Δεν νίπτω τας χείρας μου!

Γρά­φει ο Γιάν­νης Γεωρ­γά­κης //

Παρα­κο­λου­θώ με ευλά­βεια κάθε από­γευ­μα στις έξι, την ενη­μέ­ρω­ση του καθη­γη­τή  Σωτή­ρη Τσιό­δρα για την εξέ­λι­ξη της παν­δη­μί­ας που βασα­νί­ζει ασθε­νείς και οδοι­πό­ρους, παρό­τι όσα  θα πει τα γνω­ρί­ζω ήδη από  ελλη­νι­κά και διε­θνή Μέσα Μαζι­κής Επι­κοι­νω­νί­ας. Μου αρέ­σει η ευγέ­νεια της ομι­λί­ας του. Ο πατρι­κός τρό­πος με τον οποίο συμ­βου­λεύ­ει. Οι επι­στη­μο­νι­κές του απα­ντή­σεις. Η ενθάρ­ρυν­ση την οποία παρέ­χει χωρίς να κιν­δυ­νο­λο­γεί. Αναμ­φί­βο­λα κάνει εξαι­ρε­τι­κά τη δου­λειά για την οποία επελέγη.

Ωστό­σο! Η τερά­στια πλειο­ψη­φία των λαών, μόλις τώρα συνει­δη­το­ποιεί εμπρά­κτως τον κίν­δυ­νο από έναν αόρα­το εχθρό. Από έναν άχρω­μο, άοσμο και άγευ­στο ιό,  που δεν υπο­λο­γί­ζει κανέ­ναν Θεό, και τον οποίο, επί του παρό­ντος, αδυ­να­τεί να αντι­με­τω­πί­σει η επιστήμη.

Ο φόβος μεταλ­λάσ­σε­ται αυτό­μα­τα σε τρό­μο, όταν λογι­στείς πως κορυ­φαί­οι καθη­γη­τές συνω­στί­ζο­νται στα καλύ­τε­ρα ερευ­νη­τι­κά εργα­στή­ρια που δημιούρ­γη­σε η ιατρι­κή επι­στή­μη, ασχο­λού­με­νοι όχι απο­κλει­στι­κά με την πρό­λη­ψη και αντι­με­τώ­πι­ση των ιώσε­ων, αλλά κυρί­ως με την ανα­ζή­τη­ση νέων πανί­σχυ­ρων ιών για τη δημιουρ­γία βιο­λο­γι­κών όπλων μαζι­κής καταστροφής.

Ο Αϊν­στάιν δεν έμει­νε στην ιστο­ρία μόνο επει­δή ανα­κά­λυ­ψε τη θεω­ρία της σχε­τι­κό­τη­τας, αλλά και για την αντί­στα­σή του να χρη­σι­μο­ποι­η­θούν τα απο­τε­λέ­σμα­τα της. Αν σήμε­ρα οι λοι­μω­ξιο­λό­γοι δεν μιλή­σουν επι­θε­τι­κά και θαρ­ρα­λέα για τον κίν­δυ­νο που απει­λεί την ανθρω­πό­τη­τα από ενδε­χό­με­νη έστω δια­φυ­γή ενός πανί­σχυ­ρου ιού από τα πολε­μι­κά εργα­στή­ρια, πότε θα το πράξουν; 

Σε περί­ο­δο πολι­τι­κής, οικο­νο­μι­κής, γεω­πο­λι­τι­κής  κρί­σης, όταν κάποιος από τους θεω­ρού­με­νους ισχυ­ρούς του κόσμου αισθαν­θεί ανί­σχυ­ρος, ο ιός δεν θα κυκλο­φο­ρεί έξω, αλλά μέσα στα σπί­τια μας.

Η πολε­μι­κή βιο­μη­χα­νία, δεν έχει αναστολές.

Σας τα είπα (όχι σχο­λα­στι­κά) και δεν νίπτω τας χεί­ρας μου!

_______________________________________________________________________________________

Ο Γιάννης Γεωργάκης είναι δημοσιογράφος. Γεννήθηκε το 1955 στη Λευκάδα. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο Λομονόσωφ της Μόσχας. Εργάστηκε στον «Οδηγητή», το «Ριζοσπάστη» και το «Βήμα». Συμμετείχε στην στη συγγραφή της δίτομης εγκυκλοπαίδειας Ελληνικός Αθλητισμός-Ιστορική Αναδρομή 1896–1996 και του βιβλίου Οι κορυφαίοι των γηπέδων. Έγραψε το βιβλίο: «Κόμμα αλλάζουμε, ομάδα ποτέ Ή ΟΤΑΝ Ο Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΑΡΟ». Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ).