Διεθνής Έκθεση Βιβλίου της ανευθυνότητας, της προχειρότητας και του κορονοϊού ( ; )

Ξεκί­νη­σε την Πέμ­πτη 25 Νοεμ­βρί­ου η 18η Διε­θνής Έκθε­ση Βιβλί­ου στη Θεσ­σα­λο­νί­κη με την ελπί­δα ότι θα βοη­θή­σει το βιβλίο και ως εμπο­ρι­κό αλλά και ως πνευ­μα­τι­κό προ­ϊ­όν. Ελπί­δες αρκε­τές από τους εκθέ­τες που ήρθαν από κάθε γωνιά της χώρας αλλά και προ­σπά­θεια των διορ­γα­νω­τών να κρα­τή­σουν ζωντα­νό έναν θεσμό σημαία ανα­φο­ράς για την πόλη. Δυστυ­χώς όμως φάνη­καν κατώ­τε­ροι των περι­στά­σε­ων κυρί­ως όχι για την πατα­γώ­δη εμπο­ρι­κή απο­τυ­χία της έκθε­σης και της μη στή­ρι­ξης ενός πολι­τι­στι­κού προ­ϊ­ό­ντος, αλλά για την αδια­φο­ρία τους στην τήρη­ση του υγειο­νο­μι­κού πρω­το­κόλ­λου σε μια περί­ο­δο έξαρ­σης του κορο­νοϊ­ού στην πόλη όπου τα νοσο­κο­μεία γέμι­σαν και οι για­τροί λύγισαν.

Η στοι­χειώ­δης υπο­χρέ­ω­ση εκθε­τών και επι­σκε­πτών για τη χρή­ση της μάσκας επα­φύ­ε­ται στη διά­θε­ση και την ευσυ­νει­δη­σία του επι­σκέ­πτη και του εκθέ­τη. Η διορ­γα­νώ­τρια αρχή (δια των εκπρο­σώ­πων της) δηλώ­νει αναρ­μό­δια καθό­τι, κατά δήλω­σή τους, δεν είναι αστυ­νο­μι­κή αρχή!!!! Καμία διά­θε­ση να ασχο­λη­θούν με το ζήτη­μα.  Χαρα­κτη­ρι­στι­κό το παρά­δειγ­μα, Παρα­σκευή από­γεθ­μα, στιγ­μή που οι επσκέ­πτες φτά­νουν στον αριθ­μό των εκθε­τών, μπρο­στά από το γρα­φείο υπευ­θύ­νων του περι­πτέ­ρου (με γυά­λι­νη πρό­σο­ψη) , περ­νούν δύο άνδρες χωρίς μάσκα (δεν είναι στο πηγού­νι, δεν την κρα­τούν στα χέρια (ένδει­ξη ότι δεν φέρουν μαζί τους καν μάσκα) υπο­δει­κνύ­ε­ται εκεί­νη τη στιγ­μή στους εν τω γρα­φείω εκπρο­σώ­πους οι οποί­οι απα­ντούν ότι δεν είναι αστυ­νο­μία δεν μπο­ρούν να κάνουν τίποτα!!!!

Το πρωί είχε επι­ση­μαν­θεί το γεγο­νός ότι πάρα πολ­λοί εκθέ­τες κυρί­ως δε φορούν μάσκα. Εισπρά­ξα­με τη συμπα­θη­τι­κή κατα­νό­η­ση και την ασα­φή υπό­σχε­ση ότι θα δουν τι θα κάνουν. Δυστυ­χώς δεν κάνα­νε ΤΙΠΟΤΑ ούτε καν τις στοι­χειώ­δεις υπεν­θυ­μί­σεις από μικρο­φώ­νου που θα έπρε­πε να είχαν προ­βλέ­ψει. Όπως επί­σης θα έπρε­πε να είχαν προ­βλέ­ψει τρό­πους τήρη­σης του­πρω­το­κόλ­λου το οποίο υπάρ­χει απλά για τα προ­σχή­μα­τα. Έτσι κινού­με­νος κάποιος στους δια­δρό­μους της έκθε­σης θα δει εκθέ­τες πολ­λούς χωρίς μάσκα, και είναι είναι και …τυχε­ρός θα δει και το «κλα­σι­κό» να βήχει και να βάζει για προ­στα­σία το μπρά­τσο στο ύψος του στόματος!!!!

Όσον αφο­ρά το υπό­λοι­πο κομ­μά­τι της έκθε­σης, είναι μια έκθε­ση χωρίς κοι­νό, για­τί απλώς η πόλη δεν το ξέρει. Περι­πτε­ρά­δες, ταξι­τζή­δες, ξενο­δό­χοι, φοι­τη­τές φίλοι μας Θεσ­σα­λο­νι­κείς.… το μάθα­νε από εμάς. Πολύ ενδει­κτι­κό του «σκο­τα­διού» που καλύ­πτει την έκθε­ση, το γεγο­νός ότι από τη στιγ­μή που θα δύσει ο ήλιος τίπο­τα στις εισό­δους της έκθε­ση δε θυμί­ζει ότι εντός της ΔΕΘ κάτι γίνε­ται… Ούτε ένα φως να μπο­ρεί ο διερ­χό­με­νος από την Εγνα­τία να δει την ταμπέ­λα που ανα­φέ­ρε­ται στο γεγονός…

Όσον αφο­ρά το κομ­μά­τι της διορ­γά­νω­σης.. ημέ­ρες πριν την έκθε­ση ζητά­με πλη­ρο­φο­ρί­ες για προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νη εκδή­λω­ση εντός του περι­πτέ­ρου. Πόσα άτο­μα, υπό ποιες προ­ϋ­πο­θέ­σεις; Απά­ντη­ση δε λάβα­με, λει­τουρ­γού­με κατά το δοκούν…

Μόνη εξαί­ρε­ση η προ­σπά­θεια στην Παι­δι­κή Γωνιά όπου η υπεύ­θυ­νη των εκδη­λώ­σε­ων φρό­ντι­σε έγκαι­ρα να ενη­με­ρώ­σει για όλες τις λεπτο­μέ­ρειες των σχε­τι­κών δράσεων..

Οι γραμ­μές αυτές γρά­φο­νται με την ελπί­δα ότι η εμπο­ρι­κή απο­τυ­χία της έκθε­σης δε θα συνο­δευ­τεί και με επι­πλέ­ον μολύν­σεις (των ελά­χι­στων) επι­σκε­πτών και των πολ­λών εκθετών