ΗΠΑ: Η αλληλεγγύη της… πίτσας

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Το χρέ­ος των ΗΠΑ είναι 21.881 δισε­κα­τομ­μύ­ρια δολάρια!!!

Είναι το μεγα­λύ­τε­ρο χρέ­ος από όλες τις χώρες του κόσμου και ένα από τα μεγα­λύ­τε­ρα σε σχέ­ση με το ΑΕΠ που είναι 18.600 δισε­κα­τομ­μύ­ρια. Αυτό σημαί­νει πως έχει μεγα­λύ­τε­ρα έξο­δα από ότι έσο­δα και πρέ­πει μόνι­μα να παίρ­νει δάνεια για να έχει μετρη­τά για τις συναλ­λα­γές της.

Ο καυ­γάς του Τράμπ και του Κογκρέ­σου για την κατα­σκευή ή όχι του Τεί­χους πρου­πο­λο­γι­σμού 6 με 7 δισε­κα­τομ­μύ­ρια δολ­λά­ρια δεν αφή­νει τις ΗΠΑ να πάρει τα δάνεια που χρειά­ζε­ται για να πλη­ρώ­σει τους δημό­σιους-κρα­τι­κούς υπαλλήλους.

Από το 1976 οι ΗΠΑ έχουν βρε­θεί στην ίδια θέση 21 φορές γρά­φει η New York Times.

400.000 εργα­ζό­με­νοι είναι απλή­ρω­τοι εδώ και 30 ημέ­ρες την ώρα που γρά­φε­ται η ανάρ­τη­ση. Άλλες 400.000 περι­μέ­νουν σπί­τι τους να τους φωνά­ξουν όταν τελειώ­σει η σύγκρου­ση. Στις ΗΠΑ όπου οι υπάλ­λη­λοι πλη­ρώ­νο­νται με εβδο­μα­διαία τσεκ ο ένας μήνας είναι μεγά­λος χρό­νος αμι­σθί­ας για να καλύ­ψουν τις ανά­γκες τους. Δημο­σιεύ­μα­τα περι­γρά­φουν περι­πτώ­σεις οικο­γε­νειών που λεί­πει και το φαγη­τό από το τρα­πέ­ζι πέρα που έχουν κοπεί μετα­κι­νή­σεις, δώρα, ταξίδια. 

Για τους υπαλ­λή­λους που εργά­ζο­νται στα αερο­δρό­μια και δεν πλη­ρώ­νο­νται ξεκί­νη­σε καμπά­νια αλλη­λεγ­γύ­ης με την μορ­φή πίτσας. Συγκε­κρι­μέ­να οι Κανα­δοί συνά­δελ­φοί  τους από το Έντμο­ντον τους έστει­λαν πίτσες στο αερο­δρό­μιο Anchorage της Αλάσκας.

Έτσι άρχι­σε μιά καμπά­νια αλλη­λεγ­γύ­ης από τους Κανα­δούς στέλ­νο­ντας πίτσα αλλά και τάκος και μπου­ρί­το σε 36 αερο­δρό­μια των ΗΠΑ.

Η καμπά­νια συνε­χί­ζε­ται και για τα υπό­λοι­πα, δηλώ­νει ο πρό­ε­δρος του Σωμα­τεί­ου των επο­πτών ενα­έ­ριας κυκλο­φο­ρί­ας Peter Duffey στο ΑΡ.

Στάλ­θη­καν 100 πίτσες και 200 μπου­ρί­τος μόνο στο αερο­δρό­μιο του Σαν Ντιέγκο.

-Είναι μια βοή­θεια δηλώ­νει στο NBC ο Ron Greber εκπρό­σω­πος των εργα­ζο­μέ­νων στο αεροδρόμιο.Ζεσταίνει το στο­μά­χι και την καρ­διά μας και μετά ένα μήνα χωρίς μισθό κάνει καλό και στο πορ­το­φό­λι μας. Χαι­ρό­μα­στε που κατα­λα­βαί­νουν την κατα­στα­σή μας.

Από κοντά και ο χασά­πης της υφη­λί­ου ο πρώ­ην πρό­ε­δρος Τζώρτζ Μπους, που τον έπια­σε πόνος για τους εργα­ζό­με­νους, αγό­ρα­σε μερι­κές πίτσες, και τις πρό­σφε­ρε στο απλή­ρω­το προ­σω­πι­κό ασφα­λεί­ας που τον φυλάει.

Έβγα­λε την φωτο­γρα­φία και την ανέ­βα­σε στο Ινστα­γκράμ με σχό­λιο «να αφή­σουν τα πολι­τι­κά παι­χνί­δια οι ηγέ­τες και των δύο πλευ­ρών και να μην αφή­νουν τους δημό­σιους σκλή­ρα εργα­ζό­με­νους υπαλ­λή­λους χωρίς μισθό. Ευχα­ρι­στού­με όσους τους βοη­θούν αυτή την στιγ­μή. Εγώ και η γυναί­κα μου αισθα­νό­μα­στε υπο­χρε­ω­μέ­νοι στο προ­σω­πι­κό που μας φυλάει».

Δεν μάθα­με τι είδους πίτσες τους πρό­σφε­ρε ο Μπούς, ξέρου­με όμως πως η κατά­ντια και το δού­λε­μα έχει φτά­σει στο απρο­χώ­ρη­το. Πίτσα στην πίτσα 800.000 εργα­ζό­με­νοι απλή­ρω­τοι παρα­κο­λου­θούν αδια­μαρ­τύ­ρη­τα τα πολι­τι­κά παι­χνί­δια χωρίς ακό­μη να μπούν στο κόπο να διεκ­δι­κή­σουν τα δικαιά τους. Ας όψε­τε η αλλη­λεγ­γύη της…πίτσας των Κανα­δών και η φιλαν­θω­πία του Μπους.

_________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία