Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου Νάουσας αρνήθηκε την ιστορική πραγματικότητα!

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Στην τελευ­ταία συνε­δρί­α­ση-μέσω τηλε­διά­σκε­ψης- το Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο Νάου­σας αρνή­θη­κε να ψηφί­σει την τεκ­μη­ριω­μέ­νη και ιστο­ρι­κά απο­δε­δειγ­μέ­νη πρό­τα­ση του Θωμά Τσου­κα­λά της ΛΑΣ για:

1. Καθιέ­ρω­ση της 10ης Σεπτεμ­βρί­ου 1944 ως ημέ­ρα απε­λευ­θέ­ρω­σης από τα στρα­τεύ­μα­τα Κατο­χής 1941–1944

2. Ανα­γνώ­ρι­ση του Στέρ­γιου Φετλή ως του πρώ­του εκλεγ­μέ­νου Δημάρ­χου μετά την κατο­χή 1941–1944

naousa fetlisΔυστυ­χώς η πόλη των αγω­νι­στι­κών παρα­δό­σε­ων, έχει δημο­τι­κούς άρχο­ντες που αρνού­νται χρό­νια τώρα (σε αντί­θε­ση με άλλες πόλεις της χώρας)- με διά­φο­ρες προ­φά­σεις- να παρα­δε­χτούν το αυτονόητο.

Η δημιουρ­γία «επι­τρο­πής τεκ­μη­ρί­ω­σης της ιστο­ρί­ας του Δήμου» που ακού­στη­κε ως υπεκ­φυ­γή- θυμί­ζο­ντας το περί­φη­μο «το στρί­βειν δια του αρρα­βώ­νος» ‑και να φτια­χτεί δεν πρό­κει­ται να απο­δεί­ξει ΤΙΠΟΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ. Η αλή­θεια είναι μία και δεν σηκώ­νει «μικρο­πο­λι­τι­κές τακτικές».

Η πόλη απε­λευ­θε­ρώ­θη­κε από τον ΕΛΑΣ στις 10/9/1944 και δήμαρ­χος εκλέ­χτη­κε ο Στέρ­γιος Φετλής ! 

Από κανέ­ναν δεν εκφρά­στη­κε κανέ­να αντί­θε­το επι­στη­μο­νι­κό επι­χεί­ρη­μα για τα όσα γρά­φο­νται εκεί. Άρα η από­φα­ση του Δ.Σ είναι ξεκά­θα­ρα για ιδε­ο­λο­γι­κούς-πολι­τι­κούς λόγους. Αυτό οι κάτοι­κοι της πόλης ας το έχουν υπόψη…

Παρου­σιά­ζου­με παρα­κά­τω ολό­κλη­ρη την εισή­γη­ση του Θωμά Τσου­κα­λά της ΛΑΣ καθώς και τη δήλω­ση μετά τη κατα­ψή­φι­ση της.

Ειση­γή­σεις στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο – Ειση­γη­τής Τσουκαλάς

1. Καθιέ­ρω­ση της 10ης Σεπτεμ­βρί­ου 1944 ως ημέ­ρα απε­λευ­θέ­ρω­σης από τα στρα­τεύ­μα­τα Κατο­χής 1941–1944

“Μέχρι σήμε­ρα δεν έχει καθιε­ρω­θεί επί­ση­μα η ημέ­ρα απε­λευ­θέ­ρω­σης της Νάου­σας από τα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα Κατο­χής. Η Νάου­σα, όπως και μεγά­λο μέρος της πατρί­δας μας, βρι­σκό­ταν υπό την κατο­χή της Γερ­μα­νί­ας, της ισχυ­ρό­τε­ρης από τις δυνά­μεις του Άξο­να της τρι­πλής (Γερ­μα­νι­κής, Ιτα­λι­κής, Βουλ­γα­ρι­κής) Κατο­χής κατά τα έτη 1941–1944. Μέχρι σήμε­ρα δεν έχει τιμη­θεί καμιά επέ­τειος που να κατα­δει­κνύ­ει αυτό το καθο­ρι­στι­κό για την Ιστο­ρία της Νάου­σας γεγο­νός. Δεν έχουν τιμη­θεί αυτοί που αγω­νί­στη­καν και έχυ­σαν το αίμα τους για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της πόλης μας αλλά και ολό­κλη­ρης της πατρί­δας μας, ενώ παράλ­λη­λα δεν δόθη­κε η ευκαι­ρία να ανα­δει­χθεί μια πρω­τιά της πόλης μας καθώς η Νάου­σα ήταν από τις πρώ­τες πόλεις της Ελλά­δας που απε­λευ­θε­ρώ­θη­καν (Αθή­να, Θεσ­σα­λο­νί­κη, Λαμία, Βόλος, Λάρι­σα, Κιλ­κίς κ.α., ελευ­θε­ρώ­θη­καν το επό­με­νο διά­στη­μα, μέχρι τις αρχές Νόεμ­βρη 1944).

Αυτό δεν έγι­νε δυνα­τό για­τί μια σει­ρά από ιστο­ρι­κά και πολι­τι­κά γεγο­νό­τα (εμφύ­λιος πόλε­μος, πολι­τι­κές και κοι­νω­νι­κές συν­θή­κες της μετεμ­φυ­λια­κής περιό­δου, δικτα­το­ρία 1967–1974) που ακο­λού­θη­σαν αμέ­σως μετά την απε­λευ­θέ­ρω­ση και τις επό­με­νες δεκα­ε­τί­ες δεν το επέ­τρε­ψαν. Μετά την Μετα­πο­λί­τευ­ση του 1974 δόθη­κε βάρος στη συνο­λι­κή ανα­γνώ­ρι­ση της Εθνι­κής Αντί­στα­σης, ένα παλ­λαϊ­κό αίτη­μα καθώς η Ελλά­δα ήταν η μονα­δι­κή χώρα της Ευρώ­πης που δεν την είχε ανα­γνω­ρί­σει, ενώ μπή­καν σε δεύ­τε­ρη μοί­ρα οι κατά τόπους απε­λευ­θε­ρώ­σεις από τις δυνά­μεις Κατο­χής. Παράλ­λη­λα και για τους ίδιους λόγους δεν είχε προ­χω­ρή­σει η σε βάθος ιστο­ρι­κή έρευ­να για όλα αυτά τα γεγονότα.

Σήμε­ρα είμα­στε σε θέση να ανα­γνω­ρί­σου­με, να καθιε­ρώ­σου­με και να ανα­δεί­ξου­με την 10η Σεπτεμ­βρί­ου του 1944 ως ημέ­ρα Απε­λευ­θέ­ρω­σης της Νάου­σας από τις δυνά­μεις Κατο­χής 1941–1944 . Χάρη στην ενδε­λε­χή έρευ­να του ακού­ρα­στου ιστο­ρι­κού – ερευ­νη­τή και συγ­γρα­φέα πολ­λών ιστο­ρι­κών βιβλί­ων Στέρ­γιου Απο­στό­λου και την ιστο­ρι­κή τεκ­μη­ρί­ω­ση από τους ιστο­ρι­κούς — φιλο­λό­γους των Φίλων του Ιστο­ρι­κού Αρχεί­ου Νάου­σας που δια­θέ­τουν και τα σχε­τι­κά ιστο­ρι­κά και φωτο­γρα­φι­κά ντο­κου­μέ­ντα απο­δει­κνύ­ε­ται ότι αυτή ήταν η μέρα που οι άνδρες του Ελλη­νι­κού Λαϊ­κού Απε­λευ­θε­ρω­τι­κού Στρα­τού εισέρ­χο­νταν στη Νάουσα.

