Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Επιμένει…

 Γρά­φει ο Χρή­στος Α. Τού­μπου­ρος //

dimotiko sxoleio xeimona

(Φωτ.1) Δημο­τι­κό Σχο­λείο Φάγ­γου Κάτω Καλε­ντί­νης τους χει­με­ρι­νούς μήνες

dimotiko sxoleio kalokairi

(Φωτ. 2) Δημο­τι­κό Σχο­λείο Φάγ­γου Κάτω Καλε­ντί­νης το Φθινόπωρο

Πρό­κει­ται για το δημο­τι­κό σχο­λείο της Κάτω Καλε­ντί­νης, στον οικι­σμό του Φάγ­γου του Δήμου Κεντρι­κών Τζου­μέρ­κων. Στα­μά­τη­σε τη λει­τουρ­γία του το 1979 όταν το φράγ­μα Πουρ­νά­ρι Ι άρχι­σε να λει­τουρ­γεί, δημιουρ­γώ­ντας ένα ταμιευ­τή­ρα περί­που 20 τ.χλμ. και πλημ­μυ­ρί­ζο­ντας μετα­ξύ άλλων και το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος του χωριού.

Έκτο­τε, κάθε φθι­νό­πω­ρο που πέφτει η στάθ­μη του νερού, μεγά­λο μέρος του οικι­σμού βγαί­νει στην επι­φά­νεια δημιουρ­γώ­ντας ένα από­κο­σμο θέα­μα, μέχρι να ξανα­βυ­θι­στεί σύντο­μα με τις χει­με­ρι­νές αυξη­μέ­νες ροές του Αρά­χθου. (Φωτ.:1)

Μετά από περισ­σό­τε­ρα από 40 χρό­νια κάτω από το νερό, τα περισ­σό­τε­ρα κτί­σμα­τα έχουν σχε­δόν καταρ­ρεύ­σει. Σαν ειρω­νεία της τύχης, το σχο­λείο στέ­κει ακό­μα όρθιο, (Φωτ.: 2) σαν να περι­μέ­νει μία και­νούρ­για στέ­γη και τους μαθη­τές τον Σεπτέμβρη…

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο