«ΑΕΚ σημαίνει προσφυγιά»: Στιγμές της ιστορίας της ΑΕΚ, άρρηκτα δεμένες με τους κοινωνικούς αγώνες και τη δράση του ΚΚΕ

Στιγ­μές της ιστο­ρί­ας της ΑΕΚ, από την πρώ­τη στιγ­μή της ίδρυ­σής της από πρό­σφυ­γες που ξερι­ζώ­θη­καν από τις πατρο­γο­νι­κές τους εστί­ες αλλά και αργό­τε­ρα, στιγ­μές που είναι άρρη­κτα δεμέ­νες με τους κοι­νω­νι­κούς αγώ­νες και την πολι­τι­κή δρά­ση του ΚΚΕ, ζωντά­νε­ψαν στην εκδή­λω­ση με τίτλο «ΑΕΚ σημαί­νει προ­σφυ­γιά», που διορ­γά­νω­σε το πρωί της Κυρια­κής στη Νέα Φιλα­δέλ­φεια, η ΚΟ Αττι­κής του κόμματος.

Η εκδή­λω­ση ξεκί­νη­σε με εκδή­λω­ση στον περι­βάλ­λο­ντα χώρο του γηπέ­δου της ΑΕΚ, όπου τοπο­θε­τή­θη­κε τιμη­τι­κή πλα­κέ­τα από το ΚΚΕ για τον αγω­νι­στή της ΕΑΜι­κής αντί­στα­σης και θρυ­λι­κό ποδο­σφαι­ρι­στή της ΑΕΚ, Σπύ­ρο Κοντούλη.

Την απο­κά­λυ­ψη της τιμη­τι­κής πλα­κέ­τας έκα­νε ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κουτσούμπας.

Την εκδή­λω­ση άνοι­ξε ο Νίκος Σερε­τά­κης, στέ­λε­χος του ΚΚΕ και επι­κε­φα­λής της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» Ν. Φιλα­δέλ­φειας — Ν. Χαλ­κη­δό­νας, ο οποί­ος σημεί­ω­σε πως «υπάρ­χουν ορι­σμέ­νες μορ­φές λαϊ­κών αγω­νι­στών που το πέρα­σμα τους από την ζωή χαρά­ζε­ται βαθιά στην στη συλ­λο­γι­κή μνή­μη» και χαρα­κτή­ρι­σε ως μια τέτοια μορ­φή τον Σπύ­ρο Κοντούλη.

«Στο πρό­σω­πο του τιμού­με όλους όσους μοι­ρά­στη­καν τις αξί­ες και τα ιδα­νι­κά για τα οποία θυσιά­στη­κε, αλλά και τους αθλη­τές, φιλά­θλους, τους νέους που βαδί­ζουν στα χνά­ρια τους για το δίκιο του λαού ενά­ντια στην αδι­κία και την εκμε­τάλ­λευ­ση», τόνισε.

Στη συνέ­χεια, οι συγκε­ντρω­μέ­νοι μετέ­βη­σαν στον χώρο του 1ου Γυμνα­σί­ου — 1ο Λυκεί­ου Ν. Φιλα­δέλ­φειας, όπου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε η εκδή­λω­ση της ΚΟ Αττι­κής με τίτλο «ΑΕΚ σημαί­νει προσφυγιά».

Στην εκδή­λω­ση μίλη­σε ο Θέμης Γκιώ­νης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποί­ος στά­θη­κε στην ιδιαί­τε­ρη συμ­βο­λή του ΚΚΕ και του λαϊ­κού κινή­μα­τος στην ανά­πτυ­ξη του μαζι­κού αθλη­τι­σμού στην Ελλά­δα, ιδιαί­τε­ρα στο πιο λαο­φι­λές άθλη­μα, το ποδόσφαιρο.

Ακο­λού­θη­σαν οι ομι­λί­ες του Σπύ­ρου Τζό­κα, πανε­πι­στη­μια­κού — συγ­γρα­φέα, με θέμα «Η σύντο­μη δια­δρο­μή του θρύ­λου της ΑΕΚ, Σπύ­ρου Κοντού­λη», του Νάσου Μπρά­τσου, δημο­σιο­γρά­φου — συγ­γρα­φέα, με θέμα «Η ίδρυ­ση των πρώ­των σωμα­τεί­ων από πρό­σφυ­γες στην Ελλά­δα μετά τη Μικρα­σια­τι­κή Κατα­στρο­φή» και του Νίκου Αγγε­λί­δη, δημο­σιο­γρά­φου, με θέμα «Η ίδρυ­ση της ΑΕΚ, τα πρώ­τα δύσκο­λα χρόνια».

Ο Σπύ­ρος Τζό­κας, πανε­πι­στη­μια­κός — συγ­γρα­φέ­ας, στην τοπο­θέ­τη­σή του ανέ­φε­ρε ότι «αυτό που πονά περισ­σό­τε­ρο από τον κατα­τρεγ­μό και την απώ­λεια, είναι η λησμο­σύ­νη και τα πάθη μας, οι νεκροί μας οι εκτε­λε­σμέ­νοι, οι ήρω­ες και πιθα­νώς τα πρό­τυ­πα μας λησμο­νού­νται, είτε από αδια­φο­ρία, είτε από σκο­πι­μό­τη­τα». Τόνι­σε δε, ότι «με την συγκε­κρι­μέ­νη εκδή­λω­ση, το ΚΚΕ λέει πως δεν θα αφή­σου­με να ξεχα­στούν όλα αυτά».

Υπο­γράμ­μι­σε πως μέσω της εκδή­λω­σης τιμής για την ιστο­ρία του Σπύ­ρου Κοντού­λη, πως «πέραν της ‘τιμής για όσους φυλά­γουν Θερ­μο­πύ­λες’ κατα­νο­εί­ται ότι στην μακραί­ω­νη και βασα­νι­στι­κή πορεία της ανθρώ­πο­τη­τας, όλα τα επι­τεύγ­μα­τα κατα­κτή­θη­καν με μια σει­ρά από αγώ­νες, άλλο­τε ειρη­νι­κούς και άλλο­τε αιμα­τη­ρούς. Και πως κάποιοι δεν δίστα­σαν να θέσουν τα ιδα­νι­κά τους, πάνω και απο την ζωή τους».

Ο Νάσος Μπρά­τσος, δημο­σιο­γρά­φος — συγ­γρα­φέ­ας, από την πλευ­ρά του μίλη­σε για την ίδρυ­ση και την συμ­βο­λή των πρώ­των σωμα­τεί­ων από πρό­σφυ­γες στην Ελλά­δα μετά τη Μικρα­σια­τι­κή Κατα­στρο­φή. Σημειώ­νο­ντας πως η εκδή­λω­ση συμπί­πτει χρο­νι­κά με την έναρ­ξη του «ματω­μέ­νου από τους θανά­τους χιλιά­δων εργα­τών, Μου­ντιάλ στο Κατάρ, για τους οποί­ους οι κυβερ­νή­σεις του δυτι­κού κόσμου και ειδι­κά της ΕΕ, αλλά και διε­θνή ποδο­σφαι­ρι­κά όργα­να δεν είδαν, δεν άκου­σαν, δεν μίλη­σαν» επι­σή­μα­νε πως μέσω της συγκε­κρι­μέ­νης εκδή­λω­σης «ανα­δει­κνύ­ε­ται μια άλλη μορ­φή αθλη­τι­σμού που είναι ανθρώ­πι­νη ανά­γκη και δικαί­ω­μα, και όχι εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νο και ανταλ­λά­ξι­μο είδος».

Είπε ακό­μα, πως με την θεμα­τι­κή της εκδή­λω­σης ανα­δει­κνύ­ε­ται ο σημα­ντι­κός ρόλος του Μικρα­σια­τι­κού Ελλη­νι­σμού στην επα­νεκ­κί­νη­ση της αθλη­τι­κής ζωής στην Ελλά­δα του Μεσο­πο­λέ­μου, ενώ δια­σώ­ζε­ται και η ιστο­ρι­κή μνή­μη «ειδι­κά για το ποια είναι η σωστή πλευ­ρά της ιστο­ρί­ας που υπη­ρέ­τη­σε και ο ίδιος ο Σπύ­ρος Κοντού­λης με τον αγώ­να του ενά­ντια στον ναζι­σμό, σε μια περί­ο­δο που εγκλη­μα­τι­κές ομά­δες επι­χει­ρούν να ανα­συ­γκρο­τη­θούν υπό το μαν­δύα των οργα­νω­μέ­νων οπα­δών, μέσα σε κερ­κί­δες γηπέδων».

Από τη πλευ­ρά του, ο δημο­σιο­γρά­φος Νίκος Αγγε­λί­δης, μίλη­σε για την ίδρυ­ση της ΑΕΚ και τα πρώ­τα δύσκο­λα χρό­νια, από τους πρώ­τους αθλη­τι­κούς συλ­λό­γους στην Κων­στα­ντι­νού­πο­λη και συνε­χί­ζο­ντας στα χρό­νια μετά την Μικρα­σια­τι­κή Κατα­στρο­φή και στην ίδρυ­ση αντί­στοι­χων αθλη­τι­κών συλ­λό­γων στην Ελλά­δα. Ειδι­κά για την ιστο­ρία της ΑΕΚ, σημεί­ω­σε πως «την δεκα­ε­τία του ’30 η ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ σε όλα τα μέτω­πα, απο­τέ­λε­σε και σημείο καμπής ώστε να αλλά­ξει και το προ­φίλ της ΑΕΚ σε επί­πε­δο διοι­κη­τι­κό και οπα­δι­κό. Η ΑΕΚ παύ­ει να είναι πλέ­ον μια κλει­στή ομά­δα επι­φα­νών προ­σώ­πων και επι­χει­ρη­μα­τιών από την Πόλη, και ανοί­γε­ται ταξι­κά στα λαϊ­κά κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα. Αυτό δυνα­μώ­νει την ΑΕΚ σε ισχύ και ανε­βά­ζει κατα­κό­ρυ­φα τον αριθ­μό των υπο­στη­ρι­κτών της.

Ανα­φέρ­θη­κε, τέλος, στην περί­ο­δο της Κατο­χής, όπου «η ΑΕΚ απο­τέ­λε­σε φωλιά αντί­στα­σης, με δεκά­δες αθλη­τές απ’ όλα τα τμή­μα­τα να οργα­νώ­νο­νται στην Αντί­στα­ση με διά­φο­ρους τρόπους».

Ναζίμ Χικ­μέτ Ποι­ή­μα­τα εκλο­γή από το έργο του