Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η ΔΗΠΑΚ Γιατρών για την Επιτροπή Ειδικών για την πανδημία

«Η Ιατρι­κή δεν είναι κυβερ­νη­τι­κή επι­στή­μη», τονί­ζει η ΔΗΠΑΚ Για­τρών σε δελ­τίο τύπου σχε­τι­κά με την Επι­τρο­πή Ειδι­κών για την πανδημία.

Το τελευ­ταίο διά­στη­μα, ανα­φέ­ρει, «η κυβέρ­νη­ση επι­διώ­κει να απε­μπο­λή­σει τις ευθύ­νες της για την εγκλη­μα­τι­κή δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας, φορ­τώ­νο­ντας τα στην Επι­τρο­πή Ειδι­κών. Πόσες φορές δεν ακού­σα­με το περι­βό­η­το “Οι ειδι­κοί ειση­γού­νται, εμείς υλοποιούμε”;».

Με αλλε­πάλ­λη­λα δημο­σιεύ­μα­τα των τελευ­ταί­ων ημε­ρών, σημειώ­νει, «υπερ­προ­βά­λο­νται οι “δια­φω­νί­ες” κάποιων ειδι­κών. “Το πρό­βλη­μα είναι η πολυ­φω­νία” γρά­φουν λες και υπήρ­ξε πολύ μεγά­λη… πολυ­φω­νία στην επιτροπή.

Η καθη­με­ρι­νή εικό­να των ενη­με­ρώ­σε­ων του υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας έχει γεμί­σει οργή όλους τους νοσο­κο­μεια­κούς για­τρούς και την κοι­νω­νία και απο­δει­κνύ­ει περί­τρα­να του λόγου το αληθές».

Ένα χρό­νο τώρα, επι­ση­μαί­νει, «οι περισ­σό­τε­ρες απο­φά­σεις της Επι­τρο­πής Ειδι­κών κλο­νί­ζουν την εμπι­στο­σύ­νη του λαού στην επι­στή­μη και κατ’ επέ­κτα­ση στη­ρί­ζουν την κυβέρ­νη­ση και τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα που αυτή εξυ­πη­ρε­τεί. Ενδεικτικά:

  • Ο υφυ­πουρ­γός Υγεί­ας ανα­κοι­νώ­νει ανε­ρυ­θρί­α­στα ότι οι δια­σω­λη­νω­μέ­νοι ασθε­νείς δια­κι­νού­νται τάχι­στα, με μέγι­στο χρό­νο παρα­μο­νής εκτός ΜΕΘ τις 36 ώρες. Δίπλα του, σε σιω­πη­λή συμ­φω­νία, μέλος της Επι­τρο­πής Ειδικών.
  • Για να καλύ­ψουν την υπο­στε­λέ­χω­ση των νοσο­κο­μεί­ων απο­φά­σι­σαν ότι η καρα­ντί­να των υγειο­νο­μι­κών θα είναι μειω­μέ­νη στις 7 ημέ­ρες, για­τί πρέ­πει να γυρί­σουν στο πόστο τους.
  • Για να στη­ρί­ξουν την κυβερ­νη­τι­κή επι­λο­γή ανοίγ­μα­τος του του­ρι­σμού έκα­ναν λάστι­χο τα υγειο­νο­μι­κά πρω­τό­κολ­λα στα πλοία και αερο­πλά­να, στα τεστ των αφί­ξε­ων. Βρί­σκουν τρό­πους να προ­στα­τεύ­σουν και πάλι τα κέρ­δη των μεγά­λων του­ρι­στι­κών ομί­λων, ανα­κοι­νώ­νο­ντας ημε­ρο­μη­νί­ες έναρ­ξης του­ρι­στι­κής περιό­δου με τα κρού­σμα­τα και τους νοση­λευό­με­νους στο ζενίθ.
  • Αλλε­πάλ­λη­λες παλι­νω­δί­ες στο θέμα των σχο­λεί­ων: Πότε οι μαθη­τές δεν κολ­λά­νε, πότε είναι κινη­τές βόμ­βες δια­σπο­ράς του ιού. Για να μη λογο­δο­τή­σει μάλι­στα η υπουρ­γός Παι­δεί­ας για το τσου­βά­λια­σμα των μαθη­τών ανά τάξη η επι­τρο­πή κυκλο­φό­ρη­σε και “μελέ­τη” που απο­δεί­κνυε ότι στα 25αρια τμή­μα­τα η δια­σπο­ρά είναι μικρό­τε­ρη από ότι στα 17αρια.
  • Ποιος ξέχα­σε την ωμή παρα­δο­χή της κ. Παπα­ευαγ­γέ­λου η οποία ανέ­φε­ρε για τους ασθε­νείς COVID ότι “πάντα έτσι ήταν, ένα μικρό ποσο­στό 20% πεθαί­νει εκτός ΜΕΘ”;
  • Επί ένα χρό­νο είναι κλει­στά τα πανε­πι­στή­μια δεν λένε μισή κου­βέ­ντα για την επι­στρο­φή των φοι­τη­τών με όλα τα μέτρα ασφα­λεί­ας. Ούτε καν των φοι­τη­τών Ιατρικής!
  • Για να γίνει συνέ­νο­χος ο λαός στην όποια απο­τυ­χία της κυβερ­νη­τι­κής δια­χεί­ρι­σης, κου­νού­σαν το δάχτυ­λο και έκα­ναν σημαία την ατο­μι­κή ευθύνη.
  • Για να υπη­ρε­τή­σουν το περί­φη­μο αφή­γη­μα “δεν μπο­ρώ να γεν­νή­σω λεω­φο­ρεία” συνι­στού­σαν μέχρι και να πηγαί­νου­με στη δου­λειά… με τα πόδια, για να απο­φύ­γου­με το συνωστισμό.
  • Ποιος δεν θυμά­ται την τοπο­θέ­τη­ση καθη­γή­τριας λοι­μω­ξιο­λο­γί­ας περί μη μετά­δο­σης του κορο­νοϊ­ού με τη μετα­λα­βιά… και τη σιω­πή όλων των μελών της επιτροπής;
  • Πως εξη­γούν τα μέλη της επι­τρο­πής ότι η Ελλά­δα είναι από τις λίγες χώρες που σε λίγο θα έχει πετύ­χει ανο­σία αγέ­λης μέσα σε διπλό λοκντάουν;
  • Σιγή ιχθύ­ος από τους ειδι­κούς για τις συν­θή­κες νοση­λεί­ας στα δημό­σια νοσο­κο­μεία, για τη μετα­τρο­πή τους σε απο­θή­κες ψυχών, για τους δια­σω­λη­νω­μέ­νους που αργο­πε­θαί­νουν στην επί μέρες ανα­μο­νή για ένα κρε­βά­τι σε ΜΕΘ.
  • Δεν έχουν ούτε μία κου­βέ­ντα για την εγκλη­μα­τι­κή δια­χεί­ρι­ση που έχει οδη­γή­σει το σύστη­μα Υγεί­ας σε σύστη­μα μίας νόσου, για τις κλει­στές χει­ρουρ­γι­κές αίθου­σες και τον παρο­πλι­σμό ολό­κλη­ρων ιατρι­κών ειδικοτήτων».

Στα παρα­πά­νω, τονί­ζει, «ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΜΙΑ ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ. Η ίδια θλι­βε­ρή μονο­φω­νία χαρα­κτη­ρί­ζει και συμπυ­κνώ­νει τη στά­ση της επι­τρο­πής και το δια­συρ­μό της επιστήμης».

Όλη η χώρα, υπο­γραμ­μί­ζει, «παρα­κο­λου­θεί μέλη της επι­τρο­πής σε ρόλο κυβερ­νη­τι­κού εκπρο­σώ­που, να σιω­πούν εκκω­φα­ντι­κά μπρο­στά στα εγκλη­μα­τι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα, ενί­ο­τε να επι­χει­ρη­μα­το­λο­γούν σαν ένα άτυ­πο γρα­φείο τύπου υπουργείου».

Δεν περί­με­νε κανείς, προ­σθέ­τει, «η Επι­τρο­πή Ειδι­κών να συντα­χθεί με τα αιτή­μα­τα των νοσο­κο­μεια­κών για­τρών και της κοι­νω­νί­ας για επί­τα­ξη του ιδιω­τι­κού τομέα και έντα­ξη τους σε κρα­τι­κό σχε­δια­σμό, για προ­σλή­ψεις και ενί­σχυ­ση του δημό­σιου συστή­μα­τος υγείας».

Μία μικρή περι­ή­γη­ση, κατα­λή­γει, «στις ιστο­σε­λί­δες μεγά­λων ιδιω­τι­κών νοσο­κο­μεί­ων και δια­γνω­στι­κών κέντρων όπου τα ονό­μα­τα των περισ­σό­τε­ρων φιγου­ρά­ρουν ως επι­στη­μο­νι­κά υπεύ­θυ­νοι ή συνερ­γά­τες αρκεί να πεί­σει και τον πιο δύσπιστο».

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο