Αγγελίες …για παιδομηχανές

«Ζητού­νται παρέν­θε­τες μητέ­ρες (ηλι­κία 25–45) (…) ζητού­νται δότριες ωαρί­ων (ηλι­κία 18–30)». «Αμοι­βή δότριας 1.900 — 2.200 ευρώ, αμοι­βή παρέν­θε­της 26.000 — 28.000 ευρώ». «Υπάρ­χει άμε­ση ζήτη­ση για παρέν­θε­τες κυρί­ως από περιο­χή της Αθήνας»…

Οι παρα­πά­νω είναι μερι­κές από τις αγγε­λί­ες που κυκλο­φο­ρούν σε μέσο κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης από συγκε­κρι­μέ­νη ομά­δα, που φαί­νε­ται ότι ανα­πτύσ­σει τις σχε­τι­κές μπίζ­νες. Αγγε­λί­ες που θυμί­ζουν παζά­ρι, με όλα τα παρελ­κό­με­να: Από μεσά­ζο­ντες μέχρι δια­φό­ρων ειδών ρήτρες, που αν αφαι­ρε­θεί κανείς από το γεγο­νός ότι μιλά­με για τον ερχο­μό ενός παι­διού στη ζωή, θα νομί­ζει ότι αφο­ρούν κάνα …τσου­βά­λι πατά­τες. Μάλι­στα, η ίδια σελί­δα μόλις προ­χθές δημο­σί­ευ­σε ένα κατε­βα­τό με όλο το νομι­κό πλαί­σιο, για να ξεκα­θα­ρί­σει ότι «δεν ξεκί­νη­σε τώρα ο θεσμός της παρέν­θε­της» και ότι «γονείς διά μέσου της παρέν­θε­της μητρό­τη­τας μπο­ρούν να γίνουν όχι μόνο έγγα­μα ζευ­γά­ρια, αλλά και σύντρο­φοι σε ελεύ­θε­ρη ένω­ση, ακό­μα και μια μονα­χι­κή γυναίκα».

Τα παρα­πά­νω απο­τε­λούν ένα μόνο δείγ­μα της επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης των λεγό­με­νων «παι­δο­μη­χα­νών», με τζί­ρους δεκά­δων εκα­τομ­μυ­ρί­ων ευρώ από την εκμε­τάλ­λευ­ση γυναι­κών, τις οποί­ες το ίδιο το σύστη­μα βγά­ζει στο περι­θώ­ριο, και από την άλλη τους δίνει την «ευκαι­ρία» της παρέν­θε­της κύη­σης ως μια «οικο­νο­μι­κή ανά­σα» στη ζωή τους. Με δεδο­μέ­νο λοι­πόν ότι μόλις μερι­κές δεκά­δες παι­διά δια­τί­θε­νται σε ιδρύ­μα­τα προς τεκνο­θε­σία για χιλιά­δες ζευ­γά­ρια, είναι σαφές ότι το προ­ω­θού­με­νο νομο­σχέ­διο για τον γάμο των ομό­φυ­λων ζευ­γα­ριών και τη νομι­κή κατο­χύ­ρω­ση της γονεϊ­κής μέρι­μνας θα απο­τε­λέ­σει το επό­με­νο «βήμα» και σε ό,τι αφο­ρά την επέ­κτα­ση του εμπο­ρί­ου της παρέν­θε­της κύη­σης. Τόση «ισό­τη­τα» στις «ευκαι­ρί­ες» και τόση «ελευ­θε­ρία» από την κυβέρ­νη­ση, την ΕΕ και τα άλλα αστι­κά κόμματα…

ΥΓ. Πριν μερι­κούς μήνες ήρθε στο φως της δημο­σιό­τη­τας η είδη­ση που ανα­πα­ρά­χθη­κε και σε ελλη­νι­κά ΜΜΕ, ότι υπάρ­χει η «ιδέα» σε διά­φο­ρους «επι­στη­μο­νι­κούς κύκλους» για την αξιο­ποί­η­ση των «εγκε­φα­λι­κά νεκρών» γυναι­κών ως «παρέν­θε­τες μητέ­ρες». Με το επι­χεί­ρη­μα «για­τί να πάνε χαμέ­νες οι μήτρες τους αφού υπάρ­χει η δυνα­τό­τη­τα να δια­τη­ρη­θούν μηχα­νι­κά ζωντα­νές;». Αυτή η φρί­κη προ­βάλ­λε­ται ως …πρό­ο­δος!!

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων