Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ελπίδα Νασιοπούλου: «Η απόλυσή μου είναι μία επίθεση στον ρόλο του εκπαιδευτικού» (VIDEO)

Στο ζήτη­μα της από­λυ­σής της από το φρο­ντι­στή­ριο Μέσης Εκπαί­δευ­σης «Πρω­το­πο­ρία», με την απα­ρά­δε­κτη αιτιο­λο­γία περί «συν­δι­κα­λι­στι­κής δρά­σης σε μαθη­τές», επει­δή τους μίλη­σε για την επέ­τειο του Πολυ­τε­χνεί­ου και την αντί­στοι­χη αργία των φρο­ντι­στη­ρί­ων, ανα­φέρ­θη­κε η πρό­ε­δρος του Συλ­λό­γου Εργα­ζο­μέ­νων στη Ιδιω­τι­κή Εκπαί­δευ­ση «Ο Βύρων», Ελπί­δα Νασιο­πού­λου, σε συνέ­ντευ­ξή της στην εκπο­μπή «Επί του Πιε­στη­ρί­ου» του Kontra Channel.

Η Ε. Νασιο­πού­λου σημεί­ω­σε ότι η συγκε­κρι­μέ­νη από­λυ­ση είναι μία επί­θε­ση στον ρόλο του εκπαι­δευ­τι­κού, καθώς, όπως είπε δεν είναι η πρώ­τη φορά που τίθε­ται από την εργο­δο­σία το ζήτη­μα «τι συζη­τάς» με τα παι­διά μέσα στην τάξη.

Παράλ­λη­λα, ανέ­δει­ξε την εργα­σια­κή ζού­γκλα που επι­κρα­τεί στον χώρο της ιδιω­τι­κής εκπαί­δευ­σης, με τους μισθούς εξα­θλί­ω­σης, τις ανύ­παρ­κτες συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις, τις απα­ρά­δε­κτες και αντι­παι­δα­γω­γι­κές δίμη­νες και τρί­μη­νες συμ­βά­σεις, την πλειά­δα εξω­δι­δα­κτι­κών καθη­κό­ντων και απλή­ρω­των υπε­ρω­ριών που φορ­τώ­νο­νται οι εργαζόμενοι.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο