Αυτή την ώρα στην Παλαι­στί­νη, στη Λωρί­δα της Γάζας δια­πράτ­τε­ται ένα ακό­μα ιμπε­ρια­λι­στι­κό έγκλη­μα. Το κρά­τος του Ισρα­ήλ και η ακρο­δε­ξιά κυβέρ­νη­ση Νετα­νιά­χου με τη μορ­φή κυβέρ­νη­σης «εθνι­κής ενό­τη­τας» συνε­χί­ζει τις σφα­γές των προη­γού­με­νων χρό­νων, χτυ­πά­ει με τη στρα­τιω­τι­κή του μηχα­νή τον λαό, τους αμά­χους, τα παι­διά, με χιλιά­δες νεκρούς. Επι­βάλ­λει καθο­λι­κό απο­κλει­σμό στε­ρώ­ντας τους κατοί­κους από νερό, τρό­φι­μα, φάρ­μα­κα, ιατρι­κά εφό­δια και ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα, προ­ε­τοι­μά­ζει χερ­σαία επέμ­βα­ση και γενοκτονία.

Τώρα! Απαι­τεί­ται να κατα­δι­κα­στεί η βαρ­βα­ρό­τη­τα των κατο­χι­κών δυνά­με­ων και να εκφρα­στεί μαζι­κά η λαϊ­κή αλλη­λεγ­γύη στον δοκι­μα­ζό­με­νο λαό της Παλαιστίνης.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, οι νέοι και οι νέες, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών, μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο της αλήθειας μέσα από αμέτρητα ψέματα και ανιστόρητες λαθροχειρίες που σκοπίμως χρησιμοποιούνται για να στηριχθεί η ισραηλινή κατοχή.

Ενας άθλιος προ­πα­γαν­δι­στι­κός μηχα­νι­σμός με τη συμ­με­το­χή των ΗΠΑ, της ΕΕ, αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων και κρα­τών της «πολι­τι­σμέ­νης», όπως λένε, «Δύσης», προ­σπα­θεί να αθω­ώ­σει τη βαρ­βα­ρό­τη­τα του ισραη­λι­νού κρά­τους, να ενο­χο­ποι­ή­σει την αντί­στα­ση του παλαι­στι­νια­κού λαού και τη λαϊ­κή αλλη­λεγ­γύη που εκφρά­ζε­ται στον αγώ­να του.

Σ’ αυτές τις συν­θή­κες παλεύ­ου­με απο­φα­σι­στι­κά για να σπά­σει το σκο­τά­δι της παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης, να δια­δο­θούν οι θέσεις του ΚΚΕ και να συμπο­ρευ­τούν περισ­σό­τε­ρες λαϊ­κές δυνά­μεις στον αγώ­να του.

Για­τί το ΚΚΕ καθα­ρά, με ευθύ­νη και με κρι­τή­ριο την κοι­νή πάλη των λαών, στέ­κε­ται με συνέ­πεια στο πλευ­ρό των Παλαι­στι­νί­ων και παλεύ­ει για τον τερ­μα­τι­σμό της ισραη­λι­νής κατο­χής, για ανε­ξάρ­τη­το, ενιαίο και βιώ­σι­μο παλαι­στι­νια­κό κρά­τος, δίπλα στο Ισρα­ήλ, στα σύνο­ρα του 1967, με πρω­τεύ­ου­σα την Ανα­το­λι­κή Ιερου­σα­λήμ, να επι­στρέ­ψουν οι πρό­σφυ­γες και να απε­λευ­θε­ρω­θούν οι πολι­τι­κοί κρα­τού­με­νοι από τις ισραη­λι­νές φυλακές.

Θα τα καταφέρουμε!

Επι­θε­τι­κά, ξεμπρο­στιά­ζο­ντας τους ανυ­πό­στα­τους ισχυ­ρι­σμούς και τα προ­σχή­μα­τα, σε σύγκρου­ση με τους ευρω­α­τλα­ντι­κούς μηχα­νι­σμούς, την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα ακρο­δε­ξιά, φασι­στι­κά μορ­φώ­μα­τα, που από την αρχή της νέας αυτής φάσης του πολέ­μου και την επι­χεί­ρη­ση των Παλαι­στι­νί­ων στο νότιο Ισρα­ήλ, εναρ­μο­νί­στη­καν με τις κατευ­θύν­σεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τάχθη­καν φανα­τι­κά με το μέρος των κατο­χι­κών δυνάμεων.

Πολύ περισ­σό­τε­ρο που η κυβέρ­νη­ση, με τη στή­ρι­ξη των άλλων κομ­μά­των, εμπλέ­κει τη χώρα και στρα­τεύ­ε­ται στον αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό σχε­δια­σμό, δια­θέ­το­ντας τη βάση της Σού­δας και στέλ­νο­ντας πολε­μι­κό πλοίο συνο­δεί­ας στο αμε­ρι­κα­νι­κό αερο­πλα­νο­φό­ρο που προ­στρέ­χει για τη στή­ρι­ξη της επί­θε­σης του ισραη­λι­νού κρά­τους κατά των Παλαι­στι­νί­ων και των επι­θε­τι­κών σχε­δί­ων των ΗΠΑ στην περιοχή.

Ολες οι κυβερ­νή­σεις έχουν ευθύ­νη για την ενί­σχυ­ση των οικο­νο­μι­κών, πολι­τι­κών και στρα­τιω­τι­κών σχέ­σε­ων με το κρά­τος του Ισρα­ήλ, προ­ω­θούν τους ευρω­α­τλα­ντι­κούς ενερ­γεια­κούς σχε­δια­σμούς, το στη­ρί­ζουν ως στρα­τη­γι­κό εταί­ρο στους αντα­γω­νι­σμούς στην περιο­χή. Ενώ, υλο­ποιώ­ντας τις κατευ­θύν­σεις της ισραη­λι­νής και της αμε­ρι­κά­νι­κης πρε­σβεί­ας, οι κυβερ­νή­σεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ αγνό­η­σαν το ομό­φω­νο ψήφι­σμα της ελλη­νι­κής Βου­λής του 2015 για την ανα­γνώ­ρι­ση του παλαι­στι­νια­κού κρά­τους και είναι ανε­πα­νόρ­θω­τα εκτεθειμένοι.

Τα αστι­κά κόμ­μα­τα, από κοι­νού με τα Μέσα Ενη­μέ­ρω­σης και τους γνω­στούς «ειδι­κούς» που παρε­λαύ­νουν καθη­με­ρι­νά από τα studio της παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης, προ­σπα­θούν να δια­γρά­ψουν την ιστο­ρία και να σβή­σουν από το λεξι­λό­γιο τη λέξη «κατο­χή», επι­χει­ρώ­ντας προ­κλη­τι­κά να ταυ­τί­σουν την αντί­στα­ση του παλαι­στι­νια­κού λαού με την τρομοκρατία.

Οι κάθε λογής «υπο­κρι­τές και φαρι­σαί­οι», υπο­ταγ­μέ­νοι στο ιμπε­ρια­λι­στι­κό δίκαιο, στο δίκαιο του ισχυ­ρό­τε­ρου και στα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης που υπη­ρε­τούν, δεν είπαν ούτε μια φορά αυτές τις μέρες πως τα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη είναι κατε­χό­με­να από το κρά­τος του Ισρα­ήλ, επι­χει­ρώ­ντας ακό­μα και να νομι­μο­ποι­ή­σουν τα απο­τε­λέ­σμα­τα των δια­χρο­νι­κών ισραη­λι­νών επεμ­βά­σε­ων και του πολέ­μου των 6 ημε­ρών του 1967, που χαρα­κτη­ρί­ζει και ο ΟΗΕ παράνομα.

Το κατοχικό κράτος δολοφονεί,
ξεριζώνει, φυλακίζει

Η κατο­χή επι­βλή­θη­κε από το 1947–1948, που διαι­ρέ­θη­κε η παλαι­στι­νια­κή γη και ιδρύ­θη­κε το κρά­τος του Ισρα­ήλ, και διαιω­νί­ζε­ται μέχρι σήμε­ρα, με τη στή­ρι­ξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, μέσα στον διαρ­κή και εντει­νό­με­νο ιμπε­ρια­λι­στι­κό αντα­γω­νι­σμό για τον έλεγ­χο της περιοχής.

Εκδιώ­χθη­καν εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες Παλαι­στί­νιοι από τα εδά­φη τους. Πραγ­μα­τι­κό ξερί­ζω­μα, σχε­δια­σμέ­νη αρπα­γή εδα­φών και εκτό­πι­ση πλη­θυ­σμού. Το Ισρα­ήλ πήρε τον έλεγ­χο 774 παλαι­στι­νια­κών πόλε­ων και χωριών, εκ των οποί­ων 531 κατα­στρά­φη­καν ολο­σχε­ρώς και τα υπό­λοι­πα πέρα­σαν στο κατο­χι­κό κράτος.

Αυτά κρύβουν οι απολογητές της κατοχής!

ΚΡΥΒΟΥΝ πως περισ­σό­τε­ροι από εκα­τό χιλιά­δες (100.000!) Παλαι­στί­νιοι έχουν σκο­τω­θεί από τις ισραη­λι­νές στρα­τιω­τι­κές και παρα­στρα­τιω­τι­κές δυνάμεις.

Η βαρ­βα­ρό­τη­τα της ισραη­λι­νής κατο­χής οδή­γη­σε σε μεγά­λα κύμα­τα προ­σφύ­γων. Από τα ίδια τα στοι­χεία του ΟΗΕ απο­δει­κνύ­ε­ται πως ο αριθ­μός των εγγε­γραμ­μέ­νων Παλαι­στί­νιων προ­σφύ­γων τον Γενά­ρη του 2020 ήταν περί­που 6,3 εκα­τομ­μύ­ρια, το 30% των οποί­ων ζει σε 58 επί­ση­μους προ­σφυ­γι­κούς καταυ­λι­σμούς που συν­δέ­ο­νται με τη «Διε­θνή Υπη­ρε­σία Αρω­γής», κατα­νε­μη­μέ­νοι σε 10 καταυ­λι­σμούς στην Ιορ­δα­νία και σε 9 στη Συρία, 12 στον Λίβα­νο, 19 στη Δυτι­κή Οχθη και 8 στη Λωρί­δα της Γάζας. Και ο αριθ­μός αυτός δεν περι­λαμ­βά­νει τους χιλιά­δες μη κατα­γε­γραμ­μέ­νους πρόσφυγες.

Χιλιά­δες πρό­σφυ­γες κάθε χρό­νο ανα­ζη­τούν στον ήλιο μοί­ρα. Μόνο το 2023, στους 8.820 πρό­σφυ­γες και αιτού­ντες άσυ­λο που έφτα­σαν στην Ελλά­δα, το μεγά­λο μέρος, το 22%, είναι από την Παλαι­στί­νη και ακο­λου­θούν από άλλες χώρες που έχουν πλη­γεί από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους και επεμ­βά­σεις, όπως το Αφγα­νι­στάν, η Συρία κ.ά.

ΚΡΥΒΟΥΝ ότι ο αριθ­μός των πολι­τι­κών κρα­του­μέ­νων στις ισραη­λι­νές φυλα­κές υπο­λο­γί­ζε­ται σε πάνω από 5.000, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων παι­διών, γυναι­κών, ηλι­κιω­μέ­νων, χρό­νια πασχό­ντων και επι­πλέ­ον 1.200 «διοι­κη­τι­κοί κρα­τού­με­νοι», που είναι φυλα­κι­σμέ­νοι χωρίς δίκη.

Από τις αρχές του 2023, οι ισραη­λι­νές δυνά­μεις κατο­χής έχουν συλ­λά­βει περισ­σό­τε­ρους από 5.000 Παλαι­στί­νιους, μετα­ξύ των οποί­ων παι­διά και γυναί­κες.

Οι απο­λο­γη­τές της ισραη­λι­νής κατο­χής ΚΡΥΒΟΥΝ ότι χρό­νο με τον χρό­νο συρ­ρι­κνώ­νο­νται τα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη. Οτι η Δυτι­κή Οχθη, που στο 60% ελέγ­χε­ται από τις κατο­χι­κές δυνά­μεις, περι­κυ­κλώ­θη­κε από το «τεί­χος της ντρο­πής» και κάθε πόλη, γει­το­νιά και χωριό ελέγ­χε­ται από «ζώνες ασφα­λεί­ας» και εκα­το­ντά­δες φυλά­κια («σημεία ελέγ­χου»), όπου Ισραη­λι­νοί στρα­τιώ­τες με παρα­τε­τα­μέ­να όπλα κάνουν τον βίο των Παλαι­στι­νί­ων αβί­ω­το, συλ­λαμ­βά­νουν, δέρ­νουν, σκο­τώ­νουν, ανά­λο­γα με τα κέφια τους, όπως σκό­τω­σαν δεκά­δες παι­δά­κια που αντι­τά­χθη­καν με τις σφε­ντό­νες στους πάνο­πλους κατακτητές.

ΚΡΥΒΟΥΝ ότι στα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη χτί­στη­καν και χτί­ζο­νται εποι­κι­σμοί (ρατσι­στι­κό καθε­στώς apartheid), εργα­λεία της κατο­χής και της κατα­πί­ε­σης του λαού. Το 40% περί­που της Δυτι­κής Οχθης βρί­σκε­ται στα χέρια των εποί­κων που έχουν πολ­λα­πλα­σια­στεί επτά φορές από την υπο­γρα­φή των Συμ­φω­νιών του Οσλο το 1993 μέχρι σήμε­ρα και από 115.000 έφτα­σαν τις 750.000.

ΚΡΥΒΟΥΝ ότι η Λωρί­δα της Γάζας είναι απο­κλει­σμέ­νη από το 2007 και ο λαός υπο­φέ­ρει. Μόνο την περί­ο­δο 2008 — 2022, έχει δεχτεί για 93 μέρες θανα­τη­φό­ρους ισραη­λι­νούς βομ­βαρ­δι­σμούς με τρα­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα, 4.240 νεκρούς και 22.902 τραυ­μα­τί­ες, με τα επί­ση­μα στοιχεία.

Η αντίσταση του λαού της Παλαιστίνης

Ο τίτλος «η Μέση Ανα­το­λή φλέ­γε­ται» έχει χρη­σι­μο­ποι­η­θεί αμέ­τρη­τες φορές. Ο πόλε­μος δεν ξεκί­νη­σε τώρα, μετρά­ει δεκα­ε­τί­ες, έχει περά­σει από διά­φο­ρες φάσεις και όσο παρα­μέ­νει η κατο­χή θα δυνα­μι­τί­ζε­ται η ειρη­νι­κή συμ­βί­ω­ση των λαών, θα δια­μορ­φώ­νο­νται οι όροι για την κλι­μά­κω­ση και επέ­κτα­ση των στρα­τιω­τι­κών συγκρού­σε­ων μέσα στο πλέγ­μα των έντο­νων ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και των αμε­ρι­κα­νο-ισραη­λι­νών σχε­δί­ων για την προ­ώ­θη­ση των συμ­φε­ρό­ντων τους στην περιο­χή, με θύμα­τα τον παλαι­στι­νια­κό, τον ισραη­λι­νό λαό και τους άλλους λαούς.

Όσο παρα­μέ­νει η κατο­χή, θα συνε­χί­ζε­ται η αντί­στα­ση των Παλαι­στι­νί­ων, η οποία είναι συνε­χό­με­νη και πολύ­μορ­φη τόσο στη Λωρί­δα της Γάζας, όσο και στη Δυτι­κή όχθη, με πολ­λές εμβλη­μα­τι­κές περιό­δους που η καθη­με­ρι­νή αντί­στα­ση στον κατα­κτη­τή κλι­μα­κώ­θη­κε, μετα­τρά­πη­κε σε ξεσηκωμό.

Αυτό έγι­νε στην πρώ­τη Ιντι­φά­ντα το 1987, που αντι­με­τω­πί­στη­κε από τον ισραη­λι­νό στρα­τό με δολο­φο­νί­ες, μαζι­κές φυλα­κί­σεις και διώ­ξεις, κατε­δα­φί­σεις σπι­τιών και κρά­τη­σε μέχρι τις παρα­μο­νές των «ειρη­νευ­τι­κών συνο­μι­λιών» για την υπο­γρα­φή της Συμ­φω­νί­ας του Οσλο, το 1993. Αυτό έγι­νε και στη δεύ­τε­ρη Ιντι­φά­ντα, το 2000 που διήρ­κε­σε πέντε χρόνια.

Ο ηρω­ι­κός αγώ­νας του παλαι­στι­νια­κού λαού δίνει απά­ντη­ση στους υπο­νο­μευ­τές του. Η προ­πα­γαν­δι­στι­κή μηχα­νή των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του Ισρα­ήλ και από κοντά των αστι­κών κομ­μά­των ανα­μα­σά πως το ισραη­λι­νό κρά­τος έχει δικαί­ω­μα στην «αυτο­ά­μυ­να» και στη χρη­σι­μο­ποί­η­ση κάθε βάρ­βα­ρου μέσου για τη δια­τή­ρη­ση της κατο­χής. Οπως δικαί­ω­μα, λένε, στην «αυτο­ά­μυ­να» έχει και η Ουκρα­νία, την οποία στη­ρί­ζουν στον πόλε­μο του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία. Αλλά, δεν έχει δικαί­ω­μα στην «αυτο­ά­μυ­να» ο παλαι­στι­νια­κός λαός που στε­νά­ζει από το κατο­χι­κό κρά­τος, ματώ­νει, φυλακίζεται.

Η αισχρή αυτή προ­πα­γάν­δα δεν περ­νά­ει στον λαό μας και γι’ αυτό λυσ­σο­μα­νά­νε κάθε ώρα, με στη­μέ­νες εκπο­μπές και δημο­σιεύ­μα­τα σκο­πι­μό­τη­τας στα Μέσα Ενη­μέ­ρω­σης, απο­κλεί­ο­ντας την παλαι­στι­νια­κή θέση, οργα­νώ­νο­ντας ένα όργιο ψεύ­δους, fake news της πολε­μι­κής προ­πα­γάν­δας που παρου­σιά­ζο­νται ως γεγο­νό­τα και την άλλη μέρα δια­ψεύ­δο­νται, αποσύρονται.

Ο παλαι­στι­νια­κός λαός έχει ανα­φαί­ρε­το δικαί­ω­μα και ιστο­ρι­κό καθή­κον να διεκ­δι­κεί τα δικαιώ­μα­τά του και να παλεύ­ει για να ζήσει σε ελεύ­θε­ρη πατρί­δα, χωρίς κατο­χή και κατο­χι­κά στρα­τεύ­μα­τα, νοι­κο­κύ­ρης στον τόπο του, δια­μορ­φώ­νο­ντας τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να απε­λευ­θε­ρω­θεί συνο­λι­κά από την καπι­τα­λι­στι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση, όπως κάθε λαός.

Στε­λέ­χη του ΣΥΡΙΖΑ πνιγ­μέ­να στα νερά του σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού εκφυ­λι­σμού ψάχνουν προ­σχή­μα­τα για να μετριά­σουν τη μαζι­κή λαϊ­κή κατα­κραυ­γή που προ­κά­λε­σε η κατά­πτυ­στη στή­ρι­ξη των κατο­χι­κών δυνά­με­ων και κατα­φεύ­γουν σε σαθρά επι­χει­ρή­μα­τα. Υπο­στη­ρί­ζουν ότι ο αγώ­νας στη Λωρί­δα της Γάζας είναι αγώ­νας της Χαμάς και όχι του παλαι­στι­νια­κού λαού και η επι­χεί­ρη­ση που έγι­νε στα σύνο­ρα με το Ισρα­ήλ είναι «τρο­μο­κρα­τι­κή».

Μπο­ρεί κάποιος να έχει την όποια άπο­ψη για τον χαρα­κτή­ρα και τις θέσεις της Χαμάς, αλλά πίσω από τη σκό­πι­μη στο­χο­ποί­η­ση επι­χει­ρεί­ται η συκο­φά­ντη­ση του παλαι­στι­νια­κού αγώ­να, κι ενώ είναι γνω­στό πως τα βίαια μέσα, η τρο­μο­κρα­τία που χρη­σι­μο­ποιούν οι κατο­χι­κές δυνά­μεις προ­κα­λούν αντίποινα.

Η Χαμάς ως πολι­τι­κο-θρη­σκευ­τι­κή, ισλα­μι­κή οργά­νω­ση εμφα­νί­στη­κε στο προ­σκή­νιο μετά το 2000 και ιδί­ως μετά το 2007, που ανα­δεί­χθη­κε εν μέσω ενδο-παλαι­στι­νια­κών αντι­θέ­σε­ων πρώ­τη δύνα­μη στις εκλο­γές στη Λωρί­δα της Γάζας, κι αυτοί που σήμε­ρα προ­σπα­θούν να κρυ­φτούν από πίσω της για να στη­ρί­ξουν την ισραη­λι­νή κατο­χή, δεν μπο­ρούν να δικαιο­λο­γή­σουν τα δια­χρο­νι­κά ισραη­λι­νά εγκλή­μα­τα. Απο­φεύ­γουν σαν τον «διά­βο­λο το λιβά­νι» να τοπο­θε­τη­θούν στην ανα­κοί­νω­ση του παλαι­στι­νια­κού κρά­τους, που τονί­ζει πως είναι δικαί­ω­μα του παλαι­στι­νια­κού λαού να αμυν­θεί από την τρο­μο­κρα­τία των εποί­κων και των δυνά­με­ων κατοχής.

Συμφωνίες με το πιστόλι στον κρόταφο

Αυτές τις δεκα­ε­τί­ες έχουν παρ­θεί πολ­λές απο­φά­σεις στον ΟΗΕ, τις οποί­ες το ισραη­λι­νό κρά­τος με τις πλά­τες των Αμε­ρι­κα­νών και της ΕΕ τις κατα­πα­τά και έχει προ­κλη­τι­κά ανα­φέ­ρει πως «η λύση των δύο κρα­τών είναι μια απά­τη», για να δικαιο­λο­γή­σει τον στό­χο του για ισραη­λι­νό κρά­τος «από τον Ευφρά­τη μέχρι τον Νείλο».

Εχουν γίνει πολ­λές κινή­σεις με πρω­το­βου­λία των ΗΠΑ, στο όνο­μα της ειρή­νης με το πιστό­λι στον κρό­τα­φο του παλαι­στι­νια­κού λαού. Καλ­λιερ­γή­θη­καν ελπί­δες, ψεύ­τι­κες προσ­δο­κί­ες, τις οποί­ες έχει απο­κα­λύ­ψει το ΚΚΕ, που άσκη­σε κρι­τι­κή π.χ. στη Συμ­φω­νία του Οσλο το 1993, με την οποία κατα­κερ­μα­τί­στη­καν παρα­πέ­ρα τα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη και την αξιο­ποί­η­σε το Ισρα­ήλ για κατο­χή νέων εδα­φών, δημιουρ­γία εποικισμών.

Το ίδιο ισχύ­ει και για τις συνο­μι­λί­ες π.χ. στο Καμπ Ντέι­βιντ το 2000 και την Ανά­πο­λη το 2007, μετά τις οποί­ες ακο­λού­θη­σε το αμε­ρι­κα­νι­κό σχέ­διο για τη «νέα Μέση Ανα­το­λή». Ενώ με τη «Συμ­φω­νία του Αιώ­να» επί προ­ε­δρί­ας Τραμπ, επι­χει­ρή­θη­κε να μπει ταφό­πλα­κα στα όποια διε­θνή ανα­γνω­ρι­σμέ­να δικαιώ­μα­τα του παλαι­στι­νια­κού λαού και να προ­ω­θη­θεί η συνερ­γα­σία της αστι­κής τάξης του Ισρα­ήλ με τις αστι­κές τάξεις αρα­βι­κών κρα­τών, ανοί­γο­ντας τον δρό­μο στις «Συμ­φω­νί­ες του Αβρα­άμ» ανά­με­σα στο ισραη­λι­νό κρά­τος, τα Ηνω­μέ­να Αρα­βι­κά Εμι­ρά­τα, το Μπα­χρέιν, το Μαρό­κο κ.ά., με στό­χο να εντα­χθεί και η Σαου­δι­κή Αραβία.

Οι συμ­φω­νί­ες αυτές προ­σβλέ­πουν στην ενί­σχυ­ση της θέσης του Ισρα­ήλ ως παρα­δο­σια­κού στη­ρίγ­μα­τος των ΗΠΑ στην περιο­χή και συν­δέ­ο­νται με ευρύ­τε­ρους σχε­δια­σμούς στην αντι­πα­ρά­θε­ση με την Κίνα, στη μάχη για τα μερί­δια των αγο­ρών στη Μέση Ανα­το­λή και Ευρώ­πη, όπως π.χ ο «Ινδι­κός δρό­μος» σε αντα­γω­νι­σμό με τον κινέ­ζι­κο «δρό­μο του μεταξιού».

Την ίδια ώρα, η δια­δι­κα­σία αυτή έχει προ­κα­λέ­σει τη δικαιο­λο­γη­μέ­νη αντί­δρα­ση των αρα­βι­κών λαών, που θεω­ρούν πως στο πλαί­σιό της θυσιά­ζο­νται τα συμ­φέ­ρο­ντα του παλαι­στι­νια­κού λαού και φαί­νε­ται πως η επί­θε­ση του Ισρα­ήλ στη Λωρί­δα της Γάζας ανα­στέλ­λει την αρα­βο-ισραη­λι­νή προσέγγιση.

Οι εξε­λί­ξεις στο Παλαι­στι­νια­κό, όπως και στο Κυπρια­κό, διδά­σκουν τους λαούς να μη δίνουν πίστη στους κάθε είδους ιμπε­ρια­λι­στές «εγγυ­η­τές» και «προ­στά­τες», να πιστέ­ψουν στις δυνά­μεις τους και να ανα­πτύ­ξουν αυτο­τε­λή πάλη, με κρι­τή­ριο τα δικά τους συμφέροντα.

Η κατά­στα­ση είναι κρί­σι­μη. Ανά πάσα στιγ­μή οι πολε­μι­κές επι­χει­ρή­σεις μπο­ρεί να επε­κτα­θούν. Ηδη, οι ισραη­λι­νές δυνά­μεις ανταλ­λάσ­σουν πυρά με την Χεζ­μπο­λάχ, που έχει τη βάση της στον Λίβα­νο. Η έντα­ση στις σχέ­σεις του Ιράν και της Συρί­ας με το Ισρα­ήλ οξύ­νε­ται, ο ισραη­λι­νός στρα­τός που βομ­βάρ­δι­σε στο­χευ­μέ­να πριν λίγες μέρες τη συρια­κή πόλη Χομς και σκό­τω­σε 100 ευέλ­πι­δες, χτύ­πη­σε πάλι το αερο­δρό­μιο της Δαμα­σκού και του Χαλε­πιού, η Τουρ­κία έχει τον δικό της σχεδιασμό.

Ο αμε­ρι­κα­νι­κός στό­λος περι­πο­λεί στη Μέση Ανα­το­λή με ετοι­μο­πό­λε­μες δυνά­μεις, σε συν­θή­κες που το κου­βά­ρι των αντα­γω­νι­σμών περι­πλέ­κε­ται παρα­πέ­ρα και κλι­μα­κώ­νε­ται ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στην Ουκρανία.

Η επί­θε­ση του Ισρα­ήλ και οι εξε­λί­ξεις που βάζουν το Παλαι­στι­νια­κό στις μυλό­πε­τρες εντει­νό­με­νων γεω­πο­λι­τι­κών αντα­γω­νι­σμών, τονί­ζουν την ανα­γκαιό­τη­τα ενί­σχυ­σης της πάλης για τον τερ­μα­τι­σμό της κατοχής.

Σε αντι­πα­ρά­θε­ση με τις δυνά­μεις που καλούν τον λαό να συντα­χθεί με το κατο­χι­κό ισραη­λι­νό κρά­τος και να εμπλα­κεί η χώρα ακό­μα πιο βαθιά σε σχε­δια­σμούς που βρω­μά­νε μπα­ρού­τι, απέ­να­ντι στους διά­φο­ρους θια­σώ­τες των «ίσων απο­στά­σε­ων» μετα­ξύ θύτη και θύμα­τος, αυτό που τώρα επεί­γει είναι να δυνα­μώ­σει η αλλη­λεγ­γύη στον Παλαι­στι­νια­κό λαό, να στη­ρι­χθεί ο αγώ­νας του για ελεύ­θε­ρη πατρί­δα, να στα­μα­τή­σει η ισραη­λι­νή σφα­γή και να στη­ρι­χτεί η αντι­πο­λε­μι­κή πάλη σε όλη την περιοχή.