Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θα ‘ρχονταν οι κομμουνιστές να μας πάρουν τα σπίτια…

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Από τα πλέ­ον χιλιοει­πω­μέ­να τερα­τώ­δη ψέμα­τα που έσπερ­νε επί δεκα­ε­τί­ες στο λαό η αντι­κομ­μου­νι­στι­κή προ­πα­γάν­δα ήταν πως σε περί­πτω­ση που επι­κρα­τού­σε ο κομ­μου­νι­σμός θα έχα­ναν τις κατοι­κί­ες τους. Γενιές ολό­κλη­ρες μεγά­λω­σαν με τον φόβο που διέ­δι­δαν τα φερέ­φω­να της εκά­στο­τε αστι­κής εξου­σί­ας, πως αν έρθουν οι κομ­μου­νι­στές στην εξου­σία «θα μας πάρουν τα σπί­τια και τα χωρά­φια». Έτσι δεν έλεγαν;

Έκτο­τε πέρα­σαν πολ­λά χρό­νια για να έρθει η στιγ­μή, στην Ελλά­δα της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας, στην Ελλά­δα των αστών, να γκρε­μι­στεί ένας αντι­κομ­μου­νι­στι­κός μύθος δεκα­ε­τιών. Στον αντί­πο­δα όσων ισχυ­ρί­ζο­νταν η αστι­κή προ­πα­γάν­δα, οι έλλη­νες εργα­ζό­με­νοι, οι λαϊ­κές οικο­γέ­νειες κιν­δυ­νεύ­ουν να χάσουν τα σπί­τια τους από τις τρά­πε­ζες. Με την έναρ­ξη των ηλε­κτρο­νι­κών πλει­στη­ρια­σμών οι κατοι­κί­ες χιλιά­δων λαϊ­κών οικο­γε­νειών ανα­μέ­νε­ται να «βγουν στο σφυ­ρί», να γίνουν «βορά» για τις τρά­πε­ζες και τα κέρ­δη των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Έτσι λει­τουρ­γεί ο καπιαλισμός.

Μιας όμως και φέτος συμπλη­ρώ­νο­νται 100 χρό­νια από το κοσμοϊ­στο­ρι­κό γεγο­νός της Μεγά­λης Οκτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης, αξί­ζει να θυμη­θού­με πως αντι­με­τω­πί­ζο­νταν το ζήτη­μα της κατοι­κί­ας στην ΕΣΣΔ, τη χώρα των κομ­μου­νι­στών που θα μας… «έπαιρ­ναν τα σπί­τια». Σε πλή­ρη αντί­θε­ση με το αδη­φά­γο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, στο σοσια­λι­σμό το ζήτη­μα της στέ­γης δεν εξαρ­τιό­ταν από το οικο­νο­μι­κό επί­πε­δο των ανθρώ­πων. Το ίδιο Σύνταγ­μα της ΕΣΣΔ εξα­σφά­λι­ζε το δικαί­ω­μα της κατοι­κί­ας με χαμη­λό ενοί­κιο και χαμη­λή πλη­ρω­μή (κατα μέσο όρο το 3% του οικο­γε­νεια­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού) για τις υπη­ρε­σί­ες κοι­νω­νι­κής ωφέ­λειας.

Η ΕΣΣΔ κινη­το­ποιού­σε όλους τους ανα­γκαί­ους πόρους προ­κει­μέ­νου για να αντι­με­τω­πί­σει το στε­γα­στι­κό πρό­βλη­μα. Έτσι, κάθε χρό­νο μεγά­λω­ναν οι πιστώ­σεις για την κατα­σκευή κατοι­κιών. Είχε εγκαι­νιά­σει βιο­μη­χα­νι­κές μεθό­δους, που εξα­σφά­λι­ζαν, χωρίς προη­γού­με­νο, ρυθ­μούς παρά­δο­σης άνε­των δια­με­ρι­σμά­των: 2.200.000 το χρό­νο. Ο αριθ­μός αυτός ήταν ανώ­τε­ρος από αυτόν που έδι­ναν όλες οι χώρες της ΕΟΚ μαζί, καθώς και οι ΗΠΑ (“Ρ”, 26/1/2006).

Οι κομ­μου­νι­στές λοι­πόν- αυτοί που θα μας «έπαιρ­ναν τα σπί­τια»- είναι αυτοί που έδω­σαν σπί­τια στο λαό, που κατο­χύ­ρω­σαν συνταγ­μα­τι­κά το δικαί­ω­μα του εργα­ζό­με­νου να έχει στέ­γη, να μη ζει με το φόβο ότι θα βρε­θεί στο δρό­μο. Απε­να­ντί­ας, οι καπι­τα­λι­στές ζητούν απ’ τον κοσμά­κη να δώσει ότι έχει και δεν έχει, προ­κει­μέ­νου να βγουν αλώ­βη­τοι από την κρί­ση που οι ίδιοι δημιούρ­γη­σαν. Έτσι, αφού πέτα­ξαν στον κάλα­θο της ανερ­γί­ας 1,5 και πλέ­ον εκα­τομ­μύ­ριο ανθρώ­πους, αφού πετσό­κο­ψαν μισθούς και συντά­ξεις, αφού φορο­α­φαί­μα­ξαν τους εργα­ζό­με­νους μέχρι τελευ­ταί­ας στα­γό­νας, ζητούν να πάρουν τώρα και τα σπί­τια των ανθρώπων!

Αυτός είναι ο καπι­τα­λι­σμός – βάρ­βα­ρος, αδί­στα­κτος και αδη­φά­γος. Και θα συνε­χί­σει να γίνε­ται ολο­έ­να και χει­ρό­τε­ρος, ολο­έ­να και πιο επι­θε­τι­κός. Μέχρι να απο­φα­σί­σει ο εργα­ζό­με­νος λαός να πάρει στα χέρια του τον πλού­το που παρά­γει και να γίνει πραγ­μα­τι­κός νοι­κο­κύ­ρης στον τόπο του.

Ανα­κοί­νω­ση του ΚΚΕ για τους πλειστηριασμούς

________________________________________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο