49ο Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή»: Αφιερώματα που «έχουν κάτι να πουν»

Και φέτος ένα από τα στοι­χεία του καλ­λι­τε­χνι­κού προ­γράμ­μα­τος που ξεχω­ρί­ζει είναι τα αφιε­ρώ­μα­τα του κεντρι­κού Φεστι­βάλ, που απλώ­νο­νται σε όλες τις σκη­νές του. Η προ­σπά­θεια της ΚΝΕ στη­ρί­ζε­ται και από τη συμ­βο­λή γνω­στών και αξιό­λο­γων καλ­λι­τε­χνών στα μου­σι­κά αφιε­ρώ­μα­τα. Σημα­ντι­κή επί­σης είναι η προ­σπά­θεια που κάνουν οι πολι­τι­στι­κές ομά­δες της ΚΝΕ, αλλά και άλλες ομά­δες, ώστε να παρου­σιά­σουν παρα­γω­γές που έχουν κάτι να «πουν», κάτι να «αφή­σουν» στο κοι­νό που θα τις παρακολουθήσει.

Αυτήν τη βδο­μά­δα θα ρίξου­με «ματιές» σε δύο αφιερώματα…

***

Την Παρα­σκευή 22 Σεπτέμ­βρη στη Λαϊ­κή Σκη­νή ξεχω­ρί­ζει το αφιέ­ρω­μα«Ελλά­δα — σταυ­ρο­δρό­μι προσφυγιάς».

Η χώρα μας όλο τον προη­γού­με­νο αιώ­να έχει υπο­δε­χτεί ξερι­ζω­μέ­νους Μικρα­σιά­τες, Πόντιους, Αρμέ­νιους κ.ά., αφού η φτώ­χεια, ο πόλε­μος, η προ­σφυ­γιά είναι η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών για τους λαούς. Η ορχή­στρα «Μαΐ­στρος» του δεξιο­τέ­χνη μου­σι­κού Πάνου Δημη­τρα­κό­που­λου θα μας ταξι­δέ­ψει στους τόπους προ­έ­λευ­σης και στις φτω­χο­γει­το­νιές των προ­σφύ­γων, με όχη­μα την παρα­δο­σια­κή μου­σι­κή. Μαζί τους θα βρε­θούν ο Παντε­λής Θαλασ­σι­νός, η Σοφία Παπά­ζο­γλου, η Ντι­λέκ Κοτς και ο Χάιγκ Για­ζι­τζιάν, σε μια μονα­δι­κή συνάντηση.

***

Το Σάβ­βα­το 23 Σεπτέμ­βρη θα πραγ­μα­το­ποι­η­θεί μεγά­λη συναυ­λία — αφιέ­ρω­μα στον Οδυσ­σέα Ιωάν­νου, με τίτλο: «Είναι που ονε­ρεύ­ε­ται πως φεύ­γει για ταξί­δια».

Αφού ακό­μα …«κρυ­βό­μα­στε στη μου­σι­κή να βρού­με τη γενιά μας», τα τρα­γού­δια που θα ακου­στούν είναι σίγου­ρο ότι θα ταξι­δέ­ψουν σε μία πολύ­πλευ­ρη και δημιουρ­γι­κή πορεία δεκα­ε­τιών τους θεατές.

Ενα αφιέ­ρω­μα στον Οδ. Ιωάν­νου, που μας έμα­θε να αγα­πά­με το ραδιό­φω­νο, που ως στι­χουρ­γός συνε­χί­ζει και αφή­νει το ξεχω­ρι­στό στίγ­μα του στο ελλη­νι­κό τρα­γού­δι έχο­ντας στη δια­δρο­μή του σπου­δαί­ες συνεργασίες…

Στί­χους τού πρό­τει­νε να ξεκι­νή­σει να γρά­φει ο Διο­νύ­σης Τσα­κνής, το 1992. Το 1999 ήταν η πρώ­τη μεγά­λη στιγ­μή της καριέ­ρας του, όταν ο Θάνος Μικρού­τσι­κος του πρό­τει­νε να κάνει ολό­κλη­ρο δίσκο, τη «Θάλασ­σα στη Σκά­λα», με κάτι τρα­γού­δια που του είχε δώσει όταν ήταν 25 ετών. Ουσια­στι­κά, τότε μπή­κε στη δισκο­γρα­φία και είχε την τύχη, όπως έχει ανα­φέ­ρει συχνά και ο ίδιος, να πέσει πάνω στον Θ. Μικρού­τσι­κο και τον Β. Παπα­κων­στα­ντί­νου, που του συμπε­ρι­φέρ­θη­καν με ισο­τι­μία και γενναιοδωρία.

Εκτο­τε, έχει συνερ­γα­στεί ως στι­χουρ­γός με τους Χαρού­λα Αλε­ξί­ου, Γιώρ­γο Ντα­λά­ρα, Στα­μά­τη Κρα­ου­νά­κη, Γιάν­νη Μαρ­κό­που­λο, Δημή­τρη Μητρο­πά­νο, Σωκρά­τη Μάλα­μα, Μίλ­το Πασχα­λί­δη, Διο­νύ­ση Τσα­κνή, Λαυ­ρέ­ντη Μαχαι­ρί­τσα, Γιώρ­γο Ανδρέ­ου, Δημή­τρη Παπα­δη­μη­τρί­ου, Χρή­στο Θηβαίο, Μίνωα Μάτσα, Θέμη Καρα­μου­ρα­τί­δη, Γιώ­τα Νέγκα και τόσους άλλους.

Επι­μέ­λεια αφιε­ρώ­μα­τος: Οδυσ­σέ­ας Ιωάννου.

Ενορ­χή­στρω­ση: Γιάν­νης Παπα­ζα­χα­ριά­κης.

Συμ­με­τέ­χουν οι: Ρίτα Αντω­νο­πού­λου, Νατάσ­σα Μπο­φί­λιου, Γιώ­τα Νέγκα, Μίλ­τος Πασχα­λί­δης, Κώστας Τριανταφυλλίδης.

Πηγή: 902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα