«Ν’ ακούς τα βήματα της λευτεριάς να βαδίζουν στο μέλλον, ν’ ακούς το μέλλον να ξεδιπλώνει εκατομμύρια κόκκινες σημαίες πάνω απ’ το γέλιο των παιδιών και των κήπων. Να κιόλας βλέπουμε τη νύχτα ετούτη ανάμεσα στο άνοιγμα της σιωπής να κρέμεται απ’ τους κρίκους δυο μεγάλων άστρων το λουκέτο της οικουμένης ξεκλείδωτο». Γ. Ρίτσος
Εκατόν τέσσερα χρόνια ζωής και δράσης συμπληρώνει σήμερα το Κόμμα μας, το ΚΚΕ.
104 χρόνια ασίγαστης, πρωτοπόρας πάλης για τους πόθους και τα δίκια της εργατικής τάξης, όλου του λαού, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για τον σοσιαλισμό ‑κομμουνισμό.
Το Α’ Πανελλαδικό Σοσιαλιστικό Συνέδριο, Ιδρυτικό του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος (ΣΕΚΕ), που το 1924 μετονομάστηκε σε ΚΚΕ, έγινε από τις 17 έως τις 23 του Νοέμβρη στον Πειραιά, στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Ατμόπλοιων.
Η ίδρυση του ΣΕΚΕ δεν ήταν τυχαίο γεγονός. Ήταν συνέπεια μιας μακρόχρονης πορείας που ακολούθησε το εργατικό και το σοσιαλιστικό κίνημα στη χώρα μας. Ήταν το νομοτελειακό αποτέλεσμα της κοινωνικής εξέλιξης, ο ώριμος καρπός της ανάπτυξης του εργατικού κινήματος και της συνένωσής του με τις ιδέες του σοσιαλισμού.
Το Συνέδριο ενέκρινε με πλειοψηφία το Ιδρυτικό Ψήφισμα του ΣΕΚΕ, τις Αρχές και το Πρόγραμμά του, υπόμνημα για τα εξωτερικά ζητήματα, ψήφισμα για την ίδρυση Βαλκανικής Δημοκρατικής Ομοσπονδίας, το Καταστατικό του Κόμματος, ενώ εκδόθηκε χαιρετιστήριο ψήφισμα προς τη νεαρή Σοβιετική Ρωσία αλλά και «διαμαρτυρία διά την μελετωμένην επέμβασιν των συμμάχων κατά της νεαράς Σοβιετικής Δημοκρατίας».
Στο Ιδρυτικό Ψήφισμα σημειώνεται ότι το Κόμμα βασίζεται πάνω σε δύο θεμελιώδεις αρχές: Στην «πολιτική και οικονομική οργάνωση του προλεταριάτου σε ξεχωριστό κόμμα τάξεως διά την κατάκτησιν της πολιτικής εξουσίας και την δημοσιοποίησιν των μέσων της παραγωγής και ανταλλαγής, δηλ. την μεταβολήν της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας εις κοινωνίαν κολλεχτιβικήν ή κομμουνιστικήν». Και στη «διεθνή συνεννόηση και δράση των εργατών».
Στις Αρχές και στο Πρόγραμμα του Κόμματος τονίζεται η αναγκαιότητα της κοινωνικής επανάστασης για «την απελευθέρωσιν όχι μόνο των προλεταρίων αλλά και ολοκλήρου της ανθρωπότητος που υποφέρει σήμερον». Προστίθεται δε ότι ο αγώνας της εργατικής τάξης «είναι αναγκαστικώς και πολιτικός αγών, (επειδή) δεν δύναται να πραγματοποιήση την ιστορικήν της αποστολήν χωρίς να γίνη κάτοχος της πολιτικής εξουσίας, όπερ δύναται να κατορθώση μόνον δι’ ενιαίας επαναστατικής δράσεως της παγκοσμίου εργατιάς, οργανωμένης σε ξεχωριστό εργατικό κόμμα».
Το Συνέδριο κατέληξε με την εκλογή πενταμελούς Κεντρικής Επιτροπής, αποτελούμενης από τους Αρίστο Αρβανίτη, Δημοσθένη Λιγδόπουλο, Σταμάτη Κόκκινο, Μιχαήλ Σιδέρη και Νίκο Δημητράτο. Και τριμελή Εξελεγκτική Επιτροπή, από τους Γιώργη Πισπινή, Σπύρο Κομιώτη και Αβραάμ Μπεναρόγια. Διευθυντής της εφημερίδας «Εργατικός Αγών», που ήταν το επίσημο δημοσιογραφικό όργανο του Κόμματος, εκλέχτηκε ο Δημοσθένης Λιγδόπουλος.
Μια υπερεκατοντάχρονη πορεία αγώνων, θυσιών, πάλης για το σύγχρονο και επίκαιρο, για το πραγματικό νέο, τον σοσιαλισμό — κομμουνισμό, ξεκινούσε…
Με ορμή από την υπερεκατοντάχρονη πορεία του Κόμματος πορευόμαστε για τους υψηλούς στόχους
Σχεδόν 1,5 χρόνο μετά το 21ο Συνέδριο δουλεύουμε πλατιά με τις Αποφάσεις του, θέλοντας αυτές να διαποτίσουν ακόμη περισσότερο τη ζωή και τη δραστηριότητα των Οργανώσεων, το με-γάλο πολιτικό άνοιγμα που γίνεται, την πρωτοπόρα παρέμβαση στους αγώνες που αναπτύσσονται και όλα αυτά μέσα από το πρίσμα της νέας φάσης που εξελίσσεται με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τις επιπτώσεις του και τη διόγκωση των προϋπαρχόντων δεινών για τους λαούς.
Αναφέρει η Πολιτική Απόφαση του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ: «Δηλώνουμε την αποφασιστικότητά μας να μετρήσουμε βήματα στο να γίνεται ακόμα πιο διακριτός ο ρόλος του ΚΚΕ ως ισχυρής οργανωμένης πρωτοπορίας, φορέα νέων επαναστατικών ιδεών. Να μετρήσουμε βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων της πόλης, των βιοπαλαιστών αγροτών, των νέων και των γυναικών εργατικής — λαϊκής ένταξης ή καταγωγής, στα σωματεία τους, στους συλλόγους και τους φορείς τους, στην προώθηση του συντονισμού της δράσης τους, της αλληλεγγύης τους, της κοινωνικής τους συμμαχίας, στην ανάπτυξη της πάλης τους σε αντικαπιταλιστική — αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.
Είμαστε σήμερα πιο ικανοί να κλιμακώνουμε την πάλη, να περνάμε στην αντεπίθεση, να επιδιώκουμε οι καθημερινοί αγώνες και ο τοπικός — κλαδικός συντονισμός της πάλης να μετατρέπονται στην πορεία σε ένα ενιαίο, πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, όσο γίνεται πιο μαζικό, εδραιωμένο στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, σε κάθε περιοχή, με αντικαπιταλιστική — αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, εναντίωσης στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ. Ένα τέτοιο πανελλαδικό και διεθνιστικό ταυτόχρονα κίνημα μπορεί να εγγυηθεί μόνο το ΚΚΕ με τη δράση του, ως καθοδηγητική δύναμη για την ανατροπή του σημερινού συσχετισμού, για το άνοιγμα του δρόμου για τον σοσιαλισμό.
Μέχρι το 22ο Συνέδριο μπορούμε να διευρύνουμε αποφασιστικά τους δεσμούς μας με πλατιές εργατικές — λαϊκές δυνάμεις, με την πιο ενεργή συμμετοχή και δράση τους μέσα στο εργατικό — λαϊκό κίνημα, αλλά και την ένταξή τους στο δραστήριο κι ενεργό περίγυρο του ΚΚΕ, τη συμμετοχή τους σε όλες τις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές μάχες που έχουμε μπροστά μας τα επόμενα χρόνια.
Εως το επόμενο Συνέδριο, μπορούμε να προχωρήσουμε πιο θαρρετά και δυναμικά στην οικοδόμηση πολλών νέων ΚΟΒ του Κόμματος και ΟΒ της ΚΝΕ, στη δημιουργία μαχητικών πυρήνων του Κόμματος και της ΚΝΕ παντού, σε μαζική ανανέωση των γραμμών μας με νέες στρατολογίες από την εργατική τάξη, από τα σύμμαχά της μεσαία στρώματα, ειδικότερα από τη νεολαία, τις γυναίκες».
Πηγή: «Ριζοσπάστης».
