«5 ½ ιστορίες για την κρίση»

Από 5 Φεβρουα­ρί­ου το θέα­τρο «Τζέ­νη Καρέ­ζη» η Θεα­τρι­κή Ομά­δα Αντί­χει­ραΣ παρου­σιά­ζει παρά­στα­ση «5 ½ ιστο­ρί­ες για την κρίση».

5 ½ φαντα­στι­κές ιστο­ρί­ες βασι­σμέ­νες σε πραγ­μα­τι­κά δημο­σιεύ­μα­τα εφη­με­ρί­δων την περί­ο­δο της οικο­νο­μι­κής κρί­σης. Ένας ταχυ­δα­κτυ­λουρ­γός «δια­κτι­νί­ζε­ται» σε τρεις δου­λειές προ­κει­μέ­νου να επι­βιώ­σει. Κάποιες «μυστη­ριώ­δεις» καλο­ντυ­μέ­νες κυρί­ες αγο­ρά­ζουν κρέ­α­τα για τους φτω­χούς σε μία κρε­α­τα­γο­ρά. Μια ρευ­μα­το­κλο­πή αφή­νει τους ενοί­κους μια πολυ­κα­τοι­κί­ας στο σκο­τά­δι. Μια καμη­λο­πάρ­δα­λη σ’ ένα ζωο­λο­γι­κό κήπο θανα­τώ­νε­ται για­τί περισ­σεύ­ει. Ένας άστε­γος σ’ ένα νεκρο­τα­φείο, ποτί­ζει λου­λού­δια που δε θ’ ανθί­σουν ποτέ.

Οι συντε­λε­στές της παρά­στα­σης είπα σε συνέ­ντευ­ξή τους στην εφη­με­ρί­δα «Ριζο­σπά­στης»:

«– 5 ½ φαντα­στι­κές ιστο­ρί­ες βασι­σμέ­νες σε πραγ­μα­τι­κά δημο­σιεύ­μα­τα εφη­με­ρί­δων την περί­ο­δο της οικο­νο­μι­κής κρί­σης. Για­τί 5 ½;

– Είναι αλή­θεια πως οι ιστο­ρί­ες που περι­λαμ­βά­νο­νται στην παρά­στα­ση θα μπο­ρού­σαν να είναι πολύ περισ­σό­τε­ρες, καθώς καθ’ όλη τη διάρ­κεια που φτιά­χνα­με το έργο συνέ­βαι­ναν διά­φο­ρα πράγ­μα­τα με τα οποία θέλα­με να ασχο­λη­θού­με. Για παρά­δειγ­μα, η δεύ­τε­ρη ιστο­ρία προ­έ­κυ­ψε πέρ­σι το Πάσχα, όταν έκα­ναν την εμφά­νι­σή τους στην κρε­α­τα­γο­ρά της Αθή­νας κάποιες «μυστη­ριώ­δεις» γυναί­κες και αγό­ρα­ζαν κρέ­ας σε όσους δεν μπο­ρού­σαν να το πλη­ρώ­σουν. Μας κίνη­σε το ενδια­φέ­ρον σαν ιστο­ρία, με την προ­ο­πτι­κή που θα μπο­ρού­σε να έχει και έτσι αντι­κα­τα­στή­σα­με την ιστο­ρία που δου­λεύ­α­με μέχρι εκεί­νη τη στιγ­μή. Υπάρ­χει όμως και μια ιστο­ρία μισή, μια ιστο­ρία που αρκε­τοί από μας μπο­ρεί να έχουν υπάρ­ξει μάρ­τυ­ρές της, μια ιστο­ρία που μένει ανο­λο­κλή­ρω­τη και αυτό για­τί δεν εξαρ­τά­ται από την παρά­στα­ση το τέλος της. Θα μεί­νει και θα είναι μισή, ανο­λο­κλή­ρω­τη ή καλύ­τε­ρα θα είναι στα­μα­τη­μέ­νη η εξέ­λι­ξη αυτής της ιστο­ρί­ας μέχρι ο κόσμος να αλλά­ξει, δηλα­δή μέχρι και η ίδια η ιστο­ρία της ανθρω­πό­τη­τας να κάνει το άλμα προς τα μπρος για έναν άλλο, ανώ­τε­ρο κόσμο. Μέχρι τότε αυτή η ιστο­ρία θα παί­ζε­ται μισή σαν ένα παλιό δίσκο που κολ­λά­ει και παί­ζει ξανά και ξανά το ίδιο κομ­μά­τι μέχρι τη μέση.

– Πώς επι­λέ­ξα­τε αυτές τις ιστορίες;

– Οι ιστο­ρί­ες μάς παί­δε­ψαν αρκε­τά είναι η αλή­θεια. Τις ψάχνα­με και τις δου­λεύ­α­με και­ρό. Οπως είπα­με, δοκι­μά­σα­με και άλλες, τις οποί­ες αν και δου­λέ­ψα­με τελι­κά τις απορ­ρί­ψα­με. Οχι για­τί και αυτές δεν είχαν ενδια­φέ­ρον, αλλά για­τί σκο­πός ήταν να βρού­με αρκε­τά «παρά­ξε­νες» ιστο­ρί­ες, ιστο­ρί­ες που τις ακούς και σκέ­φτε­σαι «δεν είναι δυνα­τόν να συμ­βαί­νει κάτι τέτοιο», έτσι ώστε να γίνε­ται όσο το δυνα­τό φανε­ρό το παρά­λο­γο του κόσμου στον οποίο ζού­με, το παρά­λο­γο αυτού του συστή­μα­τος. Κι όμως, μέσα σε αυτό το φαι­νο­με­νι­κά «παρά­λο­γο» κρύ­βε­ται η «λογι­κή» του καπι­τα­λι­σμού. Η κρί­ση είναι μονά­χα ένα φαι­νό­με­νο των αντι­θέ­σε­ων του καπι­τα­λι­σμού που πλέ­ον σαπί­ζει και μέσα στις ίδιες τις αντι­φά­σεις ανα­γνω­ρί­ζει κανείς και τη δυνα­τό­τη­τα ανα­τρο­πής του».

Παί­ζουν:

Αντώ­νης Γου­γής, Ελί­να Καπε­τά­νου, Ήρα Ρόκου, Γιώρ­γος Τσαγκαράκης

Συντε­λε­στές:

Σύλ­λη­ψη- Κεί­με­νο:ομά­δα «Αντί­χει­ραΣ
Σκη­νο­θε­σία: Θαλασ­σιά Αντωνοπούλου
Μου­σι­κή: Βιβή Φιλιπ­πί­δου
Επι­μέ­λεια Κίνη­σης-χορο­γρα­φί­ες: Όλγα Σπυ­ρά­κη
Σκη­νι­κά: Αλέ­ξης Γκού­μας, Βαγ­γε­λιώ Νικολάου
Κοστού­μια: Ματί­να Μπουκουβάλα
Φωτι­σμοί: Αλέ­ξαν­δρος Αλεξάνδρου

Παρα­στά­σεις:
Κάθε Πέμ­πτη και Παρα­σκευή στις 21:00
Διάρ­κεια παρά­στα­σης: 100΄

Τιμές εισι­τη­ρί­ων:
Γενι­κή Είσοσ­δος: 10 Eυρώ
Φοι­τη­τι­κό, Μαθη­τι­κό και Ανέρ­γων: 5 Eυρώ