Ένα ξεχασμένο έργο ζωγραφικής του Σαλβαντόρ Νταλί ξανά στο “φως” μετά από 75 χρόνια 

Ο Ισπα­νός ζωγρά­φος, Σαλ­βα­ντόρ Ντα­λί ένας από τους σημα­ντι­κό­τε­ρους καλ­λι­τέ­χνες του 20ου αιώ­να και μία πολύ εκκε­ντρι­κή προ­σω­πι­κό­τη­τα της σύγ­χρο­νης τέχνης δεν ήταν ποτέ βαρε­τός, ούτε κατά τη διάρ­κεια της ζωής του, ούτε μετά τον θάνα­τό του.

Από την άγνω­στη συνερ­γα­σία του με την Walt Disney για ται­νία κινου­μέ­νων σχε­δί­ων μικρού μήκους έως το τεστ πατρό­τη­τας που διε­νερ­γή­θη­κε πρό­σφα­τα μετά από αίτη­μα γυναί­κας που υπο­στή­ρι­ζε ότι είναι κόρη του εκλι­πό­ντος καλ­λι­τέ­χνη, νέες λεπτο­μέ­ρειες για τη ζωή του ανα­δύ­ο­νται και προ­κα­λούν συζη­τή­σεις για το έργο του.

Τώρα, μετά από 75 χρό­νια, σε μια ιδιω­τι­κή συλ­λο­γή ανα­κα­λύ­φθη­κε ένα έργο τέχνης του ζωγρά­φου που ήταν στην αφά­νεια εδώ και πολ­λά χρό­νια. Ο πίνα­κας ζωγρα­φι­κής θα παρου­σια­στεί σε γκα­λε­ρί της Νέα Υόρκης.

Το άτι­τλο έργο τέχνης θυμί­ζει τα πρώ­ι­μα σου­ρε­α­λι­στι­κά έργα του Ισπα­νού ζωγράφου.

Ο Nicolas Descharnes, μελε­τη­τής του Ντα­λί επι­βε­βαί­ω­σε ότι το έργο είναι αυθε­ντι­κό σε συνέ­ντευ­ξή του στο Artnet.

Μετά από μια σει­ρά ελέγ­χων ‑συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων της υπέ­ρυ­θρης φωτο­γρα­φί­ας, της ανά­λυ­σης υπο­γρα­φών και της έρευ­νας σε αρχεία- ο Descharnes κατέ­λη­ξε στο συμπέ­ρα­σμα ότι δεν υπάρ­χει τίπο­τα που να δεί­χνει ότι το έργο είναι πλαστογραφία.

Θεω­ρεί­ται ότι το έργο δημιουρ­γή­θη­κε κατά τους πρώ­τους μήνες της ζωής του Ντα­λί στην Ισπα­νία το 1932. Όπως ανα­φέ­ρει το Artnet, η ανά­λυ­ση των υλι­κών έδει­ξε ότι τα χρώ­μα­τα που χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν χρο­νο­λο­γού­νται από το 1932 και η κατα­σκευή του τελά­ρου ζωγρα­φι­κής στην Ισπα­νία επι­βε­βαιώ­νει τον τόπο δημιουρ­γί­ας του έργου.

«Με την πλα­στο­γρα­φία, υπάρ­χει πάντα ένα λάθος που μπο­ρεί να εντο­πι­στεί κάπου. Σε αυτό δεν υπάρ­χει λάθος» δήλω­σε ο Nicolas Descharnes.

Τους ισχυ­ρι­σμούς περί αυθε­ντι­κό­τη­τας του έργου ενι­σχύ­ει η υπο­γρα­φή «Gala Salvador Dali» — ένας από τους πολ­λούς τρό­πους, με τους οποί­ους ο ζωγρά­φος συνή­θι­ζε να απο­τί­ει φόρο τιμής στη σύζυ­γό του Γκα­λά, όπως και στο βιβλίο «Les Dιners de Gala», το οποίο επα­νεκ­δό­θη­κε πρόσφατα.

Φαί­νε­ται πως το έργο είναι εμπνευ­σμέ­νο από ένα παρά­θυ­ρο στο σπί­τι των Σαλ­βα­δόρ και Γκα­λά στο Πορτ Λιγκάτ στην Ισπα­νία την περί­ο­δο όπου έζη­σαν από το 1932 έως το 1982.

Το σπί­τι έχει μετα­τρα­πεί σε Μου­σείο ανοι­χτό για το κοι­νό. Τα αντι­κεί­με­να που εμφα­νί­ζο­νται στο έργο τέχνης παρα­πέ­μπουν επί­σης στο μετα­γε­νέ­στε­ρο πίνα­κά του, Morphological Echo (1934–36).