Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χρήστος Νικ. Ζήκος: Salto Vitale

Τις ακούω να κατεβαίνουν
Μαζί με τη βουή
Λίγο πριν έρθει το ποτάμι
Άλλες κατρακυλάνε
Σαν τις πέτρες απ’ τη Μπρίνια
Άλλες έρχο­νται μυστικά
Λες και ξύνου­νε τον ουρανό
Μα αυτές που αγα­πώ περισσότερο
Χύνο­νται έξω λεύτερες
Που γλί­τω­σαν απ’ την Τάξη
Κι ας κρυφοχαίρομαι
Πώς έχω βρει μιαν ωραία αφορ­μή για γράψιμο
Τάχατες!!!

Υ.Γ. Ο τίτλος είναι ένας στό­χος του ποι­ή­μα­τος μου “Μετάγ­γι­ση” που δημο­σιεύ­τη­κε στους ” Ηπει­ρώ­τι­κους Αντί­λα­λους” της Πάτρας, Δεκέμ­βρη 2000, τ. 60.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο