Δημ. Κουτσούμπας: Στέλνουμε το κατάλληλο μήνυμα στην ΕΕ και σε όσους τη στηρίζουν: Πιο δυνατό ΚΚΕ, πιο μαζικοί αγώνες αντεπίθεσης για το δίκιο των λαών!

Η Λοκρί­δα απο­τε­λεί ένα από τα πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κά παρα­δείγ­μα­τα που έχει η χώρα μας, για το ποιος πλη­ρώ­νει τις συνέ­πειες των κατευ­θύν­σε­ων της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, των πολι­τι­κών που εφάρ­μο­σαν ή υπε­ρα­σπί­ζο­νται με τον ένα ή τον άλλον τρό­πο, όλα τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα, με γνώ­μο­να το κέρ­δος των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και όχι τις ανά­γκες των εργαζομένων.

Εμβλη­μα­τι­κή ως προς αυτό είναι φυσι­κά η περί­πτω­ση της ΛΑΡΚΟ. Και εδώ μιλά­με για ένα έγκλη­μα που έχει ιστορία.

Ποιος ξεχνά­ει ότι η Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση, επέ­βαλ­λε στη ΛΑΡΚΟ «πρό­στι­μο κρα­τι­κών ενι­σχύ­σε­ων». Κι αυτό όχι για­τί η επι­χεί­ρη­ση εισέ­πρατ­τε τίπο­τα κραυ­γα­λέ­ες κρα­τι­κές χρη­μα­το­δο­τή­σεις, αλλά για­τί ήθε­λαν να τη στραγ­γα­λί­σουν οικο­νο­μι­κά έτσι ώστε να είναι πιο εύκο­λο μετά να προ­χω­ρή­σουν στο επό­με­νο βήμα της εκποίησης.

Ποιος ξεχνά­ει ότι με δική τους ευθύ­νη η ΛΑΡΚΟ υπερ­χρε­ώ­θη­κε στη ΔΕΗ; Κι αυτό για­τί το τιμο­λό­γιό της ήταν κατά 40% προ­σαυ­ξη­μέ­νο σε σύγκρι­ση με τις άλλες ενερ­γο­βό­ρες βιο­μη­χα­νί­ες, με απο­τέ­λε­σμα να μη μπο­ρούν να πλη­ρω­θούν οι υπέ­ρο­γκοι λογαριασμοί.

Για­τί αν για παρά­δειγ­μα η ΛΑΡΚΟ πλή­ρω­νε με βάση τα τιμο­λό­για του Στα­σι­νό­που­λου και του Μυτι­λη­ναί­ου, τότε η ΔΕΗ πρέ­πει να επι­στρέ­ψει στη ΛΑΡΚΟ δεκά­δες εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ.

Ποιος ξεχνά­ει ότι σε συμ­φω­νία με την Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση, η ΛΑΡΚΟ, δεν ανέ­πτυ­ξε ποτέ τις δοκι­μα­σμέ­νες και απο­δε­δειγ­μέ­νες δυνα­τό­τη­τές της στην κατεύ­θυν­ση παρα­γω­γής ανο­ξεί­δω­του χάλυ­βα, αλλά η πρώ­τη ύλη της κατέ­λη­γε σε ευρω­παϊ­κά μονο­πώ­λια και μάλι­στα πολύ φτη­νά, για να παρά­γουν αυτά ένα προ­ϊ­όν μεγά­λης αξίας.

Για να μη μιλή­σου­με για τους εφο­πλι­στές, οι οποί­οι εισέ­πρατ­ταν εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ κάθε μήνα για να μετα­φέ­ρουν τη “σκου­ριά” στον Ευβοϊ­κό, μολύ­νο­ντας και τη θάλασ­σα, ενώ αντί­θε­τα υπάρ­χει δοκι­μα­σμέ­νη μέθο­δος για να αξιο­ποιεί­ται η σκου­ριά στην οδοποιία.

Ποιος ξεχνά­ει ότι για 6 δεκα­ε­τί­ες έκλε­βαν την παρα­γω­γή της ΛΑΡΚΟ με διά­φο­ρους τρό­πους; Πότε δίνο­ντας δωρε­άν ή με συμ­φω­νί­ες κάτω από το τρα­πέ­ζι το κοβάλ­τιο και το σίδε­ρο στους πελά­τες της.

Και πότε την αξιο­ποιού­σαν για να μπου­κώ­νουν μεγα­λο­ερ­γο­λά­βους, οι οποί­οι επι­δί­δο­νταν σε ένα πραγ­μα­τι­κό σκλα­βο­πά­ζα­ρο, αλλά και κομ­μα­τάρ­χες, οι οποί­οι εκμε­ταλ­λεύ­ο­νταν εργα­ζό­με­νους για μία θέση σκλη­ρής εργασίας.

Και ποιος πλή­ρω­νε δια­χρο­νι­κά τις συνέ­πειες των παραπάνω;

Πρώ­τα απ’ όλα οι εργα­ζό­με­νοι που έχα­σαν τη ζωή τους από εργα­τι­κά “δυστυ­χή­μα­τα”, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εγκλή­μα­τα, αλλά και από τις επαγ­γελ­μα­τι­κές ασθένειες.

Έχα­σε όμως και όλος ο λαός της περιο­χής από την κατα­στρο­φή του περιβάλλοντος.

Η χώρα μας και ο λαός μας δεν ωφε­λή­θη­καν ποτέ από όλα όσα θα μπο­ρού­σε να προ­σφέ­ρει η ολό­πλευ­ρη αξιο­ποί­η­ση αυτού του πραγ­μα­τι­κού χρυ­σω­ρυ­χεί­ου, όπως είναι η ΛΑΡΚΟ, όχι μόνο για τη Λοκρί­δα, αλλά για ολό­κλη­ρη τη χώρα.

Ποιος πλή­ρω­νε δια­χρο­νι­κά τις συνέ­πειες της εγκλη­μα­τι­κής πολι­τι­κής των κυβερ­νή­σε­ων και της ΕΕ για τη ΛΑΡΚΟ;

Όλοι οι εργα­ζό­με­νοι που απο­λύ­θη­καν ή τέθη­καν σε δια­θε­σι­μό­τη­τα, όταν για παρά­δειγ­μα ο Μπο­δο­σά­κης εγκα­τέ­λει­ψε την ιδιω­τι­κή ΛΑΡΚΟ.

Όπως επί­σης οι εργα­ζό­με­νοι που απο­λύ­ο­νταν από τους μεγα­λο­ερ­γο­λά­βους, όταν έπε­φταν οι τιμές.

Τις ίδιες συνέ­πειες πλη­ρώ­νουν και τώρα οι εργα­ζό­με­νοι με την εκκα­θά­ρι­ση, τις περι­κο­πές, την κλο­πή του μόχθου τους και τις απο­λύ­σεις από την κρα­τι­κή ΛΑΡΚΟ, για να ξανα­πε­ρά­σει αυτή σε νέο ιδιοκτήτη.

Αυτή είναι η πικρή αλή­θεια και το ΚΚΕ δεν θα στα­μα­τή­σει στιγ­μή να τη λέει.

Και τολ­μούν από πάνω οι κυβερ­νώ­ντες και διά­φο­ροι άλλοι να κου­νά­νε το δάχτυ­λο… Έχουν το θρά­σος να επι­διώ­κουν να βγά­λουν «λάδι» την πολι­τι­κή τους και να πετούν «λάσπη» στους εργαζόμενους.

Όμως είναι οι ίδιοι υπό­λο­γοι. Η υλο­ποί­η­ση της πολι­τι­κής από­φα­σης εκποί­η­σης της ΛΑΡΚΟ έκλει­σε πλέ­ον 4 χρό­νια και οι συνέ­πειες “φωνά­ζουν”.

Το «μοντέ­λο» της «Ειδι­κής Δια­χεί­ρι­σης και της εκκα­θά­ρι­σης εν λει­τουρ­γία» τρι­πλα­σί­α­σε το κόστος παρα­γω­γής με απο­τέ­λε­σμα τη συρ­ρί­κνω­σή της και την περαι­τέ­ρω απα­ξί­ω­ση της ΛΑΡΚΟ.

Για να υλο­ποι­η­θεί αυτό το σχέ­διο, στα 4 χρό­νια που μεσο­λά­βη­σαν, δια­τέ­θη­καν εκα­το­ντά­δες εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ από κεφά­λαια της ΛΑΡΚΟ και τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, τα οποία θα μπο­ρού­σαν να δοθούν για τον εκσυγ­χρο­νι­σμό και την ανά­πτυ­ξη της επι­χεί­ρη­σης αξιο­ποιώ­ντας όλες τις δυνα­τό­τη­τές της.

