Εμα Γκονζάλες: Η έφηβη που ύψωσε το ανάστημά της στους  Τραμπ: “Ντροπή σας!”

Φώνα­ζε τόσο δυνα­τά από το μικρό­φω­νο μέχρι που βρά­χνια­σε. Μέσα σε μια μέρα το πρό­σω­πό της και το όνο­μά της έγι­ναν γνω­στά σε όλο τον κόσμο. Στα 18 της χρό­νια δεσμεύ­τη­κε δημο­σί­ως ότι το σχο­λείο της θα είναι ο τελευ­ταί­ος στό­χος φονι­κών επι­θέ­σε­ων στη χώρα. Πώς το γνω­ρί­ζει; Επει­δή, όπως είπε, μαζί με τους συμ­μα­θη­τές της “θα αλλά­ξουν τον νόμο”.

Το όνο­μά της είναι Έμα Γκον­ζά­λες και μέχρι πριν από μερι­κές μέρες ήταν και εκεί­νη όπως όλοι οι συνο­μή­λι­κοί της: ανέ­με­λη και γεμά­τη όνει­ρα. Μέχρι που είδε να πέφτουν νεκροί μπρο­στά της 14 μαθη­τές και τρεις καθη­γη­τές στο σχο­λείο της, το Marjory Stoneman Douglas της Φλό­ρι­ντα, από τις σφαί­ρες ενός 19χρονου πρώ­ην μαθητή.

Η Έμα ηγή­θη­κε της δια­δή­λω­σης κατά της οπλο­κα­το­χής στο Φορτ Λοντερ­ντέιλ που ακο­λού­θη­σε την αιμα­τη­ρή επί­θε­ση. Στο στό­χα­στρό της βρέ­θη­κε ο αμε­ρι­κα­νός πρό­ε­δρος Ντό­ναλντ Τραμπ λόγω των δια­συν­δέ­σε­ών του με την NRA, το πανί­σχυ­ρο λόμπι των όπλων στις ΗΠΑ.

Λίγες ώρες αργό­τε­ρα το βίντεο με την ομι­λία της είχε περισ­σό­τε­ρα από 100.000 χτυπήματα.

«Προς όλους τους πολι­τι­κούς που απο­δέ­χθη­καν τις δωρε­ές της NRA, Ντρο­πή σας», φώνα­ξε η Έμα. “Ντρο­πή”, φώνα­ζε και το πλή­θος. “Οι κυβερ­νώ­ντες που τους φέρ­νου­με στην εξου­σία ψεύ­δο­νται. Και εμείς τα παι­διά φαί­νε­ται ότι είμα­στε οι μόνοι που το επι­ση­μαί­νου­με και είμα­στε έτοι­μοι να φωνά­ξου­με ΛΕΤΕ ΨΕΜΑΤΑ”.

“Λένε ότι οι αυστη­ρό­τε­ροι νόμοι κατά της οπλο­κα­το­χής δεν μειώ­νουν την ένο­πλη βία–εμείς τους απα­ντά­με: Λέτε ΒΛΑΚΕΙΕΣ! Λένε ότι ένας καλός τύπος με όπλο στα­μα­τά­ει έναν κακό με όπλο–ΛΕΤΕ ΨΕΜΑΤΑ! Υπο­στη­ρί­ζουν ότι τα όπλα είναι απλά εργα­λεία όπως τα μαχαί­ρια και είναι το ίδιο επι­κίν­δυ­να με τα αυτοκίνητα–ΒΛΑΚΕΙΕΣ! Ότι εμείς τα παι­διά δεν ξέρου­με τι λέμε, ότι είμα­στε πολύ νέοι για να κατα­λά­βου­με πώς λει­τουρ­γεί η κυβέρ­νη­ση: ΨΕΜΑΤΑ!”

Σε συνέ­ντευ­ξή της που έδω­σε στην εφη­με­ρί­δα New York Times, η Έμα εξέ­φρα­σε την έκπλη­ξή της για τις ενθου­σιώ­δεις αντι­δρά­σεις που προ­κά­λε­σε η ομι­λία της.

Εξή­γη­σε ότι πήρε την από­φα­ση να μιλή­σει αφού την προ­έ­τρε­ψαν άλλα μέλη της κοι­νό­τη­τάς της και κυρί­ως κάποιοι, που όπως είπε, δεν αισθά­νο­νται ακό­μη έτοι­μοι να μιλή­σουν δημοσίως.

