ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΚΕ: Να ληφθούν κατεπειγόντως μέτρα αντιπυρικής προστασίας της περιουσίας του λαού και των δασών

Ερώ­τη­ση προς τους υπουρ­γούς Κλι­μα­τι­κής Κρί­σης και Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας, Περι­βάλ­λο­ντος και Ενέρ­γειας, Εσω­τε­ρι­κών και Εθνι­κής Οικο­νο­μί­ας και Οικο­νο­μι­κών, σχε­τι­κά με τα μέτρα της κυβέρ­νη­σης για την επι­κεί­με­νη αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο, κατέ­θε­σε στη Βου­λή το ΚΚΕ.

Ανα­λυ­τι­κά το κεί­με­νο της Ερώ­τη­σης που υπο­γρά­φουν οι βου­λευ­τές του Κόμ­μα­τος Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, Νίκος Αμπα­τιέ­λος, Γιάν­νης Γκιό­κας, Βιβή Δάγκα, Γιάν­νης Δελής, Σεμί­να Διγε­νή, Νίκος Έξαρ­χος, Λιά­να Κανέλ­λη, Νίκος Καρα­θα­να­σό­που­λος, Χρή­στος Κατσώ­της, Μαρία Κομνη­νά­κα, Αφρο­δί­τη Κτε­νά, Γιώρ­γος Λαμπρού­λης, Δια­μά­ντω Μανω­λά­κου, Γιώρ­γος Μαρί­νος, Βασί­λης Μετα­ξάς, Νίκος Παπα­να­στά­σης, Θανά­σης Παφί­λης, Λεω­νί­δας Στολ­τί­δης, Μανώ­λης Συντυ­χά­κης και Χρή­στος Τσοκάνης

«Βρι­σκό­μα­στε λίγο πριν την έναρ­ξη της αντι­πυ­ρι­κής περιό­δου και παρα­μέ­νουν όλες οι αιτί­ες και οι αρνη­τι­κοί παρά­γο­ντες, που τα προη­γού­με­να χρό­νια συνέ­βα­λαν στην εκδή­λω­ση και την εξά­πλω­ση κατα­στρο­φι­κών πυρκαγιών.

Η αντι­με­τώ­πι­ση των μεγά­λων προ­βλη­μά­των της πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, της κατά­σβε­σης των δασι­κών πυρ­κα­γιών, της αντι­πλημ­μυ­ρι­κής και αντι­σει­σμι­κής προ­στα­σί­ας, της προ­στα­σί­ας της λαϊ­κής περιου­σί­ας, των κατοι­κιών, δημό­σιων κτι­ρί­ων, βιο­μη­χα­νι­κών και επαγ­γελ­μα­τι­κών χώρων καλ­λιερ­γειών κτη­νο­τρο­φι­κού κεφα­λαί­ου και υπο­δο­μών κλπ από μεγά­λα βιο­μη­χα­νι­κά και τεχνο­λο­γι­κά ατυ­χή­μα­τα, έχει τερά­στια και επεί­γου­σα σημα­σία για την προ­στα­σία της ζωής και της υγεί­ας του πληθυσμού.

Με ευθύ­νη όλων των κυβερ­νή­σε­ων και της σημε­ρι­νής και με βάση τις κατευ­θύν­σεις της Ε.Ε. ο μηχα­νι­σμός της Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας είναι ενταγ­μέ­νος και στις συμ­φω­νί­ες των ιμπε­ρια­λι­στι­κών ενώ­σε­ων και των κατα­σταλ­τι­κών μηχα­νι­σμών τους, που συμ­με­τέ­χει η Ελλά­δα. Στο πλαί­σιό τους η πολι­τι­κή προ­στα­σία μπο­ρεί να αξιο­ποιεί­ται ως εργα­λείο δια­φό­ρων ειδών επεμ­βά­σε­ων σε άλλες χώρες αξιο­ποιώ­ντας φυσι­κές κατα­στρο­φές, τη λεγό­με­νη ανθρω­πι­στι­κή κρί­ση, πολέ­μους, τρο­μο­κρα­τι­κές ενέρ­γειες κ.λπ. Απο­τε­λεί δε ανα­πό­σπα­στο στοι­χείο της στρα­τη­γι­κής της λεγό­με­νης “Εσω­τε­ρι­κής και Εξω­τε­ρι­κής ασφά­λειας της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης” και του ΝΑΤΟ.

Σήμε­ρα η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ με το Υπουρ­γείο και τη νέα δομή της Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας έχει ως βασι­κό στό­χο, την ολο­κλη­ρω­τι­κή έντα­ξη της πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας στο πλαί­σιο της κοι­νής στρα­τη­γι­κής και του σχε­δια­σμούς της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, στην κατεύ­θυν­ση της παρα­πέ­ρα κατα­στο­λής απέ­να­ντι στο λαό. Γι’ αυτό στρα­τιω­τι­κο­ποιεί ακό­μη περισ­σό­τε­ρο το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα που απο­τε­λεί τον κατ’ εξο­χήν επι­χει­ρη­σια­κό βρα­χί­ο­να της πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας. Οι σχε­δια­σμοί αυτοί είναι αντί­θε­τοι με τις πραγ­μα­τι­κές λαϊ­κές ανά­γκες και την προ­στα­σία των Δασών.

Παράλ­λη­λα, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ επι­διώ­κει τη μετα­τρο­πή της Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας σε ένα ακό­μα κερ­δο­φό­ρο εμπό­ρευ­μα για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους. Προ­ω­θεί επί­σης την υπο­κα­τά­στα­ση της ευθύ­νης της μέσω της παρα­χώ­ρη­σης σημα­ντι­κού μέρους των πυρο­σβε­στι­κών υπη­ρε­σιών στον εθε­λο­ντι­σμό και τις ΜΚΟ και αντί­στοι­χα αρμο­διο­τή­των δασο­προ­στα­σί­ας στις Περι­φέ­ρειες και την τοπι­κή διοί­κη­ση, χωρίς να δια­σφα­λί­ζει καμιά προ­ϋ­πό­θε­ση, επι­βα­ρύ­νο­ντας τις λαϊ­κές οικο­γέ­νειες με επι­πρό­σθε­τους φόρους και τέλη.

Το ΚΚΕ επα­νει­λημ­μέ­να έχει εκφρά­σει την ανη­συ­χία του για την ετοι­μό­τη­τα του κρά­τους απέ­να­ντι στις δασι­κές πυρ­κα­γιές. Πριν από κάθε αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο, δια­χρο­νι­κά όλες οι κυβερ­νή­σεις, το ίδιο και η σημε­ρι­νή, παρου­σιά­ζο­ντας το “νέο επι­χει­ρη­σια­κό δόγ­μα για την αντι­με­τώ­πι­ση των δασι­κών πυρ­κα­γιών”, ισχυ­ρί­ζο­νται ότι είναι έτοι­μες, πλην όμως δια­ψεύ­δο­νται κάθε χρό­νο από τις τερά­στιες καταστροφές.

Πρό­σφα­τα μάλι­στα η Κυβέρ­νη­ση με Κοι­νή Υπουρ­γι­κή Από­φα­ση μετα­φέ­ρει στους ιδιο­κτή­τες σπι­τιών που βρί­σκο­νται μέσα ή κοντά σε δάσος, την ευθύ­νη της προ­στα­σί­ας των σπι­τιών τους σε περί­πτω­ση πυρ­κα­γιάς στο δάσος. Η συγκε­κρι­μέ­νη ΚΥΑ υπο­χρε­ώ­νει τους ιδιο­κτή­τες αυτών των σπι­τιών, στην έκδο­ση με δικά τους έξο­δα “Εντύ­που Αξιο­λό­γη­σης Επι­κιν­δυ­νό­τη­τας και Τεχνι­κής Έκθε­σης αρμό­διου τεχνι­κού επι­στή­μο­να”, καθώς και στη λήψη όλων των μέτρων που προ­βλέ­πουν οι δια­τά­ξεις όπως “….στην πρό­σβα­ση στο ακί­νη­το, στη δημιουρ­γία ζωνών προ­στα­σί­ας, στην απο­θή­κευ­ση υλι­κών, στον τακτι­κό καθα­ρι­σμό και στην εκπό­νη­ση Σχε­δί­ου Προ­ε­τοι­μα­σί­ας Εκκέ­νω­σης…”. Έτσι εν ολί­γοις, το κρά­τος μετα­φέ­ρει όλη την ευθύ­νη στους ιδιο­κτή­τες αυτών των σπι­τιών απο­ποιού­με­νη εκ των προ­τέ­ρων τις δικές της τερά­στιες ευθύνες.

Φέτος, από τις αρχές Απρι­λί­ου ακό­μα, οι εξαγ­γε­λί­ες και τα δόγ­μα­τα μοιά­ζουν κού­φια λόγια, αφού ήδη η πολυ­ή­με­ρη πυρ­κα­γιά στα Πιέ­ρια όρη έκα­ψε 5.000 στρέμ­μα­τα δάσους, αλλά και άλλες μικρό­τε­ρης κλί­μα­κας πυρ­κα­γιές σε αγρο­τι­κές και δασι­κές εκτά­σεις, έχουν οδη­γή­σει πυρο­σβέ­στες και πολί­τες στα νοσο­κο­μεία. Ένας επο­χι­κός πυρο­σβέ­στης, που συμ­με­τεί­χε σε κατά­σβε­ση εκτός σύμ­βα­σης, τραυ­μα­τί­στη­κε σοβα­ρά στην Ημα­θία, ενώ ένας πολί­της τραυ­μα­τί­στη­κε βαριά και μετα­φέρ­θη­κε σε σοβα­ρή κατά­στα­ση, δια­σω­λη­νω­μέ­νος, στην Κρή­τη. Ανα­γκά­στη­κε έτσι ο Υπουρ­γός να ξεκι­νή­σει άτυ­πα την αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο από τις 7 Απρι­λί­ου, δια­τάσ­σο­ντας μερι­κές επι­φυ­λα­κές στους πυρο­σβέ­στες και την επάν­δρω­ση δασι­κών περι­πο­λι­κών! Οι πρώ­τες φωτιές που ξέσπα­σαν ήδη είναι εκα­το­ντά­δες και δεί­χνουν πως σε ό,τι αφο­ρά στην πρό­λη­ψή για μια ακό­μα χρο­νιά έχουν γίνει ελά­χι­στα πράγ­μα­τα που δεν αρκούν σε καμία περί­πτω­ση. Θυμί­ζου­με ότι κατά την περ­σι­νή αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο, οι συνο­λι­κές καμέ­νες εκτά­σεις στη χώρα ξεπέ­ρα­σαν τα 1.740.000 στρέμματα.

Η “καύ­σι­μη ύλη”, που κάθε χρό­νο μετα­τρέ­πει σε στά­χτη χιλιά­δες στρέμ­μα­τα δάσους, είναι εδώ και απει­λεί τον φυσι­κό πλού­το, την περιου­σία, ακό­μα και τη ζωή του λαού. Τα δάση δεν προ­στα­τεύ­ο­νται από τα απο­σπα­σμα­τι­κά και πανά­κρι­βα έργα των όποιων καθα­ρι­σμών τμη­μά­των δασών είναι σε εξέ­λι­ξη, χωρίς σχε­δια­σμό, με πρό­χει­ρες ή και ανύ­παρ­κτες μελέ­τες που δεν καλύ­πτουν ούτε καν το 3% των συνο­λι­κών εκτά­σε­ων σε όλη την Ελλά­δα, που πρέ­πει όχι μόνο απλά να καθα­ρι­στούν, αλλά να δια­χει­ρι­στούν με βάση τους κανό­νες της δασο­λο­γι­κής επι­στή­μης, στο πλαί­σιο ενός σύγ­χρο­νου αντι­πυ­ρι­κού σχε­δια­σμού, ο οποί­ος δεν υπάρ­χει για κανέ­να δάσος της χώρας.

Είναι σχε­δόν ανύ­παρ­κτα τα μέτρα πρό­λη­ψης και αντι­πυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας. Παρα­μέ­νουν οι ελλεί­ψεις σε μέσα, προ­σω­πι­κό, υπο­δο­μές, χρη­μα­το­δό­τη­ση των αρμο­δί­ων υπη­ρε­σιών και της Δασι­κής Υπη­ρε­σί­ας. Συνε­χί­ζε­ται η πολι­τι­κή της διά­σπα­σης της ενιαί­ας δια­χεί­ρι­σης των δασών και ο αντιε­πι­στη­μο­νι­κός και κατα­στρο­φι­κός δια­χω­ρι­σμός της πρό­λη­ψης από την κατά­σβε­ση των δασι­κών πυρ­κα­γιών, με απο­τέ­λε­σμα το βάρος να πέφτει σχε­δόν απο­κλει­στι­κά στην καταστολή.

Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι αμεί­λι­κτη. Πανελ­λα­δι­κά, δεν υπάρ­χει ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχέ­διο δια­χεί­ρι­σης των δασών. Η Δασι­κή Υπη­ρε­σία, τα δασαρ­χεία είναι απο­γυ­μνω­μέ­να από χρη­μα­το­δό­τη­ση και προ­σω­πι­κό. Λεί­πουν 2.000 δασο­λό­γοι, οι δασερ­γά­τες είναι κάποιες 10άδες ενώ χρειά­ζο­νται του­λά­χι­στον 10.000. Στην πυρο­σβε­στι­κή υπη­ρε­σία τα μέσα κατα­στο­λής υπο­λεί­πο­νται κατά πολύ για την απο­τε­λε­σμα­τι­κή κατα­στο­λή ενώ και οι ελλεί­ψεις σε μόνι­μο προ­σω­πι­κό είναι τεράστιες.

Οι μάχι­μοι πυρο­σβέ­στες κατά την αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο φτά­νουν κυριο­λε­κτι­κά στα όριά τους αφού υφί­στα­νται το “τέντω­μα” του εργα­σια­κού τους χρό­νου με τις επι­φυ­λα­κές, για να καλυ­φθεί η τερά­στια έλλει­ψη προ­σω­πι­κού (περί­που 4.000 κενές οργα­νι­κές θέσεις πυρο­σβε­στών), με 24ωρες βάρ­διες στα πύρι­να μέτω­πα, με 32ωρες βάρ­διες σε αστι­κές πυρ­κα­γιές. Η εξά­ντλη­σή τους είναι τέτοια που στην περυ­σι­νή αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο για παρά­δειγ­μα μέσα σε λίγες μέρες δεκά­δες πυρο­σβέ­στες τραυ­μα­τί­στη­καν ή παρου­σί­α­σαν σοβα­ρά ανα­πνευ­στι­κά προ­βλή­μα­τα και καρ­διο­λο­γι­κά προ­βλή­μα­τα, ενώ αρκε­τοί νοση­λεύ­τη­καν και στα νοσο­κο­μεία. Δεν απο­τε­λεί λύση σε αυτό το τερά­στιο πρό­βλη­μα η θέσπι­ση από τις κυβερ­νή­σεις της Ν.Δ. του θεσμού των Πυρο­σβε­στών Δασι­κών Επι­χει­ρή­σε­ων, που προ­σθέ­τει μια ακό­μη ευέ­λι­κτη – ορι­σμέ­νου χρό­νου μορ­φή εργα­σί­ας στο Π.Σ.. Ιδιαί­τε­ρα τη στιγ­μή που δεν συμ­βάλ­λουν στον τομέα της πρό­λη­ψης των πυρ­κα­γιών και στις ανά­λο­γες εργα­σί­ες κατά την διάρ­κεια της χει­με­ρι­νής περιόδου.

Αντί­στοι­χα, πυρο­σβέ­στες από διά­φο­ρες περιο­χές της Ελλά­δας μετα­κι­νή­θη­καν για εκα­το­ντά­δες χιλιό­με­τρα στον Έβρο, στην Αττι­κή, στη Ρόδο, στην Εύβοια, τη Βοιω­τία και αλλού για να μπα­λώ­σουν τα τερά­στια κενά. Ξεκι­νού­σαν τα μεσά­νυ­χτα για να φτά­σουν το πρωί και να ριχτούν στην μάχη με τις φωτιές σε μέρη και περιο­χές που δεν γνω­ρί­ζουν ούτε έχουν επι­σκε­φθεί ποτέ, ορι­σμέ­νες φορές μάλι­στα χωρίς να υπάρ­χει ούτε καν μέρι­μνα για τη στέ­γα­σή τους.

Ανα­κλή­θη­καν μέσα σε λίγες εβδο­μά­δες, δύο φορές, όλες οι άδειες των πυρο­σβε­στών και ταυ­τό­χρο­να στις περισ­σό­τε­ρες υπη­ρε­σί­ες δεν χορη­γού­νταν ρεπό ή ανα­παύ­σεις. Με αυτή την κατά­στα­ση οι πυρο­σβέ­στες δεν στε­ρή­θη­καν απλώς τις ολι­γο­ή­με­ρες δια­κο­πές με τις οικο­γέ­νειές τους, αλλά έχα­σαν πολυ­τι­μό­τα­το χρό­νο ανά­παυ­σης για την απο­βο­λή της συσ­σω­ρευ­μέ­νης κού­ρα­σης και των μακρο­πρό­θε­σμων συνε­πειών, που οι συν­θή­κες της εργα­σί­ας τους τούς δημιουρ­γούν σωμα­τι­κά και ψυχι­κά προβλήματα.

Το ιπτά­με­νο προ­σω­πι­κό της Πολε­μι­κής Αερο­πο­ρί­ας βρί­σκε­ται αντι­μέ­τω­πο με σημα­ντι­κό­τα­τες ελλεί­ψεις σε ιπτά­με­να μέσα και την συντή­ρη­σή τους, ειδι­κά στην 355 Μοί­ρα Τακτι­κών Μετα­φο­ρών, όπου φαί­νε­ται πως η δια­θε­σι­μό­τη­τα των Canadair CL-215 αντί να ικα­νο­ποιεί­ται με βάση τις ανά­γκες της δασο­πυ­ρό­σβε­σης πρω­τί­στως εξαρ­τά­ται από την εξυ­πη­ρέ­τη­ση συμ­βά­σε­ων με ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες. Φαί­νε­ται μάλι­στα πως προ­ω­θεί­ται η απα­ξί­ω­ση του έργου της Μοί­ρας με σκο­πό να δημιουρ­γη­θεί “κενός χώρος” για την αύξη­ση παρο­χής έργου από ιδιω­τι­κά ενοι­κια­ζό­με­να μέσα. Η σύμ­βα­ση που κυρώ­θη­κε από τη Βου­λή τον προη­γού­με­νο μήνα για την προ­μή­θεια 7 Canadair DHC-515 απο­τε­λεί περισ­σό­τε­ρο δήλω­ση ενδια­φέ­ρο­ντος προς την παρα­γω­γό εται­ρία, αφού η παρα­γω­γή τους δεν είναι εξα­σφα­λι­σμέ­νη και εξαρ­τά­ται από το μέγε­θος της συνο­λι­κής ζήτησης.

Συνο­λι­κά οι πολυ­δια­φη­μι­ζό­με­νες από την Κυβέρ­νη­ση προ­μή­θειες μέσω Ευρω­παϊ­κών κον­δυ­λί­ων, όπως ανα­λύ­ο­νται στο πρό­γραμ­μα “ΑΙΓΙΣ” θυμί­ζουν περισ­σό­τε­ρο τη λαϊ­κή ρήση “ζήσε Μάη να φας τρι­φύλ­λι” αφού στην καλύ­τε­ρη περί­πτω­ση οι πρώ­τες παρα­δό­σεις για χρή­ση από το Π.Σ. των υπό προ­μή­θεια οχη­μά­των, αερο­σκα­φών κλπ θα είναι σε 2 έτη. Ενώ τίθε­ται και το ζήτη­μα κατά πόσο ο σχε­δια­σμός του εν λόγω προ­γράμ­μα­τος καλύ­πτει τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες της πρό­λη­ψης και της κατα­στο­λής των φυσι­κών κατα­στρο­φών ή αντα­πο­κρί­νε­ται σε ό,τι θέλει η — γενι­κά μικρή — αγο­ρά τέτοιων ειδών.

