Επει­δή ορι­σμέ­νοι παρι­στά­νουν τους …ανή­ξε­ρους για το πού βρέ­θη­καν τόσοι μετα­νά­στες πάνω σ’ ένα σαπιο­κά­ρα­βο κατα­με­σής της Μεσο­γεί­ου, ας ρίξου­με μια ματιά στο τι συμ­βαί­νει στις χώρες κατα­γω­γής τους.

Η Συρία εδώ και 10 χρό­νια σπα­ράσ­σε­ται από την ανοι­χτή ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση των Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών, ενώ στα βόρεια επι­χει­ρεί και ο στρα­τός της Τουρκίας.

Εκα­τομ­μύ­ρια είναι τα θύμα­τα και οι ξεριζωμένοι.

Στη Λιβύη, από την άνοι­ξη του 2011 και την επέμ­βα­ση των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, όχι μόνο δεν απο­κα­τα­στά­θη­κε η ασφά­λεια, όπως έλε­γαν, αλλά ο εμφύ­λιος προ­κα­λεί νέα θύμα­τα και πρόσφυγες.

Στην υπο­σα­χά­ρια Αφρι­κή οι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί αντα­γω­νι­σμοί για τον πλού­το της περιο­χής συντη­ρούν πολέ­μους και επεμ­βά­σεις, με μεγά­λες ευρω­παϊ­κές δυνά­μεις να θεω­ρούν περί­που τσι­φλί­κι τους τις παλιές αποικίες.

Για το Αφγα­νι­στάν δεν χρειά­ζο­νται «συστά­σεις». Από το 2001, μετά την επέμ­βα­ση των Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών, ο λαός του ματώ­νει κάθε μέρα και περισ­σό­τε­ρο, παρά την πρό­σφα­τη «από­συρ­ση» των αμε­ρι­κα­νι­κών στρατευμάτων.

Στην Παλαι­στί­νη, η επι­θε­τι­κό­τη­τα του κρά­τους — δολο­φό­νου Ισρα­ήλ, με τις πλά­τες των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, έχει μετα­τρέ­ψει τους Παλαι­στί­νιους σε πρό­σφυ­γες μέσα στην ίδια τους τη χώρα από τους διωγ­μούς, ενώ και στην Αίγυ­πτο η φτώ­χεια σαρώ­νει, παρά τη μεγά­λη ανα­βάθ­μι­ση της αστι­κής της τάξης στο ενερ­γεια­κό και γεω­πο­λι­τι­κό παι­χνί­δι στην περιοχή.

Οποια πέτρα από τις παρα­πά­νω κι αν σηκώ­σει κανείς, θα βρει από κάτω την εμπλο­κή και της Ελλά­δας, με όλες δια­χρο­νι­κά τις κυβερνήσεις.

Οπότε κανείς «αθώος του αίματος»,
απ’ όσους στηρίζουν τον σχεδιασμό του ΝΑΤΟ
και τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης
μέσα από τη συμμετοχή της χώρας σε αυτόν.

Πηγή Ριζο­σπά­στης

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»