Η «Κερκίνη των κύκνων» υποδέχεται τους φτερωτούς επισκέπτες

Την ώρα, που ο πλα­νή­της μοιά­ζει να έχει «ακι­νη­το­ποι­η­θεί» και η ανθρώ­πι­νη δρα­στη­ριό­τη­τα έχει μειω­θεί σε πρω­το­φα­νή βαθ­μό εξαι­τί­ας της Covid-19, ο φυσι­κός κόσμος δια­τη­ρεί την εντυ­πω­σια­κή του κινη­τι­κό­τη­τα. Αυτό μαρ­τυ­ρά, τις τελευ­ταί­ες ημέ­ρες, η εικό­να στη λίμνη Κερ­κί­νη, στο νομό Σερρών.

Όπως εξή­γη­σε στον ραδιο­φω­νι­κό σταθ­μό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρα­κτο­ρεί­ου Ειδή­σε­ων «Πρα­κτο­ρείο 104,9 FM» ο Θόδω­ρος Ναζι­ρί­δης, γενι­κός συντο­νι­στής του Φορέα Δια­χεί­ρι­σης του Εθνι­κού Πάρ­κου της Λίμνης Κερ­κί­νης, οι μερι­κές δεκά­δες κύκνοι που φτά­νουν τις τελευ­ταί­ες ημέ­ρες στην περιο­χή είναι ιδιαί­τε­ρα εντυπωσιακοί.

«Είναι οι χει­με­ρι­νοί επι­σκέ­πτες, που μας έρχο­νται από τον μακρι­νό βορ­ρά, “ επι­σκέ­πτες” που ξοδεύ­ουν ένα εξά­μη­νο περί­που στην Κερ­κί­νη και ήδη κάποιοι έχουν αφι­χθεί», ανα­φέ­ρει ο κ. Ναζι­ρί­δης, εξη­γώ­ντας πως τις τελευ­ταί­ες ημέ­ρες τρία είδη κύκνων έχουν κάνει την εμφά­νι­σή τους.

Ο γενι­κός συντο­νι­στής του Φορέα Δια­χεί­ρι­σης σημειώ­νει ότι τις τελευ­ταί­ες ημέ­ρες έχουν φτά­σει στην λίμνη οι νανό­κυ­κνοι, των οποί­ων ο πλη­θυ­σμός έχει αυξη­θεί αρκε­τά τα τελευ­ταία χρό­νια στην Ελλά­δα συγκρι­τι­κά με περα­σμέ­νες δεκα­ε­τί­ες, όταν οι εμφα­νί­σεις του είδους ήταν σπο­ρα­δι­κές στην Κερ­κί­νη, αφού το είδος προ­τι­μού­σε το Δέλ­τα του Έβρου. «Στην Κερ­κί­νη φτά­νουν πια αρκε­τές εκα­το­ντά­δες και ήδη έχου­με μερι­κές δεκά­δες που έφτα­σαν, θα μεί­νουν μέχρι τις αρχές του Φεβρουα­ρί­ου», εξη­γεί ο κ. Ναζι­ρί­δης, επι­ση­μαί­νο­ντας πως και άλλα δύο είδη φτά­νουν σε περιο­ρι­σμέ­νους πλη­θυ­σμούς από τις βόρειες χώρες, όπως ο αγριό­κυ­κνος και ο βουβόκυκνος.

Ο φθινοπωρινός χορός των κύκνων

«Αυτή την περί­ο­δο, το πολυ­πλη­θέ­στε­ρο είδος που φτά­νει από μακριά στην Κερ­κί­νη είναι ο νανό­κυ­κνος και υπάρ­χουν ήδη μερι­κές δεκά­δες τέτοια που­λιά στη λίμνη, ενώ έφτα­σαν και πέντε αγριό­κυ­κνοι όπως και επτά με οκτώ βου­βό­κυ­κνοι. Είναι μικροί πλη­θυ­σμοί και τα άτο­μα (σ.σ κάθε πτη­νό) τα ανα­γνω­ρί­ζου­με πολ­λές φορές αφού μπο­ρεί να φέρουν και δαχτυ­λί­δια ή κολά­ρα με πλη­ρο­φο­ρί­ες για το πού δαχτυ­λιώ­θη­κε το που­λί, πού αλλού παρα­τη­ρή­θη­κε αλλά και τη δια­δρο­μή που ακο­λού­θη­σε μέχρι να φτά­σει στην Κερ­κί­νη», ανα­φέ­ρει ο κ. Ναζι­ρί­δης ενώ περι­γρά­φει και τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά των πτη­νών που θα βοη­θή­σουν τον φυσιο­λά­τρη να ξεχω­ρί­σει τα είδη.

Οι δια­φο­ρές ανά­με­σα στα τρία είδη κύκνων είναι αρκε­τά σημα­ντι­κές με τον βου­βό­κυ­κνο να έχει μεγα­λύ­τε­ρο μέγε­θος από τα άλλα δύο είδη και ένα μαύ­ρο εξό­γκω­μα στη βάση του πορ­το­κα­λιού ράμ­φους. Αυτός είναι και ο πιο «κοι­νός τύπος κύκνου». Οι αγριό­κυ­κνοι, όπως και ο νανό­κυ­κνοι από την άλλη, «έχουν αρκε­τά μικρό­τε­ρο μέγε­θος σε σχέ­ση με τον βου­βό­κυ­κνο», ενώ συγκρι­τι­κά έχουν και αρκε­τά δια­φο­ρε­τι­κό κεφά­λι. Με το μαύ­ρο και το κίτρι­νο χρώ­μα στο ράμ­φος τους ‑με οξεία γωνία μάλι­στα στο τέλος στην περί­πτω­ση του πλέ­ον μικρό­σω­μου νανό­κυ­κνου- τα δύο αυτά είδη θα προ­σφέ­ρουν ένα ιδιαί­τε­ρα φωτο­γρα­φι­κό «κλικ» στον τυχε­ρό θεα­τή τους επό­με­νους μήνες.

Μέχρι να απο­χω­ρή­σουν από την Κερ­κί­νη για να επι­στρέ­ψουν ξανά στο «σπί­τι» τους, στις αχα­νείς εκτά­σεις της βόρειας Ευρώ­πης την άνοι­ξη του 2021…