Αλέκος Χατζηκώστας: Έρωτας στις μέρες της πανδημίας (μικροδιήγημα)

Το πρώ­το λόκντα­ουν τους έφε­ρε πιο κοντά.

Το δεύ­τε­ρο τους έκα­νε ζευγάρι.

Φόβος και Ελπί­δα τα ονό­μα­τά τους

Η ηλι­κία τους , όσο και η ηλι­κία του κόσμου τούτου.

Καθη­με­ρι­νά ατέ­λειω­τες βόλ­τες ακού­γο­ντας τις μελωδίες

των ανα­κοι­νώ­σε­ων του ΕΟΔΥ στις 6, έχο­ντας στεί­λει νωρί­τε­ρα το κατάλ­λη­λο SMS.

Με πρώ­το βιο­λί στην ορχή­στρα τους τον Φόβο, σε …ανδρο­κρα­τού­με­νη κοι­νω­νία ζού­σαν εξάλλου.

Τα πρώ­τα μαύ­ρα σύν­νε­φα στη σχέ­ση τους εμφα­νί­στη­καν, όταν να, εκεί­νο το Εμβό­λιο, μπή­κε ανά­με­σά τους.

Η Ελπί­δα πήρε το «πάνω» χέρι στη σχέ­ση κάτι που δεν καλο­ά­ρε­σε στον Φόβο. Άρχι­σαν οι γκρίνιες.

Οι καυ­γά­δες μεγά­λω­σαν όταν έμα­θαν ότι μειώ­θη­κε το ιικό φορ­τίο των λυμά­των που κατέ­λη­γαν στη λίμνη τους. Ο Φόβος κατα­λά­βαι­νε ότι δεν θα μπο­ρού­σε πια να είναι «το ισχυ­ρό φύλ­λο» κάτι που τον τρό­μα­ζε, τον αποσυντόνιζε.

Η επι­στρο­φή στη κανο­νι­κό­τη­τα σήμαι­νε και τον χωρι­σμό τους.

Οι βάρ­κες της αγά­πης τους έμει­ναν δεμέ­νες στο βυθό, άδειες, περι­μέ­νο­ντας αύξη­ση του ιικού φορτίου.

Ποιος ξέρει, στο επό­με­νο λοκντα­ουν ίσως ξανάσμιγαν.

Άλλω­στε ακορ­ντε­όν κατά­ντη­σαν τη ζωή τους!