεις αστυ­νο­μι­κών και η αγο­ρά αστυ­νο­μι­κού εξο­πλι­σμού την ώρα που ασθε­νείς πέθαι­ναν εκτός ΜΕΘ για­τί το ΕΣΥ είχε «τερ­μα­τί­σει» ενώ στον ιδιω­τι­κό τομέα οι κλί­νες μέναν άδειες. Από την άλλη πλευ­ρά την ίδια ώρα που τα λαι­κά σπί­τια έχουν γίνει βορά των κάθε λογής funds ο ανε­ξέ­λεγ­κτος πλη­θω­ρι­σμός και η ακρί­βεια που έχει προ­κα­λέ­σει, έχουν κάνει ανυ­πό­φο­ρη την ζωή της κάθε λαϊ­κής οικογένειας.

Πλέ­ον έχει γίνει ξεκά­θα­ρο ότι η αστι­κή κυβέρ­νη­ση αλλά και τα ντό­πια και ξένα αφε­ντι­κά τους, όχι μόνο μας αντι­με­τω­πί­ζουν ως υπο­κεί­με­να εκμε­τάλ­λευ­σης αλλά και ότι και οι ίδιες οι ζωές μας δεν έχουν καμιά αξία μπρο­στά στα κέρ­δη τους. Το έγκλη­μα των Τεμπών είναι η πιο ξεκά­θα­ρη από­δει­ξη για το πως λει­τουρ­γεί η ανά­πτυ­ξη μέσω ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων που όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα ευαγ­γε­λί­ζο­νται. Μια ανά­πτυ­ξη που βασί­ζε­ται στο ξεπού­λη­μα της δημό­σιας περιου­σί­ας σε ιδιω­τι­κές εται­ρί­ες. Μια ανά­πτυ­ξη που μπο­ρεί να φτά­σει στο σημείο να σκο­τώ­σει 57 ανθρώ­πους για να είναι περισ­σό­τε­ρο κερδοφόρα.

Όλη αυτή η κατά­στα­ση που περι­γρά­φω παρα­πά­νω οδή­γη­σε ένα μεγά­λο μέρος του λαού μας και κυρί­ως της νεο­λαί­ας στην μετα­νά­στευ­ση με σκο­πό να βρουν ένα καλύ­τε­ρο μέλ­λον. Μέσα σε αυτούς είμαι και εγώ, γρά­φο­ντας αυτές τις γραμ­μές από το Βορά της Ευρώ­πης, τη Δανία. Η «Γης της επαγ­γε­λί­ας» όμως απο­δεί­χτη­κε και εδώ «άνθρα­κας» αντί για «θησαυ­ρός».

Ενώ η οικο­νο­μία της Δανί­ας είναι σε πολύ καλύ­τε­ρη κατά­στα­ση από αυτήν της Ελλά­δας, ενώ «δεν δεσμεύ­ε­ται» από μνη­μό­νια και δεν είναι «ψωρο­κώ­σται­να» – όπως ακού­με συχνά να λένε για την Ελλά­δα, αυτοί που θέλουν να βγά­λουν λάδι τους Έλλη­νες καπι­τα­λι­στές, ρίχνο­ντας όλη την ευθύ­νη για την κατά­στα­ση που έχει φτά­σει ο λαός μας στους «ξένους ολι­γάρ­χες» – παρό­λα αυτά, και εδώ ο δανέ­ζι­κος λαός και οι μετα­νά­στες, βιώ­νου­με δρα­μα­τι­κή επι­δεί­νω­ση του βιο­τι­κού μας επι­πέ­δου. Οι ελα­στι­κές σχέ­σεις και η εντα­τι­κο­ποί­η­ση της εργα­σί­ας αλλά και γενι­κά η εκμε­τάλ­λευ­ση των εργα­ζο­μέ­νων είναι ο κυρί­αρ­χος στό­χος από πλευ­ράς εργο­δο­σί­ας και εταιρειών.

Στην «ανε­πτυγ­μέ­νη» Δανία:

Είχα­με θανα­τη­φό­ρο σιδη­ρο­δρο­μι­κό δυστύ­χη­μα το 2019 με 6 νεκρούς και πολ­λούς τραυ­μα­τί­ες, όταν τμή­μα εμπο­ρευ­μα­τι­κού συρ­μού της Carlsberg ξεκόλ­λη­σε λόγω μη ασφα­λούς πρόσ­δε­σης του στο πλαί­σιο του τρέ­νου και πλά­κω­σε βαγό­νι επι­βα­τη­γού τρέ­νου που κινού­νταν στην αντί­θε­τη κατεύ­θυν­ση και έτυ­χε να περ­νά­ει εκεί­νη τη στιγ­μή από δίπλα. Έγκλη­μα που δεν οφεί­λο­νταν σε «ανθρώ­πι­νο λάθος» αλλά στην εντα­τι­κο­ποί­η­ση της δου­λεί­ας, τη μεί­ω­ση προ­σω­πι­κού και την έλλει­ψη μέτρων ασφαλείας.

Η κυβέρ­νη­ση συνερ­γα­σί­ας Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τών και Φιλε­λευ­θέ­ρων – στα πρό­τυ­πα που ακού­με και στην Ελλά­δα από φωνές στε­λε­χών της ΝΔ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ – μας έκλε­ψε ήδη μια αργία για να καλυ­φτούν οι ΝΑΤΟϊ­κές δαπά­νες της Δανί­ας, και ανα­κοί­νω­σαν προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό άγριων περι­κο­πών στη κοι­νω­νι­κή πρό­νοια, ενώ διπλα­σί­α­σε τα κον­δύ­λια για το ΝΑΤΟ και έστη­σε ως και «Ταμείο Ουκρα­νί­ας» με αρχι­κό κεφά­λαιο 7,4 δισ. κορώ­νες (1 δισ. ευρώ).

Προ­χω­ρά­ει «προς ολο­τα­χώς» το παρα­πέ­ρα ξήλω­μα του ασφα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, με κατάρ­γη­ση κάθε είδους πρό­ω­ρης σύντα­ξης, και η ηλι­κία συντα­ξιο­δό­τη­σης εκτο­ξεύ­ε­ται από τα 65 ως τα 74 χρόνια.

Ενι­σχύ­ε­ται η εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της Υγεί­ας με χαρα­κτη­ρι­στι­κό όπως απο­κα­λύ­φθη­κε από πρό­σφα­τα δημο­σιεύ­μα­τα στον δανέ­ζι­κο Τύπο, ότι όταν έφτα­σε η ώρα να εγχει­ρι­στούν πάνω από 300 καρ­κι­νο­πα­θείς, λόγω των ελλεί­ψε­ων για­τρών και νοση­λευ­τών και της μεγά­λης λίστας ανα­μο­νής, ήταν πια αργά.

Υπο­βαθ­μί­ζε­ται η δημό­σια Παι­δεία με τρα­γι­κές ελλεί­ψεις σε δασκά­λους που «ανα­πλη­ρώ­νο­νται» από νέους ανει­δί­κευ­τους, για να κάνουν μάθη­μα στα παι­διά προ­πα­γαν­δί­ζο­ντας επι­κίν­δυ­να «ότι έχου­με μόνο ανά­γκη από νοσο­κό­μους και εργα­το­τε­χνί­τες, και όχι από επι­στή­μο­νες». Γι’ αυτό πετσό­κο­ψαν και το επί­δο­μα που δικαιού­νται οι νέοι πτυ­χιού­χοι μέχρι να βρουν δουλειά.

Το νοί­κι για ένα δυά­ρι κοστί­ζει 2.000 ευρώ τον μήνα που και οι συγκρι­τι­κά με την Ελλά­δα μεγα­λύ­τε­ροι μισθοί στην Δανία αδυ­να­τούν να καλύ­ψουν, ενώ ο πλη­θω­ρι­σμός που τρέ­χει με 10% εξα­φα­νί­ζει τον μισθό μας, πριν το καταλάβουμε.

