Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αιμορροΐδες: Ένα «μικρό-μεγάλο» πρόβλημα

Οι αιμορ­ρο­ΐ­δες, είναι ένα σύμπλεγ­μα αγγεί­ων, ‑το αιμορ­ροϊ­δι­κό πλέγμα‑, που έχει κάθε άνθρω­πος και μετα­φέ­ρει αίμα στην περιο­χή του πρω­κτού. Το πρό­βλη­μα ξεκι­νά όταν οι αιμορ­ρο­ΐ­δες διο­γκω­θούν και οι ιστοί που τις συγκρα­τούν στη θέση τους χαλα­ρώ­σουν, με απο­τέ­λε­σμα να προ­πί­πτουν μέσα από τον πρω­κτι­κό δακτύλιο.

Για­τί όμως όταν συμ­βαί­νει αυτό απο­τε­λεί ένα «μικρό μεγά­λο» πρό­βλη­μα; Στο ερώ­τη­μα απα­ντά ο κ. Δια­μα­ντής Ε. Θωμάς M.D. Ph.D. F.A.C.S., ειδι­κός στη Λαπα­ρο­σκο­πι­κή Ρομπο­τι­κή Ογκο­λο­γι­κή Χει­ρουρ­γι­κή, Διευ­θυ­ντής ‑Γενι­κός Χει­ρουρ­γός στο Metropolitan Hospital ο οποί­ος τονί­ζει: «Όπως δεί­χνουν οι αριθ­μοί ένα στα τρία άτο­μα ή/και 4.000 άτο­μα που εισά­γο­νται ετη­σί­ως στα ελλη­νι­κά νοσο­κο­μεία λόγω αιμορ­ρο­ΐ­δων γνω­ρί­ζουν ότι, οι αιμορ­ρο­ΐ­δες παρό­λο που δεν είναι κατά κανέ­να τρό­πο απει­λη­τι­κό για τη ζωή πρό­βλη­μα, είναι πρό­βλη­μα βασα­νι­στι­κό για την καθημερινότητα».

Πώς προ­κα­λού­νται οι αιμορροΐδες

Οι αιμορ­ρο­ΐ­δες προ­κα­λού­νται συχνά από ένα συν­δυα­σμό πολ­λών παρα­γό­ντων, όπως το σφί­ξι­μο κατά τη διάρ­κεια μιας κένω­σης, συχνή δυσκοι­λιό­τη­τα (σκλη­ρές ή δύσκο­λες κενώ­σεις), διάρ­ροια (συχνή χαλα­ρή, υδα­ρής κένω­ση), εγκυ­μο­σύ­νη, παχυ­σαρ­κία, κίρ­ρω­ση του ήπατος.

Τα συμ­πτώ­μα­τα μπο­ρούν να είναι: πόνος και πίε­ση στο πρω­κτι­κό κανά­λι, ένα εξό­γκω­μα, φαγού­ρα και πόνος στον πρω­κτό ή/και γύρω από αυτόν ή/και αίμα στο εσώ­ρου­χο ή στο χαρ­τί τουαλέτας.

«Οι περισ­σό­τε­ροι ασθε­νείς, παρά τη μεγά­λη ενό­χλη­ση, απο­φεύ­γουν την επί­λυ­ση του προ­βλή­μα­τος αυτού λόγω του φόβου της παρα­δο­σια­κής χει­ρουρ­γι­κής θερα­πευ­τι­κής αντι­με­τώ­πι­σης και του έντο­νου πόνου που κατά κανό­να την ακο­λου­θεί. Επι­πλέ­ον, το γεγο­νός ότι η νόσος αυτή αφο­ρά μια περιο­χή του σώμα­τος για την οποία το ευρύ κοι­νό πολ­λές φορές νιώ­θει άβο­λα να συζη­τή­σει ή να ενδια­φερ­θεί σοβα­ρά, επι­τεί­νει το φαι­νό­με­νο της απο­φυ­γής της λύσης του προβλήματος.

Η συνή­θης εικό­να είναι: ο ασθε­νής με αιμορ­ρο­ΐ­δες φθά­νει στον ιατρό αργά, με το πρό­βλη­μα σε προ­χω­ρη­μέ­νη κατά­στα­ση, χωρίς σωστή κατα­νό­η­σή του και, κάποιες φορές, έχο­ντας δοκι­μά­σει κάποια θεραπεία/γιατροσόφι που του παρεί­χε κάποιος γνωστός/γείτονας/φίλος…

Θα πρέ­πει να έχου­με υπό­ψη ότι κάθε ενό­χλη­ση στην περιο­χή του πρω­κτού δεν πρέ­πει να απο­δί­δε­ται στις αιμορ­ρο­ΐ­δες. Υπάρ­χουν παθή­σεις που εμφα­νί­ζο­νται συχνό­τα­τα στον γενι­κό πλη­θυ­σμό με ανά­λο­γο τρό­πο με τις αιμορ­ρο­ΐ­δες ή συνυ­πάρ­χουν με αυτές, όπως ραγά­δες, περι­πρω­κτι­κά συρίγ­για, απο­στή­μα­τα και πλή­θος άλλες.

Η λαθε­μέ­νη εκτί­μη­ση από τον ασθε­νή αλλά και δυστυ­χώς η ανε­πι­τυ­χής διά­γνω­ση, κάποιες φορές, από τον μη ειδι­κό ιατρό, οδη­γεί στην ύπαρ­ξη άλλων συμ­πτω­μά­των ακό­μα και μετά από εγχεί­ρη­ση για αιμορ­ρο­ΐ­δες», επι­ση­μαί­νει ο ειδικός.

Θερα­πεία

Η θερα­πεία των αιμορ­ρο­ΐ­δων όταν αυτές βρί­σκο­νται σε αρχι­κά στά­δια είναι συντη­ρη­τι­κή. Όταν οι αιμορ­ρο­ΐ­δες επι­μέ­νουν και, παρά τα συντη­ρη­τι­κά μέτρα που θα εφαρ­μο­στούν, παρα­μέ­νουν πολύ διο­γκω­μέ­νες, δεν ξανα­μπαί­νουν μέσα και, κυρί­ως, αιμορ­ρα­γούν συνε­χώς τότε απαι­τεί­ται θερα­πεία με κάποια επεμ­βα­τι­κή μέθοδο.

«Τα τελευ­ταία 10–15 χρό­νια έχουν εμφα­νι­στεί αρκε­τές τεχνι­κές και χει­ρουρ­γι­κά μηχα­νή­μα­τα (HAL, LONGO, LASER, THD, ANGIODIN, TRILOGY, RAFAELO κ.ά) για τη θερα­πεία των αιμορροΐδων.

Το θέμα όμως δεν είναι τόσο το ποια τεχνι­κή ή ποιο μηχά­νη­μα θα εξα­σφα­λί­σει την καλύ­τε­ρη θερα­πεία, αλλά το να εξα­το­μι­κευ­θεί αυτή η θερα­πεία ανά ασθενή.

Αυτό σημαί­νει ότι ο χει­ρουρ­γός θα πρέ­πει να δια­θέ­τει εμπει­ρία και εξοι­κεί­ω­ση τόσο με τα μηχα­νή­μα­τα, έτσι ώστε να μπο­ρεί να χει­ρι­στεί τα περισ­σό­τε­ρα (αν όχι όλα), όσο και με τις τεχνι­κές, έτσι ώστε να είναι σε θέση να επι­λέ­ξει την κατάλ­λη­λη τεχνι­κή ή ακό­μη και συν­δυα­σμό τεχνι­κών όπως π.χ. ο συν­δυα­σμός «Milligan-Morgan» με χρή­ση laser, για να παρά­σχει τα καλύ­τε­ρα χει­ρουρ­γι­κά αποτελέσματα.

Πέρα όμως από την ιδα­νι­κή χει­ρουρ­γι­κή τεχνι­κή, βασι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για να έχει επι­τυ­χία ένα χει­ρουρ­γείο για αιμορ­ρο­ΐ­δες είναι το να αλλά­ξει η/ο ασθε­νής συνή­θειες αφόδευσης.

Δηλα­δή, πρέπει:

– να επι­διώ­κει γρή­γο­ρη κένω­ση, περί­που 5–7 λεπτά

– να πλέ­νε­ται με χλια­ρό νερό μετά την κένωση

– να έχει δια­τρο­φή πλού­σια σε φυτι­κές, έτσι ώστε να διευ­κο­λύ­νει τις κενώ­σεις της/του.

Αν δεν γίνουν πρά­ξη τα παρα­πά­νω, η πιθα­νό­τη­τα υπο­τρο­πής μετά από το χει­ρουρ­γείο είναι μεγάλη.

Και θα είναι πραγ­μα­τι­κά «άδι­κο» για τον ασθε­νή και τον ιατρό του, σήμε­ρα που η αλμα­τώ­δης εξέ­λι­ξη της ιατρι­κής σε συν­δυα­σμό με τη διαρ­κή ανα­βάθ­μι­ση της τεχνο­λο­γί­ας, προ­σφέ­ρουν ιδιαί­τε­ρα απο­τε­λε­σμα­τι­κούς τρό­πους να αντι­με­τω­πι­στεί το πρό­βλη­μα των αιμορ­ρο­ΐ­δων μη επεμ­βα­τι­κά, ανώ­δυ­να, αναί­μα­κτα και με γρή­γο­ρη επι­στρο­φή στην καθη­με­ρι­νό­τη­τα, το να μην απαλ­λα­γεί μια και καλή από αυτό το μικρό-μεγά­λο πρό­βλη­μα, εξαι­τί­ας της μη συμ­μόρ­φω­σής του σε κάποιες απλές οδη­γί­ες», κατα­λή­γει ο κ. Θωμάς.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο