Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αθλιότητα! H τράπεζα αρπάζει και το επίδομα νοσηλείας από 60χρονο καρκινοπαθή

Το απάν­θρω­πο πρό­σω­πο της πολι­τι­κής που θεω­ρεί την ανθρώ­πι­νη ζωή και υγεία «κόστος» ήρθε και χτες στο προ­σκή­νιο, με 60χρονο καρ­κι­νο­πα­θή από την Ηλεία να καταγ­γέλ­λει ότι η τρά­πε­ζα κατά­σχει τα 400 από τα 460 ευρώ του επι­δό­μα­τος νοση­λεί­ας, επι­κα­λού­με­νη «οφει­λή» του 60χρονου προς την εφο­ρία, ύψους 1.800 ευρώ.

Να σημειω­θεί ότι ο 60χρονος καρ­κι­νο­πα­θής είναι ανα­γκα­σμέ­νος να πλη­ρώ­νει από την τσέ­πη του τη φαρ­μα­κευ­τι­κή του περί­θαλ­ψη για απο­κα­τά­στα­ση λει­τουρ­γιών, που κοστί­ζει ακρι­βά, επει­δή δεν καλύ­πτε­ται από τον ΕΟΠΥΥ, παρά τις ιατρι­κές συστά­σεις, με τη δικαιο­λο­γία ότι είναι ασφα­λι­σμέ­νος στον Οίκο Ναύτου.

Μετά το πρώ­το στά­διο της επί­πο­νης θερα­πεί­ας του στο Πανε­πι­στη­μια­κό Γενι­κό Νοσο­κο­μείο Πατρών και έπει­τα από γνω­μά­τευ­ση της αρμό­διας Υγειο­νο­μι­κής Επι­τρο­πής του Οίκου Ναύ­του, εγκρί­θη­κε στον ασφα­λι­σμέ­νο ένα επί­δο­μα 460 ευρώ ανά δίμη­νο. Παρά τις απο­φά­σεις που υπο­τί­θε­ται το χαρα­κτη­ρί­ζουν «ακα­τά­σχε­το, αφο­ρο­λό­γη­το, μη συμ­ψη­φι­ζό­με­νο με οποια­δή­πο­τε οφει­λή», έγι­νε η παρα­πά­νω κατάσχεση.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κή είναι η μαρ­τυ­ρία του στην τοπι­κή εφη­με­ρί­δα «Patrisnews»: «Πήγα στην τρά­πε­ζα και μου ζήτη­σαν το χαρ­τί από την από­φα­ση της Υγειο­νο­μι­κής Επι­τρο­πής για τη λήψη του επι­δό­μα­τος. Δεν το δέχθη­καν με την αιτιο­λο­γία ότι ο Οίκος Ναύ­του δεν είναι στον ΕΟΠΥΥ, όμως ανή­κει στον φορέα από το 2012, αλλά και να μην ανή­κε, δεν παύ­ει να είναι κρα­τι­κός ασφα­λι­στι­κός φορέ­ας. Πήγα και ρώτη­σα στην εφο­ρία και μου είπαν ότι ουδέ­πο­τε έχει δοθεί εντο­λή από αυτούς να κατά­σχουν ακα­τά­σχε­τα επι­δό­μα­τα ασθενείας.

Είμαι σε από­γνω­ση (…) Δεν μπο­ρώ να αντε­πε­ξέλ­θω, να πλη­ρώ­νω τις υπο­χρε­ώ­σεις, στις οποί­ες ήμουν και είμαι πάντα συνε­πής, και να μην έχω να κάνω την ειδι­κή δια­τρο­φή που απαι­τεί­ται ή να πάρω τα φάρ­μα­κά μου. Αδυ­να­τώ. Το επί­δο­μα είναι μεγά­λη βοή­θεια για εμέ­να, όμως το παρα­κρα­τούν. Σχε­δόν όλο το επί­δο­μα, που είναι ακατάσχετο».

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο