Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ανατολική Θεσσαλονίκη: Ανακοίνωση του ΚΚΕ για τις σοβαρές ελλείψεις στην Υγεία στην περιοχή

«Οι εργα­ζό­με­νοι, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα της περιο­χής γνω­ρί­ζουν βέβαια πολύ καλά ότι πρό­κει­ται για μύθο η όποια “δίκαιη ανά­πτυ­ξη” για όλους ευαγ­γε­λί­ζο­νται ΝΔ — ΠΑΣΟΚ — ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρ­χει πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα από αυτό, των ανύ­παρ­κτων ή ελλι­πών υπο­δο­μών Υγεί­ας, αφού ήταν πριν λίγες μέρες που κλι­μά­κιο του ΚΚΕ πραγ­μα­το­ποί­η­σε περιο­δεί­ες στις δημό­σιες δομές Πρω­το­βάθ­μιας Υγεί­ας της Ανα­το­λι­κής Θεσ­σα­λο­νί­κης (Θέρ­μη, Μηχα­νιώ­να, Καλα­μα­ριά) και για άλλη μια φορά έγι­νε απο­δέ­κτης της τρα­γι­κής κατά­στα­σης», επι­ση­μαί­νει σε ανα­κοί­νω­σή της για τις σοβα­ρές ελλεί­ψεις στην Υγεία στην περιο­χή η ΤΕ Ανα­το­λι­κής Θεσ­σα­λο­νί­κης του ΚΚΕ.

Τονί­ζει πως «η περιο­χή της Ανα­το­λι­κής Θεσ­σα­λο­νί­κης δια­φη­μί­ζε­ται από όσους κυβέρ­νη­σαν τα τελευ­ταία χρό­νια,  για τη γορ­γή οικο­δο­μι­κή της ανά­πτυ­ξη, τα του­ρι­στι­κά της κατα­λύ­μα­τα την περί­ο­δο του καλο­και­ριού, τους σχε­δια­σμούς στο παρα­λια­κό μέτω­πο, το σύγ­χρο­νο αερο­δρό­μιο, την επέν­δυ­ση του Thessintec (Τεχνο­λο­γι­κού Πάρ­κου), τα μεγά­λα εμπο­ρι­κά και βέβαια τις πολ­λές ιδιω­τι­κές κλι­νι­κές. Ήταν, μάλι­στα, πριν λίγους μήνες που ο Υπ. Υγεί­ας της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ Θ. Πλεύ­ρης παρα­βρι­σκό­ταν στα εγκαί­νια της νέας χει­ρουρ­γι­κής πτέ­ρυ­γας μεγά­λης ιδιω­τι­κής κλι­νι­κής στην Ανα­το­λι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη (“Δια­βαλ­κα­νι­κό”)».

Ωστό­σο, οι ελλεί­ψεις στην Υγεία στην Ανα­το­λι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη είναι αδια­νό­η­τες αφού:

Μικρο­βιο­λο­γι­κό εργα­στή­ριο δεν λει­τουρ­γεί πλή­ρως, αφού δεν υπάρ­χουν αντι­δρα­στή­ρια για βιο­χη­μι­κές εξε­τά­σεις, αλλού δεν υπάρ­χει μικροβιολόγος.

Γυναι­κο­λό­γος δεν έχει υπέρηχο!

Δεν υπάρ­χει ακτι­νο­λό­γος και έτσι οι ακτι­νο­γρα­φί­ες γίνο­νται ανα­γκα­στι­κά σε κεντρι­κό νοσο­κο­μείο με μεγά­λη ταλαι­πω­ρία των ασθενών.

Για­τροί φέρ­νουν το προ­σω­πι­κό τους εξο­πλι­σμό. Και αυτά είναι μόνο λίγα από τα προ­βλή­μα­τα στο μακρύ κατάλογο.

Δεν το συζη­τά­με για ασθε­νο­φό­ρα και βέβαια υπο­λει­τουρ­γία των τοπι­κών ιατρεί­ων στις πολ­λές κοι­νό­τη­τες  των 3 δήμων με χιλιο­με­τρι­κές απο­στά­σεις μετα­ξύ τους.

Τονί­ζει ακό­μα πως τα πρό­σφα­τα παρα­δείγ­μα­τα από την Κω, τη Νέα Μάκρη, τη Χαλ­κι­δι­κή κάνουν δικαί­ως το λαό της περιο­χής να ανη­συ­χεί και ξεκα­θα­ρί­ζει πως «δεν πάει άλλο. Ως εδώ! Πάρ­τε μέτρα τώρα για τη στή­ρι­ξη των δημό­σιων δομών Υγεί­ας, τη στε­λέ­χω­σή τους!».

Το ΚΚΕ, συνε­χί­ζει η Τομε­α­κή Επι­τρο­πή, «θα αξιο­ποι­ή­σει τη δύνα­μη που του δόθη­κε και θα του δώσει πάλι ο λαός για να συμ­βά­λει μέσα στη Βου­λή και στους δρό­μους του αγώ­να στην οργά­νω­ση της εργα­τι­κής — λαϊ­κής αντί­στα­σης στο “έργο” της νέας κυβέρνησης.

Στην Υγεία το “έργο” αυτό έχει περι­γρα­φεί ανα­λυ­τι­κά από τον ίδιο τον Μητσο­τά­κη, ο οποί­ος προ­ε­κλο­γι­κά δήλω­νε πως ένα από τα βασι­κά ζητή­μα­τα με το οποίο θα ασχο­λη­θεί …προ­σω­πι­κά την επό­με­νη τετρα­ε­τία είναι η Υγεία και το ΕΣΥ. Μόνο το επι­φώ­νη­μα “ωχ!” θα αρκού­σε για να περι­γρά­ψει το τι έρχε­ται, αλλά επει­δή στον λαό μας δεν ται­ριά­ζουν ο φόβος και η αμη­χα­νία, χρειά­ζε­ται ο καθέ­νας και η καθε­μία να σκε­φτούν ότι τα πράγ­μα­τα θα ήταν πολύ χει­ρό­τε­ρα αν στα σχέ­δια της κυβέρ­νη­σης δεν είχε παρέμ­βει ο λαός με τους αγώ­νες του. Πραγ­μα­τι­κή φιλο­λαϊ­κή αντι­πο­λί­τευ­ση δεν μπο­ρεί να είναι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΠΑΣΟΚ, όπως άλλω­στε έχει αποδειχτεί.

Το ΚΚΕ θα απο­τε­λέ­σει τη μονα­δι­κή δύνα­μη εργα­τι­κής — λαϊ­κής αντι­πο­λί­τευ­σης απέ­να­ντι στη νέα κυβέρ­νη­ση για­τί αυτό έκα­νε την προη­γού­με­νη τετρα­ε­τία και για­τί αυτό απορ­ρέ­ει από τη σκο­πιά της αγω­νι­στι­κής του στά­σης και της θέσης του για απο­κλει­στι­κά δημό­σιο δωρε­άν σύστη­μα Υγεί­ας με κατάρ­γη­ση της επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης. Αυτό πρέ­πει να είναι το βασι­κό κρι­τή­ριο παρα­πέ­ρα ενί­σχυ­σής του μπρο­στά στις επό­με­νες εκλογές».

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο