Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ζελένσκι εναντίον ΝΑΤΟ: «Είστε υπεύθυνοι για τον θάνατο Ουκρανών»

Δρι­μεία επί­θε­ση ενα­ντί­ον του ΝΑΤΟ με αφορ­μή την από­φα­ση των ηγε­τών της Συμ­μα­χί­ας να μην επι­βάλ­λουν ζώνη απα­γό­ρευ­σης πτή­σε­ων στην Ουκρα­νία, εξα­πέ­λυ­σε σε διάγ­γελ­μα του, αργά το βρά­δυ της Παρα­σκευ­ής, ο Βολο­ντί­μιρ Ζελένσκι.

«Σήμε­ρα, η κατεύ­θυν­ση της Συμ­μα­χί­ας δίνει το πρά­σι­νο φως για τη συνέ­χι­ση των βομ­βαρ­δι­σμών σε πόλεις και χωριά της Ουκρα­νί­ας, με την άρνη­σή της να επι­βάλ­λει ζώνη απα­γό­ρευ­σης πτή­σε­ων», δήλω­σε ο Ουκρα­νός πρόεδρος..

Ο Βολο­ντί­μιρ Ζελέν­σκι κατη­γό­ρη­σε τη Δύση ότι ανταλ­λάσ­σει «τους τόνους του δικού μας αίμα­τος με λίγους τόνους καυ­σί­μου», ανα­φε­ρό­με­νος στην από­φα­ση του ΝΑΤΟ να απο­στείλ­λει καύ­σι­μα στο πολιορ­κού­με­νο Κίεβο.

«Σήμε­ρα υπήρ­χε μια σύνο­δος του ΝΑΤΟ, μια αδύ­να­μη σύνο­δος, μια μπερ­δε­μέ­νη σύνο­δος, μια σύνο­δος που ήταν ξεκά­θα­ρο ότι δεν σκέ­φτο­νταν όλοι την μάχη της Ευρώ­πης για την ελευ­θε­ρία ως τον πρώ­το στό­χο», επι­σή­μα­νε ο Ουκρα­νός πρόεδρος.

Ο Ζελέν­σκι κατη­γό­ρη­σε ευθαρ­σώς την Βορειο­α­τλα­ντι­κή Συμ­μα­χία πως, από δω και στο εξής, θα είναι υπεύ­θυ­νη για τους Ουκρα­νούς που πεθαί­νουν στον πόλεμο.

«Πιστεύω ότι οι ίδιες οι χώρες του ΝΑΤΟ δημιούρ­γη­σαν ένα αφή­γη­μα: ότι η επι­βο­λή ζώνης απα­γό­ρευ­σης πτή­σε­ων πάνω από την Ουκρα­νία, θα προ­κα­λέ­σει τη ρωσι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα ένα­ντι του ΝΑΤΟ. Είναι μια δια­δι­κα­σία αυτο-ύπνω­σης για αυτούς που είναι αδύ­να­μοι, που νιώ­θουν ανα­σφά­λεια, ενώ έχουν όπλα πολύ πιο ισχυ­ρά από τα δικά μας», δήλω­σε χαρα­κτη­ρι­στι­κά ο Ζελέν­σκι, για να προ­σθέ­σει απευ­θυ­νό­με­νος στους συμ­μά­χους του:

«Τι σκε­φτή­κα­τε σε αυτή τη συνά­ντη­ση; Όλοι αυτοί οι άνθρω­ποι που πρό­κει­ται να πεθά­νουν από σήμε­ρα, θα πεθά­νουν εξαι­τί­ας σας. Εξαι­τί­ας της αδυ­να­μί­ας σας…», σημεί­ω­σε ο Ουκρα­νός πρόεδρος.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο