Ειρηναίος Μαράκης: Καταυλισμός

Στο ραδιό­φω­νο
ο Μανώ­λης Αγγελόπουλος
τραγουδάει:
«Αγά­πες μου περαστικές
αγά­πες μου χαμένες
όμορ­φες σαν τις Κυριακές
χαρές μου περασμένες». *
Το πρω­ι­νό φως
ξυπνά­ει και τους τελευταίους.
Έξω από τη μικρή κάμαρα
απλώ­νε­ται ο καταυλισμός.
Με χαμη­λά σπί­τια, ετοιμόρροπα
και τα παι­διά που παίζουν
στα από­νε­ρα της κυρια­κά­τι­κης μπουγάδας.
Ψηλά στον ουρανό
ταξι­δεύ­ει ο καπνός
από τις ξυλόσομπες.
Οι νέοι του καταυλισμού
ετοι­μά­ζουν την πρα­μά­τεια γι’ αύριο.
Ήρθε η άνοιξη
κι ο κόσμος πλα­στι­κές καρέκλες
θ’ αγο­ρά­σει για τη βερά­ντα του.
Λίγο πιο έξω, πάνω στο συρματόπλεγμα
που χωρί­ζει τους Ρομά
απ’ τους λευκούς
ένα πανό που γράφει
«Δηκε­ο­σή­νι για τον Νήκο».

Ειρη­ναί­ος Μαράκης
6/3/2022

*Μανώ­λης Αγγε­λό­που­λος, Αγά­πες μου περα­στι­κές (Σάκη Καπί­ρη — Μίμη Χρι­στό­που­λου, δίσκος: Ο πρό­σφυ­γας (1977), Πρώ­τη εκτέ­λε­ση από τον Στρά­το Διο­νυ­σί­ου με τίτλο «Στην στά­χτη των ονεί­ρων σας» (1970)

Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης: «Όλα είναι όπλα»