Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Απ’ τα χέρια μας θα βρει η ζωή απαντοχή.»

του Σιέρ­ρα Βασί­λη //
ειδι­κευό­με­νου Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής

Υπερ­ψη­φί­στη­κε στην Ολο­μέ­λεια της Βου­λής (02/12/2022) το νομο­σχέ­διο της ντρο­πής (ν. 4999/2022) για την αλλα­γή της λει­τουρ­γί­ας και την κατάρ­γη­ση του Δημό­σιου χαρα­κτή­ρα του Εθνι­κού Συστή­μα­τος Υγεί­ας (Ε.Σ.Υ.) από τη νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρη κυβέρ­νη­ση της ΝΔ. Το νομο­σχέ­διο φέρ­νει αλλα­γές σε μια σει­ρά άλλων θεμά­των όπως στη δια­δι­κα­σία πρό­σλη­ψης μόνι­μων ειδι­κευ­μέ­νων ιατρών στο Ε.Σ.Υ. και την αξιο­λό­γη­ση του επι­κου­ρι­κού προ­σω­πι­κού, στην εκπαί­δευ­ση των νέων ειδι­κευό­με­νων ιατρών και μισθο­λο­γι­κές ρυθ­μί­σεις της τελευ­ταί­ας στιγμής.

Είναι γνω­στό, από τον ιδρυ­τι­κό νόμο του Ε.Σ.Υ. το ’83, πως θεμε­λιώ­δης εργα­σια­κή συν­θή­κη όπου πάνω της βασί­ζε­ται ολό­κλη­ρη η λει­τουρ­γία του, είναι η πλή­ρης και απο­κλει­στι­κή απα­σχό­λη­ση των εργα­ζο­μέ­νων στο Ε.Σ.Υ. Αυτό το νομι­κό καθε­στώς δια­σφά­λι­ζε σε μεγά­λο βαθ­μό την απρό­σκο­πτη και αμε­ρό­λη­πτη εργα­σία των υγειο­νο­μι­κών στις Δημό­σιες δομές για την παρο­χή υπη­ρε­σιών Υγεί­ας οι οποί­ες μέχρι σήμε­ρα είναι εκτός Αγο­ράς. Αυτή τη θεμε­λιώ­δη αρχή και εργα­σια­κή συν­θή­κη καταρ­γούν με αυτό το νομο­σχέ­διο. Με τα άρθρα 7 και 10 προ­σφέ­ρουν τη Δημό­σια Υγεία ως βορά στα δόντια του ανή­θι­κου και αθέ­μι­του αντα­γω­νι­σμού της Αγο­ράς των καπι­τα­λι­στών – εμπό­ρων της Υγεί­ας, θεσπί­ζο­ντας από τη μία τη δυνα­τό­τη­τα μερι­κής απα­σχό­λη­σης των ιατρών του Ε.Σ.Υ. «[…] σε κάθε είδους ιδιω­τι­κές επι­χει­ρή­σεις που παρέ­χουν ή καλύ­πτουν υπη­ρε­σί­ες υγεί­ας […]» και από την άλλη, τη δυνα­τό­τη­τα μερι­κής απα­σχό­λη­σης ιδιω­τών ιατρών στις Δημό­σιες δομές του Ε.Σ.Υ.

Χωρίς καμιά ντρο­πή, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, ακο­λου­θώ­ντας πιστά τις νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρες ιδε­ο­λη­ψί­ες της στραγ­γα­λί­ζει και εξω­θεί σε διά­λυ­ση το Ε.Σ.Υ. με τη συστη­μα­τι­κή και εντει­νό­με­νη υπο­στε­λέ­χω­ση και υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σή του. Ακό­μα και κατά τη διάρ­κεια της οδυ­νη­ρής παν­δη­μί­ας της Covid-19 (που ακό­μα δεν έχει τελειώ­σει), με τον χαμό χιλιά­δων συναν­θρώ­πων μας από τη νόσο και από την απο­δε­δειγ­μέ­να εγκλη­μα­τι­κή κυβερ­νη­τι­κή δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας, η κυβέρ­νη­ση αρνή­θη­κε να στη­ρί­ξει το Ε.Σ.Υ. με μαζι­κές προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού ιατρών, νοση­λευ­τών, Ε.Κ.Α.Β., τραυ­μα­τιο­φο­ρέ­ων, υπη­ρε­σιών καθα­ριό­τη­τας κ.α. και με αυξή­σεις μισθών. Αρνεί­ται να δημιουρ­γή­σει και να στε­λε­χώ­σει με εξει­δι­κευ­μέ­νο μόνι­μο προ­σω­πι­κό νέες ΜΕΘ, να ανα­βαθ­μί­σει την Πρω­το­βάθ­μια Φρο­ντί­δα Υγεί­ας σε βασι­κό πυλώ­να του Ε.Σ.Υ. Αρνεί­ται να τα πρά­ξει όλα αυτά, ακό­μα και μετά την προ­τρο­πή, εν μέσω παν­δη­μί­ας, του Παγκό­σμιου Οργα­νι­σμού Υγεί­ας προς τα κρά­τη, τα οποία συμ­βου­λεύ­ει να στη­ρί­ξουν και να ενδυ­να­μώ­σουν τα Δημό­σια συστή­μα­τα Υγεί­ας τους.

Όλη αυτή η συστη­μα­τι­κή εγκα­τά­λει­ψη του Ε.Σ.Υ. δυνα­μι­τί­ζει τις συν­θή­κες εργα­σί­ας στα Δημό­σια νοσο­κο­μεία, καθώς αυξά­νει επι­κίν­δυ­να τις υπε­ρω­ρί­ες οδη­γώ­ντας όλο το Υγειο­νο­μι­κό προ­σω­πι­κό σε εργα­σια­κή εξά­ντλη­ση (burn-out), απα­ξιώ­νο­ντας – σαν να μην έφτα­ναν όλα αυτά – και το έργο του με τους εξευ­τε­λι­στι­κά μειω­μέ­νους μισθούς. Άμε­ση συνέ­πεια όλων αυτών είναι η πλημ­με­λής παρο­χή φρο­ντί­δας και περί­θαλ­ψης στους ασθε­νείς, οι οποί­οι παρ’ όλο που τόσα χρό­νια πλη­ρώ­νουν για την Υγεία τους ασφα­λι­στι­κές εισφο­ρές ανα­μέ­νο­ντας – δίκαια – μια αξιο­πρε­πή και πλή­ρη περί­θαλ­ψη από το Ε.Σ.Υ., λαμ­βά­νουν στις περισ­σό­τε­ρες περι­πτώ­σεις μια περί­θαλ­ψη κατώ­τε­ρη των ανα­γκών και της αξιο­πρέ­πειάς τους.

Με το άρθρο 10 η κυβέρ­νη­ση στην ουσία απε­μπο­λεί από το Κρά­τος τις ευθύ­νες αύξη­σης της χρη­μα­το­δό­τη­σης και ανα­βάθ­μι­σης του Ε.Σ.Υ. και ταυ­τό­χρο­να «κλεί­νει το μάτι» στους για­τρούς του, δίνο­ντάς τους την «ευκαιρία/ελευθερία» να ανα­ζη­τή­σουν αλλού πηγές χρη­μα­το­δό­τη­σης για να βελ­τιώ­σουν τον μισθό τους. Από πού; Μα, φυσι­κά (!) από τους ίδιους τους ασθε­νείς οι οποί­οι, ενώ θα συνε­χί­σουν να πλη­ρώ­νουν εισφο­ρές για Δημό­σια Υγεία, θα «εκβιά­ζο­νται» και θα ωθού­νται τεχνηέ­ντως να πλη­ρώ­σουν την επί­σκε­ψη στο απο­γευ­μα­τι­νό – ιδιω­τι­κό πλέ­ον – ιατρείο/κλινική/διαγνωστικό κέντρο που θα τους υπο­δεί­ξει ως μονα­δι­κή σύντο­μη διέ­ξο­δο ο ιατρός που τους παρα­κο­λου­θεί, καθώς οι πρω­ι­νές λίστες των τακτι­κών ιατρεί­ων και των δια­γνω­στι­κών εξε­τά­σε­ων των νοσο­κο­μεί­ων είναι απελ­πι­στι­κά μεγά­λες (λόγω φυσι­κά της υπο­στε­λέ­χω­σης του Ε.Σ.Υ).

Το ζήτη­μα γίνε­ται ακό­μα πιο τρα­γι­κό για τους ασθε­νείς με τα απο­γευ­μα­τι­νά χει­ρουρ­γεία στο Ε.Σ.Υ. – νομο­θέ­τη­μα που έχει υπερ­ψη­φι­στεί από τη ΝΔ λίγους μήνες πριν και «έρχε­ται να δέσει» με το σημε­ρι­νό. Ενώ οι λίστες των χει­ρουρ­γεί­ων είναι εγκλη­μα­τι­κά μεγά­λες στα νοσο­κο­μεία, ξαφ­νι­κά – ώ του θαύ­μα­τος! – όποιος ασθε­νής είτε έχει την οικο­νο­μι­κή δυνα­τό­τη­τα είτε θα ματώ­σει οικο­νο­μι­κά για να τη βρει, θα προ­σπερ­νά τη λίστα και θα χει­ρουρ­γεί­ται πολύ πιο σύντο­μα από άλλους που δεν την έχουν… το από­γευ­μα! Με λίγα λόγια, νομι­μο­ποιεί­ται πλέ­ον, με κάθε επί­ση­μο τρό­πο το κατά­πτυ­στο και ανή­θι­κο «ιατρι­κό φακε­λά­κι»· όποιος έχει λεφτά ζει, όποιος δεν έχει στον Καιάδα.

Καμία λίστα ανα­μο­νής δεν θα μειω­θεί με αυτόν τον τρό­πο όπως ευαγ­γε­λί­ζο­νται οι της κυβέρ­νη­σης. Χωρίς μόνι­μες μαζι­κές προ­σλή­ψεις αναι­σθη­σιο­λό­γων, εξει­δι­κευ­μέ­νου νοση­λευ­τι­κού προ­σω­πι­κού, τραυ­μα­τιο­φο­ρέ­ων κ.α. ώστε να ανοί­ξει η λει­τουρ­γία όλων των δια­θέ­σι­μων αιθου­σών των χει­ρουρ­γεί­ων στα Δημό­σια νοσο­κο­μεία για να αρχί­ζουν να μειώ­νο­νται οι λίστες, το μόνο που θα κατα­φέ­ρουν είναι να κατα­στή­σουν τα απο­γευ­μα­τι­νά χει­ρουρ­γεία πεδίο σκλη­ρής εκμε­τάλ­λευ­σης και κερ­δο­σκο­πί­ας σε βάρος των ασθε­νών, με τους «έχο­ντες», μόνο, από τους ασθε­νείς να κερ­δί­ζουν τη «μάχη».

Όσον αφο­ρά τους ιδιώ­τες ιατρούς που με το άρθρο 7 απο­κτούν τη δυνα­τό­τη­τα μερι­κής απα­σχό­λη­σης στο Ε.Σ.Υ. παράλ­λη­λα με την ιδιω­τι­κή τους εργα­σία, για να καλύ­ψουν κενές θέσεις οι οποί­ες δεν καλύ­φθη­καν έπει­τα από την προ­κή­ρυ­ξή τους (δηλα­δή, σχε­δόν απο­κλει­στι­κά, θέσεις σε δυσλει­τουρ­γι­κά επαρ­χια­κά νοσο­κο­μεία και άγο­νες περιο­χές) και εδώ τα πράγ­μα­τα είναι ξεκά­θα­ρα. Ας μην κοροϊ­δευό­μα­στε λοι­πόν: και αυτοί οι ιδιώ­τες ιατροί που θα προ­θυ­μο­ποι­η­θούν να καλύ­ψουν τις κενές θέσεις δεν θα το κάνουν για να στη­ρί­ξουν τη Δημό­σια Υγεία. Θα εκμε­ταλ­λευ­τούν τις άθλιες συν­θή­κες που επι­κρα­τούν στο Ε.Σ.Υ. και θα είναι για αυτούς μια «λαμπρή» ευκαι­ρία να «τσι­μπή­σουν» πελα­τεία για την ιδιω­τι­κή τους δραστηριότητα.
Και αλή­θεια; Ποιος θα έχει τη συνε­χή επο­πτεία και την ευθύ­νη των ιατρι­κών πρά­ξε­ων σε νοση­λευό­με­νους ασθε­νείς που γίνα­νε εισα­γω­γή στην κλι­νι­κή σε εφη­με­ρία των ιδιω­τών μερι­κής απα­σχό­λη­σης και η αρχι­κή αντι­με­τώ­πι­ση έγι­νε από αυτούς, εφό­σον οι ίδιοι θα βρί­σκο­νται στο νοσο­κο­μείο μόνο τρεις μέρες τη βδο­μά­δα σύμ­φω­να με το νόμο; Ποιος θα είναι ο θερά­πων ιατρός;

Ας περά­σου­με τώρα στα άρθρα του νομο­σχε­δί­ου που φέρ­νουν ιλα­ρο­τρα­γι­κές αλλα­γές στην ιατρι­κή εκπαί­δευ­ση της ειδι­κό­τη­τας, τη δια­δι­κα­σία κρί­σης των ειδι­κευ­μέ­νων ιατρών για τοπο­θέ­τη­ση σε θέση του Ε.Σ.Υ. και τη θέσπι­ση της αξιο­λό­γη­σης για το επι­κου­ρι­κό προσωπικό.

Για την αίτη­ση έναρ­ξης ιατρι­κής ειδι­κό­τη­τας, πλέ­ον ο από­φοι­τος δεν μπαί­νει στη λίστα ανα­μο­νής του νοσο­κο­μεί­ου που δήλω­σε ότι θέλει να εκπαι­δευ­τεί, αλλά με το άρθρο 16 καθιε­ρώ­νο­νται «[…] ομά­δες νοσο­κο­μεί­ων ανά ειδι­κό­τη­τα, οι οποί­ες απο­τε­λού­νται από δύο (2) του­λά­χι­στον νοσο­κο­μεία της ίδιας ή άλλης Υγειο­νο­μι­κής Περι­φέ­ρειας (Υ.ΠΕ.), […] εκ των οποί­ων ένα (1) είναι το νοσο­κο­μείο ανα­φο­ράς. Οι ιατροί επι­λέ­γο­νται για τοπο­θέ­τη­ση […] μετά από αίτη­σή τους προς το νοσο­κο­μείο ανα­φο­ράς και κατό­πιν αξιο­λό­γη­σης. Κατά τη διάρ­κεια της άσκη­σης για από­κτη­ση ειδι­κό­τη­τας, ο ιατρός υπο­χρε­ού­ται σε κυκλι­κή τοπο­θέ­τη­ση στα αντί­στοι­χα τμή­μα­τα και μονά­δες, εντός της ομά­δας νοσο­κο­μεί­ων, στην οποία έχει εντα­χθεί.» «Για την τοπο­θέ­τη­ση ιατρών […] δια­τί­θε­ται συγκε­κρι­μέ­νος κατ’ έτος αριθ­μός θέσε­ων ανά ειδι­κό­τη­τα και ανά νοσο­κο­μείο, ανά­λο­γα με τις ανά­γκες του συστή­μα­τος υγεί­ας της χώρας.»

Ποια προ­βλή­μα­τα δημιουρ­γού­νται εδώ; Η ομά­δα των νοσο­κο­μεί­ων που επι­λέ­γει ο από­φοι­τος μπο­ρεί να απο­τε­λεί­ται και από νοσο­κο­μεία που ανή­κουν ακό­μα και σε δια­φο­ρε­τι­κή Υ.Πε. (πιθα­νώς σε μεγά­λη χιλιο­με­τρι­κή από­στα­ση)· και επι­πλέ­ον υπο­χρε­ού­ται σε κυκλι­κή τοπο­θέ­τη­ση κατά τη διάρ­κεια της ειδι­κό­τη­τας του σε αυτά (!) Αλή­θεια, σε ποιο μέρος θα μένει ο νέος ειδι­κευό­με­νος; Θα αλλά­ζει σπί­τια κάθε φορά που θα του αλλά­ζουν νοσο­κο­μεία; Ή θα ανα­γκά­ζε­ται να δια­νύ­ει τερά­στιες απο­στά­σεις για να φτά­νει καθη­με­ρι­νά στο νέο νοσο­κο­μείο που θα τοπο­θε­τεί­ται; Θα του πλη­ρώ­νει κανείς τα καύ­σι­μα που θα ξοδεύ­ει σε μετα­κι­νή­σεις; Ενδια­φέρ­θη­κε κανείς ακό­μα και  για τις συνέ­πειες αυτής της συνε­χούς μετα­κί­νη­σης στην εκπαί­δευ­σή του; Όχι, βέβαια. Φυσι­κά και δεν τους νοιά­ζει. Και για­τί να υπο­χρε­ώ­νο­νται σε μετα­κί­νη­ση οι νέοι ειδι­κευό­με­νοι; Μα, το λένε ανε­ρυ­θρί­α­στα στο νομο­σχέ­διο… για τις ανά­γκες του συστή­μα­τος υγεί­ας της χώρας! Προ­σέξ­τε! Όχι, για τις ανά­γκες της εκπαί­δευ­σής τους, αλλά για να καλύ­πτουν κενά στο προ­σω­πι­κό των νοσο­κο­μεί­ων λόγω της τρα­γι­κής υπο­στε­λέ­χω­σης. Είναι γνω­στή η αντι­με­τώ­πι­ση των ειδι­κευο­μέ­νων στα νοσο­κο­μεία του Ε.Σ.Υ. …

Και θα γίνε­ται με αξιο­κρα­τία και δια­φά­νεια η τοπο­θέ­τη­ση και η μετα­κί­νη­σή τους;

Εδώ έρχε­ται η αξιο­λό­γη­ση.

Καθιε­ρώ­νουν μια αξιο­λό­γη­ση στην οποία δεν ανα­φέ­ρε­ται που­θε­νά ούτε μισό κρι­τή­ριο με το οποίο θα γίνε­ται και βέβαια, ούτε από ποιους θα γίνε­ται! Στο θέμα της αξιο­λό­γη­σης φαί­νε­ται καθα­ρά η δια­στρέ­βλω­ση της έννοιάς της, οι σάπιες πρα­κτι­κές τους και τι θέλουν ως αξιο­λό­γη­ση. Μα φυσι­κά, το ΡΟΥΣΦΕΤΙ! Μένει έτσι ασα­φής η δια­δι­κα­σία, ώστε αύριο να μπο­ρεί ο κάθε διο­ρι­σμέ­νος προϊ­στά­με­νος – με ή χωρίς την εντο­λή υπουργού/βουλευτή – να στέλ­νει τα «δικά τους παι­διά» στα πιο οργα­νω­μέ­να και αξιο­πρε­πή νοσο­κο­μεία για το μεγα­λύ­τε­ρο διά­στη­μα της εκπαί­δευ­σής τους και τα «παι­διά των άλλων» να γυρο­φέρ­νουν σε νοσο­κο­μεία και κλι­νι­κές επιει­κώς απα­ρά­δε­κτες χωρίς ουσια­στι­κό εκπαι­δευ­τι­κό έργο. Αυτή είναι η αξιο­λό­γη­σή τους.

Η σκο­πι­μό­τη­τα της αξιο­λό­γη­σής τους φαί­νε­ται και στις δύο παρα­κά­τω περιπτώσεις.

Η πρώ­τη είναι σχε­τι­κή με τα Συμ­βού­λια κρί­σης και επι­λο­γής ιατρών του Ε.Σ.Υ για πρό­σλη­ψη έπει­τα από προ­κή­ρυ­ξη θέσης. Με τα άρθρα 4 και 5 δημιουρ­γεί­ται ένα σύστη­μα ανα­ξιο­κρα­τί­ας στο οποίο ο εκά­στο­τε υπουρ­γός Υγεί­ας πέρα από τον πρώ­το και τελευ­ταίο λόγο, έχει και το δικαί­ω­μα οποιασ­δή­πο­τε παρέμ­βα­σης σε όλο το σχη­μα­τι­σμό, τη λει­τουρ­γία, τα κρι­τή­ρια και την εξα­γω­γή κρί­σε­ων των Συμ­βου­λί­ων αυτών. Ενδει­κτι­κά: άρθρο 4, παρ. 7: «Με από­φα­ση του Υπουρ­γού Υγεί­ας ορί­ζο­νται […] και κάθε άλλο θέμα σχε­τι­κό με τα συμ­βού­λια του παρό­ντος άρθρου.» και ακό­μα πιο απο­κα­λυ­πτι­κό το άρθρο 5, παρ. 10: «Με από­φα­ση του Υπουρ­γού Υγεί­ας ορί­ζο­νται ανα­λυ­τι­κά τα κρι­τή­ρια επι­λο­γής, ο συντε­λε­στής βαρύ­τη­τας του κάθε κρι­τη­ρί­ου, καθώς και κάθε άλλο θέμα που αφο­ρά στη δια­δι­κα­σία υπο­βο­λής υπο­ψη­φιό­τη­τας, μοριο­δό­τη­σης των υπο­ψη­φί­ων και της τελι­κής επι­λο­γής για κάθε θέση που έχει προ­κη­ρυ­χθεί.»
Τι άλλο να κάνουν για να βρο­ντο­φω­νά­ξουν τη θεσμο­θέ­τη­ση του ρου­σφε­τιού και της ανα­ξιο­κρα­τί­ας· του νοση­ρού πελα­τεια­κού συστή­μα­τος που απο­τε­λεί όμως, ως γνω­στόν, κατα­φύ­γιο κάθε εξω­νη­μέ­νης κυβέρνησης.

Η δεύ­τε­ρη περί­πτω­ση είναι η θεσμο­θέ­τη­ση της αξιο­λό­γη­σης του επι­κου­ρι­κού ιατρι­κού και οδο­ντια­τρι­κού προ­σω­πι­κού με τα άρθρα 13 και 14. Άλλη μια αξιο­λό­γη­ση χωρίς κρι­τή­ρια, από διο­ρι­σμέ­νους προϊ­στά­με­νους και διευ­θυ­ντά­δες, που προ­φα­νώς θεσπί­ζε­ται όχι για να βελ­τιω­θεί η ποιό­τη­τα του έργου των επι­κου­ρι­κών, όπως λένε, αλλά για να υπάρ­χει ένα «παρα­θυ­ρά­κι» απει­λής και εκβια­σμού από τα πάνω προς εκεί­νους τους επι­κου­ρι­κούς που διεκ­δι­κούν και δια­μαρ­τύ­ρο­νται συλ­λο­γι­κά για τα κακώς κεί­με­να των νοσο­κο­μεί­ων, του Ε.Σ.Υ. Είναι γνω­στές, άλλω­στε οι περι­πτώ­σεις επι­κου­ρι­κών με συν­δι­κα­λι­στι­κή δρά­ση που με αστεί­ες αφορ­μές «πάγω­νε» η ανα­νέ­ω­ση της σύμ­βα­σής τους!

Όσον αφο­ρά τις τρο­πο­ποι­ή­σεις στο ιατρι­κό μισθο­λό­γιο που έφε­ρε η κυβέρ­νη­ση την τελευ­ταία στιγ­μή πριν την ψήφι­ση του νομο­σχε­δί­ου, ας δια­βά­σουν οι ανα­γνώ­στες την ανα­κοί­νω­ση της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε. (25/11/2022, Α.Π: 12603) όπου απο­δο­μεί­ται πλή­ρως το κυβερ­νη­τι­κό αφή­γη­μα περί δήθεν γεν­ναί­ων αυξή­σε­ων, με χαρα­κτη­ρι­στι­κή την περί­πτω­ση των ειδι­κευό­με­νων για­τρών οι οποί­οι «μετά τα πρώ­τα χρό­νια της ειδι­κό­τη­τας οι ειδι­κευό­με­νοι αντί για αυξή­σεις θα έχουν μειώ­σεις στο βασι­κό μισθό.», λόγω του ότι «καταρ­γεί­ται η προ­σαύ­ξη­ση ανά­λο­γα με τα χρό­νια της προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας» (!)

Τελι­κά, μελε­τώ­ντας κανείς το νομο­σχέ­διο, θα αντι­λη­φθεί πως υπο­νο­μεύ­ει το ιατρι­κό έργο. Υπο­βαθ­μί­ζει την ποιό­τη­τα της περίθαλψης/φροντίδας της Υγεί­ας και απα­ξιώ­νει την εκπαί­δευ­ση των ειδι­κευό­με­νων ιατρών με συνέ­πεια τη διό­γκω­ση του – ήδη υπαρ­κτού – κύμα­τος φυγής των για εκπαί­δευ­ση στο εξω­τε­ρι­κό (φαι­νό­με­νο braindrain). Ποιος για­τρός, νομί­ζου­με, ότι θα ασχο­λη­θεί σοβα­ρά στις κλι­νι­κές με την εκπαί­δευ­ση των ειδι­κευο­μέ­νων όταν οι συστη­μα­τι­κά υπο­βαθ­μι­σμέ­νες συν­θή­κες του Ε.Σ.Υ. τον έχουν εξου­θε­νώ­σει και το νου του θα είναι πλέ­ον στην απο­γευ­μα­τι­νή ιδιω­τι­κή εργα­σία; Με την πολυα­πα­σχό­λη­ση επί­σης, θα συρ­ρι­κνώ­νε­ται στα­δια­κά η πρω­ι­νή, Δημό­σια και Δωρε­άν περί­θαλ­ψη και θα επι­κρα­τεί η απο­γευ­μα­τι­νή, με αμοι­βή παρο­χή υπη­ρε­σιών. Θεσμο­θε­τεί­ται στην ουσία η ανι­σό­τη­τα στη Δημό­σια Υγεία με κρι­τή­ριο την οικο­νο­μι­κή δυνα­τό­τη­τα του ασθενή.

Στρα­τη­γι­κή στό­χευ­ση αυτού του νομο­σχε­δί­ου, της νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρης κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, είναι η κατάρ­γη­ση της Δημό­σιας παρο­χής Φρο­ντί­δας Υγεί­ας και Περί­θαλ­ψης και η πλή­ρης εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της Υγεί­ας με στό­χο την ενί­σχυ­ση, με κάθε δυνα­τό τρό­πο, της ιδιω­τι­κής κατα­λή­στευ­σης του οτι­δή­πο­τε έχει Δημό­σιο χαρα­κτή­ρα. Το σύστη­μα Υγεί­ας που ορέ­γο­νται να δημιουρ­γή­σουν θα έχει ως βασι­κούς ωφε­λού­με­νους τους διευ­θυ­ντά­δες-κλι­νι­κάρ­χες του Ε.Σ.Υ., τους καθη­γη­τά­δες-ιατρούς των Ιατρι­κών Σχο­λών, τους επι­χει­ρη­μα­τί­ες των ιδιω­τι­κών κλι­νι­κών, θερα­πευ­τη­ρί­ων και δια­γνω­στι­κών κέντρων και φυσι­κά τις ιδιω­τι­κές ασφα­λι­στι­κές εται­ρί­ες· οι οποί­ες «σαν κορά­κια» θα πέσουν πάνω στους ασθε­νείς προ­σφέ­ρο­ντάς τους «οικο­νο­μι­κά πακε­τά­κια» που θα τους εξω­θούν, κυρί­ως, στις ιδιω­τι­κές επι­χει­ρή­σεις Υγείας.

Ακού­γο­νται όλα αυτά κιν­δυ­νο­λο­γί­ες; Ας ρίξου­με μια ματιά στα άρθρα 38 και 40 του νομοσχεδίου.

Με το άρθρο 38 εκχω­ρεί­ται η δυνα­τό­τη­τα υπη­ρε­σί­ες του ΕΚΑΒ να δίνο­νται στο ιδιω­τι­κό κεφά­λαιο: «Οι δια­κο­μι­δές ασθε­νών μετά από την ολο­κλή­ρω­ση της νοση­λεί­ας τους […] Για την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των δια­κο­μι­δών του πρώ­του εδα­φί­ου, τα νοσο­κο­μεία του Εθνι­κού Συστή­μα­τος Υγεί­ας δύνα­νται επι­κου­ρι­κά να συνά­πτουν συμ­βά­σεις με φυσι­κά ή νομι­κά πρό­σω­πα, τα οποία είναι κάτο­χοι αδειο­δο­τη­μέ­νων ασθε­νο­φό­ρων αυτο­κι­νή­των του ιδιω­τι­κού τομέα.»

Και με το άρθρο 40 ευθαρ­σώς η κυβέρ­νη­ση δίνει νομι­κά εργα­λεία στο ιδιω­τι­κό κεφά­λαιο για περαι­τέ­ρω ανά­πτυ­ξη στο χώρο της Υγεί­ας: «Κατ’ εξαί­ρε­ση, οι Ιδιω­τι­κές Κλι­νι­κές δύνα­νται να χρη­σι­μο­ποιούν στην επω­νυ­μία ή στον δια­κρι­τι­κό τίτλο τους τον όρο «ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ», σε οποια­δή­πο­τε γλώσ­σα, […]»

Όλα αυτά νομο­θε­τού­νται την ώρα που στο Ε.Σ.Υ. οι ελλεί­ψεις σε οργα­νι­κές θέσεις υγειο­νο­μι­κού προ­σω­πι­κού είναι 30.000 περί­που, 5.500 εκ των οποί­ων είναι σε ιατρι­κό προ­σω­πι­κό και το 40% των δαπα­νών του Ε.Σ.Υ. είναι –  ήδη – προς τον ιδιω­τι­κό τομέα. Την ώρα που το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος του πλη­θυ­σμού της χώρας ωθεί­ται βίαια στη φτω­χο­ποί­η­ση με ποι­κί­λους τρό­πους και προ­ω­θού­νται ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις-ξεπου­λή­μα­τα σε κάθε τομέα της Δημό­σιας σφαί­ρας. Την ώρα που βγαί­νουν σε πλει­στη­ρια­σμό οι πρώ­τες κατοι­κί­ες φτω­χών ανθρώ­πων και δίνο­νται σε ληστρι­κά funds.
Την ώρα, μάλι­στα, που απο­κα­λύ­πτε­ται συνε­χώς η σήψη και η δια­φθο­ρά των κυβερ­νώ­ντων της ΝΔ με παρά­νο­μους χρη­μα­τι­σμούς, μεθο­δεύ­σεις, παρα­κο­λου­θή­σεις, εκβια­σμούς, παι­δε­ρα­στί­ες, παρα­δι­κα­στι­κά κυκλώ­μα­τα και με την πολι­τι­κή υπο­στή­ρι­ξη στην ΕΛ.ΑΣ. που βασα­νί­ζει, βιά­ζει και δολο­φο­νεί, δίχως να λογοδοτεί.

Αυτή την ώρα λοι­πόν, που όλα καταρ­ρέ­ουν είναι ανα­γκαίο όλοι μας να ανα­λά­βου­με τις ευθύ­νες μας για να δια­τη­ρή­σου­με το χαρα­κτή­ρα – του­λά­χι­στον – της Δημό­σιας Υγεί­ας, όπως είχε θεσμο­θε­τη­θεί στον ιδρυ­τι­κό νόμο του Ε.Σ.Υ.

Οι εργα­ζό­με­νοι του Ε.Σ.Υ. ως άμε­σα εμπλε­κό­με­νοι, αγω­νι­ζό­μα­στε για να ανα­τρα­πεί αυτό το ζοφε­ρό τοπίο στο χώρο της Υγεί­ας. Μαζί μας χρεια­ζό­μα­στε και την κοι­νω­νία των πολ­λών. Είναι χρέ­ος μας να συνει­δη­το­ποι­ή­σου­με πού εξω­θεί­ται η κατά­στα­ση, να ξεση­κω­θού­με και να ανα­τρέ­ψου­με αυτό το νομο­σχέ­διο-έκτρω­μα το οποίο φέρ­νει «τους ντα­βα­τζή­δες στα θεω­ρεία, και ‘μάς στο λάκ­κο με τα θηρία».

Να μην περι­μέ­νου­με από καμία κυβέρ­νη­ση ότι θα το πρά­ξει αυτό για μας. Μόνο ο λαός σώζει το λαό

«Άιντε σήκω, μωρέ, δεν το βλέ­πεις, μωρέ;

Η ζωή μας δεν μετρά, μπρος στο κέρ­δος που γεννά.

Απ’ τα χέρια μας θα βρει η ζωή απα­ντο­χή.»

Από το πολι­τι­κό τρα­γού­δι «Σκλά­βε ημών»,
του μου­σι­κού συγκρο­τή­μα­τος «Υπε­ρα­στι­κοί».

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο