Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΔΙΚΗ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ: Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους φασίστες!

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Πλη­σιά­ζει η 7η Οκτώ­βρη όταν και θα εκδο­θεί από το δικα­στή­ριο η από­φα­ση για τη δίκη της ναζι­στι­κής-εγκλη­μα­τι­κής συμ­μο­ρί­ας της Χρυ­σής Αυγής, η σημα­ντι­κό­τε­ρη σε παγκό­σμιο επί­πε­δο δικα­στι­κή δια­δι­κα­σία για ναζι­στι­κά εγκλή­μα­τα μετά τη Δίκη της Νυρεμβέργης.

Έπει­τα από πεντέ­μι­σι χρό­νια και 453 συνε­δριά­σεις, οι φυσι­κοί και ηθι­κοί αυτουρ­γοί της δολο­φο­νί­ας του Παύ­λου Φύσ­σα και του Σαχ­ζάτ Λουκ­μάν, οι επί­δο­ξοι φονιά­δες των συν­δι­κα­λι­στών του ΠΑΜΕ και των Αιγύ­πτιων ψαρά­δων, οι τρα­μπού­κοι υμνη­τές του Χίτλερ πρέ­πει να πλη­ρώ­σουν για τις πρά­ξεις τους.

Ναι, η θέση των ναζι­στι­κών απο­βρα­σμά­των είναι στη φυλα­κή. Τα απο­δει­κτι­κά στοι­χεία που παρου­σιά­στη­καν στο δικα­στή­ριο «βοούν», για τη ναζι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία της Χρυ­σής Αυγής, η οποία και απο­τέ­λε­σε την κινη­τή­ριο δύνα­μη της εγκλη­μα­τι­κής της δρά­σης. Οι δικα­στές οφεί­λουν να δουν και να ακού­σουν την αλή­θεια – αυτήν την αλή­θεια την οποία δεν θέλη­σε ούτε να ακού­σει, ούτε να δει, η εισαγ­γε­λέ­ας κ. Αδα­μα­ντία Οικονόμου.

Η κατα­δί­κη, λοι­πόν, των Ναζί στις 7 Οκτώ­βρη είναι μονό­δρο­μος και θα σημα­το­δο­τή­σει αναμ­φί­βο­λα μια μεγά­λη νίκη του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος, αλλά πρω­τί­στως, μια δικαί­ω­ση για την οικο­γέ­νεια του δολο­φο­νη­μέ­νου Παύ­λου Φύσσα.

Οφεί­λου­με, ωστό­σο, να μην τρέ­φου­με αυτα­πά­τες. Ο πόλε­μος ενά­ντια στον φασι­σμό-ναζι­σμό δεν θα κρι­θεί στις αίθου­σες των αστι­κών δικαστηρίων.

Σε καμία περί­πτω­ση δε μπο­ρεί ο λαός, η νεο­λαία, το εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα να ενα­πο­θέ­σει στην αστι­κή δικαιο­σύ­νη – σε κανέ­ναν θεσμό του αστι­κού κρά­τους γενι­κό­τε­ρα — το ρόλο της αντι­με­τώ­πι­σης του φασι­στι­κού φαι­νο­μέ­νου. Άλλω­στε, όλα αυτά τα χρό­νια, παρά τις κατά και­ρούς «αντι­φα­σι­στι­κές» κορώ­νες, το αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, σε όλο του το φάσμα, καλ­λιέρ­γη­σε με διά­φο­ρους τρό­πους στά­ση ανο­χής απέ­να­ντι στη δρά­ση των χρυσαυγιτών.

Στις 7 Οκτώ­βρη πρέ­πει να γίνει πρά­ξη η λαϊ­κή απαί­τη­ση: Οι Ναζί εγκλη­μα­τί­ες της χρυ­σαυ­γί­τι­κης συμ­μο­ρί­ας να μπουν στη φυλα­κή. Ο φασι­σμός και ο ναζι­σμός όμως, ως εγκλη­μα­τι­κές ιδε­ο­λο­γί­ες και πρα­κτι­κές, πρέ­πει να κατα­δι­κα­στούν από τον ίδιο τον ελλη­νι­κό λαό, τους εργα­ζό­με­νους και τη νεο­λαία, σε κάθε γει­το­νιά, σε κάθε χώρο εργα­σί­ας και εκπαίδευσης.

Διό­τι, σε τελι­κή ανά­λυ­ση, το ολο­κλη­ρω­τι­κό τσά­κι­σμα του φασι­σμού-ναζι­σμού περ­νά μέσα από την πάλη για το γκρέ­μι­σμα του σάπιου εκμε­ταλ­λευ­τι­κού συστή­μα­τος που γεν­νά, θρέ­φει και ανα­πα­ρά­γει το τέρας του φασισμού.

Δίκη Χρυ­σής Αυγής: Η εισαγ­γε­λι­κή πρό­τα­ση (Αδα­μα­ντία Οικο­νό­μου) και τι ακολούθησε

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο