Τριπλή η τιμή του κακάο — Τα παιδιά συνεχίζουν να πεινούν και να δουλεύουν

Θα συνεχιστούν οι υψηλές τιμές

Η ΕΕ και οι ΗΠΑ κατα­να­λώ­νουν την πλειο­νό­τη­τα της παγκό­σμιας παρα­γω­γής. Για κάθε ευρώ όμως που κοστί­ζει μία σοκο­λά­τα, μόνο περί­που επτά σεντς πηγαί­νουν στους καλ­λιερ­γη­τές κακά­ου, ενώ οι παρα­σκευα­στές και οι έμπο­ροι παίρ­νουν περί­που 80 σεντς.

Προ­κει­μέ­νου να προ­γραμ­μα­τί­σουν καλύ­τε­ρα αυτή την επι­χεί­ρη­ση δισε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευρώ, οι παρα­σκευα­στές σοκο­λά­τας αγο­ρά­ζουν τους κόκ­κους κακά­ου πολύ πριν από τη συγκο­μι­δή. «Το τραγι­κό είναι ότι οι αγρό­τες στην Ακτή Ελε­φα­ντο­στού και τη Γκά­να επω­φε­λού­νται ελά­χι­στα τώρα επει­δή οι σοδειές που­λή­θη­καν πριν από την άνο­δο των τιμών», λέει ο Φρί­ντελ Χιτζ Άνταμς . Οι περισ­σό­τε­ροι από αυτούς πού­λη­σαν στην τιμή των 1.800 δολα­ρί­ων ανά τόνο πέρυ­σι και έτσι υπέ­στη­σαν μεγά­λη ζημιά.

Οι έμπο­ροι στις μικρό­τε­ρες χώρες παρα­γω­γής κακά­ου προ­σπα­θούν αυτή τη στιγ­μή να βρουν όσο το δυνα­τόν περισ­σό­τε­ρο κακάο. Η τιμή του κακά­ου θα παρα­μεί­νει υψη­λή για τα επό­με­να ενά­μι­ση με δύο χρό­νια, ωστό­σο δεν είναι βέβαιο ότι θα αντι­με­τω­πι­στούν τα προ­βλή­μα­τα της φτώ­χειας, του υπο­σι­τι­σμού και της παι­δι­κής εργα­σί­ας τα οποία καταγ­γέλ­λο­νται εδώ και 25 χρό­νια.

Βλέ­που­με λοι­πόν ότι ενώ ο φτω­χός λαός της Αφρι­κής παρά­γει διαρ­κώς, κάτω ακό­μα και από δύσκο­λες περι­βαλ­λο­ντι­κές συν­θή­κες, τον πλού­το που παρά­γει τον καρ­πώ­νε­ται η Δύση, δηλα­δή οι μονο­πω­λια­κοί όμι­λοι της ΕΕ και των ΗΠΑ, που φρο­ντί­ζουν να μην χάσουν ούτε «κόκ­κο» από τα κέρ­δη τους, επι­βα­ρύ­νο­ντας τα έξο­δα κατα­νά­λω­σης του κόσμου.
Έτσι, το αφή­γη­μα που θέλει τον λαό κάθε χώρας να πλου­τί­ζει, όταν η οικο­νο­μία της χώρας του είναι ισχυ­ρή ή όταν εργά­ζε­ται πολύ σκλη­ρά, χρεοκοπεί.
Οι αγρό­τες, όπως και οι εργά­τες, της Αφρι­κής, δου­λεύ­ουν κάτω από τις πιο εξα­ντλη­τι­κές συν­θή­κες εργα­σί­ας, ώστε να μπο­ρούν να απο­λαμ­βά­νουν εις βάρος τους, οι «πολι­τι­σμέ­νοι» αυτού του κόσμου, τα αγα­θά της Μαύ­ρης Ηπείρου.
Σε αυτά τα αγα­θά φυσι­κά, οι ίδιοι οι αγρό­τες στε­ρού­νται πρό­σβα­σης, μαζί και σε πολ­λά άλλα στοι­χειώ­δη, όπως σίτι­ση και παιδεία.
Η δε παι­δεία, αντι­κα­θί­στα­νται από την παι­δι­κή εργα­σία — μιας και αυτά θεω­ρού­νται παι­διά ενός άλλου κόσμου — για να μπο­ρούν τα «δικά μας» παι­διά (όσα από αυτά μπο­ρούν σήμε­ρα), να δια­βά­ζουν απρό­σκο­πτα τα μαθή­μα­τά τους, πλάι με μια ζεστή κού­πα …κακάο.

(Πηγή: DW)