Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δίκη της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής: Προσπάθεια συγκάλυψης του χαρακτήρα της δολοφονικής οργάνωσης

Με κατα­θέ­σεις αστυ­νο­μι­κών συνε­χί­στη­κε χτες η δίκη της ναζι­στι­κής — εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης της Χρυ­σής Αυγής για τη δολο­φο­νι­κή επί­θε­ση στους κομ­μου­νι­στές και συν­δι­κα­λι­στές του ΠΑΜΕ στο Πέρα­μα τον Σεπτέμ­βρη του 2013.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κό της κατά­θε­σης — με απο­χρώ­σεις — του μάρ­τυ­ρα Πέτρου Πανα­γιω­τί­δη, τότε αστυ­νο­μι­κού διευ­θυ­ντή Πει­ραιά, ήταν η προ­σπά­θεια συγκά­λυ­ψης του χαρα­κτή­ρα και της δρά­σης της ναζι­στι­κής εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης, με απο­κο­ρύ­φω­μα την από­πει­ρά του του να παρου­σιά­σει ότι το κοντά­ρι με τη μεταλ­λι­κή από­λη­ξη, ένα αυτο­σχέ­διο όπλο που χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε στην επί­θε­ση, «το φύτε­ψε κάποιος σκευω­ρός στα γρα­φεία της ΧΑ, πίσω από την εξω­τε­ρι­κή μονά­δα κλι­μα­τι­σμού». Αμφι­σβή­τη­σε μάλι­στα και ότι το όπλο — απο­δει­κτι­κό στοι­χείο ήταν των χρυ­σαυ­γι­τών, λέγο­ντας: «Χρυ­σαυ­γί­τες είναι, όχι ηλί­θιοι». Από την τοπο­θέ­τη­ση αυτή εξαί­ρε­σε τον χρυ­σαυ­γί­τη δολο­φό­νο Ρου­πα­κιά, τον οποίο χαρα­κτή­ρι­σε «ζωντό­βο­λο». Επι­πλέ­ον, όπως και πρω­τό­δι­κα, προ­σπά­θη­σε να συγκα­λύ­ψει την ανο­χή που επέ­δει­ξε η αστυ­νο­μία προς τους χρυ­σαυ­γί­τες οι οποί­οι το 2017, με επι­κε­φα­λής τον τότε βου­λευ­τή Ι. Λαγό, είχαν επι­τε­θεί με τρα­μπου­κι­σμούς και ξυλο­δαρ­μούς σε εκπαι­δευ­τι­κούς και γονείς σε Δημο­τι­κό Σχο­λείο στο Πέρα­μα όπου προ­ο­ρι­ζό­ταν να φοι­τή­σουν προ­σφυ­γό­που­λα από τη δομή Σχι­στού. Κατέ­θε­σε ότι είναι «παθών» από την παρα­πά­νω επί­θε­ση, ανα­φέ­ρο­ντας συγκε­κρι­μέ­να ότι «πιά­στη­κε στα χέρια με τους χρυ­σαυ­γί­τες», ενώ λίγο πριν είχε κατα­θέ­σει ότι «οι κεφα­λές της ΧΑ, οι βου­λευ­τές δηλα­δή, δεν δημιουρ­γού­σαν πρό­βλη­μα» και ότι μάλι­στα ζήτη­σε από τον ναζι­στή κατη­γο­ρού­με­νο Λαγό να τον βοη­θή­σει να θυμη­θεί: «Ενα λεπτό, κύριε Λαγέ, πόσους πήγα μέσα; 80 άτο­μα ήσασταν;».

Παρ’ όλη την προ­σπά­θεια συγκά­λυ­ψης και τις αντι­φά­σεις, πάντως, τόσο από την κατά­θε­ση του πρώ­ην αστυ­νο­μι­κού διευ­θυ­ντή Πει­ραιά όσο και από εκεί­νη του επό­με­νου μάρ­τυ­ρα, αστυ­νο­μι­κού Λευ­τέ­ρη Καρ­δά­μη, ανα­δεί­χθη­κε ότι το κοντά­ρι με τη μεταλ­λι­κή από­λη­ξη ήταν φονι­κό όπλο, καθώς «άμα σε χτυ­πή­σω στο κεφά­λι θα μεί­νεις στον τόπο».

Μάλι­στα ο Καρ­δά­μης, που την επό­με­νη μέρα της δολο­φο­νι­κής επί­θε­σης του τάγ­μα­τος εφό­δου βρή­κε έξω από τα γρα­φεία της ΧΑ στο Πέρα­μα το κοντά­ρι με τη μεταλ­λι­κή από­λη­ξη, απα­ντώ­ντας σε σχε­τι­κή ερώ­τη­ση είπε ότι ξεχώ­ρι­ζε τους χρυ­σαυ­γί­τες για­τί «είχαν στρα­τιω­τι­κή δομή. Χωρίς εντο­λή δεν κάνα­νε τίπο­τε. Τους είχα δει σε πορεί­ες της ΧΑ. Είχα δει και κάποιον βου­λευ­τή σε μια».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο