Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

22 Ιουνίου 1941: Η επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας ενάντια στην ΕΣΣΔ

Ως τα μέσα περί­που του 1941 η φασι­στι­κή Γερ­μα­νία είχε επι­βά­λει την κυριαρ­χία της πάνω στο απέ­ρα­ντο έδα­φος, που επε­κτεί­νε­ται από τις ακτές του Ατλα­ντι­κού Ωκε­α­νού ως τα σοβιε­τι­κά σύνο­ρα και από το Νάρ­βικ ως την Κρή­τη. Στην Ευρώ­πη συνέ­χι­ζε τον αγώ­να μόνο η Αγγλία. Οι λαοί των χωρών, που είχαν κατα­λά­βει οι φασί­στες επι­δρο­μείς, έκα­ναν τότε μόλις τα πρώ­τα βήμα­τα στο δρό­μο της Αντί­στα­σης. Η οικο­νο­μία των χωρών αυτών, καθώς και των κρα­τών — δορυ­φό­ρων, εξυ­πη­ρε­τού­σε τις στρα­τιω­τι­κές στρα­τη­γι­κές ανά­γκες της Γερ­μα­νί­ας. Οι χιτλε­ρι­κές Ενο­πλες Δυνά­μεις, που είχαν συσ­σω­ρεύ­σει πολε­μι­κή πεί­ρα δύο χρό­νων, φαί­νο­νταν ανίκητες.

Το μονα­δι­κό κρά­τος που εμπό­δι­ζε το γερ­μα­νο­φα­σι­στι­κό ιμπε­ρια­λι­σμό να επι­βά­λει από­λυ­τη κυριαρ­χία σε όλη την ευρω­παϊ­κή ήπει­ρο ήταν η Σοβιε­τι­κή Ενω­ση. Τον Ιού­νη του 1941 η χιτλε­ρι­κή Γερ­μα­νία είχε τελειώ­σει τις τελευ­ταί­ες προ­ε­τοι­μα­σί­ες για τον πόλε­μο ενα­ντί­ον της ΕΣΣΔ.

Στις 22 Ιού­νη 1941, τα ξημε­ρώ­μα­τα, η φασι­στι­κή Γερ­μα­νία επι­τέ­θη­κε δόλια κατά της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης. Χιλιά­δες κανό­νια άνοι­ξαν πυρ ενα­ντί­ον των συνο­ρια­κών φυλα­κί­ων και οχυ­ρώ­σε­ων. Αερο­πλά­να με τη σβά­στι­κα στα φτε­ρά βομ­βάρ­δι­σαν μαζι­κά το Κίε­βο, το Ζιτό­μιρ, τη Σεβα­στού­πο­λη, το Μινσκ, το Σμο­λένσκ, τη Ρίγα, το Κάου­νας και άλλες πόλεις. Τα ναζι­στι­κά στρα­τεύ­μα­τα πέρα­σαν τα σύνο­ρα της ΕΣΣΔ. Το «σχέ­διο Μπαρ­μπα­ρό­σα» είχε τεθεί σε ενέρ­γεια. Μόνο αφού πέρα­σε μιά­μι­ση ώρα ύστε­ρα από την επί­θε­ση, η γερ­μα­νι­κή κυβέρ­νη­ση κήρυ­ξε τυπι­κά τον πόλε­μο ενα­ντί­ον της ΕΣΣΔ, μέσω του πρε­σβευ­τή της στη Μόσχα. Στις 22 Ιού­νη ανή­με­ρα, το υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών της Γερ­μα­νί­ας δημο­σί­ευ­σε μια ψεύ­τι­κη εξή­γη­ση για τα αίτια της επί­θε­σης: «Για να σώσου­με όλο τον παγκό­σμιο πολι­τι­σμό από το θανά­σι­μο κίν­δυ­νο του μπολ­σε­βι­κι­σμού». Μετά τη Γερ­μα­νία μπή­καν στον πόλε­μο κατά της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης η Ιτα­λία, η Ρου­μα­νία, η Φιν­λαν­δία και η Ουγ­γα­ρία. Τον πόλε­μο ενα­ντί­ον της ΕΣΣΔ κήρυ­ξε και η φασι­στι­κή κυβέρ­νη­ση της Σλο­βα­κί­ας, ενώ η κυβέρ­νη­ση του Βισύ διέ­κο­ψε τις διπλω­μα­τι­κές σχέ­σεις. Είχε αρχί­σει η εκστρα­τεία των φασι­στι­κών κρα­τών ενα­ντί­ον του σοσια­λι­στι­κού κράτους.

Η επί­θε­ση της ναζι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας και των άλλων συμ­μά­χων της ενά­ντια στη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση είναι και η αρχή του Μεγά­λου Πατριω­τι­κού Πολέ­μου, που έλη­ξε με τη μεγα­λειώ­δη νίκη του σοβιε­τι­κού λαού και του Κόκ­κι­νου Στρατού.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο