Γκίνια

«Κάθε φορά που πάμε να σηκώ­σου­με κεφά­λι, κάτι μας βρί­σκει» «κλαι­γό­ταν» το από­γευ­μα της Κυρια­κής ένας δημο­σιο­λό­γος, για­τί πάνω που πήρε η χώρα την επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δα, οι τιμές της Ενέρ­γειας παίρ­νουν και πάλι την ανη­φό­ρα και «υπο­νο­μεύ­ουν την ανά­πτυ­ξη». Κοί­τα να δεις κάτι πράγ­μα­τα… Ας αφή­σου­με κατά μέρος το ποιος «σηκώ­νει κεφά­λι» με την επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δα, μιας και αυτός δεν είναι σίγου­ρα ο λαός, που θα την πλη­ρώ­σει χρυ­σή, για να δανεί­ζο­νται το κρά­τος και οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι φθη­νό­τε­ρα από τις διε­θνείς αγο­ρές. Από κει και πέρα: Καμία σχέ­ση δεν έχει η εμπλο­κή της χώρας στα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κά σχέ­δια — όπου η αστι­κή τάξη διεκ­δι­κεί μερ­τι­κό από τη λεία των ενερ­γεια­κών και άλλων δρό­μων — με το φιτί­λι του πολέ­μου στη Μ. Ανα­το­λή; Καμία σχέ­ση δεν έχει η εκτί­να­ξη των τιμών της Ενέρ­γειας με την επι­λο­γή της κυβέρ­νη­σης και όλων των άλλων κομ­μά­των να μετα­τρα­πεί η χώρα σε «κόμ­βο» για τον ευρω­α­τλα­ντι­κό σχε­δια­σμό, σέρ­νο­ντας τη χώρα στη δίνη των συνε­πειών που έχει ο αντα­γω­νι­σμός με τα άλλα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα; Σκέ­τη «ατυ­χία» είναι το πανά­κρι­βο ενερ­γεια­κό μείγ­μα ή απο­τέ­λε­σμα και των «πρά­σι­νων μπίζ­νες», που οδη­γούν σε εκτό­ξευ­ση τιμών και χαρα­τσιών για τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα; Οσο κι αν το ρίξουν στη… μετα­φυ­σι­κή λοι­πόν, ούτε «γκί­νια» ούτε «εξω­γε­νείς κρί­σεις» κάνουν τις κρί­σεις «κανο­νι­κό­τη­τα». Το ίδιο το σάπιο σύστη­μα και η πολι­τι­κή που το υπη­ρε­τεί, με την ιμπε­ρια­λι­στι­κή εμπλο­κή στο εξω­τε­ρι­κό και με τα αντι­λαϊ­κά μέτρα στο εσω­τε­ρι­κό, είναι ο πραγ­μα­τι­κός ένο­χος κι εκεί πρέ­πει να στο­χεύ­σει η λαϊ­κή πάλη.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης