Ηλίας Σιώρας: Για τη δημιουργία προϋποθέσεων ανοσίας

Στο δεύ­τε­ρο κύμα της παν­δη­μί­ας, αξιο­ποιώ­ντας την πεί­ρα του πρώ­του κύμα­τος με τις ανα­γκαί­ες προ­σαρ­μο­γές, τέθη­κε ως καθή­κον να συμ­βάλ­λου­με με μεγα­λύ­τε­ρη έντα­ση, τόσο στη νοση­λεία των ασθε­νών, όσο και στην οργά­νω­ση διεκ­δι­κή­σε­ων που πλέ­ον απο­κτούν επεί­γο­ντα χαρακτήρα.

Προ­ε­τοι­μα­στή­κα­με, ως μαχό­με­νοι υγειο­νο­μι­κοί, για πρω­τό­γνω­ρες κατα­στά­σεις και δυστυ­χώς οι προ­βλέ­ψεις επιβεβαιώθηκαν.
Χιλιά­δες τα κρού­σμα­τα σε χώρους εργα­σί­ας, κλει­στές δομές, νοσο­κο­μεία, ΜΜΜ, φτω­χο­γει­το­νιές χιλιά­δες οι νεκροί! Ανά­με­σα τους και δεκά­δες υγειονομικοί.

Η κατά­στα­ση στις Δημό­σιες δομές υγεί­ας-πρό­νοιας δεν άλλα­ξε. Ελά­χι­στες προ­σλή­ψεις κυρί­ως επι­κου­ρι­κού προ­σω­πι­κού. Τα ΚΥ και οι ΤΟΜΥ υπο­λει­τουρ­γούν επι­κίν­δυ­να, οι ΜΕΘ στε­νά­ζουν, ο πλη­θυ­σμός συνο­λι­κά σε αβε­βαιό­τη­τα και σε κίν­δυ­νο, παρά την εξά­ντλη­ση των μέτρων ατο­μι­κής προ­στα­σί­ας που η συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία τήρη­σε. Μετά από δυό­μι­συ μήνες lockdown οι νοσού­ντες και οι νοση­λευό­με­νοι ελά­χι­στα μειώνονται.

Άρα τα μέτρα που πάρ­θη­καν – οδυ­νη­ρά για το λαό – ήρθαν μετά από μία σχε­δόν 5μηνη περί­ο­δο (Ιού­νιος – Οκτώ­βριος) συνει­δη­τών επι­λο­γών των κυβερ­νώ­ντων που αντι­κει­με­νι­κά διευ­κό­λυ­ναν τη διασπορά:

Του­ρι­σμός, ακτο­πλο­ΐα, ΜΜΜ, χώροι εργα­σί­ας, σχο­λεία, κλει­στές δομές κ.λπ. Χωρίς να πάρει τα μέτρα που επί­μο­να διεκ­δι­κού­με (προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού, αύξη­ση δαπα­νών για την Υγεία και όχι πάγω­μα και μεί­ω­ση, ανά­πτυ­ξη σοβα­ρής ΠΦΥ, νέες κλί­νες ΜΕΘ, επί­τα­ξη ιδιω­τι­κών νοσο­κο­μεί­ων και δια­γνω­στι­κών κέντρων, αξιο­ποί­η­ση νέων φαρ­μά­κων, μαζι­κά δωρε­άν test, μονι­μο­ποί­η­ση συμ­βα­σιού­χων). Καλ­λιέρ­γη­σε την αντί­λη­ψη πως μόνο το εμβό­λιο θα μας σώσει, χωρίς να υλο­ποιεί καμ­μία από τις προ­τά­σεις μας που αντα­πο­κρί­νο­νται στις ανά­γκες του πληθυσμού.

Το εμβόλιο

Προ­φα­νώς και πρέ­πει να γίνει μαζι­κός εμβο­λια­σμός. Όμως δεν φτάνει.

Ακό­μα και στο σοβα­ρό αυτό θέμα των εμβο­λί­ων οι κυβερ­νώ­ντες έχουν σοβα­ρή ευθύνη.

Δεν ενη­μέ­ρω­σαν επαρ­κώς τον πλη­θυ­σμό και πρώ­τα απ΄όλα τους υγειο­νο­μι­κούς για την ασφά­λεια, τις ανε­πι­θύ­μη­τες ενέρ­γειες κ.λπ.

Έτσι δημιούρ­γη­σαν δυσπι­στία σε τμή­μα του πλη­θυ­σμού για τη χρη­σι­μό­τη­τά του και τα έβα­λαν δήθεν με τους “ψεκα­σμέ­νους”. Τους βρή­καν ως βολι­κό αντί­πα­λο. Ίσως αυτοί διευ­κο­λύ­νουν τους κυβερ­νώ­ντες, μετά το φιά­σκο των “εκα­τομ­μυ­ρί­ων” εμβο­λί­ων που θα είχε προ­μη­θευ­τεί η χώρα μας.

Και πρέ­πει να μην ταυ­τί­ζο­νται οι αρνη­τές με αυτούς που δεν έχουν πει­σθεί για τη χρη­σι­μό­τη­τα του εμβο­λί­ου. Ακό­μα και στο θέμα της πει­θούς απέ­τυ­χαν. Εκτός από τη νοση­λεία και τη διεκ­δί­κη­ση ανα­λαμ­βά­νουν οι μαχό­με­νοι υγειο­νο­μι­κοί και αυτό το χρέος.

Δεν χρειά­ζε­ται πολ­λή σκέ­ψη να κατα­λά­βου­με για­τί οι φαρ­μα­κευ­τι­κοί κολοσ­σοί των εμβο­λί­ων δίνουν λιγό­τε­ρα απ΄όσα υπο­σχέ­θη­καν. Απαι­τούν περισ­σό­τε­ρο χρή­μα. Οι κυβερ­νή­σεις της ΕΕ, πολι­τι­κό προ­σω­πι­κό των πολυ­ε­θνι­κών, όχι μόνο του φαρ­μά­κου, δεν φτά­νει που υλο­ποιούν τις απαι­τή­σεις τους, κρύ­βουν και τα συμ­βό­λαια που έχουν υπο­γρά­ψει με αυτές. Χαρα­κτη­ρι­στι­κή είναι η άρνη­ση του Ευρω­παϊ­κού Κοι­νο­βου­λί­ου να δώσει στοι­χεία, όταν ζητή­θη­καν από ευρω­βου­λευ­τές του ΚΚΕ.

Το ζήτη­μα του εμβο­λια­σμού έχει μπει στη μέγ­γε­νη του σφο­δρού αντα­γω­νι­σμού των μονο­πω­λί­ων. Στην Ελλά­δα και αλλού, οι δήθεν προ­γραμ­μα­τι­σμοί για μαζι­κούς εμβο­λια­σμούς πέφτουν έξω για­τί δια­πι­στώ­νε­ται εκ των υστέ­ρων, ότι οι ποσό­τη­τες δεν επαρ­κούν. Είναι φανε­ρό ότι ένα από τα όπλα της επι­στή­μης δεν μπο­ρεί να αξιο­ποι­η­θεί για τις ανά­γκες του πλη­θυ­σμού για­τί μπαί­νει στη λογι­κή “κόστους – οφέλους”.

Η ανοσία

Αλλά ας πάμε και στα εμβο­λια­στι­κά κέντρα και το χρο­νο­διά­γραμ­μα και την πολυ­πό­θη­τη ανο­σία. Για να επι­τευ­χθεί πρέ­πει να χορη­γη­θούν 15 εκ. Δόσεις (75% του πλη­θυ­σμού Χ 2) σε 1048 εμβο­λια­στι­κά κέντρα. Τηρώ­ντας τις οδη­γί­ες (15 λεπτά ανά άτο­μο) και με 14ωρη λει­τουρ­γία (διπλο­βάρ­δια) ακό­μα και με 7 μέρες λει­τουρ­γί­ας τη βδο­μά­δα, μπο­ρούν να γίνο­νται περί­που 85.000 εμβο­λια­σμοί maximum την ημέ­ρα πανελλαδικά.

(Για την ώρα έχου­με προ­μη­θευ­τεί περί­που 90.000!) Η ανο­σία θα επι­τευ­χθεί σε 176 μέρες (15.000.000/85.000) με τις πιο ΑΡΙΣΤΕΣ προ­ϋ­πο­θέ­σεις και με το πιο ΙΔΑΝΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ.
ΑΔΥΝΑΤΟΝ με τα σημε­ρι­νά δεδομένα.

Εκτός από τον αριθ­μό των εμβο­λί­ων πρέ­πει να υπο­λο­γι­στεί και ο αριθ­μός προ­σω­πι­κού (για­τροί, νοση­λευ­τές, διοι­κη­τι­κοί κ.λπ. προ­σω­πι­κό) για τη διεκ­πε­ραί­ω­ση του τερά­στιου έργου. Αν αντλη­θεί προ­σω­πι­κό, από τους ήδη υπη­ρε­τού­ντες σε Νοσο­κο­μεία, ΚΥ και ΤΟΜΥ για τον εμβο­λια­σμό, πολ­λές λει­τουρ­γί­ες πάνε πίσω, τα ραντε­βού σε υπη­ρε­σί­ες ΠΦΥ, από 2 μήνες θα πάνε στους 5, με όλες τις συνέ­πειες. Στην υγεία είναι τόσο δρα­μα­τι­κή η κατά­στα­ση που κανείς δεν περισσεύει.

Τα μέτρα που απαιτούνται

Για να αλλά­ξουν τα δεδο­μέ­να, να σπά­σει η αλυ­σί­δα της μετά­δο­σης του ιού, να προ­κλη­θεί ανο­σία είναι ΑΚΡΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΛΗΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ, η ΟΕΝΓΕ και τα σωμα­τεία εργαζομένων.

Τα πιο κομ­βι­κά σημεία των αιτη­μά­των (προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού, ΜΕΘ, ΠΦΥ, Δαπά­νες Υγεί­ας, test, νέα φάρ­μα­κα, μονι­μο­ποί­η­ση συμ­βα­σιού­χων, πραγ­μα­τι­κή επί­τα­ξη ιδιω­τι­κών δομών κ.λπ.) είναι τεκ­μη­ριω­μέ­να ως προς την ανα­γκαιό­τη­τά τους, που απορ­ρέ­ει από την εικό­να ενός αθω­ρά­κι­στου δημό­σιου συστή­μα­τος υγεί­ας, απο­τέ­λε­σμα χρό­νιας υποχρηματοδότησης.

Αν αυτά υλο­ποι­η­θούν μαζί με το όπλο του εμβο­λί­ου θα βγει ο λαός νικη­τής. Νικη­τής θα πει υγι­ής και με ένα θωρα­κι­σμέ­νο σύστη­μα υγεί­ας, γεμά­το με προ­σω­πι­κό, χωρίς ελλεί­ψεις σε ανα­λώ­σι­μα- υλι­κά- φάρ­μα­κα, χωρίς μεγά­λες λίστες ανα­μο­νής, με στε­λε­χω­μέ­νες δομές υγεί­ες και πρόνοιας.

Όπως ο λαός μας σφίγ­γει το χέρι για την προ­σφο­ρά μας είναι απα­ραί­τη­το να αυξή­σει και τις σφιγ­μέ­νες γρο­θιές του! Να διεκ­δι­κή­σει μέτρα για τα Νοσο­κο­μεία, τα σχο­λεία τους χώρους εργα­σί­ας κ.λπ.

Να μας συμπα­ρα­στα­θεί στον αγώ­να για την έντα­ξή μας στα ΒΑΕ που αν δεν γίνει τώρα δεν θα ιδρώ­σει το αυτί κανε­νός κυβερ­νη­τι­κού σε 1–2 χρόνια.

Να ανα­γνω­ρι­στεί η νόσος covid-19 ως επαγ­γελ­μα­τι­κή νόσος για τους υγειο­νο­μι­κούς, αφού η πιθα­νό­τη­τα μόλυν­σης είναι πολ­λα­πλά­σια από το γενι­κό πλη­θυ­σμό, τεκ­μη­ριω­μέ­νο σε παγκό­σμια κλίμακα.

Να στα­μα­τή­σει ο αυταρ­χι­σμός των διοι­κή­σε­ων και η επι­βο­λή κυρώ­σε­ων σε προ­σω­πι­κό που μολύν­θη­κε επει­δή δήθεν φταί­με απο­κλει­στι­κά για τη μετάδοση!
Είναι πολ­λά που μπο­ρούν και πρέ­πει να γίνουν.

Όλα είναι θέμα συσχετισμών.

Από τη μία είναι οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι σε Υγεία – Φάρ­μα­κο – Εμβό­λιο, με τις κυβερ­νή­σεις που τους υπη­ρε­τούν και λει­τουρ­γούν με βάση το κρι­τή­ριο κόστους- οφέ­λους, για­τί γι΄αυτούς η Υγεία είναι εμπόρευμα.

Το ιδε­ο­λό­γη­μα «συνύ­παρ­ξη » δημό­σιου και ιδιω­τι­κού τομέα υγεί­ας είτε στη σημε­ρι­νή μορ­φή του, είτε ως Σ.Δ.Ι.Τ. που έχει υπο­στη­ρι­κτές την Κυβέρ­νη­ση ‚την Αξιω­μα­τι­κή Αντι­πο­λί­τευ­ση και τους θια­σώ­τες της Ε.Ε. έχει καταρ­ρεύ­σει στη συνεί­δη­ση του λαού.

πό την άλλη, ο πλητ­τό­με­νος λαός, που έχει πλη­ρώ­σει 3 και 4 φορές για την υγεία του μέσω άμε­σων και έμμε­σων φόρων, ασφα­λι­στι­κών εισφο­ρών και με φακε­λά­κι, που απαι­τεί μέτρα ουσια­στι­κής προ­στα­σί­ας και προ­α­γω­γής της υγεί­ας, για­τί θεω­ρεί ότι η υγεία δεν πρέ­πει να είναι εμπόρευμα.

υτή είναι και η βασι­κή αντί­θε­ση που ανα­δει­κνύ­ε­ται πιο ανά­γλυ­φα με αφορ­μή την πανδημία.

“Καθείς εφ΄ώ ετάχθη”.

Για να χτι­στεί “ΤΕΙΧΟΣ ΑΝΟΣΙΑΣ” ΑΥΤΗ Η ΠΛΕΥΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ!

Ηλί­ας Π. Σιώρας
Πρό­ε­δρος Σωμα­τεί­ου Εργα­ζο­μέ­νων Ευαγγελισμού
Γραμ­μα­τέ­ας της Ε.Ι.Ν.Α.Π.

Πηγή: healthreport.gr