Εφαρ­μό­ζε­ται το αντι­δρα­στι­κό ευρω­ε­νω­σια­κό πλαί­σιο παρα­κο­λου­θή­σε­ων των πάντων και όπως απο­κα­λύ­φθη­κε παρα­κο­λου­θού­σαν τα τηλέ­φω­να και την ηλε­κτρο­νι­κή αλλη­λο­γρα­φία του αρχη­γού της δανέ­ζι­κης ΕΥΠ και του υπουρ­γού Άμυνας.

Δεσμεύ­ουν τα τιμαλ­φή των προ­σφύ­γων και τους στέλ­νουν σε στρα­τό­πε­δα συγκέ­ντρω­σης στην Ρουά­ντα και σε φυλα­κές στο Κόσο­βο. Είναι η ίδια πολι­τι­κή της ΕΕ με την συν­θή­κη του Δου­βλί­νου που μετα­τρέ­πει το Αιγαίο σε υγρό τάφο, τα νησιά μας σε φυλα­κές ψυχών και στή­νει φρά­χτες στον Έβρο.

Όλα τα παρα­πά­νω, οδη­γούν σε ένα συμπέ­ρα­σμα. Και στην Ελλά­δα, και στην Δανία, και στο παρελ­θόν και τώρα αλλά και πάντο­τε: «Μόνο ο λαός είναι αυτός που μπο­ρεί να σώσει τον λαό». Απα­ραί­τη­τη προ­ϋ­πό­θε­ση είναι να συσπει­ρω­θεί και να οργα­νω­θεί γύρω από έναν κεντρι­κό πολι­τι­κό φορέα. Να είναι συμ­μέ­το­χος στον αγώ­να και στην αντί­στα­ση κατά της ολο­μέ­τω­πης επί­θε­σης που δέχε­ται. Αυτός ο πολι­τι­κός φορέ­ας στην Ελλά­δα, δεν μπο­ρεί να είναι άλλος από το ΚΚΕ. Το έχει απο­δεί­ξει ιστο­ρι­κά καθώς ήταν παρόν σε όλες τις μεγά­λες στιγ­μές του λαού μας. Το απο­δει­κνύ­ει ακό­μη και σήμε­ρα με όλες τις δρά­σεις του σε χώρους δου­λειάς, συν­δι­κά­τα και στον δρό­μο. Με όλες τις μικρές και μεγά­λες νίκες απο πλευ­ράς εργα­ζο­μέ­νων για την διεκ­δί­κη­ση των δικαιω­μά­των τους όπως π.χ. στην e‑food. Με όλες τις μάχες που δίνει από τα κοι­νο­βου­λευ­τι­κά έδρα­να. Για αυτό το λόγο στη­ρί­ζου­με το ΚΚΕ στις εκλο­γές, όχι στη λογι­κή της ανά­θε­σης, αλλά στη λογι­κή της συμ­με­το­χής και ενδυ­νά­μω­σης του Κόμ­μα­τος σε όλα τα επί­πε­δα. Από τον δρό­μο μέχρι το Κοινοβούλιο!

Απευ­θύ­νο­μαι σε όλους όσους συμπο­ρευ­τή­κα­με μαζί τα προη­γού­με­να χρό­νια στην Ελλά­δα, σε παλιούς συντρό­φους και φίλους, αλλά και σε νέους μετα­νά­στες που γνώ­ρι­σα αυτά τα χρό­νια που ζω στο εξω­τε­ρι­κό να κάνουν το βήμα και σε αυτές τις εκλο­γές να στη­ρί­ξουν την δύνα­μη τους, το Κόμ­μα που την επό­με­νη μέρα των εκλο­γών θα κατα­θέ­σει την ψήφο τους στον αγώ­να για να ξημε­ρώ­σουν καλύ­τε­ρες μέρες για ολό­κλη­ρο τον λαό μας, το ΚΚΕ. Στις 21 Μάη με την άνο­δο του ΚΚΕ — και κόντρα στον αρνη­τι­κό συστ­χε­τι­σμό για το λαό μας — έγι­νε το πρώ­το βήμα, στις 25 Ιού­νη πάμε για τα επόμενα!».

«Ριζο­σπά­στης», 902.gr.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα