Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΑΠΘ: Σε κλίμα συγκίνησης τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τους αδικοχαμένους φοιτητές στα Τέμπη

Με μια συγκι­νη­τι­κή εκδή­λω­ση σε κλί­μα θλί­ψης πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν νωρί­τε­ρα σήμε­ρα τα απο­κα­λυ­πτή­ρια του μνη­μεί­ου των Φοι­τη­τι­κών Συλ­λό­γων για τους 13 φοι­τη­τές από το ΑΠΘ, το ΠΑΜΑΚ, και ΔΙΠΑΕ που έχα­σαν άδι­κα τη ζωή τους στο έγκλη­μα στα Τέμπη.

Στην εκδή­λω­ση συμ­με­τεί­χαν φοι­τη­τές, φίλοι και συγ­γε­νείς των θυμά­των, καθη­γη­τές και εργα­ζό­με­νοι του ΑΠΘ, τηρώ­ντας την υπό­σχε­ση πως «Το έγκλη­μα αυτό δεν θα ξεχα­στεί».

Η εκδή­λω­ση άνοι­ξε με την προ­βο­λή ενός σύντο­μου βίντεο, με πλά­να από τις μεγα­λειώ­δεις κινη­το­ποι­ή­σεις του προη­γού­με­νου δια­στή­μα­τος, όπου οι φοι­τη­τές με τους Συλ­λό­γους τους πλάι στους εργα­ζό­με­νους φώνα­ξαν με μια φωνή το σύν­θη­μα «Το έγκλη­μα αυτό δεν θα ξεχα­στεί, όλων των νεκρών θα γίνου­με φωνή!».

Στη συνέ­χεια, τον λόγο πήρε ο Γιώρ­γος Θεο­δω­ρί­δης, πρό­ε­δρος του ΣΦ Μαθη­μα­τι­κού ΑΠΘ, ο οποί­ος μετα­ξύ άλλων τόνι­σε πως οι Φοι­τη­τι­κοί Σύλ­λο­γοι, μαζί με τους καθη­γη­τές τους και τους εργα­ζό­με­νους του Ιδρύ­μα­τος στέλ­νουν «απο­φα­σι­στι­κό μήνυ­μα ότι δεν ξεχνά­με, είμα­στε και θα είμα­στε η φωνή των συμ­φοι­τη­τών μας που σκο­τώ­θη­καν τόσο άδι­κα».

Ο ίδιος ανα­φέρ­θη­κε στις πρώ­τες συγκλο­νι­στι­κές στιγ­μές την επο­μέ­νη του εγκλή­μα­τος στα Τέμπη, όπου οι φοι­τη­τές άφη­σαν κενές τις θέσεις στα αμφι­θέ­α­τρα για τους συμ­φοι­τη­τές που έχα­σαν και προ­χώ­ρη­σαν με λου­λού­δια στα χέρια σε δια­μαρ­τυ­ρία στον σταθ­μό των τρένων.

«Όλοι μαζί φωνά­ζα­με ότι για τα κέρ­δη τους δεν μπο­ρούν να θυσιά­ζο­νται οι ζωές μας. Η οργή και η αγα­νά­κτη­ση μας εκφρά­στη­καν μέσα από τις μεγα­λειώ­δεις συγκλο­νι­στι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις που ακο­λού­θη­σαν, όπου χιλιά­δες φοι­τη­τές και φοι­τή­τριες βρο­ντο­φώ­να­ξαν ότι “ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ — ΝΔ το έγκλη­μα αυτό έχει ιστο­ρία”», είπε ο Γ. Θεο­δω­ρί­δης και πρό­σθε­σε πως οι φοι­τη­τές έλα­βαν όρκο ότι δεν θα επι­τρέ­ψουν με τον αγώ­να και τη συλ­λο­γι­κή και οργα­νω­μέ­νη διεκ­δί­κη­ση να συγκα­λυ­φθεί το έγκλη­μα, αλλά και να μην επι­τρέ­ψουν άλλα «Τέμπη».

«Το χρω­στά­με στην Αγάπη, στη Θώμη, στον Αναστάση, στην Ανα­στα­σία, στην Ελέ­νη, στην Κλαούντια, στον Γιώρ­γο, στον Κυπρια­νό, στην Ανα­στασία, στην Ελπί­δα, στην Φραν­τσέ­σκα, στην Ελισά­βετ, στην Μαρία. Και σε όλους τους υπό­λοι­πους που χάθη­καν τόσο άδι­κα», σημεί­ω­σε ακό­μα και τόνι­σε: «Οι φοι­τη­τές δεν τρώ­με τα ψέμα­τα και τις κοροϊ­δί­ες τους. Δεν δεχό­μα­στε τις αθλιό­τη­τες περί ατο­μι­κού λάθους ή άθλιες φρά­σεις πως τώρα του­λά­χι­στον θα φτια­χτεί σιδη­ρό­δρο­μος. Δεν φταί­ει λοι­πόν η κακιά η ώρα, ούτε η κακιά η χώρα. Φταί­νε αυτοί που κυβέρ­νη­σαν και κυβερ­νούν αυτή τη χώρα. Φταί­ει το κέρ­δος πάνω από την ανθρώ­πι­νη ζωή. Όλες οι κυβερ­νή­σεις που με την πολι­τι­κή τους κάναν τον σιδη­ρό­δρο­μο εμπό­ρευ­μα και εμάς πελά­τες».

Στη συνέ­χεια ανα­φέρ­θη­κε στα απο­τε­λέ­σμα­τα αυτής της πολι­τι­κής και στις σχο­λές που αντι­με­τω­πί­ζουν καθη­με­ρι­νά οι φοι­τη­τές και σημείωσε:

«Απέ­να­ντι σε όλα αυτά λοι­πόν εμείς ξέρου­με πολύ καλά και το απο­δεί­ξα­με ότι έχου­με τη δύνα­μη στα χέρια μας! Δεκά­δες Φοι­τη­τι­κοί Σύλ­λο­γοι βγή­καν μπρο­στά, το κατα­δί­κα­σαν, προ­τάσ­σο­ντας μπρο­στά τις ανά­γκες μας. Δυνα­μώ­νου­με λοι­πόν ακό­μα παρα­πά­νω τους Φοι­τη­τι­κούς μας Συλ­λό­γους. Απορ­ρί­πτου­με τις φωνές του συμ­βι­βα­σμού, της υπο­τα­γής, των απο­προ­σα­να­το­λι­στι­κών διεκ­δι­κή­σε­ων μέσα σε αυτούς! Με εμπι­στο­σύ­νη στη δύνα­μη του συλ­λο­γι­κού αγώ­να και της οργα­νω­μέ­νης διεκ­δί­κη­σης, μπο­ρού­με να τα κατα­φέ­ρου­με! Το έχου­με απο­δεί­ξει! (…) Αυτό το μνη­μείο είναι η παρα­κα­τα­θή­κη και για τους επό­με­νους που θα έρθουν εδώ ώστε ποτέ να μην ξεχα­στεί αυτό το έγκλη­μα!».

Η εκδή­λω­ση ολο­κλη­ρώ­θη­κε με τα απο­κα­λυ­πτή­ρια του μνη­μεί­ου, το οποίο απο­τε­λεί­ται από μία πλά­κα στην οποία ανα­γρά­φο­νται τα ονό­μα­τα των 13 αδι­κο­χα­μέ­νων φοι­τη­τών στα ιδρύ­μα­τα της Θεσ­σα­λο­νί­κης και η επι­γρα­φή: «Το έγκλη­μα στα Τέμπη δεν θα ξεχα­στεί. Στον δρό­μο του αγώ­να κερ­δί­ζει η ζωή! Οι συμ­φοι­τη­τές σας δεν σας ξεχνά­με. Θα γίνου­με η φωνή σας!».

Η ανέ­γερ­ση του μνη­μεί­ου απο­τε­λεί κοι­νή πρω­το­βου­λία των Φοι­τη­τι­κών Συλ­λό­γων Μαθη­μα­τι­κού, Φυσι­κού, Χημι­κού, Βιο­λο­γι­κού, Γεω­λο­γι­κού, Ηλε­κτρο­λό­γων — Μηχα­νο­λό­γων Μηχα­νι­κών, Χωρο­τα­ξί­ας, Χημι­κών Μηχα­νι­κών, Αρχι­τε­κτο­νι­κής, Γεω­πο­νί­ας, Δασο­λο­γί­ας, Ιατρι­κής, Φαρ­μα­κευ­τι­κής, ΠΤΔΕ και ΜΜΕ του ΑΠΘ, όπως και του ΣΟΦΕΘ.

«Συμ­με­τέ­χου­με και στη­ρί­ζου­με την πρω­το­βου­λία των Φοι­τη­τι­κών Συλ­λό­γων», δήλω­σε πριν την έναρ­ξη της εκδή­λω­σης ο Γιάν­νης Κουρ­μού­λης, μέλος της διοί­κη­σης του Συλ­λό­γου Διοι­κη­τι­κών Εργα­ζο­μέ­νων ΑΠΘ και πρό­σθε­σε πως στο έγκλη­μα των Τεμπών «57 συνάν­θρω­ποί μας έχα­σαν τη ζωή τους στον βωμό του κέρ­δους».

Στην εκδή­λω­ση παρευ­ρέ­θη­κε και ο ανα­πλη­ρω­τής καθη­γη­τής Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας και Πολι­τι­κής Υγεί­ας του ΑΠΘ και υπο­ψή­φιος βου­λευ­τής Α’ Θεσ­σα­λο­νί­κης του ΚΚΕ, Ηλί­ας Κον­δύ­λης, ο οποί­ος, μετα­ξύ άλλων ανέ­φε­ρε: «Συνε­χί­ζου­με τον αγώ­να ενά­ντια στις πολι­τι­κές και το κρά­τος το οποίο γίνε­ται φιλι­κό, ψηφιο­ποι­η­μέ­νο, επι­τε­λι­κό όταν καλεί­ται να εξυ­πη­ρε­τή­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα των λίγων, αλλά εχθρι­κό, από­μα­κρο και απαρ­χαιω­μέ­νο όταν καλεί­ται να καλύ­ψει τις στοι­χειώ­δεις ανά­γκες του λαού».

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο