Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για τις δολοφονίες γυναικών

Κάλε­σμα σε όλες τις γυναί­κες να σηκώ­σουν ψηλά το κεφά­λι και να παλέ­ψουν μέσα από τα συν­δι­κά­τα τους για την ανα­τρο­πή των σχέ­σε­ων κάθε μορ­φής εκμε­τάλ­λευ­σης και βίας, να γίνει υπό­θε­ση δική τους, να δια­μορ­φώ­σουν άλλη στά­ση ζωής, να γίνουν αγω­νί­στριες, να σπά­σουν το φόβο και την τρο­μο­κρα­τία απευ­θύ­νει το ΠΑΜΕ σε ανα­κοί­νω­σή του για τις δολο­φο­νί­ες των γυναικών.

Συγκε­κρι­μέ­να το ΠΑΜΕ επισημαίνει:

«Όλα τα συν­δι­κά­τα να δυνα­μώ­σουν τον αγώ­να τους για τα αιτή­μα­τα και τις διεκ­δι­κή­σεις των γυναι­κών. Να δυνα­μώ­σουν την παρου­σία τους παντού και ιδιαί­τε­ρα εκεί όπου υπάρ­χουν γυναί­κες και ιδιαί­τε­ρα νέες. Να εντά­ξουν στις διεκ­δι­κή­σεις τους, στις ΣΣΕ τα ιδιαί­τε­ρα αιτή­μα­τα τους. Να μαζι­κο­ποι­ή­σουν τα σωμα­τεία με την έντα­ξη σε αυτά περισ­σό­τε­ρων γυναικών.

Απευ­θύ­νου­με κάλε­σμα σε όλες τις γυναί­κες να σηκώ­σουν ψηλά το κεφά­λι και να παλέ­ψουν μέσα από τα συν­δι­κά­τα τους για την ανα­τρο­πή των σχέ­σε­ων κάθε μορ­φής εκμε­τάλ­λευ­σης και βίας. Να γίνει υπό­θε­ση δική τους. Να δια­μορ­φώ­σουν άλλη στά­ση ζωής. Να γίνουν αγω­νί­στριες, να σπά­σουν το φόβο και την τρομοκρατία.

Ο συνε­χής αγώ­νας όλων μας απέ­να­ντι σε απα­ρά­δε­κτες και αντι­δρα­στι­κές από­ψεις για τις σχέ­σεις των δύο φύλων, απέ­να­ντι στο βάρ­βα­ρο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα που τις γεν­νά­ει είναι χωρίς επι­στρο­φή και πρό­κει­ται για ανα­γκαιό­τη­τα. Δεν έχουν θέση σε μας από­ψεις που θέλουν τη γυναί­κα υπο­δε­έ­στε­ρη, χωρίς ανθρώ­πι­νη αξιο­πρέ­πεια, απα­ξιώ­νο­ντας τη.

Δεν έχουν καμιά σχέ­ση με μας οι αξί­ες που επι­βάλ­λει η σημε­ρι­νή εκμε­ταλ­λευ­τι­κή κοι­νω­νία που προ­τρέ­πουν στην ατο­μι­κή στά­ση ζωής, η λογι­κή της υπο­τα­γής, της πει­θαρ­χί­ας στην οικο­γέ­νεια. Η λογι­κή της ιδιο­κτη­σί­ας της γυναί­κας, οι δια­στρε­βλω­μέ­νες από­ψεις περί αφο­σί­ω­σης κλπ. Η λογι­κή που τη συν­δέ­ει με την ιδιο­κτη­σία της περιου­σί­ας, οι βάρ­βα­ρες και επι­θε­τι­κές συμπεριφορές.

Όλα αυτά είναι απο­τε­λέ­σμα­τα της εκμε­ταλ­λευ­τι­κής κοι­νω­νί­ας, του κυνη­γη­τού του κέρ­δους που θέλει την γυναί­κα φθη­νό ευέ­λι­κτο εφε­δρι­κό δυνα­μι­κό, κατα­πιε­σμέ­νη, έτσι οδη­γού­μα­στε στην λογι­κή της λεγό­με­νης πατριαρ­χί­ας, κατά­λοι­πο της φεου­δαρ­χι­κής επο­χής, με ότι αυτό συνε­πά­γε­ται στην κοι­νω­νι­κή κατα­πί­ε­ση της γυναί­κας στο σύνο­λο της κοι­νω­νι­κής της δρα­στη­ριό­τη­τας. Αυτές οι αντι­λή­ψεις, που γέν­να το βάρ­βα­ρο σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης οδη­γούν στους βια­σμούς, στην ενδο­οι­κο­γε­νεια­κή βία, στις δολο­φο­νί­ες των γυναι­κών. Καμία σχέ­ση στην οικο­γε­νεια­κή ζωή δεν μπο­ρεί να γίνε­ται εφιάλ­της και στο τέλος θάνα­τος για τη ζωή των γυναικών.

Με ευθύ­νη όλων των κυβερ­νή­σε­ων και της σημε­ρι­νής, της ΕΕ, οι κρα­τι­κές υπο­δο­μές είναι ελά­χι­στες και δεν μπο­ρούν να στη­ρί­ξουν τις γυναί­κες που υπό­κει­νται σε κακο­ποί­η­ση, βια­σμούς, κλπ. Απαι­τεί­ται ολό­πλευ­ρη στή­ρι­ξη για να μπο­ρεί να στα­θεί όρθια, ανε­ξάρ­τη­τη οικο­νο­μι­κά και κοι­νω­νι­κά για να μπο­ρεί να αντι­στα­θεί, να βρει το θάρ­ρος να καταγ­γεί­λει τέτοια περι­στα­τι­κά, που και στους χώρους δου­λειάς είναι καθη­με­ρι­νό φαι­νό­με­νο. Τέτοιες υπο­δο­μές θεω­ρού­νται κόστος και δεν επιλέγονται.

Καλού­με όλες τις εργα­ζό­με­νες-εργα­ζό­με­νους, ανε­ξαρ­τή­του φύλου, εθνι­κό­τη­τας, θρη­σκεί­ας, να λει­τουρ­γή­σουν όλοι μαζί χωρίς αυτούς τους δια­χω­ρι­σμούς και να παλέ­ψουν ως ένας άνθρω­πος ενά­ντια στην εκμε­τάλ­λευ­ση, να ενα­ντιω­θούν με θάρ­ρος ενά­ντια σε κάθε μορ­φή βίας που έχει να κάνει με το φύλο, την φυλή, το θρή­σκευ­μα, τον σεξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό, την εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία και καταπίεση.

Διεκ­δι­κού­με:

–Χρη­μα­το­δό­τη­ση από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για τη λει­τουρ­γία των κρα­τι­κών κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών και υπο­δο­μών, για την πρό­λη­ψη του φαι­νο­μέ­νου της βίας κατά των γυναι­κών και για τη στή­ρι­ξη των κακο­ποι­η­μέ­νων γυναι­κών (ξενώ­νες, τηλε­φω­νι­κές γραμ­μές κ.α.), με την άμε­ση και πλή­ρη στε­λέ­χω­σή τους από εξει­δι­κευ­μέ­νο προ­σω­πι­κό με μόνι­μη και στα­θε­ρή εργα­σία χωρίς καμία εμπλο­κή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ.

–Μέτρα στή­ρι­ξης των άνερ­γων γυναι­κών (επί­δο­μα ανερ­γί­ας χωρίς όρους και προ­ϋ­πο­θέ­σεις), των γυναι­κών από μονο­γο­νεϊ­κές και πολύ­τε­κνες οικο­γέ­νειες. Μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά με αξιο­πρε­πείς μισθούς, κατο­χυ­ρω­μέ­νους από Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις Εργα­σί­ας, πλή­ρη εργα­σια­κά και ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, για να μπο­ρέ­σουν οι γυναί­κες να διεκ­δι­κή­σουν όλα αυτά που τους ανή­κουν και να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.

–Ενη­με­ρω­τι­κά προ­γράμ­μα­τα σε σχο­λεία και σχο­λές από επι­στη­μο­νι­κούς κρα­τι­κούς φορείς».

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων