Επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στην Κούβα

Ο Σοσιαλισμός δείχνει την πραγματική διέξοδο για τους λαούς

Η αντι­προ­σω­πεία του ΚΚΕ συμ­με­τεί­χε στη συνά­ντη­ση των θεω­ρη­τι­κών περιο­δι­κών με παρεμ­βά­σεις για τον ιμπε­ρια­λι­σμό και την κλη­ρο­νο­μιά του Φιντέλ και τη διε­θνι­στι­κή αλλη­λεγ­γύη από τον Λου­κά Ανα­στα­σό­που­λο και τον Βασί­λη Όψι­μο αντί­στοι­χα. Στις παρεμ­βά­σεις τους εκφρά­στη­κε η αλλη­λεγ­γύη του ΚΚΕ στον Κου­βα­νι­κό λαό και το ΚΚ Κού­βας και ανα­δεί­χτη­καν οι μαχη­τι­κές μαζι­κές πρω­το­βου­λί­ες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ενά­ντια στον εγκλη­μα­τι­κό απο­κλει­σμό που έχουν επι­βά­λει ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Ανα­φο­ρά έγι­νε στον χαρα­κτή­ρα της επο­χής που ζού­με, την οικο­νο­μι­κή ουσία του ιμπε­ρια­λι­σμού και την επι­βε­βαί­ω­ση της Λενι­νι­στι­κής θεω­ρί­ας για τον ιμπε­ρια­λι­σμό. Επι­ση­μάν­θη­κε ότι ο λαός της Κού­βας με την επα­νά­στα­ση και την οικο­δό­μη­ση του σοσια­λι­σμού είχε συμ­βο­λή τόσο στις κατα­κτή­σεις και τα δικαιώ­μα­τα της εργα­τι­κής τάξης και του λαού, όσο και στο βασι­κό διε­θνι­στι­κό καθή­κον, πλευ­ρά που απο­τε­λεί παρά­δειγ­μα για τους λαούς και την εργα­τι­κή τάξη στην Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή και ευρύτερα.

Την ίδια στιγ­μή σημειώ­θη­κε ότι οι αστι­κές τάξεις, τα αστι­κά κρά­τη και οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες παίρ­νουν τα μέτρα τους τόσο με το καρό­το όσο και με το μαστί­γιο. Αξιο­ποιούν την κατα­στο­λή και την ενσω­μά­τω­ση, την περι­στο­λή δικαιω­μά­των και ελευ­θε­ριών και τις κίβδη­λες υπο­σχέ­σεις για φιλο­λαϊ­κή λύση μέσω «αρι­στε­ρών ή προ­ο­δευ­τι­κών» κυβερ­νή­σε­ων στον καπι­τα­λι­σμό. Σέρ­νουν τους λαούς στη φρί­κη του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου και παράλ­λη­λα προ­βά­λουν σαν δήθεν εναλ­λα­κτι­κή το «Green New Deal», την ελεγ­χό­με­νη απα­ξί­ω­ση και κατα­στρο­φή δηλα­δή των υπερ­συσ­σω­ρευ­μέ­νων κεφα­λαί­ων, που δεν μπο­ρούν να βρουν κερ­δο­φό­ρα διέ­ξο­δο όπως πριν, που οδη­γεί σε χτύ­πη­μα των λαϊ­κών δικαιω­μά­των και εισο­δή­μα­τος, σε ενερ­γεια­κή ακρί­βεια και όξυν­ση των αντα­γω­νι­σμών για τις νέες «πρά­σι­νες» επενδύσεις.

Τέλος, ανα­δεί­χθη­κε ότι αν και τα επι­τε­λεία των ιμπε­ρια­λι­στών θέλουν να πιστέ­ψουν οι λαοί πως έχουν μόνο δύο επι­λο­γές: είτε να σκύ­ψουν οικειο­θε­λώς το κεφά­λι είτε τον δρό­μο της κατα­στο­λής, η λύση για τους λαούς είναι στην αντί­θε­τη κατεύ­θυν­ση. Στην κατεύ­θυν­ση της πάλης για την ανα­τρο­πή του καπι­τα­λι­σμού, όπως επι­βε­βαί­ω­σε και η πεί­ρα της Οκτω­βρια­νής και της Κου­βα­νι­κής επανάστασης.

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα