Χρήστος Ι. Νταβαντζής: Όσα επέζησαν στη μνήμη… Οδοιπορικό μιας ζωής

Το βιβλίο του αντι­στα­σια­κού Χρή­στου Ντα­βαν­τζή Όσα επέ­ζη­σαν στη μνή­μη… Οδοι­πο­ρι­κό μιας ζωής απο­τε­λεί μια πολύ­τι­μη και αυθε­ντι­κή μαρ­τυ­ρία που έρχε­ται να προ­στε­θεί στα όσα έχουν γρα­φτεί για την τρι­σέν­δο­ξη Εθνι­κή μας Αντί­στα­ση και την αθά­να­τη επο­ποι­ία του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλάδας.

Ορμώ­με­νος από την εσω­τε­ρι­κή του φλό­γα, που ποτέ δεν έσβη­σε και τις μνή­μες του που πάλ­λο­νται ζωντα­νές κι ας πέρα­σαν τόσες δεκα­ε­τί­ες, ο ενε­νη­ντά­χρο­νος σήμε­ρα Χρή­στος Ντα­βαν­τζής πήρε την από­φα­ση να μοι­ρα­στεί μαζί μας αυτά που έζη­σε, όπως ακρι­βώς τα έζη­σε και τα είδε· χωρίς εκ των υστέ­ρων φτια­σι­δώ­μα­τα ή παρα­μορ­φώ­σεις που και­ρο­φυ­λα­κτούν σε τέτοιες περι­πτώ­σεις, δελε­ά­ζο­ντας τους συγ­γρα­φείς με την «ασφά­λεια» της αχλής που καλύ­πτει τα γεγο­νό­τα στο πέρα­σμα του χρό­νου. Μια ζωή σκλη­ρή, καθα­ρή και τίμια και γι’ αυτό δύσκο­λη· μα τόσο όμορ­φη. Σαν τη ζωή που ξεκί­νη­σαν χιλιά­δες παλι­κά­ρια του λαού μας, αγό­ρια και κορί­τσια, που δάμα­σαν την ορμή της νιό­της και των ονεί­ρων τους στον δρό­μο του αγώ­να για λευ­τε­ριά και για ένα καλύ­τε­ρο αύριο, όταν βρέ­θη­καν μπρο­στά στο σταυ­ρο­δρό­μι: περή­φα­νη αντί­στα­ση, με κάθε κόστος ή ατι­μω­τι­κή υποταγή;

Όπως σημειώ­νει στην εισα­γω­γή ο συγ­γρα­φέ­ας: «Σ’ αυτό το γρα­φτό μου επι­χει­ρώ να παρου­σιά­σω, από την δική μου σκο­πιά, τα γεγο­νό­τα που έζη­σα ως αντι­στα­σια­κός ενά­ντια στην κατο­χή της πατρί­δας μας από το φασι­σμό και κατά την περί­ο­δο του εμφύ­λιου σπα­ραγ­μού. Δεν είμαι συγ­γρα­φέ­ας, το επάγ­γελ­μά μου είναι οδο­ντο­τε­χνί­της. Όμως θέλη­σα να κατα­γρά­ψω τα γεγο­νό­τα όπως τα βίω­σα, ατό­φια, χωρίς φαντα­σί­ες και υπερ­βο­λές και με αυστη­ρή δια­σταύ­ρω­ση πλη­ρο­φο­ριών γι’ αυτά που δεν είδα με τα μάτια μου».

Το βιβλίο προ­λο­γί­ζουν ο Χρή­στος Τσιν­τζι­λώ­νης, πρό­ε­δρος της Πανελ­λή­νιας Ένω­σης Αγω­νι­στών Εθνι­κής Αντί­στα­σης – Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) και ο Κώστας Μαρα­γκου­δά­κης, πρό­ε­δρος του Ιδρύ­μα­τος Περί­θαλ­ψης Ηλι­κιω­μέ­νων «Το Σπί­τι του Αγω­νι­στή», ενώ το εξώ­φυλ­λο κοσμεί εικα­στι­κό του ζωγρά­φου-λογο­τέ­χνη αγω­νι­στή της Εθνι­κής Αντί­στα­σης Γιώρ­γου Φαρσακίδη.

Γεν­νη­μέ­νος πριν από 90 χρό­νια στην Κυψέ­λη (Χώσε­ψη) Άρτας, χωριό με φτω­χούς κατοί­κους και με μεγά­λη προ­σφο­ρά  (υλι­κή και αίμα­τος)  στην Εθνι­κή Αντί­στα­ση, ο Χρή­στος Ντα­βαν­τζής βίω­σε από τα πρώ­τα του βήμα­τα την φτώ­χεια και την κοι­νω­νι­κή αδι­κία. Σε εφη­βι­κή ηλι­κία οργα­νώ­θη­κε στην ΕΠΟΝ και προ­σχώ­ρη­σε στις γραμ­μές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ  και στο ΚΚΕ.

«Αυτό το βιβλίο το έγρα­ψα για να μάθουν οι νεό­τε­ροι την ιστο­ρία και την  προ­σφο­ρά του χωριού μας και να γνω­ρί­ζουν πως πολ­λοί αγω­νι­στές έδω­σαν την ζωή τους για ένα καλύ­τε­ρο αύριο, για τους φτω­χούς εργά­τες, αγρό­τες, υπαλ­λή­λους και κάθε λογής βιο­πα­λαι­στή. Κάποιοι από αυτούς είχαν τις δυνα­τό­τη­τες και τα προ­σό­ντα να ζήσουν πολύ καλά μέσα σε αυτή την κατά­στα­ση και στο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα αλλά δεν το θέλη­σαν· διά­λε­ξαν τον δύσκο­λο αλλά τίμιο δρό­μο της προ­σφο­ράς και της θυσί­ας και έγι­ναν πρω­το­πό­ροι στον αγώ­να για λευ­τε­ριά και κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη. Γι’ αυτό δεν πρέ­πει να τους ξεχνά­με.  Όχι όμως με λόγια αλλά με έργα, ακο­λου­θώ­ντας τα βήμα­τά τους στον τίμιο δρό­μο που χάρα­ξαν», σημειώ­νει ο συγγραφέας.

Στον πρό­λο­γό του ο Κώστας Μαρα­γκου­δά­κης τονί­ζει: «Με την έκδο­ση του ιστο­ρι­κού (κυρί­ως) βιβλί­ου του, που απο­τε­λεί βαθύ­τε­ρη περι­γρα­φή και σχο­λια­σμό γεγο­νό­των μιας περιό­δου τριών τετάρ­των αιώ­να (1940–2015), μάλι­στα των πιο συγκλο­νι­στι­κών απ’ όσα βίω­σε ο λαός μας μετά την επα­νά­στα­ση του 1821, ο σύντρο­φός μας ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΒΑΝΤΖΗΣ, ύστερ’ από μια αξε­πέ­ρα­στη έρευ­να γεγο­νό­των και κατα­στά­σε­ων, προ­σφέ­ρει ―γενι­κά― στο ανα­γνω­στι­κό κοι­νό, μια σημα­ντι­κή ιστο­ρι­κή μαρ­τυ­ρία, με το πλε­ο­νέ­κτη­μα της άμε­σης δικής του συμ­με­το­χής και δρά­σης. (…)Πρό­κει­ται για ένα ιστό­ρη­μα-προ­σφο­ρά στον Ελλη­νι­κό λαό, για μια περί­ο­δο που ο ίδιος ο συγ­γρα­φέ­ας έζη­σε, με μύριους κιν­δύ­νους και προ­σω­πι­κά, όπως και όλη η οικο­γέ­νειά του, αδέλ­φια και γονείς.»

Και ο Χρή­στος Τσιν­τζι­λώ­νης σημειώ­νει: «Με λόγια απλά και κατα­νοη­τά για μικρούς και μεγά­λους μάς αφη­γεί­ται γεγο­νό­τα μεγά­λης ιστο­ρι­κής σημα­σί­ας. Με εύστο­χο τρό­πο απα­ντά σε όλους εκεί­νους, που στο όνο­μα της συναί­νε­σης και της συμ­φι­λί­ω­σης δια­στρε­βλώ­νουν τα ιστο­ρι­κά γεγο­νό­τα, παρα­χα­ρά­ζο­ντας την ιστο­ρι­κή αλή­θεια για την ηρω­ι­κή Αντί­στα­ση του λαού μας ενά­ντια στη ναζι­στι­κή κατο­χή της χώρας μας, μέσα από τις γραμ­μές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ και τον καθο­δη­γη­τι­κό ρόλο του ΚΚΕ σ’ αυτήν. Εμείς θα λέγα­με ότι το αξιό­λο­γο αυτό βιβλίο του Χρή­στου Ντα­βαν­τζή και τα γεγο­νό­τα που αφη­γεί­ται δεν αφο­ρούν μόνο τη Χώσε­ψη και την ευρύ­τε­ρη περιο­χή των Τζου­μέρ­κων, αλλά ολό­κλη­ρη την Ελλά­δα. Γι’ αυτό και πρέ­πει να δια­βα­στεί απ’ όλους τους νέους που θέλουν να μάθουν την ιστο­ρι­κή αλή­θεια για την ΕΑΜι­κή Αντί­στα­ση και το ΔΣΕ. Η ζωή και η 90χρονη δρά­ση του συγ­γρα­φέα. Η ακλό­νη­τη πίστη του στις ιδέ­ες του επι­στη­μο­νι­κού σοσια­λι­σμού-κομ­μου­νι­σμού, απο­τε­λούν λαμπρό παρά­δειγ­μα για τις νεό­τε­ρες γενιές και όχι μόνο.»

***

Ο Χρή­στος Ντα­βαν­τζής του Ιωάν­νη γεν­νή­θη­κε το 1927 στο χωριό Κυψέ­λη (Χώσε­ψη) του νομού Άρτας. Τελεί­ω­σε το δημο­τι­κό σχο­λείο και το 1942, στην κατο­χή, εντά­χθη­κε εθε­λο­ντι­κά στο ΕΑΜ. Στη συνέ­χεια οργα­νώ­θη­κε στην ΕΠΟΝ. Από τον Οκτώ­βρη του 1943 είναι μέλος του ΚΚΕ. Αντάρ­της στον ΕΛΑΣ έως τη συμ­φω­νία της Βάρ­κι­ζας και την παρά­δο­ση των όπλων. Το 1945 εκλέ­γε­ται Γραμ­μα­τέ­ας της Οργά­νω­σης ΕΠΟΝ του χωριού του. Το 1946 εντά­χθη­κε στον Δημο­κρα­τι­κό Στρα­τό Ελλά­δας (ΔΣΕ) με επι­κε­φα­λής τον καπε­τάν Παλιού­ρα. Πιά­στη­κε από τους παρα­κρα­τι­κούς και γλί­τω­σε την εκτέ­λε­ση, δρα­πε­τεύ­ο­ντας σε ώρα μάχης, περ­νώ­ντας στην παρα­νο­μία. Με περι­πε­τειώ­δη τρό­πο κατορ­θώ­νει να φτά­σει στην Αθή­να, όπου σε συν­θή­κες παρα­νο­μί­ας μαθαί­νει την οδο­ντο­τε­χνι­κή τέχνη. Το 1949 επι­στρα­τεύ­τε­ται για 3 χρό­νια στον εθνι­κό στρα­τό. Στη συνέ­χεια οργα­νώ­νε­ται στην ΕΔΑ και εκλέ­γε­ται Γραμ­μα­τέ­ας στην Εθνι­κο­το­πι­κή Άρτας. Το 1967 κατά τη δικτα­το­ρία των συνταγ­μα­ταρ­χών δια­φεύ­γει την σύλ­λη­ψη. Το 1991 με τη διά­σπα­ση του ΚΚΕ εκλέ­γε­ται  Γραμ­μα­τέ­ας στην ανα­συ­γκρο­τη­μέ­νη Κομ­μα­τι­κή Οργά­νω­ση Νέου Κόσμου, για δυο χρό­νια και στη συνέ­χεια μέλος Γρα­φεί­ου. Υπήρ­ξε μέλος του ΔΣ του παραρ­τή­μα­τος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Νέου Κόσμου για πολ­λά χρό­νια. Παρα­μέ­νει μέχρι και σήμε­ρα ενερ­γό μέλος της Κομ­μα­τι­κής Οργά­νω­σης ΚΚΕ Νέου Κόσμου, στην πρώ­τη γραμ­μή του αγώ­να για ένα καλύ­τε­ρο αύριο, για σοσια­λι­σμό-κομ­μου­νι­σμό. (Τηλέ­φω­νο επι­κοι­νω­νί­ας με τον συγ­γρα­φέα: 210 90 22 518)

Χρή­στος Ι. Νταβαντζής
Όσα επέ­ζη­σαν στη μνή­μη… Οδοι­πο­ρι­κό μιας ζωής

ISBN 978–960-93–8124‑6

Αυτο­έκ­δο­ση

Χρο­νο­λο­γία Έκδο­σης: Μάης 2016

Αριθ­μός σελί­δων: 272

Δια­στά­σεις: 17 x 24

Πρό­λο­γος: Χρή­στος Τσιν­τζι­λώ­νης και Κώστας Μαραγκουδάκης

Επι­μέ­λεια: Νίκος Χ. Πουρναράς

Χορη­γός επι­κοι­νω­νί­ας: ΑΤΕΧΝΩΣ