Συγκε­κρι­μέ­να, την 10η Σεπτεμ­βρί­ου 1944 και ώρα 06:30μ.μ δυνά­μεις του Ε.Λ.Α.Σ μαζί με τμή­μα της Εθνι­κής Πολι­το­φυ­λα­κής (Ε.Π.) εισήλ­θαν στην πόλη και την απε­λευ­θέ­ρω­σαν ύστε­ρα από μαρ­τυ­ρι­κή Κατο­χή 3,5 χρό­νων. Σημειω­τέ­ον ότι το τελευ­ταίο τμή­μα από τα απο­χω­ρού­ντα από τη Νάου­σα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα ανα­τί­να­ξε την Βερ­γοιώ­τι­κη γέφυ­ρα ώστε να απο­κό­ψει κάθε δυνα­τό­τη­τα εισό­δου στη Νάου­σα πάσης φύσης τρο­χο­φό­ρων. Οι υπο­χω­ρού­ντες Γερ­μα­νοί πυρ­πό­λη­σαν το κτί­ριο του Ά και ΄Β Δημο­τι­κού Σχο­λεί­ου στο οποίο ήταν στρα­τω­νι­σμέ­νη μια μονά­δα του γερ­μα­νι­κού στρα­τού και στο οποίο υπήρ­χε απο­θή­κη πυρο­μα­χι­κών και λοι­πού στρα­τιω­τι­κού υλι­κού. Από τις συνε­χείς εκρή­ξεις επί αρκε­τές ώρες δημιουρ­γή­θη­κε πραγ­μα­τι­κό παν­δαι­μό­νιο. Στα πρώ­τα τμή­μα­τα του Ε.Λ.Α.Σ. και της Εθνι­κής Πολι­το­φυ­λα­κής που μπή­καν θριαμ­βευ­τι­κά στη Νάου­σα επι­φυ­λά­χθη­κε θερ­μή υπο­δο­χή καθώς όλος ο λαός της πόλης ξεχύ­θη­κε στους δρό­μους με κραυ­γές χαράς και ενθου­σια­σμού. Άλλοι έρα­ναν με άνθη τους Ελλα­σί­τες, άλλοι τρα­γου­δού­σαν αντάρ­τι­κα τρα­γού­δια και άλλοι φώνα­ζαν διά­φο­ρα πατριω­τι­κά συν­θή­μα­τα υπέρ της Π.Ε.Ε.Α (Προ­σω­ρι­νή Επι­τρο­πή Εθνι­κής Απε­λευ­θέ­ρω­σης), γνω­στής και ως «Κυβέρ­νη­ση του Βου­νού» και του Εθνι­κού Απε­λευ­θε­ρω­τι­κού Μετώ­που – Ε.Α.Μ. Μαζί με τμή­μα­τα του Ε.Λ.Α.Σ που μπή­καν στη Νάου­σα μπή­καν και Άγγλοι αξιω­μα­τι­κοί και ομά­δα κομά­ντος – σαμπο­τέρ της Βρε­τα­νι­κής Στρα­τιω­τι­κής Απο­στο­λής (Β.Σ.Α.). Στη συνέ­χεια, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε δοξο­λο­γία στο Μητρο­πο­λι­τι­κό Ναό της Μετα­μόρ­φω­σης του Σωτή­ρος, και ακο­λού­θη­σε μεγα­λειώ­δης μαζι­κή συγκέ­ντρω­ση του λαού της πόλης στην κεντρι­κή πλα­τεία όπου διά­φο­ροι ομι­λη­τές πήραν το λόγο. Τέλος κατα­σχέ­θη­καν όλες οι απο­θή­κες τρο­φί­μων, ιμα­τι­σμού, φαρ­μά­κων και άλλων χρή­σι­μων για το λαό υλι­κών που είχε εγκα­τα­λεί­ψει η γερ­μα­νι­κή φρου­ρά της πόλης κατά την ανα­χώ­ρη­ση της.

Όπως ανα­φέρ­θη­κε παρα­πά­νω, όλα αυτά είναι κατα­γε­γραμ­μέ­να και ιστο­ρι­κά αποδεδειγμένα.

Πέφτει το ιστο­ρι­κό χρέ­ος στο σημε­ρι­νό Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο να καθιε­ρώ­σει τη 10η Σεπτέμ­βρί­ου ως ημέ­ρα απε­λευ­θέ­ρω­σης από τα στρα­τεύ­μα­τα κατο­χής 1941–1944, ως ύστα­το φόρο τιμής σε αυτούς που αγω­νί­στη­καν και έχυ­σαν το αίμα τους για την απε­λευ­θέ­ρω­ση μας κατα­δει­κνύ­ο­ντας ταυ­τό­χρο­να στις νέες γενιές ότι ο αγώ­νας είναι ο δρό­μος της κοι­νω­νι­κής και προ­σω­πι­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης για τη συνο­λι­κή πρό­ο­δο της κοινωνίας.

naousa ftelis ekdilosi

2. Ανα­γνώ­ρι­ση του Στέρ­γιου Φετλή ως του πρώ­του εκλεγ­μέ­νου Δημάρ­χου μετά την κατο­χή 1941–1944

Η εκλο­γή των οργά­νων της Λαϊ­κής Αυτο­διοί­κη­σης στη Νάου­σα έλα­βε χώρα τη δεύ­τε­ρη μέρα μετά την απε­λευ­θέ­ρω­ση δηλ. την 12η Σεπτεμ­βρί­ου του 1944. Σύμ­φω­να με τις δια­τά­ξεις της Πρά­ξης 55 της Π.Ε.Ε.Α. πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν από τις Γενι­κές Συνε­λεύ­σεις που έλα­βαν χώρα σε όλες τις συνοι­κί­ες της πόλης. Από τις Συνε­λεύ­σεις αυτές εκλέ­χτη­καν οι Λαϊ­κές Επι­τρο­πές, οι οποί­ες ανέ­δει­ξαν το Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο και τη Δημαρ­χια­κή Επι­τρο­πή. Το Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο με τη σει­ρά του εξέ­λε­ξε με ψηφο­φο­ρία ως Δήμαρ­χο της πόλης τον Στέρ­γιο Φετλή, ο οποί­ος ανέ­λα­βε καθή­κο­ντα τη 14η Σεπτεμ­βρί­ου 1944, ύστε­ρα από την τέλε­ση επί­ση­μης Δοξο­λο­γί­ας στο Μητρο­πο­λι­τι­κό Ναό της Μετα­μόρ­φω­σης Του Σωτή­ρος. Τα κλει­διά του Δημαρ­χεί­ου ο Στέρ­γιος Φετλής τα παρέ­λα­βε συμ­βο­λι­κά από μια Ναου­σαία γυναί­κα, τη Μαρία Κυρά­νου, μάνα του σκο­τω­μέ­νου στη μάχη της Μονής Προ­δρό­μου αντάρ­τη Δημη­τρί­ου Κυράνου.

Παράλ­λη­λα με την εκλο­γή των οργά­νων της Λαϊ­κής Αυτο­διοί­κη­σης εξε­λέ­γη­σαν τα όργα­να της Λαϊ­κής Δικαιοσύνης.

Είναι ιστο­ρι­κό χρέ­ος του σημε­ρι­νού Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου να ανα­γνω­ρί­σει το Στέρ­γιο Φετλή ως τον πρώ­το εκλεγ­μέ­νο με υπο­δειγ­μα­τι­κές δημο­κρα­τι­κές και συμ­φι­λιω­τι­κές λαϊ­κές δια­δι­κα­σί­ες Δήμαρ­χο μετά την Κατο­χή. Ήδη το πρώ­το βήμα έχει γίνει μετά την Μετα­πο­λί­τευ­ση, όταν το δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο της Νάου­σας έδω­σε το όνο­μα του σε οδό της πόλης.”

naousa ftelis ekdilosi1

Και η δήλω­ση του Θωμά Τσουκαλά

Αυτές ήταν οι δύο απλές ειση­γή­σεις που κατέ­θε­σε η ΛΑ.Σ για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της πόλης μας από τους γερ­μα­νούς κατα­κτη­τές και την ανα­γνώ­ρι­ση του Στερ. Φετλή σαν πρώ­του μετα­κα­το­χι­κού εκλεγ­μέ­νου Δημάρ­χου της πόλης. Στον οποίο σημειω­τέ­ον έχει δοθεί όνο­μα οδού της πόλης.

Δυστυ­χώς στην συντη­ρη­τι­κή πλειο­ψη­φία του Δ.Σ. της πόλης τέτοιες «ανα­τρε­πτι­κές» απο­φά­σεις που ισχύ­ουν σε πολ­λές πόλεις της Ελλά­δας δεν χωρά­νε. Είναι το γεγο­νός ότι η απε­λευ­θέ­ρω­ση έγι­νε από τον Ε.Λ.Α.Σ ; Είναι το γεγο­νός ότι ο Φετλής ήταν μέλος του Ε.Α.Μ. ; Είναι το γεγο­νός ότι η εισή­γη­ση έγι­νε από τη ΛΑ.Σ ;

Είναι όλα τα παρα­πά­νω μαζί ; Το γεγο­νός είναι ένα: Από­φα­ση δεν πάρ­θη­κε και ότι η από­φα­ση παρα­πέμ­φθη­κε στις καλέν­δες, με τη δημιουρ­γία μιας επι­τρο­πής που «θα» δημιουρ­γη­θεί και «θα είναι υψη­λού επι­πέ­δου». Αλή­θεια ποιο ιστο­ρι­κό γεγο­νός της πόλης μας καθιε­ρώ­θη­κε μέσω επι­τρο­πής ; Το Ολο­καύ­τω­μα του 1822 ; Ο Μακε­δο­νι­κός Αγώ­νας ; Η απε­λευ­θέ­ρω­ση της 17ης Οκτω­βρί­ου 1912 ; Ή ποιο πρό­σφα­τα – αυτό και αν σηκώ­νει συζή­τη­ση – που μάθα­με στις αρχές του 21ου αιώ­να ότι ο ξεση­κω­μός του 1822 δεν ήταν αστι­κή εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κή εξέ­γερ­ση αλλά θρη­σκευ­τι­κό ξεκλή­ρι­σμα ; Βέβαια εδώ δεν χρειά­στη­κε κάποια ανθρώ­πι­νη επι­τρο­πή, αυτό έγι­νε «Ελέω Θεού».

Η ιστο­ρία έχει τους δικούς της επι­στη­μο­νι­κούς κανό­νες και δεν τα επι­δέ­χε­ται όλα αυτά. Κατα­γρά­φει τα πραγ­μα­τι­κά γεγο­νό­τα όπως αυτά τα δια­μορ­φώ­νουν οι λαοί που είναι η κινη­τή­ρια δύνα­μη της ιστο­ρί­ας και προ­χω­ρά­ει παρα­κά­τω για να γρά­ψει τις επό­με­νες σελί­δες, βάζο­ντας στην άκρη τη μικρο­ψυ­χία και τη μικρο­θυ­μία των ανθρώ­πων. Φυσι­κά έρευ­να , μελέ­τη, διορ­θώ­σεις, και­νούρ­για στοι­χεία είναι δυνα­τό να προ­στε­θούν αλλά η απε­λευ­θέ­ρω­ση της πόλης από τα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα κατο­χής έγι­νε τη 10η Σεπτεμ­βρί­ου 1944 και πρώ­τος εκλεγ­μέ­νος μετα­κα­το­χι­κός Δήμαρ­χος ήταν ο Στ. Φετλής και αυτό δεν αλλά­ζει με τίπο­τα. Είναι στοι­χεία απο­δε­δειγ­μέ­να και καμιά ψηφο­φο­ρία Δ.Σ. δεν είναι σε θέση να τα αλλά­ξει, ακό­μη και αν είναι ομό­φω­νη. Η Ιστο­ρία δεν γρά­φε­ται με ψηφο­φο­ρί­ες στα Δ.Σ., αντί­θε­τα όμως, οι απο­φά­σεις των Δ.Σ. κατα­γρά­φο­νται από την Ιστο­ρία, και να είμα­στε σίγου­ροι ότι η από­φα­ση του Δ.Σ. της 10/07/2020 θα απο­τε­λέ­σει μια από τις πιο μελα­νές σελί­δες στην ιστο­ρία της πόλης μας

Ο κ. Στ. Απο­στό­λου είχε το κου­ρά­γιο και την υπο­μο­νή να ερευ­νή­σει ενδε­λε­χώς το θέμα και να κατα­λή­ξει στη μελέ­τη η οποία κατα­δει­κνύ­ει όλα τα παρα­πά­νω στοι­χεία. Η εφη­με­ρί­δα «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ» και ο εκδό­της της Ηρ. Τέσ­σας είχε το θάρ­ρος, — και λέω είχε το θάρ­ρος για­τί σίγου­ρα θα αντι­με­τώ­πι­σε μικρο­πρέ­πειες και μικρο­ψυ­χί­ες σαν αυτές που παρου­σιά­στη­καν στο Δ.Σ. της 10/07/2020 – να δημο­σιεύ­σει σε τέσ­σε­ρις (4) συνε­χό­με­νες δημο­σιεύ­σεις τη μελέ­τη του κ. Στ. Απο­στό­λου (8–15-22–29/6/2019). Στη συνέ­χεια ο Σύλ­λο­γος των Φίλων του Ιστο­ρι­κού Αρχεί­ου της Νάου­σας σε εκδή­λω­ση που έκα­νε παρου­σί­α­σε επί­ση­μα και δημό­σια όλα τα παρα­πά­νω θέμα­τα κάνο­ντας έμμε­σα και τον πρώ­το επί­ση­μο εορ­τα­σμό. Όλο αυτό το διά­στη­μα, από τότε μέχρι σήμε­ρα, δεν παρου­σιά­στη­κε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ, ΟΥΤΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΗΚΕ ΚΑΤΙ. Κατά συνέ­πεια όλα αυτά δεν αναι­ρού­νται με μια ψηφο­φο­ρία που κάποιοι ίσως δεν μελέ­τη­σαν και όπως έπρε­πε το θέμα.

Τον Απρί­λη του ΄41 όταν οι Γερ­μα­νοί μπή­καν στην Ελλά­δα, βρέ­θη­καν παρά­γο­ντες, της πολι­τι­κής, οικο­νο­μι­κής, πνευ­μα­τι­κής ελίτ και αρκε­τές εφη­με­ρί­δες που είδαν την εισβο­λή των γερ­μα­νών σαν απε­λευ­θέ­ρω­ση ένα­ντι του αγγλι­κού ζυγού. Η Πρυ­τα­νεία του Α.Π.Θ. με πρώ­το τον Πρύ­τα­νη Βιζου­κί­δη έκα­ναν πανη­γυ­ρι­κή υπο­δο­χή στα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα. Σημειω­τέ­ον ότι ο Βιζου­κί­δης κοσμεί με το όνο­μα του δρό­μο της Θεσ­σα­λο­νί­κης, όπως άλλω­στε συμ­βαί­νει και στη Νάου­σα με κάποιους που ήταν διο­ρι­σμέ­νοι δήμαρ­χοι. Αργό­τε­ρα, τη 10η Σεπτέμ­βρη 1944 ο Ε.Λ.Α.Σ απε­λευ­θέ­ρω­σε τη Νάου­σα από τα γερ­μα­νι­κή στρα­τεύ­μα­τα. Το ερώ­τη­μα που τίθε­ται σήμε­ρα είναι αν θα κρα­τή­σου­με ανέ­πα­φη τη γερ­μα­νι­κή «απε­λευ­θέ­ρω­ση» ή αν θα γιορ­τά­σου­με τη λαϊ­κή νίκη.

Προ­χθές στο Δ.Σ. της 10/07/2020 ο επι­κε­φα­λής του «Κοι­νού Τόπου» κ. Ν. Κου­τσο­γιάν­νης άφη­σε τη «βρώ­μι­κη δου­λειά» να την κάνει ο κ. Θ. Δουλ­δού­ρης. Ο κ. Θ. Δουλ­δού­ρης ανα­πτύσ­σο­ντας το θέμα με μια άκρως διχα­στι­κή ομι­λία που είχε παρα­τα­ξια­κές και προ­σω­πι­κές αιχ­μές ανα­κά­τε­ψε τα παρα­πά­νω θέμα­τα με τον κορο­νο­ϊό, το Μακε­δο­νι­κό Αγώ­να, την Αγιά Σοφιά, τη Βάρ­κι­ζα, την Ακα­δη­μία Αθη­νών, κ.α., και έκα­νε έναν ύπου­λο φαιό­χρω­μο χυλό για να απο­προ­σα­να­το­λι­στούν οι δημο­τι­κοί σύμ­βου­λοι. Στη συνέ­χεια, ο κ. Δήμαρ­χος για να στρογ­γυ­λέ­ψει το θέμα πρό­τει­νε τη δημιουρ­γία – αν είναι δυνα­τόν – μιας επι­τρο­πής. Αλλά και πάλι στη συνέ­χεια ο κ. Κου­τσο­γιάν­νης περιέ­πλε­ξε ακό­μη περισ­σό­τε­ρο το θέμα για­τί άρχι­σε να δια­μαρ­τύ­ρε­ται και για την επι­τρο­πή εορ­τα­σμού του 1821–1822, (αλή­θεια τη σχέ­ση έχουν με τα θέμα­τα της εισή­γη­σης;). Θα μου επι­τρα­πεί η έκφρα­ση ότι στο τέλος επι­κρά­τη­σε ένας «αχταρ­μάς» (τα πρα­κτι­κά του Δ.Σ. στη διά­θε­ση του καθενός).

Το σίγου­ρο είναι ότι το Δ.Σ. δεν  στά­θη­κε στο ύψος των περι­στά­σε­ων και σαν επι­κε­φα­λής της ΛΑ.Σ. εκτός από τους Δημ. Συμ­βού­λους θα ήθε­λα να ανα­φερ­θώ ιδιαί­τε­ρα στους Δημ. Συμ­βού­λους κ.κ. Τόσιο Άρη, Βασι­λεί­ου Γεώρ­γιο και Τσέ­λιο Σταύ­ρο, που μέσα σε εκεί­νο το παν­δαι­μό­νιο βρή­καν το θάρ­ρος να ορθώ­σουν το ανά­στη­μα τους

Εμείς πάντως θα καλέ­σου­με όλο το λαό της Νάου­σας ανε­ξάρ­τη­τα από ιδε­ο­λο­γι­κούς, πολι­τι­κούς και παρα­τα­ξια­κούς δια­χω­ρι­σμούς, να γιορ­τά­σου­με τη Νίκη στα Γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα Κατο­χής, την 10η Σεπτεμ­βρί­ου στο Πάρ­κο Εθνι­κής Αντί­στα­σης και Ειρήνης.

ΥΓ. Μετά το τέλος της ψηφο­φο­ρί­ας η ΛΑ.Σ απο­χώ­ρη­σε. Ο επι­κε­φα­λής της Θ. Τσου­κα­λάς, απο­χω­ρώ­ντας, δήλω­σε ότι « ευτυ­χώς που η πόλη πρό­λα­βε και άλλα­ξε το όνο­μα της κεντρι­κής πλα­τεί­ας σε Τσά­μη Καρα­τά­σου, για­τί αν ήταν στο χέρι σας, θα κρα­τού­σα­τε ακό­μα το όνο­μα πλ. Τρού­μαν »

Με εκτί­μη­ση

Ο Επι­κε­φα­λής της ΛΑ.Σ

ΘΩΜΑΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο