Εκδήλωση της Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης Θεσσαλονίκη, 13 Γενάρη 2018
Τιμητική βράβευση της Μάγδας Μητρογώγου
Στην κατάμεστη αίθουσα του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, στις 13 του Γενάρη, η εκδήλωση κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίττας της ΕΔΥΕΘ, την οποία παρακολούθησαν πολλοί φίλοι και μέλη της Επιτροπής. Η φετινή εκδήλωση συνδύασε την καθιερωμένη κοπή της πίτας με το πολιτικό μνημόσυνο του πρώην Προέδρου της ΕΔΥΕΘ Μιχάλη Σπυριδάκη, καθώς και με την τιμητική βράβευση βετεράνων αγωνιστών του αντιιμπεριαλιστικού – αντιπολεμικού κινήματος ειρήνης της χώρας: των Γιώργου Φαρσακίδη, Μάγδας Μητρογώγου και Λίζας Χαρταμπίλα.
Το Ατέχνως, αρχής γενομένης από τον παλαίμαχο εικαστικό κομμουνιστή Γιώργο Φαρσακίδη δημοσιεύει τις σχετικές αναφορές στην εκδήλωση για τους τρεις βετεράνους αγωνιστές του αντιιμπεριαλιστικού – αντιπολεμικού κινήματος ειρήνης της χώρας.
Η Ηλέκτρα Ραΐζη, μέλος του Προεδρείου της ΕΔΥΕΘ, παρουσίασε τη ζωή και δράση της Μάγδας Μητρογώγου. Της Μάγδας, που στα δεκαπέντε της χρόνια οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ, «που γνώρισε αυτή και η οικογένειά της τις διώξεις και την επικήρυξη των κατακτητών, αλλά και την τρομοκρατία και τους κατατρεγμούς του μετεμφυλιακού κράτους των δωσιλόγων, που καταδικάσαν κι εκτέλεσαν τον πατέρα της το 1948. Της Μάγδας, που δε λύγισε ποτέ μπροστά στην τρομοκρατία της Ασφάλειας, που αφιέρωσε όλη της τη ζωή στον αγώνα, πλάι και μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, της Δημοκρατικής Μέριμνας, του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης από τα πέτρινα χρόνια ακόμη, της ΟΓΕ και τέλος της ΕΔΥΕΘ για πολλές δεκαετίες, ως μέλος της Γραμμα-τείας της. Της Μάγδας, που μια ζωή έδινε αγόγγυστα τη βοήθεια της σε όσους την είχαν ανάγκη, που τη λέξη «βαρέθηκα» δεν την είπε, ούτε τη σκέφτηκε ποτέ, ακόμη και σήμερα στα ενενήντα της»
Μάγδα η Μητρογώγου
Η Μάγδα η Μητρογώγου γεννήθηκε στο Παλιούρι της Χαλκιδικής το 1928. Είναι κόρη του Αστέριου Ζορμπά και της Ευγενίας το γένος Θεμελή. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο στο Παλιούρι Χαλκιδικής. Η κατοχή τη βρίσκει στο Παλιούρι. Ζει, με την οικογένεια της, την απίστευτη τρομοκρατία του αστικού μετεμφυλιακού κράτους και τα κυνηγητά της εποχής.
Ο πατέρας της είναι από τους πρώτους αγωνιστές που βγαίνει στο βουνό κυνηγημένος και επικηρυγμένος από τους Γερμανούς κατακτητές και έπειτα από τους ντόπιους συνεργάτες τους. Βασανίζεται φυλακίζεται, εξορίζεται, καταδικάζεται σε θάνατο και εκτελείται στην Αίγινα το 1948.
Η Μάγδα στη Χαλκιδική κάνει τα πρώτα αγωνιστικά της βήματα στις γραμμές τις ΕΠΟΝ. Η ίδια και η οικογένεια της τραβούν τον «Γολγοθά» τους. Καταφεύγουν στην Θεσσαλονίκη και ζούνε τις περιπέτειες κυνηγημένων αγωνιστών, που δεν έσκυψαν το κεφάλι. Η Μάγδα παντρεύεται τον αγωνιστή Φιλήμωνα Κύρου. Την δεύτερη μέρα του γάμου τους, συλλαμβάνεται εξορίζεται και γρήγορα τον χάνει από τα βασανιστήρια.
Αργότερα παντρεύεται τον αγωνιστή επίσης Αριστείδη Μητρογώγου. Αποκτούν δύο παιδιά, τον Παναγιώτη και τον Αστέριο (Στέργιο). Μετά από δεκατρία χρόνια χάνει και τον Αριστείδη (1977) και μεγαλώνει μόνη της τα δύο παιδιά. Συμμετέχει στους αγώνες μέσα από την ΕΔΑ.
Η Μάγδα μπορεί να μη φυλακίστηκε, να μην εξορίστηκε, όμως πέρασε πάμπολλες φορές το κατώφλι της ασφάλειας, δέχτηκε τις πιέσεις του μηχανισμού του αστικού κράτους, είτε για τη δική της δράση είτε για τη δράση των μελών της οικογένειας της και βγήκε αλώβητη με το κεφάλι ψηλά. Εκλέγεται μέλος των Δ.Σ, σε διαφόρους μαζικούς φορείς. Ήταν από τα πιο δραστήρια μέλη της Δημοκρατικής Μέριμνας Θεσσαλονίκης. Για πάρα πολλά χρόνια μέλος του Προεδρείου της ΕΔΥΕΘ και ακόμα μαχητικό μέλος του φιλειρηνικού κινήματος. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου των εμποροϋπαλλήλων από τα πέτρινα εκείνα χρόνια. Εκλέγεται στο Δ.Σ. της ΟΓΕ και ιδρυτικό μέλος του ΠΑΝΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, του πρώτου Γυναικείου συλλόγου της Πόλης μας.
Μετά τη Χούντα, περνάει στις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Συμμετέχει ακόμη και τώρα ενεργά σε όλους τους κοινωνικούς, πολιτικούς και ταξικούς αγώνες, από οποιοδήποτε πόστο. Είναι μέλος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ με καθημερινή παρουσία, δράση και προσφορά στο κίνημα. Ακούραστη μέχρι σήμερα. Η Μάγδα δεν λύγισε ποτέ σε καμιά δυσκολία της ζωής και του αγώνα και τη λέξη «βαρέθηκα» δεν την είπε, ούτε τη σκέφτηκε ποτέ. Έδινε αγόγγυστα τη βοήθεια της σε όσους την είχαν ανάγκη. Μάγδα σε ευχαριστούμε.