ΕΣΣΔ 10ετία 1960: Τρένο υπερυψηλής ταχύτητας …με κινητήρα τζετ!!

Τα πει­ρά­μα­τα  «γρή­γο­ρου βαγο­νιού» με jet engine on top ήταν 100% επι­τυ­χη­μέ­να και απέ­δει­ξαν _επί ΕΣΣΔ φυσι­κά ότι ένα τρέ­νο μπο­ρού­σε να ταξι­δέ­ψει εξί­σου γρή­γο­ρα με ένα αερο­πλά­νο. Ωστό­σο, αυτό το πει­ρα­μα­τι­κό έργο τελι­κά ξεχά­στη­κε και εξα­φα­νί­στη­κε στη λήθη_Russia Beyond / TASS (σσ. μετά τις ανα­τρο­πές και την καπι­τα­λι­στι­κή παλι­νόρ­θω­ση στην ΕΣΣΔ)

Η ίδια η ιδέα των τρέ­νων ικα­νών να «πετούν» είχε ιντρι­γκά­ρει Σοβιε­τι­κούς επι­στή­μο­νες και εφευ­ρέ­τες, έργο που απο­δεί­χθη­κε επι­τυ­χη­μέ­νο. Κατά­φε­ραν να κατα­σκευά­σουν ένα βαγό­νι που «πετού­σε» κατά μήκος των σιδη­ρο­τρο­χιών με 250 km/h. Ωστό­σο, δεν παρή­χθη ποτέ μαζι­κά. Για­τί; Και πώς έμοιαζε;

Ο Valerian Abakovsky

Σοβιε­τι­κοί μηχα­νι­κοί προ­σπά­θη­σαν για πρώ­τη φορά να κάνουν ένα τρέ­νο να «πετά­ξει» κατά μήκος των σιδη­ρο­τρο­χιών πριν από 100+ χρό­νια, αμέ­σως μετά την Οκτω­βρια­νή επα­νά­στα­ση, όταν ο Valerian Abakovsky, ένας συνη­θι­σμέ­νος σοφέρ από την πόλη Tambov, περί­που 460 χιλιό­με­τρα από τη Μόσχα, ζήτη­σε να τον αφή­σουν να εργα­στεί στο εργο­στά­σιο Tambov_κατασκευή σιδη­ρο­δρό­μων. Στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του 1920, ο Abakovsky σχε­δί­α­σε μόνος του ένα aero-wagon: έβα­λε κυριο­λε­κτι­κά μια προ­πέ­λα σε ένα σιδη­ρο­δρο­μι­κό βαγό­νι και τοπο­θέ­τη­σε έναν κινη­τή­ρα αερο­πλά­νου σε αυτό.

Το βαγό­νι του Abakovsky έφτα­σε σε ταχύ­τη­τα έως και 140 km/h — κάτι πρω­τό­γνω­ρο. Μέχρι το καλο­καί­ρι του 1921, το βαγό­νι είχε δια­νύ­σει πάνω από 3.000 χιλιό­με­τρα. Ο σχε­δια­σμός κρί­θη­κε επι­τυ­χη­μέ­νος και χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε για τη μετα­φο­ρά ανθρώπων.

Πίσω στη δεκα­ε­τία του 1970 _αναφέρει το TASS, Σοβιε­τι­κοί μηχα­νι­κοί προ­σπά­θη­σαν να σημειώ­σουν νέο ρεκόρ ταχύ­τη­τας τρέ­νου, συν­δέ­ο­ντας έναν κινη­τή­ρα τζετ σε αυτό. Το έργο ονο­μα­ζό­ταν «The speedy wagon εργαστήριο».
Το «τρέ­νο αερο­πλά­νο» της ΕΣΣΔ: Με κινη­τή­ρα αεριω­θού­με­νου, η Μόσχα σχε­δί­α­σε το «ιπτά­με­νο τρέ­νο» Ως μέρος αυτών των δοκι­μών, ένα τρέ­νο βάρους 51,3 τόνων σε μόλις 10 δευ­τε­ρό­λε­πτα έφτα­σε 50 km/h. και στη συνέ­χεια έφτα­σε σε ταχύ­τη­τα ρεκόρ 249 km/h (296 χλμ/h σύμ­φω­να με άλλους).

