Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ένα βαρναλικό ποιητικό σχόλιο για την προσπάθεια απαγόρευσης των απεργιών 

Ένα βαρ­να­λι­κό ποι­η­τι­κό σχό­λιο για την προ­σπά­θεια απα­γό­ρευ­σης των απερ­γιών από την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ. Σύμ­φω­να με το υπο­κα­τά­θε­ση νομο­σχέ­διο με ιδιώ­νυ­μο αδί­κη­μα απει­λού­νται όσοι δεν συμ­μορ­φω­θούν στους περιο­ρι­σμούς των δια­δη­λώ­σε­ων.

- Εσύ ήσουν αρχη­γός στην απεργία
- Αυτό για εμέ­να θάτα­νε τιμή
- Και τι σου φταί­ξα­νε το κρά­τος και η θρησκεία;
- Βοη­θούν όσους μας κλέ­βουν το ψωμί

(Στρο­φή από το ποί­η­μα «Πλημ­μέ­λη­μα», χέρι με χέρι έφτα­σε και στα δικά μου χέρια χει­ρό­γρα­φο και η σχε­τι­κή μαρ­τυ­ρία. Παρα­μέ­νει προς το παρόν στο συρ­τά­ρι μου μαζί με άλλα — αδη­μο­σί­ευ­τα — βαρ­να­λι­κά ποι­ή­μα­τα και διηγήματα)

Ηρα­κλής Κακαβάνης

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο