Παρουσιάζει ο Ειρηναίος Μαράκης //
Ποιητής του καιρού του, μαχητικός και ασυμβίβαστος στις ιδέες και στην τέχνη του, καθημερινός μαχητής της ζωής και οξυδερκής αλλά και ευαίσθητος παρατηρητής των κοινωνικών φαινομένων ο Γιώργος Δ. Μπίμης δεν σταματά ούτε στιγμή να καταγράφει σκέψεις, ιδέες και αισθήματα.
Στο, επίκαιρο και λόγω των ημερών, κείμενο που ακολουθεί θα δούμε για άλλη μια φορά σε ανάπτυξη τις ιδέες του ποιητή που αφορούν το κοινωνικό και αισθητικό περιβάλλον, τον ασυμβίβαστο αγώνα και τη θυσία για τη σωτηρία των άλλων, την αναζήτηση της αλήθειας.
ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ…
Είναι το δεκαεξάκτινο άστρο, ο φωτοδότης ήλιος της πατρίδας μου που σεργιανά ακαταπόνητος μέσα στους αιώνες κρατώντας στ’ αβρά χέρια του την άκαμπτη φωτιά,
Είναι η γλαυκή θάλασσα με τα ασβεστωμένα νησιά του Αιγαίου που πλέουν στην αγιασμένη λάμψη και παιχνιδίζουν ξέγνοιαστα με τα ανέμελα κύματα,
Είναι τα δαντελωτά ακρογιάλια με τη χρυσή άμμο των ζεστών καλοκαιριών και με τις σπηλιές των ανεμοδαρμένων βράχων που χτίζει η δυναστεία των γλάρων το κατοικητήριο κι αποθεώνει με τις κραυγές της την αθανασία,
Είναι τ’ όνειρο που αληθεύει πάνω στο αειπάρθενο χώμα, κάτω από τους ασημένιους ίσκιους των αστεριών κι απ’ τα χάλκινα σήμαντρα των Μαγιάτικων φεγγαριών που ηχούν ως το ξημέρωμα,
Είναι το εύρωστο αίμα κι η ακμαία φλόγα της αμεταμέλητης νιότης που σκιρτά κάθε μεσονύχτι, που αναγεννά κι αναπαράγει το θαύμα της δημιουργίας,…
Εκεί που τα μάτια του έσω κόσμου, μέσα στην ανέλπιστη διαφάνεια των διαστημάτων και των αιθέρων, κατακτούν μια αμφίδρομη επικοινωνία με το αδήλωτο και το αφανέρωτο,
Εκεί που αναβαπτίζονται τα μυστικά λόγια κι οι συνηχήσεις και ξεκινά το φιλήδονο ταξίδι της ποίησης του απείρου,
Εκεί που τα νοήματα γίνονται προσιτά σε όλες τις καρδιές, σ’ όλα τα μάτια κι αναγεννιέται η καινούρια δυνατότητα για την απρόσιτη και για την αδιάλλακτη αλήθεια,
Αυτήν που πρέπει να αποδεχτεί, να ενστερνιστεί και να επικυρώσει ο ηθικός κι ο σθεναρός άνθρωπος για να προσέλθει δίχως αλαζονεία στο βωμό της θυσίας, σίγουρος και αμετάβλητος και με άδολη κι ανυστερόβουλη πίστη να θυσιαστεί με πληρότητα και αγαλλίαση για τη σωτηρία και την κυριαρχίας της,
σαν τον ασυμβίβαστο κι αμετανόητο προφήτη, τον πεζολάτη Ιησού, που χάρισε στην πλάση την παρηγοριά και την εξιλέωση, τη ζωογόνο ενέργεια της κάθαρσης και της λύτρωσης, την κοσμική διάσταση κι εξουσία της θεσπέσιας και πανανθρώπινης αλήθειας,…