“Αυτός είναι ολό­κλη­ρος ο κόσμος μου τώρα. Δεν μπο­ρώ να επι­τρέ­ψω στον εαυ­τό μου να στα­μα­τή­σω να μιλάω γι αυτό”.

Κάποιος που γνώ­ρι­σε σε ένα πάρ­τι σκο­τώ­θη­κε κατά την επί­θε­ση, λέει η Έμα. Κάποιος άλλος που “τον γνω­ρί­ζει για απί­στευ­τα πολύ και­ρό” εξα­κο­λου­θεί να νοσηλεύεται.

“Ολοι θα πρέ­πει να κατα­νο­ή­σουν πώς αισθα­νό­μα­στε και τι περά­σα­με για­τί αν δεν το κάνουν δεν θα μπο­ρέ­σουν να κατα­λά­βουν για­τί δίνου­με αγώ­να”, είπε η Έμα και κατα­φέρ­θη­κε ενα­ντί­ον κάποιων οι οποί­οι άσκη­σαν κρι­τι­κή εις βάρος των μαθη­τών υπαι­νισ­σό­με­νοι ότι θα πρέ­πει να πεν­θούν αντί να φωνάζουν.

“Αυτός είναι ο τρό­πος, πρέ­πει να πεν­θή­σω. Θα πρέ­πει να δια­σφα­λί­σω ότι όλοι γνω­ρί­ζουν πως αυτό είναι κάτι που δεν επι­τρέ­πε­ται να συμβαίνει”.

Τα όπλα έχουν αλλά­ξει, αλλά όχι και οι νόμοι μας, είπε η Έμα, στην ομι­λία της. “Ασφα­λώς και δεν αντι­λαμ­βα­νό­μα­στε για­τί θα πρέ­πει να είναι πιο δύσκο­λο να κάνεις σχέ­δια με φίλους για το σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο από το να αγο­ρά­σεις ένα αυτό­μα­το ή ένα ημιαυ­τό­μα­το όπλο. Στη Φλό­ρι­ντα, για να αγο­ρά­σεις όπλο δεν χρειά­ζε­σαι άδεια, δεν χρειά­ζε­ται άδεια οπλο­φο­ρί­ας και, από τη στιγ­μή που θα το αγο­ρά­σεις, δεν χρειά­ζε­ται να το δηλώσεις…Μπορείς να αγο­ρά­σεις όσα όπλα θέλεις”.

Η 18χρονη μίλη­σε εξ ονό­μα­τος “των μαθη­τών που έχα­σαν τη ζωή τους, των μαθη­τών που εξα­κο­λου­θούν να νοση­λεύ­ο­νται, του μαθη­τή που υπο­φέ­ρει από μετα­τραυ­μα­τι­κό στρες, των μαθη­τών που εμφά­νι­σαν κρί­σεις πανι­κού στη διάρ­κεια της τελε­τής μνή­μης των θυμά­των, γιατί–όπως είπε–τα ελι­κό­πτε­ρα δεν μας άφη­ναν σε ησυ­χία, πετώ­ντας πάνω από το σχο­λείο 24 ώρες το 24ωρο”.

“Αν ο πρό­ε­δρος θέλει να έρθει να μου πει κατά­μου­τρα ότι ήταν μια απί­στευ­τη τρα­γω­δία που δεν θα έπρε­πε να έχει συμ­βεί και συνε­χί­σει να μας λέει ότι δεν μπο­ρεί να γίνει τίπο­τα γι αυτό, με χαρά μου θα τον ρωτή­σω πόσα χρή­μα­τα πήρε από την NRA. Ξέρε­τε όμως κάτι; Δεν έχει σημα­σία, για­τί ήδη γνω­ρί­ζω. Τριά­ντα εκα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια. Και αν το διαι­ρέ­σου­με δια του αριθ­μού των νεκρών από πυρο­βο­λι­σμούς στις ΗΠΑ, μόνο τον πρώ­το ένα, ενά­μι­ση μήνα του 2018, τότε έχου­με 5.800 δολά­ρια. Τόσο αξί­ζει η ζωή αυτών των ανθρώ­πων για εσάς κύριε Τραμπ;