17 Απρίλη 1961: Το Βατερλό του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην Πλάγια Χιρόν

Γρά­φει ο Οικο­δό­μος //

“Η αγά­πη, μάνα, για την πατρίδα
δεν είναι η γελοία αγά­πη για τη γη
ούτε για το χορ­τά­ρι που πατά­νε τα πόδια μας
είναι το άσβε­στο μίσος γι’ αυτόν που την καταπιέζει
είναι η αιώ­νια έχθρα γι’ αυτόν που της επιτίθεται…”

Χοσέ Μαρ­τί

Στις 17 Απρί­λη του 1961 περί­που 1500 μισθο­φό­ροι, εκπαι­δευ­μέ­νοι από τη CIA, εισβά­λουν με πέντε σκά­φη στην Πλά­για Χιρόν, στον Κόλ­πο των Χοί­ρων, που βρί­σκε­ται στα νότια παρά­λια της Κού­βας. Ανά­με­σά τους βρί­σκο­νται εγκλη­μα­τί­ες πολέ­μου αξιω­μα­τι­κοί και στρα­τιώ­τες του στρα­τού του δικτά­το­ρα Φουλ­χέν­σιο Μπα­τί­στα και άλλα εγκλη­μα­τι­κά στοι­χεία, γιοι γαιο­κτη­μό­νων κ.ά. που μετά την επα­νά­στα­ση στην Κού­βα είχαν κατα­φύ­γει στις ΗΠΑ.  Όλοι έχουν περά­σει από στρα­τιω­τι­κή εκπαί­δευ­ση σε στρα­τό­πε­δα της Νικα­ρά­γουα και της Γουα­τε­μά­λας, που κυβερ­νούν δικτά­το­ρες μαριο­νέ­τες των ΗΠΑ.

«Χιρόν, νίκη του σοσιαλισμού»

Της επί­θε­σης έχει προη­γη­θεί η ρίψη αλε­ξι­πτω­τι­στών με σκο­πό την κατά­λη­ψη ενός προ­γε­φυ­ρώ­μα­τος που θα διευ­κό­λυ­νε την εισβο­λή των μισθο­φό­ρων αντε­πα­να­στα­τών. Την επι­χεί­ρη­ση εισβο­λής σε ένα ανε­ξάρ­τη­το και κυρί­αρ­χο κρά­τος, όπως είναι η Κού­βα, επι­βλέ­πουν αξιω­μα­τού­χοι της CIA από το αερο­πλα­νο­φό­ρο USS Essex, που βρί­σκε­ται αγκυ­ρο­βο­λη­μέ­νο σε από­στα­ση τριών ναυ­τι­κών μιλί­ων από τις ακτές του νησιού. Ο συσχε­τι­σμός των πολε­μι­κών μέσων είναι εξαι­ρε­τι­κά άνισος.

Στις 15 Απρί­λη αμε­ρι­κα­νι­κά αερο­σκά­φη Β‑26 καμου­φλα­ρι­σμέ­να με κου­βα­νι­κά δια­κρι­τι­κά βομ­βάρ­δι­σαν τις αερο­πο­ρι­κές βάσεις της Κού­βας προ­κα­λώ­ντας μεγά­λες κατα­στρο­φές και ανθρώ­πι­να θύματα.

«Εκεί­νο που ήθε­λαν ήταν να πάρουν πίσω 371.930 εκτά­ρια γης, 9.666 ακί­νη­τα, εβδο­μή­ντα εργο­στά­σια, δέκα σεντρά­λες, τρεις τρά­πε­ζες, πέντε ορυ­χεία και δώδε­κα καμπαρέ».

Φιντέλ Κάστρο Ρους

«Δεν μπο­ρείς να πεις σε έναν άντρα που ο μπα­μπάς του είχε χίλιες καμπα­γε­ρί­ας καλ­λιερ­γή­σι­μης γης και που έρχε­ται εδώ απλώς και μόνο για να δώσει το παρόν προ­κει­μέ­νου να του επι­στρέ­ψουν τις χίλιες καμπα­γε­ρί­ας, να πάει να σκο­τω­θεί αντι­με­τω­πί­ζο­ντας  έναν γκουα­χί­ρο που δεν είχε τίπο­τα και που έχει μια απί­στευ­τη διά­θε­ση να τον σκο­τώ­σει, για­τί θα του πάρουν τις καμπα­γε­ρί­ας του.»

Ερνέ­στο Τσε Γκεβάρα

Η αμε­ρι­κα­νι­κή εισβο­λή στην Κού­βα δεί­χνει και είναι πολύ καλά σχε­δια­σμέ­νη και οργα­νω­μέ­νη. Η επι­λο­γή του συγκε­κρι­μέ­νου γεω­γρα­φι­κού σημεί­ου μόνο τυχαία δεν είναι. Η Πλά­για Χιρόν είναι ένα απο­μο­νω­μέ­νο μέρος που χωρί­ζε­ται από την υπό­λοι­πη επι­κρά­τεια της χώρας με έναν μεγά­λο βάλ­το. Αυτό κάνει τη δια­δρο­μή των επα­να­στα­τι­κών δυνά­με­ων της Κού­βας ανα­γκα­στι­κά προ­βλέ­ψι­μη, ανα­με­νό­με­νη από τον εχθρό, άρα και την αντε­πί­θε­ση ακό­μα πιο δύσκολη.

Στις 16 Απρί­λη,  παρα­μο­νή της επί­θε­σης,  κηδεύ­ο­νται τα θύμα­τα των αερο­πο­ρι­κών επι­δρο­μών.  Στην πλα­τεία της Επα­νά­στα­σης, στην Αβά­να,  πραγ­μα­το­ποιεί­ται ογκώ­δης δια­δή­λω­ση, όπου ο Φιντέλ, μπρο­στά σε χιλιά­δες απο­φα­σι­σμέ­νους και οπλι­σμέ­νους άντρες και γυναί­κες, δια­κη­ρύσ­σει για πρώ­τη φορά το σοσια­λι­στι­κό χαρα­κτή­ρα της Επανάστασης:

«Εμείς, με την επα­νά­στα­σή μας, όχι μόνο έχου­με ξερι­ζώ­σει την εκμε­τάλ­λευ­ση του έθνους από άλλο έθνος, αλλά επί­σης την εκμε­τάλ­λευ­ση κάποιων ανθρώ­πων από άλλους ανθρώ­πους! Εμείς έχου­με κατα­δι­κά­σει την εκμε­τάλ­λευ­ση του ανθρώ­που από άνθρω­πο και επί­σης θα ξερι­ζώ­σου­με στην πατρί­δα μας την εκμε­τάλ­λευ­ση του ανθρώ­που από τον άνθρω­πο… Σύντρο­φοι, εργά­τες και αγρό­τες! Αυτή είναι η σοσια­λι­στι­κή και δημο­κρα­τι­κή επα­νά­στα­ση των ταπει­νών, με τους ταπει­νούς και για τους ταπει­νούς. Και γι’ αυτή την επα­νά­στα­ση των ταπει­νών, με τους ταπει­νούς και για τους ταπει­νούς, είμα­στε δια­τε­θει­μέ­νοι να δώσου­με τη ζωή μας».

Η επί­θε­ση των μισθο­φό­ρων στην Πλά­για Χιρόν είχε στό­χο την κατά­λη­ψη μέρους του κου­βα­νι­κού εδά­φους και την εγκα­θί­δρυ­ση σε αυτό μιας προ­σω­ρι­νής ψευ­το­κυ­βέρ­νη­σης που στη συνέ­χεια θα καλού­σε τις ΗΠΑ σε άμε­ση στρα­τιω­τι­κή επέμ­βα­ση στο νησί για βοή­θεια. Ο κομα­ντά­ντε Φιντέλ όλα αυτά τα γνω­ρί­ζει καλά…Το σύν­θη­μα είναι: Σε 72 ώρες πρέ­πει να καθα­ρί­σου­με την πατρί­δα μας από τους εισβο­λείς, ούτε μια παραπάνω!

Ο Φιντέλ πηδά­ει από το τανκ φτά­νο­ντας στην Πλά­για Χιρόν. Φωτο­γρα­φία που έμει­νε στην ιστορία…

Ο ηγέ­της της Κού­βας βρί­σκε­ται στην πρώ­τη γραμ­μή του πυρός και, πότε από τα αντια­ε­ρο­πο­ρι­κά συστή­μα­τα, πότε από τη ράχη ενός τεθω­ρα­κι­σμέ­νου, διευ­θύ­νει σαν μαέ­στρος την «ορχή­στρα» που συν­θέ­τουν χιλιά­δες άντρες και γυναί­κες των Επα­να­στα­τι­κών Ένο­πλων Δυνά­με­ων, της Εθνι­κής Επα­να­στα­τι­κής Αστυ­νο­μί­ας και της Λαϊ­κής Πολι­το­φυ­λα­κής της Κού­βας. Μετά από σκλη­ρή μάχη 68 συνε­χό­με­νων ωρών οι υπε­ρα­σπι­στές του δικαιώ­μα­τος ενός λαού να ορί­ζει ο ίδιος τις τύχες του, στο ελεύ­θε­ρο έδα­φος της πατρί­δας του, θα δώσουν ένα γερό μάθη­μα  στους μισθο­φό­ρους εισβο­λείς και στους γιάν­κη­δες πάτρο­νές τους, που έρχο­νται αντι­μέ­τω­ποι μ’ ένα ηχη­ρό στρα­τιω­τι­κό στρα­πά­τσο, για πρώ­τη φορά στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή, και παράλ­λη­λα στέλ­νουν «μήνυ­μα» για το μέλλον.

«Απαι­τού­με σεβα­σμό στο δικαί­ω­μα στη ζωή και την υγιή ευη­με­ρία της πατρί­δας μας. Γι’ αυτό μας το δικαί­ω­μα θα αγω­νι­στού­με μέχρι το θάνα­το. Για τους Κου­βα­νούς ισχύ­ει αυτό που δια­κή­ρυ­ξε πριν από περισ­σό­τε­ρα από 100 χρό­νια, ο Χοσέ Μαρ­τί: “Πατρί­δα είναι η ανθρωπότητα”».

Φιντέλ Κάστρο Ρους

Οι δυνά­μεις των αντε­πα­να­στα­τών συντρί­βο­νται και κατα­διώ­κο­νται. Λίγοι κατα­φέρ­νουν να φτά­σουν στα αμε­ρι­κα­νι­κά πλοία και να δια­φύ­γουν. Όσοι δεν σκο­τώ­θη­καν στη μάχη αιχ­μα­λω­τί­ζο­νται. 1200 αιχ­μά­λω­τοι αντι­με­τω­πί­ζο­νται από την κου­βα­νι­κή κυβέρ­νη­ση με σεβα­σμό στην ανθρώ­πι­νη υπό­στα­ση και υπό το καθε­στώς που προ­βλέ­πουν οι διε­θνείς συν­θή­κες. Ο λαός και ο επα­να­στα­τι­κός στρα­τός της Κού­βας έχουν ήδη «μιλή­σει», στο πεδίο της μάχης. Ο αριθ­μός των αιχ­μα­λώ­των επι­βε­βαιώ­νει το μέγε­θος της νίκης.

Ακο­λου­θούν δια­πραγ­μα­τεύ­σεις ανά­με­σα στην επα­να­στα­τι­κή κυβέρ­νη­ση της Κού­βας και την κυβέρ­νη­ση Κένε­ντι στη διάρ­κεια των οποί­ων γίνε­ται μια ακό­μα (από τις εκα­το­ντά­δες μέχρι σήμε­ρα) από­πει­ρα δολο­φο­νί­ας του Φιντέλ! Μέσω του αμε­ρι­κα­νού δικη­γό­ρου που μεσο­λα­βεί για λογα­ρια­σμό των ΗΠΑ για την απε­λευ­θέ­ρω­ση των κρα­του­μέ­νων, φτά­νει στα χέρια του Φιντέλ,  ως «δώρο», μια στο­λή δύτη εμπο­τι­σμέ­νη από τη CIA με μύκη­τες και βακτή­ρια ικα­νά να τον σκο­τώ­σουν. Αυτό το περι­στα­τι­κό, που θα απα­σχο­λή­σει στη συνέ­χεια ειδι­κή επι­τρο­πή του αμε­ρι­κα­νι­κού κογκρέ­σου, δεί­χνει μετα­ξύ άλλων και πόσο νιά­ζο­νταν τα αφε­ντι­κά (Κυβέρ­νη­ση ΗΠΑ, CIA)  για την τύχη των υπο­τα­κτι­κών τους (κου­βα­νών αντεπαναστατών)…

Οι αιχ­μά­λω­τοι ανταλ­λάσ­σο­νται τελι­κά με δολά­ρια που η κου­βα­νι­κή κυβέρ­νη­ση αξιο­ποιεί αγο­ρά­ζο­ντας τρό­φι­μα, φάρ­μα­κα και μηχα­νές επώ­α­σης αυγών, πολύ­τι­μα για τις ανά­γκες του κου­βα­νι­κού λαού.

«Χιρόν, η πρώ­τη ήττα του αμε­ρι­κα­νι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού στη Λατι­νι­κή Αμερική»

Στις 26 Απρί­λη ο Φιντέλ Κάστρο εξέ­δω­σε διά­ταγ­μα σύμ­φω­να με το οποίο η Κού­βα θα είναι στο εξής ένα σοσια­λι­στι­κό κρά­τος. «Λοι­πόν, ναι! Το καθε­στώς μας είναι σοσια­λι­στι­κό! Και αν υπάρ­χει εδώ, στην Καραϊ­βι­κή, το φταί­ξι­μο δεν είναι μόνο δικό μας. Είναι και του Χρι­στό­φο­ρου Κολόμ­βου και των άγγλων και ισπα­νών αποι­κι­στών και της ίδιας της γεω­γρα­φί­ας της χώρας μας! Αλλά εμείς πιστεύ­ου­με ότι με πλή­ρες δικαί­ω­μα μπο­ρού­με να ζήσου­με εδώ με το σοσια­λι­στι­κό καθε­στώς που ο λαός μας προ­τί­μη­σε και διάλεξε».

Την 1^η του Μάη εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες λαού δια­δη­λώ­νουν στην Αβά­να εκφρά­ζο­ντας  την υπο­στή­ρι­ξή τους στη νέα σοσια­λι­στι­κή κοι­νω­νία που θεμε­λιώ­νε­ται στην Κού­βα, με συν­θή­μα­τα όπως: «Ζήτω ο σοσια­λι­σμός που καταρ­γεί όλους τους εκμε­ταλ­λευ­τές». «Κάτω ο ιμπε­ρια­λι­σμός των Γιάν­κη­δων», «Πατρί­δα ή θάνατος!».

Κατά τη διάρ­κεια των μαχών της Πλά­για Χιρόν 157 Κου­βα­νοί προ­σθέ­τουν τα ονό­μα­τά τους στον μακρύ κατά­λο­γο των ηρώ­ων που έπε­σαν «για την Επα­νά­στα­ση, την πατρί­δα, την ανθρω­πό­τη­τα», σ’ έναν πόλε­μο που αλλά­ζο­ντας μορ­φές και όπλα κρα­τά­ει μέχρι τις μέρες μας…

«…Αλλά η Κού­βα ξεση­κώ­θη­κε. Η Κού­βα μπό­ρε­σε να λυτρω­θεί από αυτήν την μπά­σταρ­δη κηδε­μο­νία. Η Κού­βα έσπα­σε τις αλυ­σί­δες που είχαν συν­δέ­σει τη μοί­ρα της μ’ εκεί­νη της αυτο­κρα­το­ρί­ας του κατα­πιε­στή, επα­νά­κτη­σε τα πλού­τη της, απο­κα­τέ­στη­σε τον πολι­τι­σμό της και ξεδί­πλω­σε την κυρί­αρ­χη σημαία της Ελεύ­θε­ρης Περιο­χής και του Ελεύ­θε­ρου Λαού της αμε­ρι­κα­νι­κής Ηπείρου.»

Φιντέλ Κάστρο Ρους
Δεύ­τε­ρη Δια­κή­ρυ­ξη της Αβάνας
4 Φλε­βά­ρη 1962

«…Υπο­τί­θε­ται πως ο καθέ­νας από εμάς διέ­τρε­χε τον κίν­δυ­νο εμφράγ­μα­τος ακού­γο­ντας αυτά τα λόγια από τον Πρό­ε­δρο των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών. Μετά από έναν απο­κλει­σμό χωρίς έλε­ος που διαρ­κεί πια σχε­δόν 60 χρό­νια. Και αυτοί που πέθα­ναν σε μισθο­φο­ρι­κές επι­θέ­σεις στα κου­βα­νι­κά πλοία και λιμά­νια, το αερο­πλά­νο της γραμ­μής γεμά­το επι­βά­τες που εξερ­ρά­γη εν πτή­ση, οι μισθο­φο­ρι­κές επεμ­βά­σεις, οι πολ­λα­πλές ενέρ­γειες βίας και εξαναγκασμού;

Να μην έχει κανείς την ψευ­δαί­σθη­ση, ότι ο λαός αυτής της ευγε­νούς και γεμά­της αυτα­πάρ­νη­ση χώρας θα απαρ­νη­θεί την δόξα και τα δικαιώ­μα­τα, αλλά και τον πνευ­μα­τι­κό πλού­το που έχει κερ­δί­σει με την ανά­πτυ­ξη στην εκπαί­δευ­ση, τις επι­στή­μες και τον πολιτισμό.

Επι­ση­μαί­νω επί­σης, ότι είμα­στε ικα­νοί να παρά­γου­με τα τρό­φι­μα και τον υλι­κό πλού­το που χρεια­ζό­μα­στε με την προ­σπά­θεια και την εξυ­πνά­δα του λαού μας. Δεν χρεια­ζό­μα­στε να μας χαρί­σει τίπο­τα η αυτο­κρα­το­ρία. Οι προ­σπά­θειές μας θα είναι νόμι­μες και ειρη­νι­κές, για­τί είμα­στε ταγ­μέ­νοι στον αγώ­να για την ειρή­νη και την αδελ­φο­σύ­νη όλων των ανθρώ­πων που ζού­με σε αυτόν τον πλανήτη.»

Φιντέλ Κάστρο Ρους
Άρθρο στη Granma
27 Μάρ­τη 2016

Αξί­ζει να διαβάσετε:

Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΒΑΝΑΣ, εκδ. Διε­θνές Βήμα, 2008
ΙΓΝΑΣΙΟ ΡΑΜΟΝΕ: Εκα­τό ώρες με τον Φιντέλ, εκδ. Πατά­κη, 2007
Α. ΚΟΥΠΟΥΛ και Φ. ΓΚΟΝΣΑΛΕΣ: CIA κατά Τσε, εκδ. Σύγ­χρο­νη Επο­χή, 1997
ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ, Στην υπε­ρά­σπι­ση του σοσια­λι­σμού, εκδ. Διε­θνές Βήμα, 2008
ΠΑΚΟ ΙΓΝΑΣΙΟ ΤΑЇΜΠΟ ΙΙ: Ερνέ­στο Γκε­βά­ρα γνω­στός και ως  ΤΣΕ, εκδ. Κέδρος, 2005
ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ, Ο σοσια­λι­σμός και ο άνθρω­πος στην Κού­βα, εκδ. Διε­θνές Βήμα, 2011

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ στο ΑΤΕΧΝΩΣ:

Εκδή­λω­ση για τη 55η επέ­τειο της “Από­βα­σης στον Κόλ­πο των Χοί­ρων” (17/4)

Φιντέλ: «Αυτή είναι η σοσια­λι­στι­κή και δημο­κρα­τι­κή Επα­νά­στα­ση των ταπει­νών, με τους ταπει­νούς, για τους ταπει­νούς!» (16 Απρί­λη 1961)

Να επι­στρα­φεί το Γκουα­ντά­να­μο και να απο­ζη­μιω­θεί η Κούβα

Καμί­λο Σιεν­φου­έ­γος: «Εδώ δεν παρα­δί­νε­ται κανέ­νας, διάβολε!»

Ο αδερ­φός Ομπά­μα – Άρθρο του Φιντέλ Κάστρο για την επί­σκε­ψη Ομπά­μα στην Κούβα