Η σύγ­χρο­νη τεχνο­λο­γία έχει προ­χω­ρή­σει πολύ, με τα τρέ­να bullet να τρέ­χουν σε όλα τα μήκη και πλά­τη χωρών με ταχύ­τη­τες που έχουν κάνει τις καθη­με­ρι­νές μετα­κι­νή­σεις πιο γρήγορες.Επιπλέον, με την έλευ­ση της πιο εξε­λιγ­μέ­νης τεχνο­λο­γί­ας, ακό­μη και τα αερο­πο­ρι­κά ταξί αυξά­νο­νται στην εμπο­ρι­κή αγο­ρά _για τους έχο­ντες φυσικά.

Στη δεκα­ε­τία του 1960, η Σοβιε­τι­κή Ένω­ση σχε­δί­α­σε και ανέ­πτυ­ξε ένα τρέ­νο υψη­λής ταχύ­τη­τας _ κορύ­φω­ση του αντα­γω­νι­σμού με τις ΗΠΑ, που μετά την ΕΣΣΔ με το M‑497 του New York Central Railway, με την κωδι­κή ονο­μα­σία «Black Beetle» _τα μαύ­ρο σκα­θά­ρι, έκα­νε παρό­μοιες δοκιμές.
Χρη­σι­μο­ποιώ­ντας ως βάση το ηλε­κτρι­κό τρέ­νο ER22, «το Kalininsky μετα­φο­ρές» με κινη­τή­ρες AI-25, οι οποί­οι χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν στο υπερ­σύγ­χρο­νο αερο­σκά­φος Yak-40, στην ορο­φή του βαγο­νιού του τρέ­νου για δοκιμή.
Το σοβιε­τι­κό βαγό­νι ήταν εξο­πλι­σμέ­νο με αερο­δυ­να­μι­κούς κώνους μύτης και ουράς για μεί­ω­ση της αντί­στα­σης, επί­σης τα φρέ­να ήταν σημα­ντι­κά βελ­τιω­μέ­να επει­δή έπρε­πε να υπο­στη­ρί­ξουν ένα μεγά­λο φορ­τίο κατά την εκκί­νη­ση των κινη­τή­ρων. Σύμ­φω­να με μαρ­τυ­ρί­ες, κατα­σκευά­στη­καν 15 μακέ­τες του βαγο­νιού καθώς η δοκι­μή έπρε­πε να διε­ξα­χθεί σε αερο­δυ­να­μι­κή σήραγγα.

Το υπερ­γρή­γο­ρο τρέ­νο σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρί­ες τα πήγε καλά στις δοκι­μές, πλη­σιά­ζο­ντας σε ταχύ­τη­τα άνω των 200 χιλιο­μέ­τρων την ώρα. Αυτό ήταν πολύ πιο γρή­γο­ρο από άλλα σύγ­χρο­να τρέ­να υψη­λής ταχύ­τη­τας όπως το Shinkansen, το πρώ­το παρό­μοιο τρέ­νο (bullet train ) στην Ιαπω­νία _σσ. Τα τρέ­να bullet-wheel-on-rail χρη­σι­μο­ποιούν συν­δυα­σμό ηλε­κτρι­κών κινη­τή­ρων και αερο­δυ­να­μι­κής σχε­δί­α­σης για την επί­τευ­ξη υψη­λών ταχυ­τή­των., τρο­φο­δο­τού­νται από ενα­έ­ρια καλώ­δια και οι κινη­τή­ρες βρί­σκο­νται στους τροχούς.

Ωστό­σο, παρά τις αστρι­κές επι­δό­σεις του, το κόκ­κι­νο τρέ­νο, δεν παρή­χθη ποτέ μαζι­κά και τελι­κά εγκα­τα­λεί­φθη­κε … δεν «απο­γειώ­θη­κε» ποτέ

Η αρχι­κή επι­τυ­χη­μέ­νη δοκι­μα­στι­κή δια­δρο­μή του τζετ τρέ­νου της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης ακο­λου­θή­θη­κε από πέντε χρό­νια δοκι­μών που είδαν το τρέ­νο υπερ­τα­χεί­ας να κινεί­ται ακό­μη και σε ορι­σμέ­να δημό­σια τμή­μα­τα του σοβιε­τι­κού σιδη­ρο­δρό­μου. Το όνει­ρο ήταν να παρα­χθεί μαζι­κά το υπερ­γρή­γο­ρο τρέ­νο και να δια­σχί­σει το μήκος και το πλά­τος της σοβιε­τι­κής επι­κρά­τειας, αλλά η περε­στρόι­κα φρό­ντι­σε για το αντί­θε­το. Τα νέα σιδη­ρο­δρο­μι­κά συστή­μα­τα έγι­ναν μη βιώ­σι­μα σε χρό­νο μηδέν.
Η στα­θε­ρό­τη­τα του τρέ­νου στις υψη­λές ταχύ­τη­τες είχε αρχι­κά κάποια προ­βλή­μα­τα, αλλά οι σχε­δια­στές τα διόρ­θω­σαν, όπως επί­σης σχε­δί­α­σαν τα πρω­το­πο­ρια­κά πετά­σμα­τα από πλέ­ξι­γκλας για να τοπο­θε­τη­θούν καθώς το τρέ­νο περ­νού­σε μπρο­στά από πυκνο­κα­τοι­κη­μέ­νες περιοχές.

Τελι­κά έμει­νε κάτι σαν λεί­ψα­νο _ το σκου­ρια­σμέ­νο ναυά­γιο μετα­φέρ­θη­κε στη βιο­μη­χα­νι­κή αυλή της (πλέ­ον) Αγί­ας Πετρού­πο­λης, όπου συγκέ­ντρω­νε σκό­νη για αρκε­τά χρό­νια και το 2008 αφού παρέ­μει­νε σε μια αυλή για 10ετίες, το μπρο­στι­νό μέρος αφαι­ρέ­θη­κε, βάφτη­κε και τοπο­θε­τή­θη­κε σε μια βάση μπρο­στά από το Tver μετα­φο­ρι­κή. Παρό­λο που το σοβιε­τι­κό όνει­ρο δεν έγι­νε ποτέ πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, το πρό­γραμ­μα δεν κατέ­στη εντε­λώς άχρη­στο. Η δοκι­μα­στι­κή δια­δρο­μή χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε ως μάθη­μα για μελ­λο­ντι­κά πει­ρά­μα­τα σιδη­ρο­δρό­μων υψη­λής ταχύ­τη­τας _παγκόσμια.

Σιγά-σιγά, η Κίνα εντά­χθη­κε στο παι­χνί­δι κάνο­ντας τα ταξί­δια με τρέ­νο υψη­λής ταχύ­τη­τας πραγ­μα­τι­κό­τη­τα _όπου είναι πρω­το­πό­ρα επι­δει­κνύ­ο­ντας όλο και νέα μοντέλα.

Κίνα: το “αιω­ρού­με­νο” γρη­γο­ρό­τε­ρο τρέ­νο του κόσμου

Πολ­λές τεχνο­λο­γι­κά προηγ­μέ­νες χώρες έχουν πλέ­ον κάνει τη μετά­βα­ση. Ωστό­σο, το σοβιε­τι­κό έργο εξα­κο­λου­θεί να μνη­μο­νεύ­ε­ται για την και­νο­το­μία και τις δυνα­τό­τη­τές του.