Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δις ισόβια στον λέκτορα του ΑΠΘ για τη διπλή δολοφονία με αρσενικό

Την ποι­νή των δις ισο­βί­ων ‑όπως και πρω­τό­δι­κα- επέ­βα­λε το Μικτό Ορκω­τό Εφε­τείο Θεσ­σα­λο­νί­κης στον 51 ετών λέκτο­ρα του ΑΠΘ που δολο­φό­νη­σε με αρσε­νι­κό τη σύζυ­γό του και τη για­γιά της. Ομό­φω­να οι δικα­στές τον έκρι­ναν ένο­χο για ανθρω­πο­κτο­νία από πρό­θε­ση, κατά συρ­ροή, ενώ δεν τού ανα­γνώ­ρι­σαν κανέ­να ελα­φρυ­ντι­κό. Σύμ­φω­να με παρά­γο­ντες της δίκης, η ποι­νή των δις ισο­βί­ων συνε­πά­γε­ται 25 χρό­νια πραγ­μα­τι­κής φυλάκισης.

Ο κατα­δι­κα­σθείς λέκτο­ρας άκου­σε αμί­λη­τος την ετυ­μη­γο­ρία του δικα­στη­ρί­ου, πριν απο­συρ­θεί στα κρα­τη­τή­ρια της δικα­στι­κής αίθου­σας και επι­στρέ­ψει στις φυλα­κές, όπου κρα­τεί­ται από τον Ιανουά­ριο του 2016, όταν κατέ­στη κατη­γο­ρού­με­νος για την πρω­το­φα­νή στα αστυ­νο­μι­κά και ποι­νι­κά χρο­νι­κά της χώρας υπόθεση.

Το χρονικό

Για­γιά και εγγο­νή έχα­σαν τη ζωή τους τον Αύγου­στο του 2013, ύστε­ρα από νοση­λεία στο Νοσο­κο­μείο Παπα­νι­κο­λά­ου της Θεσ­σα­λο­νί­κης, χωρίς όμως να επι­βε­βαιω­θεί αρχι­κά η δηλη­τη­ρί­α­ση από αρσε­νι­κό. Πρώ­τα πέθα­νε η ηλι­κιω­μέ­νη, που νοση­λεύ­τη­κε για μικρό διά­στη­μα, και λίγες ημέ­ρες αργό­τε­ρα η εγγο­νή της.

Οι υπο­ψί­ες περί θανά­του από δηλη­τη­ρί­α­ση επι­βε­βαιώ­θη­καν από τα απο­τε­λέ­σμα­τα των εκτε­τα­μέ­νων εργα­στη­ρια­κών εξε­τά­σε­ων και την εκτα­φή των σορών. Μετά την απο­λο­γία του στον ανα­κρι­τή, ο γεω­λό­γος κρί­θη­κε προ­σω­ρι­νά κρα­τού­με­νος, ενώ τον Μάρ­τιο του 2018 ακο­λού­θη­σε η ομό­φω­νη κατα­δί­κη του από το πρω­το­βάθ­μιο δικα­στή­ριο, το Μικτό Ορκω­τό Δικα­στή­ριο Θεσσαλονίκης.

Εισαγγελέας: «Κερνούσε δηλητήριο»

«Κερ­νού­σε δηλη­τή­ριο στη γυναί­κα του» είπε για τον κατη­γο­ρού­με­νο ο εισαγ­γε­λέ­ας του δευ­τε­ρο­βάθ­μιου δικα­στη­ρί­ου, ζητώ­ντας την κατα­δί­κη του. Ανα­φε­ρό­με­νος στο θάνα­το της 85χρονης ανέ­φε­ρε ότι επρό­κει­το για «παρά­πλευ­ρη απώ­λεια» στην προ­σπά­θειά του να απο­προ­σα­να­το­λί­σει τις διω­κτι­κές αρχές.

Όπως ανέ­φε­ρε ο εισαγ­γε­λέ­ας Εφε­τών Λεω­νί­δας Νικο­λό­που­λος στην αγό­ρευ­σή του, ο 51χρονος γεω­λό­γος γνώ­ρι­ζε, λόγω τις επαγ­γελ­μα­τι­κής του ιδιό­τη­τας, για τις θανα­τη­φό­ρες συνέ­πειες του αρσε­νι­κού. Ως προς τη χορή­γη­σή του, είπε ότι «μετάγ­γι­ζε» το λεγό­με­νο «καθα­ρό αρσε­νι­κό» σε φιά­λη νερού, από το οποίο έπι­νε η σύζυ­γός του, ενώ με τον ίδιο τρό­πο χορή­γη­σε την ουσία στην ηλι­κιω­μέ­νη η οποία κατα­νά­λω­νε νερό απο­κλει­στι­κά από φιά­λη που προ­ο­ρι­ζό­ταν για την ίδια.

Ανα­ζη­τώ­ντας το κίνη­τρο της ειδε­χθούς πρά­ξης του, ο εισαγ­γε­λι­κός λει­τουρ­γός στά­θη­κε στις προ­βλη­μα­τι­κές σχέ­σεις που είχε ο 51χρονος με τη γυναί­κα του (είχαν απο­κτή­σει ένα παι­δί το 2010), ενώ ανα­φέρ­θη­κε στην εξω­συ­ζυ­γι­κή σχέ­ση που είχε συνά­ψει με φοι­τή­τριά του, με την οποία απέ­κτη­σε αργό­τε­ρα παι­δί. Για τη φοι­τή­τρια τόνι­σε ότι είχε κομ­βι­κό ρόλο στη δια­δρο­μή της υπό­θε­σης. «Είχε απο­κτή­σει συναι­σθη­μα­τι­κή σχέ­ση μαζί της, ήθε­λε να δημιουρ­γή­σει οικο­γέ­νεια. Ο γάμος του έπρε­πε να δια­κο­πεί» ανέ­φε­ρε χαρακτηριστικά.

Τι ισχυρίστηκε ο λέκτορας

Ακο­λου­θώ­ντας τη γραμ­μή της πλή­ρους άρνη­σης των κατη­γο­ριών, τις οποί­ες χαρα­κτή­ρι­σε έωλες, αβά­σι­μες και ανα­πό­δει­κτες, ο κατη­γο­ρού­με­νος επέ­μει­νε ότι είναι αθώ­ος. Ο ίδιος αμφι­σβή­τη­σε τις εκτε­τα­μέ­νες εργα­στη­ρια­κές εξε­τά­σεις που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν αφή­νο­ντας αιχ­μές για αυθαι­ρε­σί­ες, ενώ διέ­ψευ­σε ότι ήταν προ­βλη­μα­τι­κή η σχέ­ση του με την 34χρονη σύζυ­γό του. Ομο­λό­γη­σε την εξω­συ­ζυ­γι­κή σχέ­ση που είχε συνά­ψει, λέγο­ντας ότι ήταν καθα­ρά σαρ­κι­κής φύσε­ως χωρίς συναι­σθη­μα­τι­κή αξία. Απέ­δω­σε δε τους θανά­τους σε χρό­νια δηλη­τη­ρί­α­ση από τυχαία έκθε­ση σε κάδμιο και αρσε­νι­κό που δεν αντι­με­τω­πί­στη­κε άμε­σα ιατρι­κά, ενώ ανέ­φε­ρε ότι η σύζυ­γός του κατά την νοση­λεία προ­σβλή­θη­κε από μικρό­βιο (κλε­μπ­σιέλ­λα).

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο