Χαράζονται τα σύνορα,
αλλάζουν οι συμβάσεις,
οι συμφωνίες οι διεθνείς…
Το λεν’ αναταράξεις!
Κι εσύ μ’ ένα καφέ εσπρέσο…
Ψάχνεις ζωή. Το ρίχνεις έξω.
Για πάρτη σου το φίλημα,
Και το παλιό το οίδημα…
Από τη Μέση Ανατολή…
Έρχεται σφαίρα μαγική‘
που σπρώχνει όλους τους λαούς,
σε νέους απόκρημνους γκρεμούς.
Κι εσύ μ’ ένα καφέ στο χέρι,
ψάχνεις το δίκοπο μαχαίρι.
Τρέχεις, δεν έχεις που να πας.
Μόνο το χρόνο σου περνάς.
Κύπρος, Αιγαίο, Ιόνια, Κρήτη…
Πετρέλαια, βάσεις, ο μαγνήτης‘
Κι εσύ φοράς τα γιορτινά σου,
μα πέθανε η ντοπιολαλιά σου.
Καλπάζουν οι εξοπλισμοί,
για τ’ αφέντη τη χλιδή!
Και εσύ στη Μύκονο φαντάρος…
Να πολεμήσεις ψάχνεις θάρρος!