Την ίδια ώρα που οι εργα­ζό­με­νοι διεκ­δι­κούν να υλο­ποι­η­θεί ένα σχέ­διο συντή­ρη­σης και προ­ε­τοι­μα­σί­ας επα­να­λει­τουρ­γί­ας, η κυβέρ­νη­ση παρα­πέ­μπει στον νέο ιδιο­κτή­τη. Το ίδιο χρο­νι­κό διά­στη­μα έχουν χαθεί 700 θέσεις εργα­σί­ας, ενώ όσοι εργα­ζό­με­νοι απέ­μει­ναν, απο­λύ­θη­καν τον Αύγου­στο του 2022.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα το μόνο εισό­δη­μα που έχουν σήμε­ρα οι εργα­ζό­με­νοι της ΛΑΡΚΟ, είναι η κατα­κρε­ουρ­γη­μέ­νη από τις αντερ­γα­τι­κές δια­τά­ξεις μισθο­δο­σία και η μόνι­μη πλέ­ον αγω­νία, αν θα ανα­νε­ω­θούν οι συμ­βά­σεις εργα­σί­ας ορι­σμέ­νου χρόνου.

Σε ίδια ή παρό­μοια θέση βρί­σκο­νται και δεκά­δες αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι και προ­μη­θευ­τές της ΛΑΡΚΟ, οι οποί­οι χρε­ο­κό­πη­σαν για­τί η επι­χεί­ρη­ση τους “έρι­ξε κανόνι”.

Σήμε­ρα, φίλες και φίλοι, η επα­να­λει­τουρ­γία της ΛΑΡΚΟ εξαρ­τά­ται, επί της ουσί­ας, από το απο­τέ­λε­σμα που θα έχει ο καυ­γάς μετα­ξύ των τμη­μά­των του κεφα­λαί­ου, που έχουν βάλει στο στό­χα­στρο τον πλού­το της.

Οι δια­γω­νι­σμοί έγι­ναν, όπως ακρι­βώς προ­έ­βλε­πε το σχέ­διο της ΕΕ, με το οποίο έχουν συμ­φω­νή­σει όλα τα κόμ­μα­τα στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο και την Βου­λή, πλην του ΚΚΕ.

Όπως θα γνω­ρί­ζε­τε οι περισ­σό­τε­ροι, η κυβέρ­νη­ση, με το αντί­τι­μο των 6 εκα­τομ­μυ­ρί­ων ευρώ — 6 ευρώ το στρέμ­μα δηλα­δή — έχει ανα­κη­ρύ­ξει «προ­τι­μη­τέο νέο ιδιο­κτή­τη» της ΛΑΡΚΟ την κοι­νο­πρα­ξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ — AD HOLDINGS.

Όμως ο αντα­γω­νι­στής ενδια­φε­ρό­με­νος έχει «παγώ­σει» με ασφα­λι­στι­κά μέτρα τη δια­δι­κα­σία μετα­βί­βα­σης. Ο εμπαιγ­μός της κυβέρ­νη­σης απέ­να­ντι στους εργα­ζό­με­νους και τον λαό της Λοκρί­δας δεν έχει τελειω­μό. Για­τί ενώ η κυβέρ­νη­ση είχε δεσμευ­τεί ότι θα ανα­νε­ω­θούν οι συμ­βά­σεις εργα­σί­ας ορι­σμέ­νου χρό­νου, μέχρι να υπάρ­ξει τρι­με­ρής διά­λο­γος κυβέρ­νη­σης — νέου ιδιο­κτή­τη – εργα­ζο­μέ­νων, τελι­κά «μην τον είδα­τε τον Παναή»…

Για να είμα­στε ακρι­βο­δί­καιοι, μην τους είδα­τε τους κ.κ. Χατζη­δά­κη, Σταϊ­κού­ρα, Μητσο­τά­κη, Οικο­νό­μου, Κοτρω­νιά και άλλους…

Δ. Κου­τσού­μπας για Μητσο­τά­κη: «Αντί να ειρω­νεύ­ε­ται με μπούρ­δες για το χαβιά­ρι, να πάρει μέτρα κατά της ακρί­βειας, να αυξή­σει μισθούς και συντάξεις»

Και επει­δή διά­φο­ρα ακού­γο­νται το τελευ­ταίο διά­στη­μα από διά­φο­ρες μεριές, τα οποία κάθε άλλο παρά καθη­συ­χα­στι­κά είναι για το μέλ­λον της ΛΑΡΚΟ και των εργαζομένων…

Καλού­με την κυβέρ­νη­ση να απα­ντή­σει εδώ και τώρα με σοβα­ρό­τη­τα. Έχει δια­σφα­λί­σει την επα­να­λει­τουρ­γία και την ανά­πτυ­ξη της ΛΑΡΚΟ;

Κανείς τους βέβαια δεν απάντα…

Και τι να πουν; Πως εδώ δεν πρό­κει­ται για “επεν­δυ­τή”, αλλά μάλ­λον, όπως λένε οι εργα­ζό­με­νοι, για έναν “παλια­τζή – σκραπατζή”.

Έτσι, αντί για «την ανά­πτυ­ξη της ΛΑΡΚΟ», της βάζουν το ορι­στι­κό λου­κέ­το και μαζί υπο­νο­μεύ­ουν τη μελ­λο­ντι­κή προ­ο­πτι­κή για τη συνο­λι­κή ανά­πτυ­ξη της βιο­μη­χα­νί­ας στην χώρα μας. Αντί για θέσεις εργα­σί­ας, μεγα­λώ­νουν τις λίστες ανερ­γί­ας και κατα­δι­κά­ζουν τις περιο­χές γύρω από τις οποί­ες δρα­στη­ριο­ποιεί­ται η ΛΑΡΚΟ, να ερημώσουν.

Και όλα αυτά, με μπού­σου­λα τις περί­φη­μες “Ευρω­παϊ­κές Οδηγίες”.

Ας το καταλάβουν καλά στην Κυβέρνηση:
Αυτός ο αγώνας θα φτάσει μέχρι η τσιμινιέρα
της ΛΑΡΚΟ να καπνίσει ξανά

Τις συνέ­πειες που έχει η πολι­τι­κή της ΕΕ και των ελλη­νι­κών κυβερ­νή­σε­ων στον λαό της περιο­χής, μπο­ρού­με να τις δού­με και μέσα από πολ­λά άλλα παρα­δείγ­μα­τα. Πάρ­τε την αγρο­τι­κή παρα­γω­γή, μιας και πρό­σφα­τα είχα­με έναν μεγά­λο αγώ­να των βιο­πα­λαι­στών αγρο­τών, με τα μπλό­κα του αγώ­να σε όλη τη χώρα και εδώ στη Φθιώτιδα.

Είχα­με το ιστο­ρι­κό πανελ­λα­δι­κό συλ­λα­λη­τή­ριο στο κέντρο της Αθή­νας, μαζί με τον λαό και τη νεο­λαία της πρω­τεύ­ου­σας. Αυτός ο αγώ­νας συνε­χί­ζε­ται με όλες τις μορ­φές, για­τί οι αγρό­τες έχουν το δίκιο με το μέρος τους.

Με την εφαρ­μο­γή της ΚΑΠ της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, από την μια ξεκλη­ρί­ζο­νται οι μικρο­με­σαί­οι αγρό­τες και κτη­νο­τρό­φοι και από την άλλη θεριεύ­ουν οι μεγά­λες επι­χει­ρή­σεις παρα­γω­γής και μετα­ποί­η­σης αγρο­τι­κών και ζωι­κών προ­ϊ­ό­ντων, μαζί τους οι μεγά­λοι προ­μη­θευ­τές αγρο­τι­κού εξο­πλι­σμού και εφο­δί­ων, οι μεγα­λέ­μπο­ροι. Η αγρο­τιά σε όλη την χώρα και σε πολ­λές άλλες χώρες της ΕΕ, που τις παρου­σί­α­ζαν ως «πρό­τυ­πο αγρο­τι­κής ανά­πτυ­ξης», διεκ­δι­κεί το αυτο­νό­η­το. Να συνε­χί­σει να είναι αγρο­τιά, να μην της πάρουν τη γη, να μπο­ρεί να ζήσει και να παρά­γει στον τόπο της. Για 40 ημέ­ρες βρί­σκο­νταν στα μπλό­κα διεκ­δι­κώ­ντας λύσεις στα οξυμ­μέ­να προ­βλή­μα­τά τους, όπως το αυξη­μέ­νο κόστος παρα­γω­γής… Καμία δέσμευ­ση από την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ.

Την ίδια ώρα όμως η κυβέρ­νη­ση παρέ­χει στους βιο­μή­χα­νους φθη­νό ρεύ­μα χωρίς όρους και προ­ϋ­πο­θέ­σεις, ενώ στους εφο­πλι­στές δίνουν αφο­ρο­λό­γη­το πετρέ­λαιο και δεκά­δες φορο­α­παλ­λα­γές, τις οποί­ες μάλι­στα τις έχουν κατο­χυ­ρώ­σει και στο Σύνταγ­μα της χώρας. Λένε στους αγρό­τες «δεν μπο­ρού­με να εγγυ­η­θού­με κατώ­τε­ρες τιμές». Σε αυτούς όμως που λυμαί­νο­νται τους αυτο­κι­νη­τό­δρο­μους, όπως τη Νέα Οδό, όπως και στο σύνο­λο των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, δίνουν εγγυ­ή­σεις για τυχόν δια­φυ­γό­ντα κέρ­δη. Λένε για παρά­δειγ­μα και εδώ στους αγρό­τες και τους κτη­νο­τρό­φους «δεν μπο­ρού­με να σας απο­ζη­μιώ­σου­με από τις φυσι­κές κατα­στρο­φές, την ακαρ­πία και τις αρρώ­στιες». Όμως τους μεγά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, τους απο­ζη­μί­ω­σαν την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας, τους απο­ζη­μιώ­νουν ό,τι και αν συμβεί.

Και εδώ, στη Λοκρί­δα, όπως μαθαί­νου­με η “χασού­ρα” από την ακαρ­πία της ελιάς ξεπερ­νά­ει τα 70 εκ. Ευρώ, ενώ ακό­μα περι­μέ­νουν οι κτη­νο­τρό­φοι τις απο­ζη­μιώ­σεις για τα κοπά­δια τους που θανα­τώ­θη­καν για­τί προ­σβλή­θη­καν από ευλο­γιά. Για να μην πού­με για την μεγά­λη έλλει­ψη κτη­νο­τρό­φων στο δημό­σιο, για να βοη­θή­σουν τους κτη­νο­τρό­φους να αντι­με­τω­πί­σουν τα προβλήματα.

Αλλά και οι ελεύ­θε­ροι επαγ­γελ­μα­τί­ες, από τη μια βιώ­νουν στην πρά­ξη τι σημαί­νει το σύν­θη­μα «εργα­τιά και αγρο­τιά χωρίς λεφτά, μαγα­ζιά χωρίς δου­λειά» και από την άλλη η ταφό­πλα­κα των μικρών εμπό­ρων είναι η φορο­λο­γία, η πανά­κρι­βη ενέρ­γεια, τα χαρά­τσια, οι φορο­α­παλ­λα­γές και οι επι­δο­τή­σεις που δίνο­νται στα μεγά­λα εμπο­ρι­κά κέντρα, τα οποία δεν μπο­ρούν να τα αντα­γω­νι­στούν. Πώς είναι δυνα­τόν να επι­βιώ­σουν, εάν δεν υλο­ποι­η­θούν τα δίκαια αιτή­μα­τά τους; Οι ελεύ­θε­ροι επαγ­γελ­μα­τί­ες έχουν συμ­φέ­ρον να είναι δίπλα και μαζί στους αγώ­νες των εργα­ζο­μέ­νων και των αγρο­τών. Η επι­βί­ω­σή τους σε αυτόν τον δρό­μο βρίσκεται.

Άλλω­στε, όλοι αυτοί μαζί, η λαϊ­κή πλειο­ψη­φία δηλα­δή, βιώ­νει τα πολυά­ριθ­μα προ­βλή­μα­τα της καθη­με­ρι­νό­τη­τας, για τα οποία είναι συνέ­νο­χες όλες οι κυβερ­νή­σεις και όλα τα κόμ­μα­τα που έχουν στη­ρί­ξει την πολι­τι­κή του κόστους – οφέ­λους και της εξοι­κο­νό­μη­σης πόρων είτε στο κοι­νο­βού­λιο είτε στο ευρω­κοι­νο­βού­λιο είτε στους δήμους και τις περιφέρειες.

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι τα προη­γού­με­να χρό­νια στον Δήμο Λοκρών έκλει­σαν υπο­κα­τα­στή­μα­τα του ΙΚΑ, ταχυ­δρο­μεία, υπο­κα­τα­στή­μα­τα τρα­πε­ζών, η εφο­ρία, συγ­χω­νεύ­θη­καν σχο­λεία, δημο­τι­κές υπη­ρε­σί­ες κ.ά. Οδη­γή­θη­καν στο λου­κέ­το μικρο­μά­γα­ζα και βιο­τε­χνί­ες που είχαν ανα­πτυ­χθεί γύρω τους. Τώρα το σχέ­διο του νέου δικα­στι­κού χάρ­τη προ­τεί­νει μετα­ξύ άλλων και την κατάρ­γη­ση του Ειρη­νο­δι­κεί­ου Ατα­λά­ντης. Όλα αυτά είχαν ως απο­τέ­λε­σμα θέσεις εργα­σί­ας να χαθούν, υπη­ρε­σί­ες να μετα­φερ­θούν σε ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες, να υπο­βαθ­μι­στούν οι ελεγ­κτι­κοί μηχα­νι­σμοί με απο­τέ­λε­σμα οι μεγα­λο­ερ­γο­δό­τες της περιο­χής να κατα­πα­τούν ακό­μη και τα υπο­τυ­πώ­δη εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, να μεγα­λώ­σει το κόστος υπη­ρε­σιών για τους κατοί­κους και μαζί με αυτό και η ταλαιπωρία.

Για όλα αυτά, πρέ­πει να συνε­χι­στεί, να δυνα­μώ­σει η διεκ­δί­κη­ση του λαού της περιο­χής. Όπως για να στε­λε­χω­θούν και να εξο­πλι­στούν το κέντρο υγεί­ας Ατα­λά­ντης, το νοσο­κο­μείο Λαμί­ας και Λιβα­δειάς, τα Ιατρεία των χωριών, το ΕΚΑΒ, να στα­μα­τή­σει η απα­ξί­ω­ση και να επαν­δρω­θεί το ΕΣΥ και αντί ο Γεωρ­γιά­δης να δια­φη­μί­ζει τα απο­γευ­μα­τι­νά χει­ρουρ­γεία, δηλα­δή πως έκα­νε νόμι­μο το φακε­λά­κι, με τον αισχρό εκβια­σμό “χει­ρουρ­γείο σε 2 χρό­νια ή χει­ρουρ­γείο με 2000 ευρώ;”, να ασχο­λη­θεί να λυθούν τα επεί­γο­ντα ζητή­μα­τα στο δημό­σιο σύστη­μα υγεί­ας. Για­τί δεν μπο­ρεί το 2024 να αυτο­κτο­νεί καρ­κι­νο­πα­θής, ο οποί­ος δεν άντε­χε τους πόνους, για­τί περί­με­νε δύο μήνες το φάρ­μα­κό του.

Αυτά είναι τα τρα­γι­κά αδιέ­ξο­δα που βιώ­νουν οι καρ­κι­νο­πα­θείς εξαι­τί­ας της πολι­τι­κής του Υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας και των επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων στον τομέα του φαρ­μά­κου, όπου τα κέρ­δη των εται­ριών είναι τερά­στια. Για­τί στο ΕΣΥ, το οποίο υπε­ρα­σπί­ζε­ται ο Γεωρ­γιά­δης, με τις τερά­στιες ελλεί­ψεις σε προ­σω­πι­κό, υπο­δο­μές και τεχνο­λο­γία, δεν χωρά­νε οι ανά­γκες των καρ­κι­νο­πα­θών και η ανα­ζή­τη­ση των φαρ­μά­κων είναι και αυτή ατο­μι­κή ευθύνη.

Το ίδιο για τα σχο­λεία της περιο­χής τα οποία συρ­ρι­κνώ­νο­νται με συνέ­πεια την υπο­βάθ­μι­ση της λει­τουρ­γί­ας τους. Το ίδιο και για την προ­σχο­λι­κή αγω­γή, όπου σε ολό­κλη­ρο τον δήμο δεν υπάρ­χει βρε­φο­νη­πια­κός σταθ­μός και οι παι­δι­κοί σταθ­μοί λει­τουρ­γούν με ελλείψεις.

Επί­σης, να στε­λε­χω­θεί και να εξο­πλι­στεί η πυρο­σβε­στι­κή, να ανα­βαθ­μι­σθεί το Κλι­μά­κιο Ατα­λά­ντης σε Υπηρεσία.

Δεν θα επιτρέψουμε
να ξεχαστεί το έγκλημα στα Τέμπη

Η οργά­νω­ση στα σωμα­τεία και τους συλ­λό­γους, ο συντο­νι­σμός και ο ενιαί­ος αγώ­νας να είστε σίγου­ροι ότι μπο­ρούν να απο­σπά­σουν κατα­κτή­σεις. Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ μπαί­νουν μπρο­στά στη διεύ­ρυν­ση αυτού του μετώ­που, στο χτί­σι­μο εμπι­στο­σύ­νης μετα­ξύ της εργα­τι­κής τάξης και των μικρο­με­σαί­ων κοι­νω­νι­κών στρωμάτων.

Το ΚΚΕ, τη δύνα­μη που του έχε­τε δώσει στο Κοι­νο­βού­λιο, το Ευρω­κοι­νο­βού­λιο, τους δήμους και την περι­φέ­ρεια, τα σωμα­τεία και τους φορείς, την αξιο­ποιεί σε αυτή τη βάση.

Παράλ­λη­λα, όμως, με την καθη­με­ρι­νή δρά­ση και μέσα στους αγώ­νες, με την πολι­τι­κή μας πρό­τα­ση απα­ντά­με στο αδιέ­ξο­δο που υπάρ­χει στο οικο­νο­μι­κό, κοι­νω­νι­κό και πολι­τι­κό σύστη­μα που ζού­με. Κοι­τά­ζο­ντάς σας στα μάτια, με στα­ρά­τα λόγια που συνο­δεύ­ο­νται με πρά­ξεις εμπι­στο­σύ­νης, σας καλούμε:

Παράλ­λη­λα με την ανά­πτυ­ξη των αγώ­νων, απαι­τεί­ται πολι­τι­κή συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ για το άνοιγ­μα του δρό­μου προς την ριζι­κή ανα­τρο­πή αυτού του συστή­μα­τος, αυτής της εξουσίας.

Του δρό­μου για την οικο­δό­μη­ση του σοσια­λι­σμού, της εξου­σί­ας της εργα­τι­κής τάξης και των συμ­μά­χων της, της αγρο­τιάς, των σημε­ρι­νών μικρο­με­σαί­ων κοι­νω­νι­κών στρωμάτων.

Η Λοκρί­δα είναι μια πλού­σια, παρα­γω­γι­κή περιο­χή σε όλα τα επί­πε­δα. Σε μια εξου­σία που γνώ­μο­να θα έχει την κάλυ­ψη των ανα­γκών των πολ­λών, έχει δυνα­τό­τη­τες να συν­δυά­σει τη βιο­μη­χα­νι­κή και ενερ­γεια­κή παρα­γω­γή με την αγρο­τι­κή και την αλιεία, τον πολι­τι­σμό και τον λαϊ­κό τουρισμό.

Σήμε­ρα, που την εξου­σία την έχουν τα μονο­πώ­λια και οι πολι­τι­κοί εκφρα­στές τους, αυτές οι δυνα­τό­τη­τες είτε εξυ­πη­ρε­τούν τα κέρ­δη τους, είτε απα­ξιώ­νο­νται. Σε κάθε περί­πτω­ση είναι απο­μα­κρυ­σμέ­νες από την κάλυ­ψη των ανα­γκών του λαού.

Τη ΛΑΡΚΟ την έχουν στα­μα­τη­μέ­νη και μπο­ρεί και να την κλεί­σουν, ενώ θα μπο­ρού­σαν να εργά­ζο­νται χιλιά­δες εργα­ζό­με­νοι, παρά­γο­ντας από οικια­κές συσκευ­ές και νοσο­κο­μεια­κό εξο­πλι­σμό, έως δεξα­με­νές απο­θή­κευ­σης υγρών και στε­ρε­ών τρο­φί­μων, αγω­γούς μετα­φο­ράς και δεξα­με­νές απο­θή­κευ­σης καυ­σί­μων, εργα­λειο­μη­χα­νές βιο­μη­χα­νί­ας, αγρο­τι­κό εξο­πλι­σμό, σκε­λε­τούς κατα­σκευών υψη­λής αντο­χής, μπα­τα­ρί­ες, να τρο­φο­δο­τεί πρώ­τη ύλη στην ναυ­πή­γη­ση, στην αερο­ναυ­πη­γι­κή, στην αυτο­κι­νη­το­βιο­μη­χα­νία κ.α.

Η σκου­ριά έπε­φτε στη θάλασ­σα, ενώ θα έπρε­πε να καλύ­πτει τις ανά­γκες της αστι­κής, επαρ­χια­κής και αγρο­τι­κής οδο­ποι­ί­ας. Τα ζεστά ύδα­τα του εργο­στα­σί­ου έπε­φταν στη θάλασ­σα, ενώ θα έπρε­πε να αξιο­ποιού­νται για την κάλυ­ψη των ανα­γκών οικια­κής θέρ­μαν­σης και μεγά­λων θερ­μο­κη­πια­κών μονά­δων στην κατεύ­θυν­ση παρα­γω­γής φθη­νών και ποιο­τι­κών προ­ϊ­ό­ντων. Θα έχε­τε παρα­τη­ρή­σει ότι πολ­λές φορές φυσά­ει, αλλά οι ανε­μο­γεν­νή­τριες στα­μα­τούν να λει­τουρ­γούν. Αυτό συμ­βαί­νει για­τί κρι­τή­ριο παρα­γω­γής ενέρ­γειας είναι το κέρ­δος. Στην κοι­νω­νία και την εξου­σία που προ­τεί­νει το ΚΚΕ, κρι­τή­ριο της παρα­γω­γής θα είναι μόνο οι κοι­νω­νι­κές ανάγκες.

Οι ΑΠΕ, σε συν­δυα­σμό με άλλες πηγές ενέρ­γειας, θα αξιο­ποιού­νται για φθη­νή επαρ­κή παρο­χή ενέρ­γειας στα λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά, για την αυτάρ­κεια στην ενέρ­γεια που απαι­τεί­ται στην ανά­πτυ­ξη της βιο­μη­χα­νί­ας, στις μετα­φο­ρές, στην αγρο­τι­κή παρα­γω­γή. Η παρα­γω­γή της χημι­κής βιο­μη­χα­νί­ας θα μπο­ρού­σε να κοι­νω­νι­κο­ποι­η­θεί και είναι υπο­ταγ­μέ­νη στις ανά­γκες κάλυ­ψης λιπα­σμά­των, φυτο­φαρ­μά­κων, απορ­ρυ­πα­ντι­κών κλπ. Τα αντι­πλημ­μυ­ρι­κά έργα και τα έργα υπο­δο­μής άρδευ­σης και ύδρευ­σης, σήμε­ρα, εάν δεν εξυ­πη­ρε­τούν το κεφά­λαιο, τα θεω­ρούν «κόστος», στον σοσια­λι­σμό όμως, για να εξυ­πη­ρε­τή­σουν τις λαϊ­κές ανά­γκες, θα είναι «συγκοι­νω­νού­ντα δοχεία», με τις φυσι­κές πηγές και τους ποτα­μούς, μεγά­λες φυσι­κές και τεχνη­τές απο­θή­κες άρδευ­σης και ύδρευ­σης, έτσι ώστε να μην υπάρ­χει χωριό και γη χωρίς νερό. Έτσι, από τον Έξαρ­χο έως την Μαλε­σί­να και την Λάρυ­μνα η εύφο­ρη γη της Λοκρί­δας θα γίνει ποτιστική.

Ο σοσια­λι­στι­κός τρό­πος παρα­γω­γής και το κρά­τος, θα δια­θέ­τουν υπο­δο­μές, εφό­δια, εξο­πλι­σμό, επι­στη­μο­νι­κή έρευ­να και παρα­κο­λού­θη­ση, εγγυ­η­μέ­νη απορ­ρό­φη­ση προ­ϊ­ό­ντων και εγγυ­η­μέ­νο κατώ­τε­ρο εισό­δη­μα, θα εκτι­νά­ξει την παρα­γω­γή ελαιό­λα­δου, βρώ­σι­μης ελιάς, άλλων δεντρο­καλ­λιερ­γειών, οπω­ρο­λα­χα­νι­κών, βαμ­βα­κιού, ζωο­τρο­φών, ζωι­κής παρα­γω­γής και προ­ϊ­ό­ντων κ.α. Οι ιχθυο­καλ­λιέρ­γειες θα είναι υπο­ταγ­μέ­νες στην κάλυ­ψη των δια­τρο­φι­κών ανα­γκών, σε συν­δυα­σμό με την ελεύ­θε­ρη αλιεία και την προ­στα­σία της θάλασ­σας και των παρα­λιών. Οι όμορ­φες παρα­λί­ες της Λοκρί­δας θα αξιο­ποι­η­θούν συν­δυα­σμέ­να με την ιστο­ρι­κή κλη­ρο­νο­μιά, για την ανα­ψυ­χή και τις πολι­τι­στι­κές ανά­γκες της κοινωνίας.

Η εξα­σφά­λι­ση της υγεί­ας, της παι­δεί­ας, του πολι­τι­σμού και του αθλη­τι­σμού, θα είναι καθη­με­ρι­νή υπο­χρέ­ω­ση του σοσια­λι­στι­κού κρά­τους. Θα ανα­πτυ­χτούν με την θωρά­κι­ση των σημε­ρι­νών υπο­δο­μών, την δημιουρ­γία νέων, τον εξο­πλι­σμό και τη στε­λέ­χω­ση ειδι­κευ­μέ­νου προ­σω­πι­κού, με κατεύ­θυν­ση να έχουν πρό­σβα­ση όλοι οι κάτοι­κοι. Τα δάνεια και τα χρέη των λαϊ­κών οικο­γε­νειών θα δια­γρα­φούν, πλει­στη­ρια­σμοί δεν θα υπάρ­χουν, η στέ­γη θα είναι δικαί­ω­μα. Η φθη­νή και ασφα­λής μετα­κί­νη­ση των πολι­τών μέσα στις πόλεις, από χωριό σε χωριό και στην εργα­σία, θα είναι υπο­χρέ­ω­ση του κράτους.

Το καπιταλιστικό κέρδος,
βασικό εμπόδιο στο να αξιοποιηθούν
οι τεράστιες παραγωγικές
δυνατότητες για τον λαό