📍 Ένα μαζικό, νεανικό, αγωνιστικό αντάμωμα είναι το 45ο Φεστιβάλ ΚΝΕ — Οδηγητή που από την πρώτη μέρα των εκδηλώσεών του προσελκύει χιλιάδες λαού και νεολαίας 📌
«Με τους αγώνες, τα όνειρα, τη δύναμή μας… “θα χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα…” (Ν. Χικμέτ), τον Σοσιαλισμό». Αυτό το κεντρικό σύνθημα του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή» αντηχεί στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης», όπου για τρεις μέρες θα χτυπά η καρδιά της ανυπόταχτης νεολαίας.
Από νωρίς το απόγευμα της πρώτης μέρας πλήθος κόσμου συρρέει στους χώρους του Φεστιβάλ, παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις συζητήσεις και τις δράσεις στα Στέκια, διασκεδάζει στις συναυλίες και τα αφιερώματα, περιηγείται στις εκθέσεις και τα ταμπλό, μοιράζεται τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του, έρχεται σε επαφή με τις θέσεις του ΚΚΕ.
Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν το Σάββατο 21 Σεπτέμβρη, οπότε θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας και θα χαιρετίσει ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος.
Στην καρδιά του Φεστιβάλ βρίσκεται η Κεντρική Έκθεση, με τίτλο «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!» και με θέμα τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται επίσης η έκθεση για την εκδοτική δραστηριότητα στην πολιτική προσφυγιά, στο περίπτερο της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, καθώς και η έκθεση στο περίπτερο του Αρχείου του Κόμματος και αφορά τον αγώνα για τη διάσωσή του μετά την πλημμύρα.
Το Εργατικό Στέκι, το Φοιτητικό Στέκι και το Μαθητικό Στέκι έχουν τις δικές τους εκθέσεις. Στους χώρους διακινούνται μπροσούρες και ανακοινώσεις, παρουσιάζονται ερευνητικές εργασίες, υπάρχει χώρος εγγραφών σε σωματεία, οργανώνονται παιχνίδια και δραστηριότητες. Στο Εργατικό Στέκι σήμερα προγραμματίζεται συζήτηση για το συνδικαλιστικό κίνημα και στο Φοιτητικό Στέκι συζήτηση με τίτλο «Τα “Τσέρνομπιλ” του καπιταλισμού, πίσω από το μύθο της “πράσινης ανάπτυξης”».
Στο θεατράκι του πάρκου βρίσκεται και φέτος ο χώρος Πολιτισμού του Φεστιβάλ. Εκεί υπάρχει εικαστική έκθεση με έργα του Γιάννη Σκαρπερού, ειδικός χώρος προβολής των δράσεων του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, ενώ πλούσιο είναι και το πρόγραμμα στη σκηνή, όπου σήμερα προγραμματίζεται η παράσταση της Θεατρικής Ομάδας της ΚΝΕ «Τα τουφέκια της κυρα-Καράρ».
Ξεχωριστό χώρο έχει διαμορφώσει φέτος η Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ για τις νέες γυναίκες και τα νέα ζευγάρια, εμπνευσμένο από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ και τις «κόκκινες γωνιές» που διαμορφώνονταν μέσα σε παραγωγικές μονάδες για την άνοδο του μορφωτικού επιπέδου του λαού. Αναβαθμισμένος είναι και ο Χώρος των Προσφύγων και Μεταναστών, ενώ Θεραπευτικές Κοινότητες, αλλά και μια ραδιοφωνική εκπομπή με δυνατά μηνύματα ζωντανεύουν τον Χώρο Κατά των Ναρκωτικών. Στον χώρο του Αθλητισμού συνεχίζονται οι δραστηριότητες του Αθλητικού Camp, ενώ υπάρχει έκθεση αφιερωμένη στην επίδραση του λαϊκού κινήματος στο ποδόσφαιρο και προβάλλεται βίντεο σε επιμέλεια του Τμήματος Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.
Οι μικρότεροι επισκέπτες του Φεστιβάλ δίνουν τα ραντεβού τους ανάλογα με τις ηλικίες τους σε δύο γνώριμους και διακριτούς τα τελευταία χρόνια χώρους του Φεστιβάλ: Τον Παιδότοπο, με παραστάσεις, κατασκευές και παιχνίδια για τα μικρότερα παιδιά, και το «Κόκκινο Αερόστατο», που απευθύνεται σε παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού και του Γυμνασίου, με τις θεματικές γωνιές του.
Μελωδικό μουσικό ταξίδι με τραγούδια της θάλασσας, του ξενιτεμού, του νόστου
Ένα διαφορετικό μελωδικό μουσικό ταξίδι είχαν την ευκαιρία να κάνουν όσοι παρακολούθησαν τη συναυλία με τίτλο «Έχω την αγάπη πρίμα…» με την οποία έκλεισε το πρόγραμμα στην Κεντρική Σκηνή του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή».
- Την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης, ο οποίος με πολύ σεβασμό στις αρχικές εκτελέσεις έβαλε τη δική του πινελιά σε τραγούδια πασίγνωστα και αγαπημένα, έντεχνα, λαϊκά, ρεμπέτικα και παραδοσιακά.
- Η συναυλία ξεκίνησε με τον Βασίλη Γισδάκη να μας ταξιδεύει στους μαγικούς κόσμους του θαλασσινού σύμπαντος του Νίκου Καββαδία, από τις «μπάσες στεριές» του «Καραντί» μέχρι τη Βαβυλώνα του «Fata Morgana», ενώ στη συνέχεια η Βιολέτα Ίκαρη «έλυσε τους κάβους» και μας πήγε μία βόλτα στις θάλασσες της παράδοσης με τραγούδια όπως το «Θαλασσάκι», συνεχίστηκε με «πλοηγό» την Γιώτα Νέγκα και αμέσως μετά στη σκηνή ανέβηκε ο Δημήτρης Μπάσης, ερμηνεύοντας με συγκλονιστικό τρόπο το «Σπασμένο καράβι» σε ποίηση Γιάννη Σκαρίμπα, «Τσιρίγο και Μονεμβασιά» κά
- Η συναυλία συνεχίστηκε με τους καλλιτέχνες να ξαναβγαίνουν στη σκηνή και να ερμηνεύουν και άλλα αγαπημένα τραγούδια με θέμα τη θάλασσα, όπως «Ο Σεβάχ, ο Θαλασσινός» του Μάνου Λοΐζου, οι «Θάλασσες» του Δ. Μητροπάνου κ.α. ξεσηκώνοντας το κοινό που δεν άργησε να ξεκινήσει και το χορό.
Ασταμάτητες στιγμές γέλιου με τον Σπύρο Γραμμένο
Με γέλιο και κέφι το κλείσιμο της Σκηνής Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων,όπου ‑με τα πρωτότυπα τραγούδια και διασκευές, ο Σπύρος Γραμμένος κατάφερε να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κόσμου δημιουργώντας μία ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, μιλώντας απευθείας στη νεολαία, συνδυάζοντας το τραγούδι με το γέλιο.
Γεμάτη ζωντάνια και ενθουσιασμό η συναυλία των «Onirama»
Με χορό και μουσική έκλεισε η πρώτη ημέρα του Φεστιβάλ στο Μαθητικό Στέκι με συναυλία των «Onirama». «Κλείσε τα μάτια» τραγούδησαν μαζί με το κοινό, σηματοδοτώντας την αρχή της συναυλίας που έκλεισε με πολύ ενθουσιασμό. Το γνωστό συγκρότημα με κέφι και πολλή ζωντάνια ερμήνευσε παλιά και νέα τραγούδια, ενώ από το πλούσιο ρεπερτόριο δεν έλειπαν διασκευές, ραπ και funk κομμάτια. Ξεχωριστή στιγμή στη συναυλία ήταν όταν ακούστηκαν οι στίχοι του γνωστού κομματιού «Και τι ζητάω», προς τιμήν του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, ενώ προς το τέλος της συναυλίας δεν έλειψε η γνωστή μελωδία του «Bella Ciao», στην οποία το συγκρότημα έδωσε τη δική του χροιά.
«Ευχαριστώ με τη σειρά μου το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Τέταρτη χρονιά εδώ. Επιτυχίες εύχομαι και αγώνες γιατί χωρίς αγώνες, δεν κερδίζεται τίποτα». Με αυτά τα λόγια, ο Γιώργος Μαργαρίτης ξεκίνησε το πλούσιο πρόγραμμά του στη Λαϊκή Σκηνή: Ο κόσμος που έχει πλημμυρίσει μια ώρα νωρίτερα το χώρο τραγούδησε μαζί του τις μεγάλες του επιτυχίες όπως μεταξύ άλλων «Μη μου μιλάς με χείλη που καίνε», «Εσύ που μιλάς στην καρδιά μου», «Συγκεντρώσου», «Οι δρόμοι του πουθενά». Ξεχωριστή στιγμή η αφιέρωση που έκανε στον Λ. Μαχαιρίτσα το «Πεθαίνω για σένα».
Το πρόγραμμα της συναυλίας του Γ. Μαργαρίτη άνοιξε με τους Πέτρο Σκαρό και Χριστιάνα Γαλιάτσου. Νωρίτερα, στη Λαϊκή Σκηνή, οι «ΠλανΩδειοι» και η Εύα Ξένου ταξίδεψαν το πλήθος στους ήχους του ρεμπέτικου.
Γέλιο μέχρι δακρύων από τον «Τσολιά»
Ο Απ. Μπαρμπαγιάννης από τη Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων για μία και πλέον ώρα σχολίασε την πολιτική επικαιρότητα με το γνωστό καυστικό του χιούμορ, στην παράσταση «Τσολιάς εντ δε Τσόλια Μπαντ». Από την Μακεδονία που «ούτε μία είναι ούτε ελληνική» μέχρι την «προεδρευομένη οικογενειακή δημοκρατία», το κλάμα της Περιστέρας και τις ημίγυμνες φωτογραφίες του Κ. Μητσοτάκη από τις παραλίες, για όλους και για όλα είχε και μια …καλή κουβέντα να πει.
Το κοινό που συμμετείχε ενεργά με χειροκροτήματα και δυνατά γέλια, ανταμείφθηκε από το πλούσιο πρόγραμμα που περιλάμβανε μουσική ‑παλιά «πειραγμένα» λαϊκά τραγούδια, αντάρτικα, ακόμη και την γνωστή «Κατιούσα» σε ρώσικο στίχο τραγούδησε ο Τσολιάς- «τηλεφωνήματα» ακροατών ακόμη και διαφήμιση με τον Μπαλούρδο να προωθεί την «εργονομική» κουκούλα, για να φοράμε μόλις ξεκινούν τα δελτία ειδήσεων…
Ξεσήκωσε το πλήθος η Ρένα Μόρφη στο Μαθητικό Στέκι!
Όπως ταιριάζει σε έναν ποιητή…
Με τρυφερότητα και ευαισθησία… Με σεβασμό… Με εξαιρετικούς μουσικούς και ερμηνείες τόσο στο τραγούδι όσο και στην αφήγηση… Έτσι ήταν το αφιέρωμα στον Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα που άνοιξε την αυλαία της Κεντρικής Σκηνής.
«Στ’ όνομά σου Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα…» ο τίτλος του αφιερώματος δανεισμένος από τον όρκο που έδωσαν το 1937 λογοτέχνες από όλο τον κόσμο στο Δεύτερο Διεθνές Συνέδριο των Συγγραφέων, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του. Και μ’ αυτόν τον όρκο που διάβασε στη σκηνή ο ηθοποιός Γιάννης Στάνκογλου ξεκίνησε το αφιέρωμα για να ακολουθήσουν αγαπημένα τραγούδια σε μελοποίηση του Χρήστου Λεοντή. Ο Μανώλης Μητσιάς και η Ρίτα Αντωνοπούλου ανεβαίνουν στη σκηνή και τα τραγούδια εναλλάσσονται με την αφήγηση ποιημάτων του Λόρκα.
Χρώματα κι αρώματα από την Ανδαλουσία, βλέμματα τρυφερά στους εργάτες και τους καταπιεσμένους, στην «μικρή τσιγγάνα» την Παινεμένη που έρχεται «από το φως ασημωμένη», στο παιδί που «έφερε το λευκό σεντόνι το απόγευμα στις πέντε», στην «όμορφη Μαριάνα» που οδηγήθηκε στην κρεμάλα γιατί «δεν πρόδωσε»… Ο κόσμος του Λόρκα, δοσμένος από εξαιρετικές μελοποιήσεις μεγάλων μας συνθετών, περνάει στον κόσμο του Φεστιβάλ, με τον λυρισμό και τη συγκίνηση να κυριαρχεί, με τον κόσμο να τραγουδά, να φτιάχνει εικόνες, να ακολουθεί…
Η ενορχήστρωση ήταν του Γιάννη Παπαζαχαριάκη και μαζί του, τους ερμηνευτές πλαισίωσαν στη σκηνή οι: Γιώργος Κατσίκας, Μίμης Ντούτσουλης, Ντίνος Χατζηιορδάνο, Τάσος Μυσιρλής, Γιάννης Σινάνης και Αχιλλέας Γουάστο.
Συνεχίζεται η συλλογή υπογραφών στο κείμενο κατά της συμφωνίας για τις αμερικανικές βάσεις
Από νωρίς μεγάλο ενδιαφέρον συγκέντρωσαν, την πρώτη μέρα του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή», οι επτά ορθοστάτες της Επιτροπής Αγώνα για τη συλλογή υπογραφών ενάντια στην ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις. Όσο περνούσε η ώρα αυξάνονταν οι υπογραφές στο κείμενο. Χαρακτηριστικό του ενδιαφέροντος είναι το γεγονός πως υπήρξαν επισκέπτες που όχι μόνο υπέγραψαν, αλλά ζήτησαν να πάρουν το κείμενο προκειμένου να συγκεντρώσουν υπογραφές ενάντια στη συμφωνία από συναδέλφους τους στο χώρο δουλειάς.
Όπως μας εξηγούσαν τα μέλη της ΚΝΕ που ήταν επιφορτισμένα με τη συλλογή υπογραφών, οι περισσότεροι είχαν ενημέρωση για το θέμα και με προθυμία υπέγραφαν και σε όσους δεν γνώριζαν τους εξηγούσαν αναλυτικά και τους επεσήμαναν πως η κάθε μια υπογραφή κατά των αμερικανικών βάσεων έχει τη δική της ξεχωριστή σημαία. Η συγκέντρωση υπογραφών κατά της συμφωνίας για τις αμερικανικές βάσεις θα συνεχιστεί και τις επόμενες δυο μέρες στο Φεστιβάλ.
Υπενθυμίζεται ότι στις 2 Οκτώβρη θα πραγματοποιηθεί μεγάλη συγκέντρωση στις 7 το απόγευμα στο Πάρκο Ελευθερίας, δίπλα στην αμερικάνικη πρεσβεία.
Πλάνα από drone — Κεντρική Σκηνή
Μία πρώτη γνωριμία με την αναρρίχηση
Μετά τη μαζική συμμετοχή στην αναρρίχηση στο πεδίο «Αχαρνείς» στη Φυλή, στο πλαίσιο του Αθλητικού Camp του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή» και ο τοίχος αναρρίχησης στο χώρο του Αθλητισμού γέμισε από μικρούς φίλους της ΚΝΕ, αλλά και μεγάλους.
Όλοι θέλησαν να γνωρίσουν από κοντά την αναρρίχηση, έστω και μέσω του τοίχου, ενώ άλλοι ήθελαν να δοκιμάσουν ξανά την προσπάθεια. Σημειώνεται πως μέχρι και το Σάββατο όσοι θέλουν μπορούν να προσπαθήσουν για πρώτη ή για μία ακόμα φορά.
Δεκάδες παιδιά διασκέδασαν στο «Κόκκινο Αερόστατο»
Στον κεντρικό διάδρομο του πάρκου έχει μεταφερθεί φέτος το «Κόκκινο Αερόστατο»! Είναι ο χώρος του Φεστιβάλ που απευθύνεται στους μικρούς φίλους της ΚΝΕ, στα παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού και του Γυμνασίου. Δεκάδες παιδιά με κέφι και ζωντάνια συμμετέχουν σε κάποια από τις επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες που φιλοξενούνται εκεί.
Αξιοσημείωτο είναι ότι τον χώρο δεν επισκέπτονται μόνο παιδιά που γνωρίζουν τις δράσεις του «Κόκκινου Αερόστατου», αλλά και δεκάδες νέα παιδιά.
Στον χώρο του «Κόκκινου Αερόστατου» λειτουργούν 5 Γωνιές πρωτότυπων και φροντισμένων, γι’ αυτές τις ηλικίες, δραστηριοτήτων. Λειτουργούν και τις τρεις μέρες από τις 7 μ.μ. έως τις 11 μ.μ., ενώ τα προγράμματά τους είναι μικρής διάρκειας και επαναλαμβάνονται μέσα σε αυτές τις ώρες. Και πρέπει να πούμε ότι η ΚΝΕ φέτος έβαλε πραγματικά τα δυνατά της, ώστε οι Γωνιές να εκπέμπουν τα μηνύματά τους με πανέξυπνο τρόπο μέσα από πολύ ενδιαφέρουσες δραστηριότητες.
Με τίτλο «Έλα κι εσύ στην παρέα μας!» ξεχωρίζει το ταμπλό όπου τα παιδιά καλούνται να πουν τη γνώμη τους για το αγαπημένο περιοδικό «Κόκκινο Αερόστατο», που το τελευταίο τεύχος του έχει γίνει ανάρπαστο από την πρώτη κιόλας μέρα του Φεστιβάλ. Εδώ οι επισκέπτες του Φεστιβάλ προμηθεύονται το τελευταίο, αλλά και παλιότερα τεύχη του περιοδικού.
Στον ίδιο χώρο υπάρχουν και ταμπλό με φωτογραφίες από όλες τις παιδικές κατασκηνώσεις που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ εδώ και εφτά χρόνια. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ακούσαμε παιδιά να αναγνωρίζουν χαρούμενα τους εαυτούς τους ή φίλους τους… Και φυσικά, όλοι περιμένουν το Σάββατο στις 19.40, όπου θα έχουν ραντεβού όλοι οι κατασκηνωτές, παιδιά και ομαδάρχες, κι εκεί θα τους περιμένει μία έκπληξη.
Πολλά παιδιά με κέφι συγκεντρώνονται στη Γωνιά για «τον κόσμο των ηλεκτρονικών παιχνιδιών». Το παιχνίδι ξεκινά! Η πρώτη στάση των παιδιών είναι σε μια προθήκη. Εκεί υπάρχουν τυπωμένες φιγούρες με επαγγέλματα. Τα παιδιά καλούνται να ξεχωρίσουν τα επαγγέλματα που ασχολούνται σήμερα με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Μέσα από αυτή τη διαδικασία η ομάδα που έχει επιμεληθεί το παιχνίδι στοχεύει στο να κατανοήσουν τα παιδιά ότι πίσω από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια σήμερα βρίσκονται μεγάλες εταιρείες που απασχολούν πάρα πολλούς εργαζόμενους διάφορων ειδικοτήτων.
Η δεύτερη στάση δίνει απάντηση στο ερώτημα: Γιατί υπάρχουν αυτές οι εταιρείες; Τι βγάζουν απ’ αυτό; Πάνω στη δεύτερη προθήκη υπάρχουν κάρτες με στοιχεία για τα κέρδη αυτών των εταιρειών. Μετά από μαθηματικούς υπολογισμούς που κάνουν τα παιδιά έρχονται «αντιμέτωπα» με τα αστρονομικά ποσά αυτών των εταιρειών.
Τα παιδιά συνεχίζουν τη διαδρομή τους και φτάνουν μπροστά σε λάπτοπ όπου σε μία εφαρμογή, ειδικά φτιαγμένη από την ΚΝΕ για αυτή τη δραστηριότητα στο Φεστιβάλ, δημιουργούν τους δικούς τους χαρακτήρες videogame. Με ποιες ιδιότητες θα εξοπλίζουν τη φιγούρα τους; Φιλία, γνώση και φαντασία, τύχη, εργατικότητα, χρήματα, δύναμη, ομορφιά είναι μερικές από τις επιλογές τους.
Στο τέλος της διαδρομής τα παιδιά περιμένει ένας δημοσιογράφος που κάνει ρεπορτάζ για «τον κόσμο των ηλεκτρονικών παιχνιδιών». Ποια είναι τα αγαπημένα τους παιχνίδια; Πόσες ώρες παίζουν; Και τελικά, πώς θα καταφέρουν να επιλέγουν τα ίδια πότε θα κλείνουν τον υπολογιστή και να μην επιτρέπουν να τα «κλείσει» αυτός;
Στη Γωνιά «Σεβασμός στο περιβάλλον σημαίνει…» εκτυλίσσονται τρία πρωτότυπα παιχνίδια και κατασκευές.
Ένα πετρελαιοφόρο καράβι ταξιδεύει σε ένα ποτάμι που καταλήγει στη θάλασσα. Στη διαδρομή συμβαίνει ένα ατύχημα και το πετρέλαιο χύνεται όλο στο νερό. Τα ψάρια, το φυτοπλαγκτόν κι όλη η ζωή στη θάλασσα κινδυνεύουν. Θα καταφέρουν τα παιδιά να τα σώσουν; Με απόχες προσπαθούν να ψαρέψουν, όμως ακόμα κι αν βγουν όλα πριν αγγίξουν το πετρέλαιο, δεν μπορούν να ζήσουν έξω από τη θάλασσα. Μόνη λύση: Να τηρούνται τα μέτρα προστασίας και να γίνονται έλεγχοι για να αποτρέπονται τέτοια ατυχήματα. Όμως στο κυνήγι του κέρδους οι μεγάλες εταιρείες μειώνουν συνεχώς το κόστος με τραγικές επιπτώσεις.
Πιο πέρα έχει φτιαχτεί για τις ανάγκες του παιχνιδιού ένας …«σκουπιδότοπος». Μία ολόκληρη πόλη είναι στημένη και τα ντενεκεδάκια είναι τα σκουπίδια της. Άλλα πιο μικρά για τα σκουπίδια του κάθε σπιτιού, άλλα πιο μεγάλα για τα πολύ περισσότερα σκουπίδια μεγάλων εργοστασίων και επιχειρήσεων. Τα παιδιά, κρατώντας μαγνήτες, προσπαθούν να ανακυκλώσουν τα σκουπίδια της πόλης μεταφέροντας τα ντενεκεδάκια σε έναν χώρο ανακύκλωσης λίγο πιο δίπλα. Τα μικρά ντενεκεδάκια είναι πιο εύκολο να μετακινηθούν, αλλά αντιπροσωπεύουν ένα μικρό κομμάτι του συνόλου. Τι γίνεται με τα μεγάλα ποσοστά των αποβλήτων από εργοστάσια, επιχειρήσεις;
Στο τρίτο παιχνίδι έχει στηθεί ένα μικρό εργαστήρι origami όπου τα παιδιά φτιάχνουν δέντρα, στα οποία γράφουν το όνομά τους και τα στολίζουν σε ένα ομαδικό δάσος με τίτλο «Σε ποιον ανήκει το δάσος;». Η απάντηση μπορεί να είναι μόνο μία: Ανήκει σε όλους μας!
Πόλος έλξης για τους επισκέπτες το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής»
Ένας από τους πιο «ζωντανούς» χώρους που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των επισκεπτών του Φεστιβάλ είναι το βιβλιοπωλείο με τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής». Από νωρίς γύρω από τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο και τα τραπέζια με τα βιβλία έχει συγκεντρωθεί κόσμος που θέλει να προμηθευτεί νέες και παλιές εκδόσεις.
Αρκετοί είναι αυτοί που γίνονται συνδρομητές, εκμεταλλευόμενοι τα πολύ ελκυστικά πακέτα που έχει η «Σύγχρονη Εποχή». Μάλιστα, από φέτος υπάρχει η δυνατότητα να αποστέλλονται οι νέες κυκλοφορίες στα σπίτια των συνδρομητών. Εξίσου ελκυστικές είναι οι προσφορές που υπάρχουν σε πολλά βιβλία, ειδικά για το Φεστιβάλ.
To βιβλιοπωλείο έχει χωριστεί σε θεματικές ενότητες όπου υπάρχουν και οι αντίστοιχες εκδόσεις, από τα βιβλία των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν, μέχρι τα βιβλία για την ιστορία, την τέχνη και την ξένη λογοτεχνία, ενώ τη δική του θέση έχει και το παιδικό βιβλίο.
Σε περίοπτη θέση βρίσκονται οι καινούργιες εκδόσεις όπως η «Αλληλογραφία για ”Το Κεφάλαιο”» που περιέχει αλληλογραφία των Μαρξ και Ένγκελς που συνδέεται με τη συγγραφή του «Κεφαλαίου», το συλλογικό βιβλίο «Φέλιξ Τζερζίνσκι: Μαχητής της επανάστασης» που αναφέρεται σε μια μεγάλη φυσιογνωμία της Οκτωβριανής Επανάστασης, η έκδοση της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ «Αντεπίθεση για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, το σοσιαλισμό», το βιβλίο «Διαγωνισμός λογοτεχνίας για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ: Τα βραβευμένα έργα» και πολλές ακόμα εκδόσεις. Φυσικά, ιδιαίτερη ζήτηση έχει και το «Δοκίμιο Ιστορίας» του Κόμματος.
Για πολλούς από τους επισκέπτες του Φεστιβάλ η αγορά ενός βιβλίου έχει τη δική της «ιεροτελεστία», γυρίζουν όλους τους πάγκους για να δουν τα βιβλία ή να τα ξεφυλλίσουν, συζητάνε μεταξύ τους και ανταλλάσσουν γνώμες για πολλές από τις εκδόσεις.
«Υπεραστικοί»: «Τραγουδάμε για την εργατική τάξη!»
Θερμό χειροκρότημα απέσπασαν οι «Υπεραστικοί» από τον κόσμο που γέμισε τη Σκηνή των Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων για να ακούσει τη συναυλία τους.
Ανεβαίνοντας στη σκηνή έδωσαν το δικό τους μήνυμα, λέγοντας: «Τραγουδάμε για την εργατική τάξη που παράγει όλο τον πλούτο, αλλά δεν τον καρπώνεται. Για τους αγώνες του παρόντος και του μέλλοντος. Μόνος δρόμος για τον κόσμο της εργασίας είναι η ανατροπή του καπιταλισμού».
Στη συνέχεια μας ταξίδεψαν με γνωστά τραγούδια του αγώνα που βρίσκονται στα στόματα χιλιάδων κομμουνιστών και αγωνιστών, όπως ο «Μικρόκοσμος» και τα «Μαλαματένια Λόγια». Ξεσήκωσαν με τον γνωστό καταγγελτικό στίχο των δικών τους τραγουδιών καλώντας «το λαό που σωπαίνει, σαν ραγιάς να μην πεθάνει»!
Ξεχωριστή στιγμή ήταν η αφιέρωση στον Παύλο Φύσσα και τους σκοτωμένους μετανάστες από τους ναζί χρυσαυγίτες του αντιφασιστικού τραγουδιού τους «Μαύρη Αυγή», υπενθυμίζοντάς μας ότι «τα παρακάλια και οι ευχές δεν τρομάζουν τις οχιές».
Συγκίνησε η ερμηνεία γνωστού ριζίτικου κρητικού τραγουδιού για το οποίο σχολίασαν ότι τα θετικά στοιχεία της παράδοσης δεν μπορούν να τα καπηλεύονται οι εθνικιστές. Το πρόγραμμά τους έκλεισε με αντάρτικα που τα τραγούδησαν δυνατά όλοι όσοι βρίσκονταν στη Σκηνή!
«12+1 Ηλιοτρόπια» του Άλκη Αλκαίου από τον Παντελή Θαλασσινό
«Τιμή μας που ανοίγουμε το 45ο Φεστιβάλ, δεν έχουμε λείψει από κανένα». Με αυτό το καλωσόρισμα ο Παντελής Θαλασσινός ξεκίνησε το αφιέρωμα στον αείμνηστο Άλκη Αλκαίο, έναν από τους σημαντικότερους ποιητές και στιχουργούς.
Τα περισσότερα τραγούδια προέρχονταν από τη δισκογραφική δουλειά του Παντελή Θαλασσινού «12+1 Ηλιοτρόπια». Το CD αυτό περιλαμβάνει τραγούδια σε στίχους του Άλκη Αλκαίου, καθώς και ένα τραγούδι σε στίχους του Δημήτρη Λέντζου, που είναι αφιερωμένο στον Άλκη Αλκαίο. Την μελοποίηση των τραγουδιών έχει κάνει ο ίδιος ο Παντελής Θαλασσινός.
Στη μνήμη του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, που «έφυγε» πρόσφατα, αφιέρωσε ένα τραγούδι που είχε γράψει παλιά μαζί με τον Ηλία Κατσούλη: «Πες μου αυτά που αγαπάς να τα θυμάμαι, όταν θα ζει με αναμνήσεις η καρδιά, να ‘ρχεσαι πάντα μες στον ύπνο που κοιμάμαι, σαν πεταλούδα με φτερά μενεξεδιά», ακούστηκε και ο κόσμος χειροκρότησε ζεστά.
Φυσικά, από το πρόγραμμα δεν έλειπαν και μερικές από τις πιο γνωστές επιτυχίες του τραγουδοποιού. Μόλις ο Παντελής Θαλασσινός τραγούδησε «Τα σμυρνέικα τραγούδια», «Ανάθεμά σε» και άλλα ξεκίνησε ο χορός στη Λαϊκή Σκηνή.
Δείτε εδώ δήλωση του Π. Θαλασσινού για τη συμμετοχή του στο 45ο Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή».
Παιδιά και …ψάρια έδιωξαν τον Ψαροτρομάρα
«Κάτω ο Ψαροτρομάρας», φώναζαν χειροκροτώντας τα παιδιά μαζί με τα ψάρια στον Παιδότοπο του Φεστιβάλ, στην παράσταση του κουκλοθέατρου από τον θίασο «ΚΟΥ — ΚΛΟ» Θέατρο Κρήτης.
Η ιστορία της Φρόσως Χατόγλου μιλάει για το συναγερμό που έχει σημάνει στην Ψαροχώρα, εκεί όπου ο Ψαροτρομάρας είναι προ των πυλών και ετοιμάζεται να χτίσει το καινούργιο του πολυτελές παλάτι, διώχνοντας τα ψαράκια από τον τόπο τους. Θα μπορέσουν τα ψάρια μαζί με την φίλη τους τη Γοργόνα να σταματήσουν τα επεκτατικά του σχέδια και να τον… ΨΑΡΕΨΟΥΝ;.
Ακούγοντας τις γεμάτες φαντασία πολύχρωμες μοναδικές κούκλες, τα παιδιά μαθαίνουν τι σημαίνει αλληλεγγύη, συνεργασία, σεβασμός στη φύση και στα πλάσματά της. Οι κουκλοπαίχτες, αξιοποιώντας τις τεχνικές του μαύρου θεάτρου (τεχνική blacklight), εξαφανίζοντας δηλαδή τον ανθρώπινο παράγοντα, αφήνουν τη φαντασία των παιδιών να απλώνεται και κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον τους. Τα παιδιά απόλαυσαν την εμπειρία και ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των πλασμάτων του βυθού να διώξουν όλοι μαζί τον Ψαροτρομάρα, κόντρα στο φόβο για τον Ψαροτρομάρα ακόμα και του δικαστή, κόντρα και στην υποταγή.
Θερμό χειροκρότημα απέσπασαν «Τα τουφέκια της κυρα-Καράρ»
Γέμισε ασφυκτικά το θεατράκι στο Στέκι του Πολιτισμού, όπου η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ παρουσίασε το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Τα τουφέκια της κυρα-Καράρ».
Το έργο που επέλεξε φέτος η θεατρική ομάδα και έφερε σε πέρας με μεγάλη επιτυχία μέσα από τη συλλογική δουλειά γράφτηκε από τον Μπρεχτ τον Οκτώβρη του 1937, έχει θέμα τον ισπανικό εμφύλιο και τον φασισμό, ενώ «ανέβηκε» για πρώτη φορά στο Παρίσι ενώ μαίνονταν ακόμα οι τελευταίες μάχες στη Μαδρίτη. Μέσα από το πρόσωπο της Τερέζα Καράρ, μητέρας δύο γιων, του Χουάν και του Χοσέ, ζωντανεύει η εσωτερική πάλη του ανθρώπου που με αφετηρία το συμβιβασμό με τους «αφέντες» και τις απόψεις τους, αλλάζει και παίρνει θέση σύγκρουσης μαζί τους.
«Είμαστε φτωχοί και οι φτωχοί δεν μπορούν να κάνουν πόλεμο», «ένας φτωχός δεν μπορεί να πολεμάει τους στρατηγούς», συμβουλεύει η Τερέζα Καράρ τον μικρό της γιο, ενώ ο μεγάλος αδερφός του έχει βγει με το καΐκι για ψάρεμα. Κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να τους κρατήσει μακριά από το μέτωπο, παρά τις δικές τους προθέσεις να ενταχθούν στην πολιτοφυλακή. Η ίδια δεν θέλει τα παιδιά της «να φορέσουν το χακί», προτιμά να τα στέλνει «στο ψάρεμα». Με την ουδέτερη στάση της πιστεύει ότι θα προστατέψει τη ζωή τους, ότι θα κρατήσει τους γιους της ασφαλείς, ότι δεν θα τους στείλει «για σφάξιμο».
«Δεν είμαστε ταραχοποιοί και σε κανέναν δεν σηκώνουμε κεφάλι», λέει για να ξορκίσει τους φόβους της και εκφράζει τις φρούδες ελπίδες της πως «αυτός που δεν πολεμάει, δεν θα πάθει τίποτα». Μετά τον σκοτωμό του άντρα της κρατά τα τουφέκια της κρυμμένα και αρνείται να τα δώσει στον αδερφό της που πολεμά στο πλευρό των Δημοκρατικών. Αντιμετωπίζει γείτονες και συγγενείς που φέρνουν τη συζήτηση στη σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη σαν «φοροεισπράκτορες». Τους υπενθυμίζει ότι αυτή «έχει πληρώσει» όταν της έφεραν νεκρό τον άνδρα της. Θέλει να την αφήσουν ήσυχη αλλιώς «θα πάρει τα παιδιά της και θα φύγει».
Παρ’ όλα αυτά, όμως, της φέρνουν τον μεγάλο της γιο νεκρό από τους Φαλαγγίτες, από σφαίρα που τον βρήκε ενώ αυτός «μονάχα ψάρευε». Η εν ψυχρώ δολοφονία του Χουάν δεν την οδηγεί στην παραίτηση και την απελπισία. Την κάνει να ανοίξει την κρυψώνα, να μοιράσει τα τουφέκια, να κρατήσει ένα για τον εαυτό της. Στην γεμάτη έκπληξη ερώτηση του αδερφού και του μικρού της γιου αν θα έρθει κι αυτή μαζί τους απαντά: «Ναι, στη θέση του Χουάν».
Την παράσταση σκηνοθέτησε ο Αλέξης Γκούμας, ενώ βοηθός σκηνοθέτη ήταν η Γεωργία Καούκη. Μαζί με τη θεατρική ομάδα στη σκηνή βρέθηκαν και οι Δημήτρης Ανδρονιάδης και Παύλος Χαρμπαλής, που πλαισίωσαν με ζωντανή μουσική την παράσταση. Τα κουστούμια επιμελήθηκε η Κλαίρη Γερανίου, τα σκηνικά η Κωνσταντίνα Γαλιατσάτου και το μακιγιάζ η Παναγιώτα Κατσαούνη.
«Τα “Τσέρνομπιλ” του καπιταλισμού, πίσω από το μύθο της “πράσινης ανάπτυξης”»
Η ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος και του πληθυσμού, οι ανταγωνισμοί και οι συμφωνίες γύρω από την «πράσινη ανάπτυξη», η διέξοδος για αξιοποίηση της τεχνολογικής προόδου και στους τομείς της Ενέργειας προς όφελος του λαού, ήταν ζητήματα που αναδείχτηκαν στη συζήτηση στο Φοιτητικό Στέκι. Θέμα της «Τα “Τσέρνομπιλ” του καπιταλισμού, πίσω από το μύθο της “πράσινης ανάπτυξης”», ιδιαίτερα επίκαιρο με αφορμή τη γεμάτη ανακρίβειες και αντικομμουνισμό τηλεοπτική σειρά για το Τσέρνομπιλ, αλλά και την ανησυχία για το περιβάλλον, προσέλκυσε πολλούς επισκέπτες του Φεστιβάλ.
Παίρνοντας το λόγο η Εύη Γεωργιάδου, μέλος της Ομάδας Περιβάλλοντος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικά βιομηχανικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης που έχουν συμβεί σε καπιταλιστικές χώρες.
Στις εκρήξεις στην πλατφόρμα πετρελαίου «Piper Alpha» στη Βόρεια Θάλασσα (Βρετανία) το 1988 με 167 νεκρούς, στις εγκαταστάσεις υγραερίου στην Πόλη του Μεξικού το 1984 με 650 νεκρούς και περισσότερους από 6.400 τραυματίες, σε εργοστάσιο λιπασμάτων στην Τουλούζη της Γαλλίας το 2001, με 30 νεκρούς και 2.240 τραυματίες, υλικές ζημιές και επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Επίσης, σε ατυχήματα με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον που οδήγησαν σε μεγάλη οικολογική καταστροφή, όπως στη Βασιλεία της Ελβετίας το 1986 μετά από πυρκαγιά σε χημική εγκατάσταση, όπου στην προσπάθεια κατάσβεσής της τόνοι χημικών έπεσαν στον ποταμό Ρήνο, στον Κόλπο του Μεξικού το 2010 μετά από έκρηξη σε πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου θυγατρικής εταιρείας της BP, με 11 νεκρούς, 17 τραυματίες, τεράστια οικολογική καταστροφή, ανυπολόγιστες ζημιές στην αλιεία, στον τουρισμό και άλλους κλάδους.
Όπως σημείωσε, διεθνείς μελέτες διερευνούν τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις πετρελαιοκηλίδων στην υγεία των κατοίκων περιοχών που επλήγησαν εστιάζοντας και στην πιθανότητα καρκινογένεσης. Έχουν καταγραφεί, για παράδειγμα, υψηλές συγκεντρώσεις γενοτοξικών ουσιών στον αέρα ακόμη και 4 χρόνια μετά το ατύχημα στον Κόλπο του Μεξικού. Στις ΗΠΑ έχουν καταγραφεί πολλά ακόμη μεγάλα ατυχήματα, όπως, μεταξύ άλλων, το ατύχημα στο Τέξας το 2005 στις εγκαταστάσεις της BP με 15 νεκρούς και 170 τραυματίες.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε σε μεγάλα ατυχήματα που, εκτός από τις άμεσες, έχουν και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων. Ένα από τα πιο γνωστά ήταν αυτό στην πόλη Σεβέζο της Ιταλίας το 1976, από το οποίο πήρε την ονομασία της και η σχετική ευρωπαϊκή Οδηγία για τα ατυχήματα μεγάλης έκτασης με επικίνδυνες ουσίες. Το ατύχημα συνέβη μετά από διαρροή μεγάλης ποσότητας της καρκινογόνου, πολύ τοξικής ουσίας που ανήκει στην κατηγορία των διοξινών, η οποία είναι πολύ δύσκολο να καθαριστεί και περνάει μέσω της τροφικής αλυσίδας στον οργανισμό. Στις συνέπειες του ατυχήματος περιλαμβάνονται οι εκτρώσεις για το φόβο τερατογενέσεων, δερματικές παθήσεις, εγκαύματα, καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα, επιπτώσεις στο αναπαραγωγικό σύστημα, προβλήματα μνήμης κ.ά.
Η ομιλήτρια αναφέρθηκε σε μελέτες μετά από χρόνια οι οποίες έχουν αναδείξει ότι πολλά περιστατικά καρκίνου οφείλονται στο ατύχημα, με σοβαρότερο αυτής της κατηγορίας στην πόλη Μποπάλ της Ινδίας το 1984 από διαρροή πολύ τοξικής ουσίας σε εργοστάσιο παραγωγής παρασιτοκτόνων. Επίσημες κυβερνητικές πηγές της χώρας αναφέρουν 3.800 θανάτους και 11.000 ανθρώπους που αντιμετωπίζουν μέχρι σήμερα προβλήματα υγείας. Ωστόσο, άλλες πηγές αναφέρουν ακόμη και 20.000 νεκρούς και 120.000 με προβλήματα υγείας (καρκίνος, τερατογενέσεις, αναπνευστικά προβλήματα, αναπηρίες, προβλήματα όρασης, προβλήματα στο αναπαραγωγικό σύστημα).
Διαστρεβλώσεις και στο φόντο αντικομμουνισμός
Με αφορμή και τη συζήτηση που έχει ανοίξει μετά την τηλεοπτική σειρά του ΗΒΟ για το Τσέρνομπιλ, η Ε. Γεωργιάδου επισήμανε ότι «η συγκεκριμένη σειρά περιέχει πλήθος ανακριβειών και διαστρεβλώσεων και αποτελεί μέρος της γενικότερης προπαγανδιστικής αντισοβιετικής αντικομμουνιστικής εκστρατείας». Όπως ανέφερε, «πλευρά αυτής της λαθεμένης εικόνας είναι, για παράδειγμα, η προβολή με αρνητικό τρόπο του τεράστιου, ηρωικού έργου της γρήγορης απομάκρυνσης του τοπικού πληθυσμού μιας μεγάλης περιοχής, καθώς και η διόγκωση του πραγματικού μεγέθους των επιπτώσεων του ατυχήματος».
«Αποκρύπτεται, για παράδειγμα, η αποτελεσματικότητα της οργάνωσης της αρχικής εκκένωσης την επόμενη μέρα του ατυχήματος, που αφορούσε τους 50.000 κατοίκους της πόλης, η οποία πραγματοποιήθηκε μέσα σε 3,5 ώρες. Ας συγκρίνουμε με το τι δεν έγινε για την εκκένωση του πληθυσμού στο Μάτι… Το τιτάνιο έργο της γρήγορης εκκένωσης του πληθυσμού στο Τσέρνομπιλ, με εξασφάλιση στέγασης, περίθαλψης και εργασίας, καθώς και των εργασιών καθαρισμού και αποκατάστασης στον τόπο του ατυχήματος, δείχνει την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, παρότι ήταν σε περίοδο υποχώρησης. Η συγκεκριμένη περίοδος συνδέεται άμεσα με τις αστοχίες και τις πιθανές αιτίες του ατυχήματος», σημείωσε.
Σε αυτό το πλαίσιο αναφέρθηκε σε δύο χαρακτηριστικά πυρηνικά ατυχήματα και συγκεκριμένα στο ατύχημα στη Φουκουσίμα το 2011 στην Ιαπωνία και στο Θρι Μάιλ Ίλαντ στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ το 1979. Το ατύχημα στην Ιαπωνία έχει θεωρηθεί πολύ σοβαρό (στην ανώτερη κλίμακα κατάταξης σοβαρότητας) με μεγάλη διαρροή ραδιενέργειας. Ήδη έχουν καταγραφεί περιστατικά καρκίνων και θάνατοι (λευχαιμία, καρκίνος του πνεύμονα σε εργαζόμενους αποκατάστασης), καρκίνος του θυρεοειδούς σε παιδιά, ενώ αναμένεται να αυξηθούν τα περιστατικά καρκίνων μέσα στην εικοσαετία. Για το ατύχημα στις ΗΠΑ το 1979 είναι χαρακτηριστικό ότι πολύ λίγα έχουν ειπωθεί και προβάλλεται ότι δεν είχε σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού. Ωστόσο, μελέτες που έχουν δημοσιευτεί αναφέρονται σε αυξημένα περιστατικά καρκίνων στην περιοχή (λευχαιμία, πνεύμονες κ.ά.), ενώ μελέτη του 2017 δείχνει αυξημένο καρκίνο θυρεοειδούς που σχετίζεται με το ατύχημα, όπως αναφέρθηκε.
Αξιοποίηση των μορφών Ενέργειας σε όφελος του λαού
Για το σύνολο των ατυχημάτων μεγάλης έκτασης στις καπιταλιστικές χώρες που αναφέρθηκαν, έγινε σύντομη αναφορά σε πλευρές που, σε αντίθεση με το Τσέρνομπιλ, δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ, όπως σε παραβιάσεις των κανόνων ασφάλειας, τεχνικές αδυναμίες, απουσία συστημάτων ασφάλειας, ελλιπή συντήρηση, τοποθεσία εγκαταστάσεων με μικρή απόσταση από κατοικημένες περιοχές, σημαντικές αδυναμίες στην προετοιμασία για αποτελεσματική αντιμέτωπη του ατυχήματος και στην ενημέρωση και προστασία του πληθυσμού. Ειδικότερα για τα πυρηνικά ατυχήματα σε Ιαπωνία και ΗΠΑ έχει καταγραφεί ότι προκλήθηκε σύγχυση στον πληθυσμό τις πρώτες μέρες, δεν έγινε άμεσα εκκένωση κ.λπ.
Αναδείχτηκε από τη συζήτηση ότι στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, όπου ο σχεδιασμός της παραγωγής και η λειτουργία των εγκαταστάσεων γίνονται με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου, η αξιοποίηση κάθε μορφής Ενέργειας δεν μπορεί να εξασφαλίσει την προστασία εργαζομένων, κατοίκων και περιβάλλοντος. Ότι μόνο στο σοσιαλισμό, όπου κριτήριο της ανάπτυξης είναι η ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών, μπορεί να υπάρξει λαϊκή ευημερία και να αξιοποιηθεί η τεχνολογική και επιστημονική πρόοδος για την ασφάλεια και την υγεία του πληθυσμού και την προστασία του περιβάλλοντος.
«Πράσινη οικονομία» και διεθνείς ανταγωνισμοί
«Πρέπει να δούμε το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος σε απόλυτη σχέση και σύνδεση με τις σχέσεις παραγωγής και τον τρόπο ανάπτυξης κάθε κοινωνίας», σημείωσε ανάμεσα σε άλλα στην παρέμβασή του ο Αντώνης Ραλλάτος, μέλος του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής και της Ομάδας Περιβάλλοντος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ (δείτε βίντεο εδώ).
Όπως σημείωσε, για τους καπιταλιστές που λειτουργούν με κριτήριο το κέρδος, το περιβάλλον είναι πηγή άντλησης πρώτων υλών, απόθεσης των απορριμμάτων, χώρος τοποθέτησης των επενδύσεών τους. Αναφέρθηκε στη συζήτηση γύρω από την «πράσινη οικονομία», τονίζοντας πως εμφανίζεται σαν μια διέξοδος στρατηγικής σημασίας προς όφελος του καπιταλισμού, των μονοπωλίων, των κρατών και των συμμαχιών τους και σε αυτήν τη βάση προσαρμόζονται. Σημείωσε επίσης πως και στο θέμα του περιβάλλοντος δεν ταυτίζονται τα συμφέροντα εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων και πως η καλύτερη συμβολή του καθένα στην προστασία του περιβάλλοντος είναι η συμμετοχή στη συλλογική πάλη που θα αναδεικνύει την πραγματική αιτία για τη σημερινή κατάσταση και θα στοχεύει τον αντίπαλο, που είναι ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης, το καπιταλιστικό κέρδος.
Η συζήτηση συνεχίστηκε με ερωτήσεις και παρεμβάσεις, μεταξύ των οποίων και του Δημήτρη Πατέλη, καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης.
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ 📍 Επιτακτική ανάγκη για Συνδικάτα εργατών όχι των εργοδοτών — Μαχητικά για την ανασύνταξη του κινήματος 📌
Ασφυκτικά γεμάτος από νέους εργαζόμενους και συνδικαλιστές ήταν ο χώρος στο Εργατικό Στέκι (στο χώρο Νέων Εργαζομένων και Ανέργων) όπου έγινε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και επίκαιρη συζήτηση, στο πλαίσιο της 1ης μέρας του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή», στο Πάρκο Τρίτση στο Ίλιον, με θέμα, «Συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών. Οι νέοι εργαζόμενοι μαχητικά για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος».
Ενδεικτικό της μαζικής συμμετοχής και θετικής ανταπόκρισης ήταν ότι γέμισαν όλες οι καρέκλες στο χώρο, ενώ ήταν πάρα πολλοί εκείνοι οι οποίοι παρακολούθησαν μέχρι τέλους όρθιοι. Πριν την έναρξη των παρεμβάσεων προβλήθηκαν φωτογραφίες και video με τους αγώνες του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβερνήσεων, ΕΕ, κεφαλαίου, αλλά και τη μάχη που δίνει διαχρονικά και τώρα ενάντια στον εργοδοτικό — κυβερνητικό συνδικαλισμό. Ενώ από τα μεγάφωνα ακουγόταν το κάλεσμα για μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 24 Σεπτέμβρη και στις συγκεντρώσεις των ταξικών δυνάμεων εκείνη την ημέρα.
Άλλωστε αυτά τα ζητήματα σε συνδυασμό και δεμένα με την ανάγκη ανασύνταξης του εργατικού κινήματος με ταξικό προσανατολισμό και προοπτική βρέθηκαν στο επίκεντρο των απαντήσεων που έδωσαν, στις ερωτήσεις που τέθηκαν, ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και ο Θανάσης Γκώγκος, μέλος του Τμήματος της ΚΕ για την Εργατική και Συνδικαλιστική Δουλειά και μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας. Τη συζήτηση συντόνισε ο Χρήστος Μανταλόβας, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Ριζοσπάστης».
Ενημερώνοντας για τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα της πανελλαδικής — πανεργατικής απεργίας στις 24 Σεπτέμβρη και του σχεδίου υπονόμευσης του απεργιακού μετώπου από την ηγεσία ΠΑΣΚΕ — ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ, ο Θ. Γκώγκος αναφέρθηκε στην άθλια ανακοίνωση της ΓΣΕΕ αργά το απόγευμα της Πέμπτης, όπου επειδή δεν τους βγήκε ο αρχικός σχεδιασμός υπονόμευσης της απεργίας, καλούν τώρα τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να πάρουν πίσω τις αποφάσεις τους, προτείνοντάς τους να πάνε σε κινητοποίηση στις 2 Οκτώβρη!!!
Αμέσως μετά ο Νίκος Μαυροκέφαλος ενημέρωσε για την απογευματινή σύσκεψη του Εργατικού Κέντρου Αθήνας με θέμα την προετοιμασία της απεργίας στις 24 Σεπτέμβρη, όπως είχε αποφασιστεί. Ωστόσο και εκεί οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ επιχείρησαν την ανατροπή της σχετικής απόφασης που έχει ληφθεί για τις 24/9, ωστόσο αυτή η μεθόδευση δεν πέρασε. Ο Ν. Μαυροκέφαλος στάθηκε στην ανάγκη να ενημερωθούν πλατιά οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς για αυτές τις εξελίξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα και για το περιεχόμενο του «αναπτυξιακού» πολυνομοσχεδίου και να απαντήσει αγωνιστικά, μαζικά απεργιακά στις 24 Σεπτέμβρη με το ταξικό εργατικό κίνημα.
«Η επανάσταση δεν είναι ένα στρώμα από ροδοπέταλα»
Διδάγματα της 60χρονης πλούσιας ιστορίας της Κουβανικής Επανάστασης μοιράστηκαν όσοι παρακολούθησαν την εκδήλωση με τίτλο «Η επανάσταση δεν είναι ένα στρώμα από ροδοπέταλα. Είναι μια μάχη ανάμεσα στο μέλλον και το παρελθόν». Μια εκδήλωση που έγινε στο χώρο της Διεθνούπολης, που γέμισε από θεατές κάθε ηλικίας.
«Φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια αγώνων, νικών, θυσιών και αντίστασης ενός ηρωικού λαού. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, είναι μια διαρκής πάλη για να οικοδομηθεί ένα καλύτερο μέλλον και για να αφήσουμε πίσω το παρελθόν όταν ήμασταν κι εμείς υπό την κατοχή των ΗΠΑ» τόνισε παίρνοντας το λόγο η πρέσβειρα της Κούβας Μαρία Ντομίνγκεζ Κορτίνα. Αναφέρθηκε αναλυτικά στις πολύμορφες προσπάθειες των ιμπεριαλιστών για να ανατραπεί η επανάσταση και μεταξύ άλλων υπογράμμισε: «Η ιμπεριαλιστική τους στρατηγική δεν είναι καινούργια, όπως δεν είναι καινούργια και η δικιά μας απάντηση αντίστασης και αξιοπρέπειας σταθερά σε αυτά τα 60 χρόνια επανάστασης. Η Κουβανική Επανάσταση πάντα ήταν και πάντα θα είναι αλληλέγγυα με τους λαούς του κόσμου και μόνιμη έμπνευση για όλους εκείνους που θέλουν έναν καλύτερο κόσμο».
Ο Νίκος Καρανδρέας, πρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης, επισήμανε μεταξύ άλλων ότι «η επαναστατική ιστορία της Κούβας μας δίνει το δικαίωμα να είμαστε αισιόδοξοι». Ενώ, καλώντας σε ολόπλευρη στήριξη του κουβανικού λαού, τόνισε: «Απαιτούμε την άμεση κατάργηση του αποκλεισμού και στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις την Κουβανική Επανάσταση».
Από τη μεριά του, ο Άρης Ευαγγελίδης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ, τόνισε ότι «η κουβανική επανάσταση επιβεβαίωσε την επικαιρότητα και την ουσία του προλεταριακού διεθνισμού, δηλαδή πως η μεγαλύτερη συμβολή ενός λαού και ενός κινήματος στην υπόθεση της ταξικής πάλης διεθνώς δεν είναι παρά η νίκη στη χώρα του. Με τη νίκη της ενέπνευσε την πάλη των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων σε όλο τον κόσμο, έδωσε απάντηση στη μοιρολατρία, στο συμβιβασμό με την καπιταλιστική τάξη πραγμάτων, ανέδειξε την αδιαμφισβήτητη αλήθεια που λέει πως ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος, πως οι λαοί μπορούν να νικήσουν, να επιλέξουν τον δικό τους δρόμο ανάπτυξης με βάση τα λαϊκά συμφέροντα και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων». Και αναδεικνύοντας συμπεράσματα χρήσιμα για το παρόν και το μέλλον, επισήμανε: «Σήμερα σε μια περίοδο που σημαδεύεται από τα σημάδια της αντεπανάστασης και της ανατροπής του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και άλλες χώρες, όπου το κομμουνιστικό και επαναστατικό κίνημα συνεχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες, δέχεται ισχυρή πίεση από την αστική τάξη και τον οπορτουνισμό, η Κουβανική Επανάσταση είναι ένα από τα ορόσημα για την υπεράσπιση της ιστορίας και της προσφοράς του κομμουνιστικού κινήματος, για την ενίσχυση του προλεταριακού διεθνισμού, την πάλη για το σοσιαλισμό. Για αυτό το λόγο οι ΗΠΑ και οι άλλοι ιμπεριαλιστές λυσσάνε εδώ και 60 χρόνια για να την ανατρέψουν».
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο πρέσβης της Βενεζουέλας.
Ρυθμοί «rock ’n’ roll» και καλοκαιρινή διάθεση από τους «Amantes — Αmentes»
Σε ρυθμούς «rock ’n’ roll» και με καλοκαιρινή διάθεση στον στίχο τους κινήθηκαν οι «Amantes — Αmentes» στη Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων, μία μπάντα που μετράει ήδη 7 χρόνια στο χώρο της ελληνικής ροκ, αρκετές ζωντανές «εμφανίσεις» και δύο ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές.
«Οι ερωτευμένοι είναι τρελοί» αποδίδεται στα ελληνικά ο λατινικός τίτλος της μπάντας που ξεκίνησε τη συναυλία με το «Θα είμαι εκεί», συνέχισαν με το αγαπημένο από το κοινό τους «Πες μου πώς» και το «Καλοκαίρι είναι γιορτή».
Οι μουσικοί ευχαρίστησαν την ΚΝΕ για την ευκαιρία που τους έδωσε να παρουσιάσουν την δουλειά τους στο Φεστιβάλ, ευχήθηκαν να «συνεχίσουμε τους αγώνες μας, πιο μαζικά και δυναμικά» και έκλεισαν το πρόγραμμά τους με το τραγούδι «Road trip» (Ταξίδι στο δρόμο) που γράφτηκε, όπως είπε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Θ. Κέπας, σε ένα ταξίδι στο Μαρόκο. Την μπάντα συναποτελούν οι Κ. Μπερτόλης — ηλεκτρική κιθάρα, Γ. Καψάλης — μπάσο, Φ. Ανδριόπουλος — τύμπανα και Μ. Σαντοριναίος — πλήκτρα.
-
Ο Φατίχ Μεχμέτ Ματσόγλου, δήμαρχος της Ντερσίμ, στο χώρο του Φεστιβάλ
Λίγο μετά τις 7 το απόγευμα έφτασε στο Φεστιβάλ ο Φατίχ Μεχμέτ Ματσόγλου, δήμαρχος της Ντερσίμ (από τη νοτιοανατολική Τουρκία), που εκλέχτηκε με τη στήριξη του ΚΚ Τουρκίας.
Με αφορμή την παρουσία του στην Ελλάδα ο Ματσόγλου επισκέφτηκε τη μεγάλη πολιτική — πολιτιστική εκδήλωση και μεταξύ άλλων υπέγραψε το ψήφισμα ενάντια στη συμφωνία Ελλάδας — ΗΠΑ για τις στρατιωτικές βάσεις. Στο χώρο τον υποδέχτηκε η Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ που τον ξενάγησε.
«Νέοι» καλλιτέχνες …στο Μαθητικό Στέκι
Με νότες και τραγούδια από μαθητικά συγκροτήματα «άνοιξε» η αυλαία στο Μαθητικό Στέκι
Την αρχή έκανε το Μουσικό Σχολείο Ιλίου που παρουσίασε ορχηστρικά και όχι μόνο τραγούδια μεγάλων καλλιτεχνών όπως του Μάνου Χατζιδάκι και του Goran Bregovic.
Τη σκυτάλη πήραν τα ροκ συγκροτήματα «Never Doze», «Confused» και «Έναστροι», ξεσηκώνοντας τους παρευρισκόμενους με δικά τους τραγούδια και διασκευές γνωστών συγκροτημάτων.
Μεγάλη η ανταπόκριση στην παρουσίαση των μαχητικών τεχνών
Οι μαχητικές τέχνες της Ξιφασκίας, της Πυγμαχίας και του Παγκράτιου παρουσιάστηκαν στο Χώρο του Αθλητισμού του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή». Πρόκειται για την τρίτη συνεχόμενη χρονιά που η ΚΝΕ προσπαθεί να παρουσιάσει τις μαχητικές τέχνες, τα ευγενή αθλήματα που αποπνέουν μια θετική αύρα. Αυτή η προσπάθεια είχε ανταπόκριση καθώς οι επισκέπτες του Φεστιβάλ στάθηκαν, παρακολούθησαν και γνώρισαν από κοντά αυτά τα ιστορικά αθλήματα.
Στις επιδείξεις του Παγκράτιου συμμετείχαν αθλητές από τον Αθλητικό Σύλλογο Αγ. Βαρβάρας, στης πυγμαχίας από τον Αθλητικό Σύλλογο «Φοίνιξ» και τον ΓΑΣ Μαχητικών Τεχνών, ενώ στις ξιφασκίες αθλητές με προπονητή τον συντονιστή των τμημάτων της Εθνικής, Σωτήρη Σωτήρα.
Τα βλέμματα συγκεντρώνει η Διεθνούπολη
Ακόμα μια χρονιά η Διεθνούπολη του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή» είναι το σημείο συνάντησης, συζήτησης και οργάνωσης της κοινής πάλης για Κομμουνιστικές Νεολαίες και Αντιιμπεριαλιστικές Οργανώσεις από κάθε γωνιά της Γης.
38 Οργανώσεις δίνουν φέτος το «παρών» στο χώρο του Φεστιβάλ, φέρνοντας μαζί τους ένα κομμάτι από την ιστορία του επαναστατικού και εργατικού κινήματος των χωρών τους, αφού κάθε περίπτερο είναι διακοσμημένο με μια σημαντική μορφή, μια μεγάλη απεργία ή χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από μεγάλες επαναστάσεις.
Έτσι η Διεθνούπολη κατά κάποιον τρόπο αποτελεί συνέχεια της κεντρικής έκθεσης του Φεστιβάλ που είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από την Κομμουνιστική Διεθνή.
Οι επισκέπτες που στέκονται με ενδιαφέρον στα περίπτερα εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στην πάλη των κομμουνιστών όλου του κόσμου, προμηθεύονται με ενδιαφέρον το ενημερωτικό υλικό των Οργανώσεων, αλλά και τα «αναμνηστικά» τους, ενώ συζητούν για τις συνθήκες εργασίας και μόρφωσης των νέων στις χώρες τους.
«Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε»! — Μια έκθεση αφιερωμένη στα 100 χρόνια της Κομμουνιστικής Διεθνούς
«Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!». Με το σύνθημα αυτό και αφορμή την επέτειο της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς, η κεντρική έκθεση ανατρέχει σε ορισμένες από τις πιο σημαντικές στιγμές της ιστορίας του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Είτε ομαδικά ‑στις οργανωμένες επισκέψεις των Οργανώσεων της ΚΝΕ- είτε κατά μόνας, πάντα με τη συμβολή των μελών της ΚΝΕ, οι επισκέπτες του Φεστιβάλ ξεναγούνται από το απόγευμα στα ταμπλό της.
Πιάνοντας το νήμα από την εποχή και το έργο των Μαρξ και Ένγκελς, «γνωρίζουμε» τους προγόνους της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Την Α’ Διεθνή και το «πνευματικό της τέκνο», την Παρισινή Κομμούνα. Τη Β’ Διεθνή η εποχή της οποίας συνδέεται με τις πρώτες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες.
Πλούσιο είναι το υλικό που περιλαμβάνει το κομμάτι της έκθεσης που είναι αφιερωμένο στη Ρωσία: Ξεκινώντας από τα προεπαναστατικά χρόνια φτάνει στην ένοπλη εξέγερση του 1917, φωτίζει πλευρές της δράσης των μπολσεβίκων στις συνθήκες που δημιούργησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, της λειτουργίας των Σοβιέτ, στέκεται στα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και στον αντίκτυπο της Επανάστασης σε άλλες χώρες.
«Η Κομμουνιστική Διεθνής ιδρύθηκε στον απόηχο της νικηφόρας Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, σε συνθήκες ανόδου του επαναστατικού κινήματος στην Ευρώπη, καθώς και δράσης πρωτοπόρων εργατών σε όλο τον κόσμο κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στην επαναστατημένη Ρωσία», επισημαίνει το ταμπλό που δίνει τη σκυτάλη στην παρουσίαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς: Στα Συνέδρια και τα ντοκουμέντα τους, στην προσφορά της στους αγωνιζόμενους και καταπιεζόμενους λαούς, στην ώθηση που έδωσε στην ίδρυση Κομμουνιστικών Κομμάτων, μεταξύ των οποίων και το ΣΕΚΕ.
Φτάνοντας στα επόμενα ταμπλό, οι αφορμές για συζήτηση και προβληματισμό φουντώνουν: Σε αυτά παρουσιάζονται βασικά σημεία της διαπάλης που αναπτύχθηκε στους κόλπους της Διεθνούς και τα αντίστοιχα συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτή. Στο τραπέζι της συζήτησης μπαίνουν ζητήματα όπως η ανάγκη για πάλη απέναντι στη γραμμή της σοσιαλδημοκρατίας, συμπεράσματα για την απαραίτητη σύνδεση της πάλης των κομμουνιστών απέναντι στο φασισμό με τον αγώνα ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, πλευρές της πείρας από τη στάση των κομμουνιστών στις συνθήκες του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Στο κέντρο της έκθεσης, η μακέτα του «Πύργου» του Τάτλιν, που δημιουργήθηκε από ομάδα αρχιτεκτόνων και εκτέθηκε πριν από δυο χρόνια στο Φεστιβάλ, προσελκύει το ενδιαφέρον και φέτος. Το αρχιτεκτονικό σχέδιο του «Πύργου» αναπαριστά τη σπειροειδή εξέλιξη της κοινωνίας, την κίνησή της προς τα μπρος, ανεξάρτητα από τα προσωρινά πισωγυρίσματα, ενώ ο εμπνευστής του τον σχεδίασε ως μακέτα για την κατασκευή του κτιρίου που θα στέγαζε την έδρα της 3ης Διεθνούς.
Τα «βήματα» της περιήγησης συνοδεύει, στημένη σε ένα τρίπτυχο, η φράση του Λένιν «Ο πάγος έσπασε, ο δρόμος άνοιξε, ο δρόμος χαράχτηκε». Μέχρι να φτάσουμε στο τελευταίο ταμπλό, εικόνες και λεζάντες από τις μέρες μας και την υπόμνηση πως η πάλη για το σοσιαλισμό στην κάθε χώρα αντιπροσωπεύει «το πιο σημαντικό διεθνιστικό καθήκον για την κάθε χώρα».
Και το νήμα του προλεταριακού διεθνισμού περνάει στο σήμερα, με το βλέμμα στο μέλλον, στη νέα γενιά των κομμουνιστών, αφού περιμετρικά την έκθεση «αγκαλιάζουν» φέτος τα περίπτερα των διεθνών αντιπροσωπειών των Κομμουνιστικών Νεολαίων στη Διεθνούπολη, εκεί όπου σε κάθε περίπτερο δεσπόζουν στιγμές από τη δράση των αντίστοιχων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων κατά τον 20ό αιώνα.
Στην έκθεση γίνονται οργανωμένες ξεναγήσεις ύστερα από συνεννόηση στο τηλέφωνο: 6977251806.
Στο χώρο του Φεστιβάλ ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας 📌
Στους χώρους του Φεστιβάλ περιηγήθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία της ΚΝΕ, με επικεφαλής τον Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκο Αμπατιέλο.
Πρώτη στάση έγινε στο περίπτερο της ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ, ενώ στη συνέχεια ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισκέφτηκε τα περίπτερα της Επιτροπής για τα Σώματα Ασφαλείας και τις Ενοπλες Δυνάμεις, αλλά και των θεραπευτικών κοινοτήτων «Φαέθων», ΚΕΘΕΑ — Διάβαση, «Στροφή», όπου από το εικαστικό εργαστήρι της κοινότητας του χάρισαν ένα μικρό γλυπτό από σύρμα. Ξεχωριστή στιγμή ήταν όταν ο Δ. Κουτσούμπας σταμάτησε στο περίπτερο της Επιτροπής Αγώνα ενάντια στη Συμφωνία για τις βάσεις, όπου και υπέγραψε στο σχετικό κείμενο.
Κατά τη διάρκεια της περιήγησης του, πλήθος κόσμου σταμάτησε για να τον χαιρετήσει, ανάμεσα τους και ο ηθοποιός και συγγραφέας Βασίλης Κολοβός, όπως και ο ηθοποιός Γιάννης Στάνκογλου.
Στην Κεντρική Σκηνή του Φεστιβάλ βρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας λίγο μετά την παράσταση «Στ’ όνομά σου Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα…».
Σε εγκάρδιο κλίμα χαιρετήθηκε με τους καλλιτέχνες της παράστασης Ρίτα Αντωνοπούλου και Μανώλη Μητσιά. Στο χώρο βρίσκονταν επίσης ο διεθνής μπασκετμπολίστας Νίκος Παππάς, ο τραγουδιστής Βασίλης Γισδάκης και η τραγουδίστρια Βιολέτα Ίκαρη.
Στη συνέχεια, ο Δ. Κουτσούμπας βρέθηκε στη Λαϊκή Σκηνή όπου χαιρετήθηκε με τον Γιώργο Μαργαρίτη λίγο πριν ξεκινήσει το πρόγραμμά του.
Δημιουργικά παιχνίδια και δραστηριότητες στον Παιδότοπο!
Η πρώτη μέρα του Φεστιβάλ βρήκε τους μικρούς φίλους της ΚΝΕ να ετοιμάζουν πολλές κατασκευές και να ζωγραφίζουν με την ψυχή τους.
Οι δραστηριότητες ξεκίνησαν λίγο μετά τις 18.00 με κεντρικό θέμα και τις τρεις μέρες το περιβάλλον. Όμως η κάθε μέρα είναι ξεχωριστή! Δεκάδες μικρές φατσούλες ζωγράφισαν και δημιούργησαν πολλές χειροτεχνίες με σημερινό θέμα τον ήλιο, τα συννεφάκια και τα λουλούδια, μαθαίνοντας παράλληλα για το πόσο χρήσιμα είναι στη ζωή μας! Το καλλιτεχνικό εργαστήρι όμως ήταν η αρχή!
Η συνέχεια επιφύλασσε στους μικρούς φίλους της ΚΝΕ ομαδικά παιχνίδια και δραστηριότητες με θέμα «Η Γη μας». Τα πιτσιρίκια ζωγράφιζαν με δαχτυλομπογιές πάνω σε κομματάκια από εφημερίδες σχηματίζοντας σιγά σιγά την Γη, ενώ παράλληλα με ερωτήσεις που απαντούσαν μάθαιναν τα χρώματα που έχει το σύμπαν, ο ουρανός και τα δάση!
«Η επανάσταση είναι η μεγαλύτερη μέθη της ανθρωπότητας…»
Ποιο νήμα συνδέει τις εξεγέρσεις των δούλων στην αρχαιότητα με τις αστικές επαναστάσεις των νεότερων χρόνων, αλλά και τις προλεταριακές της σύγχρονης εποχής;
Αυτό το νήμα θα επιχειρήσουν να ανακαλύψουν οι μαθητές στην όμορφη έκθεση στο Μαθητικό Στέκι του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή» το τριήμερο που μόλις ξεκίνησε. Πρόκειται για ένα διαφορετικό μάθημα Ιστορίας, στο οποίο δεν πρωταγωνιστούν μεμονωμένα πρόσωπα, βασιλιάδες, στρατιωτικοί και γενναίοι ήρωες ξεκομμένοι από την εποχή και την κοινωνία τους. Επίκεντρο του «μαθήματος» είναι οι πολλοί, οι μάζες, αλλά και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η κίνηση των μαζών, η ταξική πάλη ώθησε την Ιστορία προς τα μπρος.
Με τον γλαφυρό τίτλο «Η επανάσταση είναι η μεγαλύτερη μέθη της ανθρωπότητας. Όποιος τη γεύτηκε μια φορά δεν ξεχνά ποτέ τη γεύση της», η έκθεση που προετοίμασε η Μαθητική Επιτροπή του ΚΣ είναι ένα ακόμα δείγμα δημιουργικής σκέψης που στολίζει το Φεστιβάλ. Πρωτότυπες κατασκευές, ερωτήματα, κουίζ και ψηφιακά μέσα φωτίζουν τα μεγάλα επαναστατικά γεγονότα της Ιστορίας για τα οποία ο Μαρξ είχε πει ότι είναι οι «ατμομηχανές της Ιστορίας».
Στο πρώτο ταμπλό λέξεις όπως ανάπτυξη, κέρδος, ισότητα, ελευθερία, πρόοδος και περιβάλλον, που το σύστημα προσπαθεί να πείσει τους μαθητές ότι είναι έννοιες ουδέτερες, παίρνουν την πραγματική τους διάσταση σε μια ταξική κοινωνία, αφού τα κέρδη των καπιταλιστών συντρίβουν την εργατική τάξη. Σε μια οθόνη με τον χάρτη της Ελλάδας οι επισκέπτες της έκθεσης μπορούν να δουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν για να οικοδομηθεί Σοσιαλισμός στην Ελλάδα, όπως αναλύει το Πρόγραμμα του ΚΚΕ.
Όλα τα ταμπλό είναι διανθισμένα με στίχους των μεγάλων κομμουνιστών ποιητών και άλλων λογοτεχνών, αλλά και λόγια των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν που δείχνουν την αναγκαιότητα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης σήμερα, γιατί η έκθεση δεν είναι στραμμένη στο παρελθόν, αλλά στο μέλλον. Καθόλου τυχαία το τελευταίο ταμπλό με μεγάλα γράμματα γράφει τους στίχους του ποιητή Μαγιακόφσκι «Γιατί το μέλλον δεν θα ρθει από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο αν δεν πάρουμε μέτρα και εμείς!». Ακριβώς γι’ αυτά τα μέτρα συζητούν οι μαθητές στο τέλος κάθε ξενάγησης, απαντώντας σε ερωτήματα όπως «Γιατί είναι αναγκαίο να γίνει σήμερα Επανάσταση;», «Είναι απαραίτητη η ύπαρξη Κόμματος για την επιτυχία της;», «Δρουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ επαναστατικά κάθε μέρα;»
«Γιατί Εργάτης είσαι και Εσύ» — Συναυλία με έργα του Χανς Αϊσλερ και ποίηση Μπρεχτ
Με συναυλία σε έργα του Χανς Αϊσλερ και ποίηση Μπρεχτ από νέους μουσικούς «άνοιξε» το Στέκι Πολιτισμού.
Ο Γερμανός συνθέτης και θεωρητικός της μουσικής του 20ού αιώνα ήταν ένας από τους κορυφαίους συνεργάτες του Μπρεχτ. Μελοποίησε μάλιστα και τον ύμνο της Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας. Το Στέκι πλημμύρισε από τη μουσική του που συνόδεψε τους αγώνες της εργατικής τάξης στη Γερμανία αλλά και πέρα από τα σύνορά της, από το τραγούδι της «Ενότητας» και το κάλεσμα στην εργατική τάξη να πάρει τη ζωή στα χέρια της ως το τραγούδι της «Αλληλεγγύης», αφιερωμένο στην επαναστάτρια Ρόζα Λούξεμπουργκ. Γιατί όπως φωνάζουν τα έργα του «Εργάτης είσαι και Εσύ».
Στη σκηνή παρουσιάστηκαν με τα μουσικά όργανα και τις φωνές τους οι καλλιτέχνες Χρ. Καλιγριδάκης (φωνή), Μαρ. Λούντζα (φωνή), Αλεξ Ντιαμάντ (διεύθυνση — πιάνο), Κ. Σπηλιώτης (διεύθυνση — πιάνο), Έντζυ Κλογκίρι (φλάουτο), Βασ. Στάμου (κλαρινέτο), Αγγ. Χαρίσης (τρομπέτα), Ορφ. Κωσταντόπουλος (κοντραμπάσο), Δημ. Ζήσης (κρουστά). Η αξιόλογη και σπάνια δουλειά που παρουσίασαν απέσπασε το θερμό χειροκρότημα στο τέλος της παράστασης.
Μια «κόκκινη γωνιά» με θέμα την πρωτοπόρα αντίληψη του ΚΚΕ για την ισοτιμία και χειραφέτηση της γυναίκας
Η Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ για τις νέες γυναίκες και τα νέα ζευγάρια.άντλησε την έμπνευσή της μέσα από τις σελίδες της ιστορίας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και δημιούργησε έναν χώρο που τραβά τα βλέμματα και προκαλεί το ενδιαφέρον των επισκεπτών: Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Ρωσία, οι «κόκκινες γωνιές» σε παραγωγικές μονάδες, κυβερνητικά και άλλα κτίρια ήταν ένα από τα πολλά μέσα που αξιοποίησε το Κόμμα των μπολσεβίκων για την προπαγάνδα, τη διαφώτιση, την άνοδο του πολιτικού και μορφωτικού επιπέδου των εργαζομένων και συνολικά του λαού. Η μορφή αυτή αξιοποιήθηκε ιδιαίτερα στην προσπάθεια του Κομμουνιστικού Κόμματος για εξειδικευμένη δουλειά στις γυναίκες. Έτσι ο χώρος διαμορφώθηκε κατ’ αναλογία εκείνων των «κόκκινων γωνιών», αναπαριστώντας το σκηνικό τους, όπως έχει αποτυπωθεί σε φωτογραφίες της εποχής: Με βιβλιοθήκη, γραφείο και επίπλωση που παραπέμπει σε χώρο μελέτης, με τα ταμπλό — «τοίχους», που την πλαισιώνουν, να διαμορφώνουν την αίσθηση ενός δωματίου μιας διαφορετικής εποχής.
Σε αυτή τη «γωνιά», η Επιτροπή υποδέχεται κάθε νέα και νέο που θέλει να γνωρίσει πλευρές της πρωτοπόρας θεωρίας και δράσης του διεθνούς επαναστατικού εργατικού κινήματος γύρω από το λεγόμενο γυναικείο ζήτημα, να συζητήσει γύρω από την αντίληψη του ΚΚΕ για την ισοτιμία και χειραφέτηση της γυναίκας. Στα ράφια της δικής της βιβλιοθήκης έχουν πάρει τη θέση τους σχετικές εκδόσεις, θεωρητικά έργα για το «γυναικείο ζήτημα», αλλά και λογοτεχνικά κείμενα διαφορετικών ιστορικών περιόδων που τροφοδοτούν τον προβληματισμό και τη συζήτηση γύρω από πλευρές του.
Μια ακόμα ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία της Επιτροπής είναι η έκδοση μπροσούρας με τίτλο «Η συμβολή του ΚΚΕ στην πάλη για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας», που διατίθεται στο χώρο της «κόκκινης γωνιάς». Αποτελεί συλλογή κειμένων, στα οποία αποτυπώνονται οι σύγχρονες επεξεργασίες του ΚΚΕ για την ισότιμη θέση της γυναίκας στην κοινωνική εργασία, στην οικογένεια, σε κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής, για τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων, για τον κοινωνικό θεσμό της οικογένειας.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον η έκθεση για την εκδοτική δραστηριότητα του ΚΚΕ, στην πολιτική προσφυγιά
Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει η έκθεση, της εκδοτικής δραστηριότητας του ΚΚΕ, με τη συμβολή των σοσιαλιστικών χωρών, στην πολιτική προσφυγιά, που φιλοξενείται στο περίπτερο των ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ κοντά στην Κεντρική Σκηνή του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή» στο Πάρκο Τρίτση στο Ίλιον.
Η έκθεση αφορά την εκδοτική δραστηριότητα στην πολιτική προσφυγιά με στόχο, όπως αναφέρεται, «να μην επιτρέψουμε να σβήσει από τη μνήμη των ανθρώπων ο σοσιαλισμός» και γίνεται μια μικρή χαρακτηριστική καταγραφή από την πλούσια εκδοτική δραστηριότητα του ΚΚΕ με τη συμβολή των σοσιαλιστικών χωρών. Το υλικό προέρχεται από απόγονους και τα αρχεία του ΚΚΕ.
Ενδεικτικά εμπεριέχεται το περιοδικό «Νέος Κόσμος» που αποτέλεσε θεωρητικό πολιτικό όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ. Η έκδοση του μηνιαίου περιοδικού άρχισε τον Γενάρη του 1950 με υπότιτλο, «Επιλογή άρθρων από τον παγκόσμιο δημοκρατικό Τύπο». Από τον Ιούλη του 1950 μέχρι τον Μάη του 1956 το περιοδικό εκδίδεται ως «Επιθεώρηση για τα ελληνικά και διεθνή προβλήματα», ενώ από τον Ιούνη του 1956 μέχρι τον Νοέμβρη του 1974 εκδίδεται ως «Μηνιαίο πολιτικό, θεωρητικό περιοδικό».
Επίσης ο «Πυρσός», δίμηνο εικονογραφημένο εκπολιτιστικό μορφωτικό περιοδικό. Έκδοση στη ΛΔ της Γερμανίας (Γενάρης 1961 έως την άνοιξη του 1968). Στόχος του οι νέοι να γνωρίσουν τη ζωή και τα προβλήματα της πατρίδας μας. Τις αγωνιστικές παραδόσεις. Την πνευματική κληρονομιά, ζωή και δημιουργία, την Εθνική Αντίσταση, τους αγώνες του λαού. Ταυτόχρονα να κάνει γνωστές τις επιτυχίες που σημείωναν οι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες σε όλους τους τομείς στις σοσιαλιστικές χώρες.
Δημοσιεύονταν άρθρα, μελέτες, ηθογραφήματα λογοτεχνών. Μεταξύ άλλων του Δημήτρη Χατζή, του Απόστολου Σπήλιου, του Βασίλη Ρώτα, της Μέλπως Αξιώτη, του Κώστα Μπόση, της Ρίτας Μπούμη — Παπά, του Νίκου Κιτόπουλου, του Γιώργου Καρατζά κ.ά.
Ακόμη η εφημερίδα «Λαϊκός Αγώνας», με έκδοση τον Ιούνη του 1950 (για 27 χρόνια). Η εφημερίδα «Λευτεριά» με 35χρονη εκδοτική παρουσία. Επίσης ο «Αγωνιστής», ο «Δημοκράτης», η «Νέα Ζωή».
Αλλά και «Τα Αετόπουλα» και το «ΕΠΟΝΙΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ».
Επιπλέον ο ραδιοφωνικός σταθμός Βουδαπέστης. Οι ελληνόφωνες ραδιοφωνικές εκπομπές του ιστορικού σταθμού είχαν αρχίσει το 1949 και σταμάτησαν οριστικά το 1983. Το πρόγραμμα εκπέμπονταν στα βραχέα, δύο φορές καθημερινά.
Και ο ραδιοφωνικός σταθμός Σόφιας, που δημιουργήθηκε και λειτούργησε το 1950. Είχε πολιτικό ενημερωτικό τμήμα με 5 μόνιμους συντάκτες οι οποίοι προετοίμαζαν εκπομπές που μεταδίδονταν σε 15 γλώσσες.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση, ο Τύπος της πολιτικής προσφυγιάς αποτελεί έκφραση των πόθων και των σκέψεών του. Είναι ο καθρέφτης της 30χρονης ζωής και της δράσης των εκπατρισμένων Ελλήνων στις χώρες του σοσιαλισμού. Αποτελούσε ένα σπουδαίο κρίκο για την αδιάλειπτη συνέχεια και σύνδεση των Ελλήνων προσφύγων με την «απαγορευμένη πατρίδα». Επίσης εκλαΐκευε τις αποφάσεις των Κομματικών Οργανώσεων και των Συλλόγων. Στις σελίδες του δημοσιεύτηκαν υλικά από τις Ολομέλειες, συσκέψεις στελεχών και συνεδριάσεις των παραρτημάτων.
Παρουσίαση ερευνητικών εργασιών στο ανανεωμένο Φοιτητικό Στέκι
Ανανεωμένο και σε ό,τι αφορά το χώρο που φιλοξενείται και στο περιεχόμενό του, το Στέκι των Φοιτητών φιλοξενεί και φέτος ένα πρόγραμμα που έχει στο επίκεντρο τη δράση της ΚΝΕ στα Πανεπιστήμια, τις θέσεις για επιστήμη στην υπηρεσία του λαού και δημόσια δωρεάν εκπαίδευση στο ύψος των σύγχρονων αναγκών των νέων που σπουδάζουν
Η έναρξη έγινε το απόγευμα με την παρουσίαση των ερευνητικών εργασιών «Η Γυναίκα στην κοινωνία: Από το χθες στο σήμερα» και «Νευροβιολογία και σύγχρονες προκλήσεις». Πρόκειται για μία δραστηριότητα που εγκαινιάζεται φέτος και δίνει το βήμα σε φοιτητές, μεταπτυχιακούς, διδακτορικούς να παρουσιάσουν τις ερευνητικές εργασίες τους με στόχο περισσότεροι φοιτητές να έρθουν σε επαφή με τα νέα δεδομένα της επιστήμης και της τεχνολογίας, να κάνουν δική τους υπόθεση τη γνώση, όπως σημείωσε ο Παντ. Αρζόγλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, καλωσορίζοντας τους επισκέπτες στο Φεστιβάλ και ειδικότερα στο Φοιτητικό Στέκι. Η παρουσίαση των εργασιών ‑δύο ανά ημέρα- θα γίνεται ταυτόχρονα με συζήτηση και προβολές ενώ αξίζει να σημειωθεί πως η συγκεκριμένη πρωτοβουλία συγκέντρωσε ήδη από την πρώτη μέρα μεγάλο ενδιαφέρον.
Στο Στέκι ξεχωρίζει ο χώρος που είναι αφιερωμένος στους πρωτοετείς φοιτητές. Εκεί μπορούν να προμηθευτούν την ανακοίνωση — καλωσόρισμα της ΚΝΕ στους πρωτοετείς φοιτητές και την μπροσούρα «Μάθε τα δικαιώματά σου — πάλεψε για αυτά». Πρόκειται για μια χρήσιμη για κάθε πρωτοετή φοιτητή επικαιροποιημένη έκδοση με την οποία ενημερώνονται για τα δικαιώματα που έχουν με την εγγραφή στο Τμήμα τους, τη λειτουργία των Φοιτητικών Συλλόγων και τα όργανα του φοιτητικού κινήματος κ.ά. Η έκδοση γνωρίζει τους πρωτοετείς με τη δράση της ΚΝΕ μέσα στα Πανεπιστήμια, τους αγώνες στους οποίους μπήκε μπροστά το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, οι Σύλλογοι και οι Επιτροπές Αγώνα που συσπειρώνονται σε αυτό.
Στο χώρο ξεχωρίζουν επίσης οι διαδραστικές οθόνες μέσα από τις οποίες οι φοιτητές μπορούν να πάρουν μια πρώτη γεύση για τη σχολή που έχουν επιλέξει. Αρκεί να επιλέξουν το Τμήμα που τους ενδιαφέρει και στη συνέχεια έχουν τη δυνατότητα να περιηγηθούν στο επιστημονικό αντικείμενο, την ιστορία του, την προοπτική των αποφοίτων, να γνωρίσουν την κατάσταση του Φοιτητικού Συλλόγου, τις συλλογικές διαδικασίες τους, τη δράση της ΚΝΕ και τις διεκδικήσεις στο κάθε Τμήμα, μέσα από στοιχεία και φωτογραφικό υλικό.