Η γη, τα δασι­κά οικο­συ­στή­μα­τα, οι υπο­δο­μές από τις κυβερ­νή­σεις αντι­με­τω­πί­ζο­νται ως εμπό­ρευ­μα για την ενί­σχυ­ση των κάθε φορά επεν­δυ­τι­κών επι­διώ­ξε­ων και της κερ­δο­φο­ρί­ας των κατα­σκευα­στι­κών και άλλων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και όχι ως κοι­νω­νι­κό αγα­θό. Σε αυτή την κατεύ­θυν­ση βαδί­ζει και το απα­ρά­δε­κτο και δασο­κτό­νο νομο­σχέ­διο που δόθη­κε από την Δευ­τέ­ρα 6 Απρί­λη στη δια­βού­λευ­ση και θα απο­τε­λέ­σει τον κατα­στρο­φέα των δασών αφού εκχω­ρεί τη δια­χεί­ρι­ση των δασών στους ξυλο­βιο­μή­χα­νους και ξυλέ­μπο­ρους με κρα­τι­κή επι­δό­τη­ση και με δημιουρ­γία αγο­ράς ρύπων, το οποίο απαι­τού­με να αποσυρθεί.

Κάθε χρό­νο οι προει­δο­ποι­ή­σεις του λαού, των πυρο­σβε­στών, των δασι­κών, του ΚΚΕ για τους κιν­δύ­νους, για τις μεγά­λες κατα­στρο­φές στο περι­βάλ­λον, στις περιου­σί­ες του λαού και τις ανθρώ­πι­νες ζωές εξαι­τί­ας των πυρ­κα­γιών δεν παίρ­νο­νται υπό­ψη από όλες τις κυβερ­νή­σεις. Το έχου­με ζήσει τα τελευ­ταία χρό­νια. Χρό­νια τώρα οι αρμό­διοι επι­στη­μο­νι­κοί φορείς, το συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα αλλά και στε­λέ­χη του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος δια­τυ­πώ­νουν τη σωστή θέση ότι η αντι­με­τώ­πι­ση των πυρ­κα­γιών ξεκι­νά­ει με τη δια­χεί­ρι­ση των δασών και την πρό­λη­ψη. Ότι οι πυρ­κα­γιές σβή­νουν από επαρ­κείς, καλά οργα­νω­μέ­νες επί­γειες δυνά­μεις που είναι δια­σκορ­πι­σμέ­νες μέσα στο δάσος, γνω­ρί­ζουν τα γεω­μορ­φο­λο­γι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά και τις συν­θή­κες βλά­στη­σης του κάθε δάσους και όχι από αέρος, αφού­οι ρίψεις νερού από α/φ και ε/π μπο­ρούν μόνο να επι­βρα­δύ­νουν την εξέ­λι­ξη τους και όχι να τις σβή­σουν τελειωτικά.

Η σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση της ΝΔ όπως και όλες οι μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σεις συνε­χί­ζουν να δίνουν βάρος στην κατά­σβε­ση κι όχι στην πρό­λη­ψη ενώ δεν παίρ­νουν κανέ­να ουσια­στι­κό μέτρο για την οργά­νω­ση των επί­γειων δυνά­με­ων και την πρό­σλη­ψη του ανα­γκαί­ου μόνι­μου προσωπικού.

Κάθε πυρ­κα­γιά θα μπο­ρού­σε να αντι­με­τω­πι­στεί αν εξα­σφα­λί­ζο­νταν οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις υλο­ποί­η­σης ενός σύγ­χρο­νου αντι­πυ­ρι­κού σχε­δια­σμού σε επι­στη­μο­νι­κή βάση, στο πλαί­σιο της συνο­λι­κής και ολο­κλη­ρω­μέ­νης δια­χεί­ρι­σης και προ­στα­σί­ας των δασών από κάθε κίν­δυ­νο, που θα έδι­νε βάρος στην πρό­λη­ψη, θα εξα­σφά­λι­ζε την ενί­σχυ­ση των αρμό­διων υπη­ρε­σιών σε χρη­μα­το­δό­τη­ση, προ­σω­πι­κό, υπο­δο­μές. Σε όλα τα παρα­πά­νω εμπό­διο μπαί­νει ο καπι­τα­λι­στι­κός δρό­μος ανά­πτυ­ξης και η δια­χρο­νι­κά ασκού­με­νη κυβερ­νη­τι­κή πολιτική.

Χρειά­ζε­ται λοι­πόν άμε­σα, κατε­πει­γό­ντως, να παρ­θούν μέτρα προ­στα­σί­ας της ζωής και της περιου­σί­ας του λαού και των δασών. Δεν είναι κόστος η πυρο­προ­στα­σία, η ζωή του λαού έχει αξία.

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ. κ. Υπουρ­γοί, τι μέτρα θα πάρει η κυβέρ­νη­ση για:

• 1. Να γίνει ριζι­κή αλλα­γή και εκσυγ­χρο­νι­σμός του αντι­πυ­ρι­κού σχε­δια­σμού και της πυροπροστασίας.
• 2. Το πλαί­σιο του φετι­νού σχε­δια­σμού της αντι­πυ­ρι­κής περιό­δου, ώστε οι εργα­ζό­με­νοι όπως και τα φυσι­κά οικο­συ­στή­μα­τα να μην ξανα­βρε­θούν αντι­μέ­τω­πα με νέες τρα­γω­δί­ες όπως αυτές των προη­γού­με­νων καταστροφών.
• 3. Την έγκαι­ρη και ανα­γκαία χρη­μα­το­δό­τη­ση μέσω του κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού για τη δια­χεί­ρι­ση και προ­στα­σί­ας των δασών σε όλους τους εμπλε­κό­με­νους κρα­τι­κούς φορείς για να μπο­ρούν να αντα­πο­κρι­θούν στις απαι­τή­σεις της νέας αντι­πυ­ρι­κής περιόδου.
• 5. Την κάλυ­ψη των τερά­στιων ανα­γκών της Δασι­κής Υπη­ρε­σί­ας και της Πυρο­σβε­στι­κής με μόνι­μο προ­σω­πι­κό ώστε μετα­ξύ άλλων να επαρ­κεί για την εφαρ­μο­γή της πρό­βλε­ψης του “νέου δόγ­μα­τος” για την τρι­με­λή επάν­δρω­ση στα δασι­κά οχή­μα­τα του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος χωρίς να εξου­θε­νώ­νε­ται περαι­τέ­ρω το υφι­στά­με­νο προσωπικό.
• 7. Τη μονι­μο­ποί­η­ση όλων των πεντα­ε­τών, επτα­ε­τών και επο­χι­κών πυρο­σβε­στών. Θα καταρ­γή­σει η Κυβέρ­νη­ση με νόμο την επο­χι­κό­τη­τα, ώστε από εδώ και πέρα να γίνο­νται προ­σλή­ψεις μόνο σε μόνι­μες θέσεις με πλή­ρη επι­χει­ρη­σια­κή αξιο­ποί­η­ση και πλή­ρη εργα­σια­κά δικαιώματα;
• 8. Την κατάρ­γη­ση από την Κυβέρ­νη­ση της αδια­νό­η­της υπε­ρερ­γα­σί­ας των πυρο­σβε­στών με το πρό­σχη­μα των “έκτα­κτων ανα­γκών” και τη διαρ­κή επί­κλη­ση μερι­κών και γενι­κών επι­φυ­λα­κών για προ­λη­πτι­κούς λόγους.
• 9. Ένα σύγ­χρο­νο μισθο­λό­γιο, που θα λαμ­βά­νει υπό­ψη και το σημε­ρι­νό κόστος ζωής. Επί­σης πεν­θή­με­ρη βδο­μά­δα εργα­σί­ας με πλή­ρη απο­ζη­μί­ω­ση των υπε­ρω­ριών, των νυχτε­ρι­νών, των εξαι­ρέ­σι­μων και αργιών, όπως προ­βλέ­πε­ται για τους υπό­λοι­πους δημό­σιους υπαλλήλους.
• 10. Την χορή­γη­ση όλων των συσ­σω­ρευ­μέ­νων οφει­λό­με­νων ρεπό στους πυροσβέστες.
• 11. Την ενί­σχυ­ση από την Κυβέρ­νη­ση των αρμό­διων δυνά­με­ων πυρο­προ­στα­σί­ας με τα ανα­γκαία μέσα και να εξα­σφα­λι­στούν τα απα­ραί­τη­τα χρή­μα­τα για τη βελ­τί­ω­ση των υπο­δο­μών των τεχνι­κών μέσων, με ενί­σχυ­ση και ανα­νέ­ω­ση του μηχα­νο­λο­γι­κού εξο­πλι­σμού του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος σε πυρο­σβε­στι­κά οχή­μα­τα και σύγ­χρο­να πλω­τά μέσα για τους λιμε­νι­κούς πυρο­σβε­στι­κούς σταθμούς.
• 12. Να περά­σουν στη δημό­σια ιδιο­κτη­σία, με όποιον πρό­σφο­ρο τρό­πο, ιδιο­κτη­σί­ες που έχουν απο­κτη­θεί με διά­φο­ρους τρό­πους από οικο­δο­μι­κούς συνε­ται­ρι­σμούς, άλλες εται­ρί­ες ή την Εκκλησία.
• 13. Να ενι­σχυ­θεί και να ανα­νε­ω­θεί ο κρα­τι­κός ενα­έ­ριος στό­λος αερο­πυ­ρό­σβε­σης και διά­σω­σης, παίρ­νο­ντας υπό­ψη την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα της χρή­σης του ως μέσου, καθώς και τις ιδιαί­τε­ρες γεω­μορ­φο­λο­γι­κές συν­θή­κες της χώρας μας.
• 14. Να γίνει σχε­δια­σμός των απα­ραί­τη­των δασο­τε­χνι­κών — αντι­δια­βρω­τι­κών — αντι­πλημ­μυ­ρι­κών έργων και να εξα­σφα­λι­στούν οι ανα­γκαί­ες πιστώ­σεις, στο πλαί­σιο της συνο­λι­κής και ολο­κλη­ρω­μέ­νης δια­χεί­ρι­σης και προ­στα­σί­ας των δασι­κών οικο­συ­στη­μά­των και των ορει­νών-ημιο­ρει­νών περιοχών.
• 15. Γενι­κό­τε­ρα τι μέτρα θα λάβει η Κυβέρ­νη­ση για:
• - Να στα­μα­τή­σουν να διώ­κο­νται οι πυρο­σβέ­στες που καταγ­γέλ­λουν και δια­μαρ­τύ­ρο­νται για προ­βλή­μα­τα και ελλεί­ψεις στην υπη­ρε­σία τους.
• - Να προ­χω­ρή­σει η κυβέρ­νη­ση σε πλή­ρη απο­στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος, σε απο­χα­ρα­κτη­ρι­σμό του από Σώμα Ασφά­λειας και μετα­τρο­πή του σε πολι­τι­κή διοι­κη­τι­κή υπη­ρε­σία στη βάση της εξυ­πη­ρέ­τη­σης της κοι­νω­νι­κής απο­στο­λής, με αρμο­διό­τη­τες την αντι­με­τώ­πι­ση των πυρ­κα­γιών, των δια­σώ­σε­ων και την πρό­λη­ψη και πυροπροστασία».