130 χρόνια από τη γέννηση του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι

Στο έργο του ποι­η­τή τερά­στιο μέρος κατα­λα­μνά­νουν θέμα­τα παρ­μέ­να από τις μάχες την περί­ο­δο της επα­νά­στα­σης και την σοσια­λι­στι­κή οικο­δό­μη­ση. Σε τέτοια θέμα­τα είναι αφιε­ρω­μέ­να τα ποι­ή­μα­τα «Βλα­ντί­μιρ Ιλίτς Λένιν» που γρά­φτη­κε το 1924 και το «Καλά» στα 1927. Η «Ωδή στην Επα­νά­στα­ση» και το «Αρι­στε­ρό Εμβατήριο».

Στα τελευ­ταία χρό­νια της ζωής του ο Μαγια­κόφ­σκι έστρε­ψε την προ­σο­χή του στη δρα­μα­τουρ­γία. Εκτός από κινη­μα­το­γρα­φι­κά σενά­ρια, έγρα­ψε τα δρά­μα­τα «Κλοπ» και «Βάνια».
Όλη του την ποι­η­τι­κή δημιουρ­γία ο Μαγια­κόφ­σκι την εκθέ­τει ο ίδιος λίγο πριν από το θάνα­τό του στον πρό­λο­γο του ποι­ή­μα­τος «Μ’ όλη τη φωνή».

Η ποί­η­ση του Μαγια­κόφ­σκι, το θέα­τρο («Μυστή­ριο Μπουφ», «Ο κοριός» που ανέ­βη­κε από τον Μέγερ­χολντ σε μου­σι­κή Σοστα­κό­βιτς), η σάτι­ρά του, αγγί­ζουν τον επα­να­στα­τη­μέ­νο λαό, που τοπο­θε­τεί τον Μαγια­κόφ­σκι στο υψη­λό­τε­ρο βάθρο της συνεί­δη­σής του.

Ο Μαγια­κόφ­σκι κατα­γρά­φε­ται στη συνεί­δη­ση των ανθρώ­πων ως ο ποι­η­τής που ορα­μα­τί­στη­κε και περιέ­γρα­ψε όσο λίγοι το φωτει­νό μέλ­λον της ανθρω­πό­τη­τας. Σίγου­ρα, το αστρα­πο­βό­λο έργο του Μαγια­κόφ­σκι είναι μια από τις πρό­νοιες που φρο­ντί­ζει να κρα­τά η Ιστο­ρία για τις μεγά­λες στιγ­μές της.

Με τα σπου­δαία ανθρώ­πι­να γνω­ρί­σμα­τα της ποί­η­σής του δια­σφα­λί­ζε­ται η δια­χρο­νι­κό­τη­τά της, η αθα­να­σία της.